alma
Member
- Μηνύματα
- 3.724
- Likes
- 15.092
Επίλογος
Η Βαρκελώνη είναι μια πόλη που δέχεται μεγάλο αριθμό τουριστών ως γνωστόν.
Άλλοι ενθουσιάζονται, άλλοι την θεωρούν υπερτιμημένη. Για μένα είναι μια πόλη που εύκολα αγαπάς καθώς έχει το χάρισμα να είναι μεγαλούπολη μεν, οικεία δε, τουριστική μεν, με ήσυχες γωνιές δε. Είναι νεανική πόλη αλλά μπορεί να ευχαριστήσει τον τουρίστα κάθε ηλικίας.
Η έλλειψη σημαντικών μουσείων δεν είναι ικανή να την κρατήσει στην αφάνεια, καθώς έχει τόσες όμορφες εικόνες να απολαύσει κανείς, αρχιτεκτονικά έχει να πει πολλά και οι κάτοικοι ειναι ευγενείς. Για μένα ήταν ευχάριστο το ότι όλοι σχεδόν μιλούσαν ισπανικά και σχεδόν καθόλου δεν χρειάστηκε να προσπαθήσω να συνεννοηθώ στα καταλανικά, αν όταν γνωρίζεις γαλλικά και ισπανικά, καταλαβαίνεις πολλά στα καταλανικά.
Οι κάτοικοι δεν μπορώ να πω πως μου έδωσαν την αίσθηση σημαντικής διαφοράς με τους υπόλοιπους Ισπανούς. Έξω-καρδιά, πρόθυμοι να εξυπηρετήσουν, ομιλητικοί και κοντά στο χαρακτήρα άλλων κατοίκων νοτιοευρωπαϊκών χωρών.
Δεν θα πω ψέματα πως με ενθουσίασαν όλα, ούτε πως δεν υπήρχαν στιγμές που τα σοκάκια κοντά στη Ράμπλα, με τους μεθυσμένους που ξερνούσαν στη μέση του δρόμου ή τους τύπους που προσπαθούσαν να πουλήσουν ουσίες δεν μου έβγαλαν μια αίσθηση παρακμής.
Αλλά ναι η Βαρκελώνη είναι μια πόλη που αξίζει την επίσκεψη και που δύσκολα θα σε κάνει να βαρεθείς.
Οι Χιρόνα και Φιγκέρες, αν και πιο επαρχιακές, είχαν πολλά να κάνεις η μία, το μουσείο του Νταλί να σε αποζημιώνει η άλλη.
Για την Ανδόρρα λα Βέγια έχω ήδη πει τη γνώμη μου, ωστόσο νομίζω πως αν έχει κανείς χρόνο, μια βόλτα στην πρωτεύουσα του μικροσκοπικού κρατιδίου είναι must εμπειρία, έστω και αν δεν έχει ιδιαίτερη ομορφιά….
Τελικά το αν πέρασες καλά σε ένα ταξίδι φαίνεται από το πόσο λυπάσαι όταν τελειώνει και με πόση αγάπη και νοσταλγία το θυμάσαι μετά.
Κι εγώ λυπήθηκα όταν τελείωσε και δεν ήθελα να φύγω, ενώ τώρα μου φέρνει μια γλυκιά γεύση και ανάμνηση….
Η Βαρκελώνη είναι μια πόλη που δέχεται μεγάλο αριθμό τουριστών ως γνωστόν.
Άλλοι ενθουσιάζονται, άλλοι την θεωρούν υπερτιμημένη. Για μένα είναι μια πόλη που εύκολα αγαπάς καθώς έχει το χάρισμα να είναι μεγαλούπολη μεν, οικεία δε, τουριστική μεν, με ήσυχες γωνιές δε. Είναι νεανική πόλη αλλά μπορεί να ευχαριστήσει τον τουρίστα κάθε ηλικίας.
Η έλλειψη σημαντικών μουσείων δεν είναι ικανή να την κρατήσει στην αφάνεια, καθώς έχει τόσες όμορφες εικόνες να απολαύσει κανείς, αρχιτεκτονικά έχει να πει πολλά και οι κάτοικοι ειναι ευγενείς. Για μένα ήταν ευχάριστο το ότι όλοι σχεδόν μιλούσαν ισπανικά και σχεδόν καθόλου δεν χρειάστηκε να προσπαθήσω να συνεννοηθώ στα καταλανικά, αν όταν γνωρίζεις γαλλικά και ισπανικά, καταλαβαίνεις πολλά στα καταλανικά.
Οι κάτοικοι δεν μπορώ να πω πως μου έδωσαν την αίσθηση σημαντικής διαφοράς με τους υπόλοιπους Ισπανούς. Έξω-καρδιά, πρόθυμοι να εξυπηρετήσουν, ομιλητικοί και κοντά στο χαρακτήρα άλλων κατοίκων νοτιοευρωπαϊκών χωρών.
Δεν θα πω ψέματα πως με ενθουσίασαν όλα, ούτε πως δεν υπήρχαν στιγμές που τα σοκάκια κοντά στη Ράμπλα, με τους μεθυσμένους που ξερνούσαν στη μέση του δρόμου ή τους τύπους που προσπαθούσαν να πουλήσουν ουσίες δεν μου έβγαλαν μια αίσθηση παρακμής.
Αλλά ναι η Βαρκελώνη είναι μια πόλη που αξίζει την επίσκεψη και που δύσκολα θα σε κάνει να βαρεθείς.
Οι Χιρόνα και Φιγκέρες, αν και πιο επαρχιακές, είχαν πολλά να κάνεις η μία, το μουσείο του Νταλί να σε αποζημιώνει η άλλη.
Για την Ανδόρρα λα Βέγια έχω ήδη πει τη γνώμη μου, ωστόσο νομίζω πως αν έχει κανείς χρόνο, μια βόλτα στην πρωτεύουσα του μικροσκοπικού κρατιδίου είναι must εμπειρία, έστω και αν δεν έχει ιδιαίτερη ομορφιά….
Τελικά το αν πέρασες καλά σε ένα ταξίδι φαίνεται από το πόσο λυπάσαι όταν τελειώνει και με πόση αγάπη και νοσταλγία το θυμάσαι μετά.
Κι εγώ λυπήθηκα όταν τελείωσε και δεν ήθελα να φύγω, ενώ τώρα μου φέρνει μια γλυκιά γεύση και ανάμνηση….