Τις υπόλοιπες 3 μέρες της διαμονής μας, δεν κουνήσαμε από το Ubud! Το είχαμε λατρέψει και θέλαμε να εξερευνήσουμε, να "ρουφήξουμε" κάθε του γωνιά. Το ίδιο και το ξενοδοχείο μας. Βόλτες, ψώνια, yoga, μασάζ και ξανά μασάζ!
Και επισκέψεις στα φιλοζωικά σωματεία του χωριού. Ο καθένας με τα ενδιαφέροντά του και την τρέλα του, είπαμε είμαι εθελόντρια ζωόφιλος! Και γνωρίζοντας τα τραγικά δρώμενα στη χώρα μας, τις άπειρες δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε οι φιλόζωοι εθελοντές στην Ελλάδα, μου έκανε τεράστια εντύπωση που σε ένα χωριό (οκ xenos, κωμόπολη
) σε ένα νησάκι της Ινδονησίας, υπήρχαν 3 φιλοζωικά σωματεία! 2 με έμφαση στα αδέσποτα σκυλιά και γάτες και ένα για τους ουρακοτάγκους της Σουμάτρας που κινδυνεύουν από εξαφάνιση. Επισκεπτήκαμε το ένα από τα 2 καταφύγια αδέσποτων ζώων, μας ξενάγησε Αυστραλή εθελόντρια και με ενημέρωσε για τα εκεί δρώμενα και δυσκολίες. Όταν δε είδα περπατώντας ασθενοφόρο ζώων να κυκλοφορεί στο Ubud...εκεί ήθελα είτε να ουρλιάξω είτε να βάλω τα κλάμματα! Μεγαλεία απαγορευμένα για εμάς εδώ, πολυτέλειες αδύνατες.
Από εστιατόρια-καφέ, προτείνω το Art cafe, το Soma (για όσους είναι fan της υγιεινής διατροφής), το Lamak και για sushi το Ryoshi (τσάμπα!!!). Και φυσικά το Sari Organic που αποτελεί ένα ξεχωριστό κεφάλαιο από μόνο του
. Περπατώντας 15 λεπτά μέσα σε απίθανους ορυζώνες, φτάνει κανείς σε αυτό το μοναδικό εστιατόριο που χρησιμοποιεί βιολογικά προϊόντα τα οποία καλλιεργούνται απέξω, στον κήπο του. Η θέα, η διακόσμηση, το φαγητό, οι ξεχωριστοί χυμοί-ροφήματα μα πάνω από όλα η μοναδική γαλήνη που νιώθει κανείς σε αυτό το μέρος...πως να αποτυπώσω αυτή την ομορφιά:roll:. Τα κοάσματα από τα άπειρα βατραχάκια, τα τραγούδια των χωρικών που μένουν σε καλύβες τριγύρω από το εστιατόριο, μέσα στους ορυζώνες, σκηνές από την καθημεριινότητά τους που παρατηρείς όσο κάθεσαι εκεί. Απερίγραπτα! Μην φύγετε πολύ αργά, αν νυχτώσει θα την πατήσετε όπως εμείς, δεν υπάρχουν φώτα στο μονοπάτι του γυρισμού. Είχε την ομορφιά του βέβαια και για πρώτη φορά είδα στη ζωή μου πυγολαμπίδες, μιλούνια! Πως δεν έπεσα βέβαια φαρδιά-πλατιά μέσα στον ορυζώνα στα σκοτάδια, είναι απορίας άξιον!
Και επισκέψεις στα φιλοζωικά σωματεία του χωριού. Ο καθένας με τα ενδιαφέροντά του και την τρέλα του, είπαμε είμαι εθελόντρια ζωόφιλος! Και γνωρίζοντας τα τραγικά δρώμενα στη χώρα μας, τις άπειρες δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε οι φιλόζωοι εθελοντές στην Ελλάδα, μου έκανε τεράστια εντύπωση που σε ένα χωριό (οκ xenos, κωμόπολη
) σε ένα νησάκι της Ινδονησίας, υπήρχαν 3 φιλοζωικά σωματεία! 2 με έμφαση στα αδέσποτα σκυλιά και γάτες και ένα για τους ουρακοτάγκους της Σουμάτρας που κινδυνεύουν από εξαφάνιση. Επισκεπτήκαμε το ένα από τα 2 καταφύγια αδέσποτων ζώων, μας ξενάγησε Αυστραλή εθελόντρια και με ενημέρωσε για τα εκεί δρώμενα και δυσκολίες. Όταν δε είδα περπατώντας ασθενοφόρο ζώων να κυκλοφορεί στο Ubud...εκεί ήθελα είτε να ουρλιάξω είτε να βάλω τα κλάμματα! Μεγαλεία απαγορευμένα για εμάς εδώ, πολυτέλειες αδύνατες.Από εστιατόρια-καφέ, προτείνω το Art cafe, το Soma (για όσους είναι fan της υγιεινής διατροφής), το Lamak και για sushi το Ryoshi (τσάμπα!!!). Και φυσικά το Sari Organic που αποτελεί ένα ξεχωριστό κεφάλαιο από μόνο του
. Περπατώντας 15 λεπτά μέσα σε απίθανους ορυζώνες, φτάνει κανείς σε αυτό το μοναδικό εστιατόριο που χρησιμοποιεί βιολογικά προϊόντα τα οποία καλλιεργούνται απέξω, στον κήπο του. Η θέα, η διακόσμηση, το φαγητό, οι ξεχωριστοί χυμοί-ροφήματα μα πάνω από όλα η μοναδική γαλήνη που νιώθει κανείς σε αυτό το μέρος...πως να αποτυπώσω αυτή την ομορφιά:roll:. Τα κοάσματα από τα άπειρα βατραχάκια, τα τραγούδια των χωρικών που μένουν σε καλύβες τριγύρω από το εστιατόριο, μέσα στους ορυζώνες, σκηνές από την καθημεριινότητά τους που παρατηρείς όσο κάθεσαι εκεί. Απερίγραπτα! Μην φύγετε πολύ αργά, αν νυχτώσει θα την πατήσετε όπως εμείς, δεν υπάρχουν φώτα στο μονοπάτι του γυρισμού. Είχε την ομορφιά του βέβαια και για πρώτη φορά είδα στη ζωή μου πυγολαμπίδες, μιλούνια! Πως δεν έπεσα βέβαια φαρδιά-πλατιά μέσα στον ορυζώνα στα σκοτάδια, είναι απορίας άξιον!
