Mikkael Sin
Member
- Μηνύματα
- 38
- Likes
- 386
- Επόμενο Ταξίδι
- Βαλκάνια
- Ταξίδι-Όνειρο
- Νορβηγικά φιορδ
Στη Χειμάρρα φτάσαμε γύρω στις 9 κι ενώ το τοπίο μου θύμιζε ένα ελληνικό παραθαλάσσιο μέρος. Τα χρώματα της δύσης ήταν λες κι ήμουν στην αγαπημένη Πρέβεζα, που εξάλλου δεν είναι και τόσο μακριά από εδώ! Στο βάθος οι διαπόντιοι νήσοι και ίσως ένα τμήμα της βόρειας Κέρκυρας, χωρίς να το λέω με βεβαιότητα. Ψάξαμε για κατάλυμα άμα τη αφίξει μας και βρήκαμε ένα συμπαθητικό δωμάτιο σ' ένα σπίτι πάνω στη θάλασσα. Ένα καλό κι ευγενικό νεαρό παιδί, μας ζήτησε 20€ για το δωμάτιο και φαινόταν σαν να νιώθει άσχημα. Σαν να του φάνηκαν πολλά! Μπήκαμε στο δωμάτιο, αφήσαμε τα πράγματα και μέχρι να πλυθούμε αφήσαμε να παίζει κάποιο ελληνικό κανάλι (ΑΝΤ1 θυμάμαι αλλά εντάξει... έτσι κι αλλιώς τα έπιανε όλα). Γρήγορα πεταχτήκαμε στο δρόμο και περιηγηθήκαμε στη γραφική κωμόπολη των ατίθασων, ανυπότακτων και γενναίων Χειμαρριωτών! Εκείνη την ώρα ήταν που τηλεφώνησα στο σπίτι και ενημέρωσα οτι θα περνούσαμε το πρώτο μας βράδυ στη Χειμάρρα. Ο πατέρας μου θυμήθηκε οτι κάποτε οι παππούδες μου, στη δεκαετία του '30 νοίκιαζαν το σπίτι κάποιου Χειμαρριώτη στα Γιάννενα, ο οποίος είχε μεταναστεύσει στην Αμερική προπολεμικά αλλά πιθανόν είχε συγγενείς ακόμα εκεί κι οτι θα μπορούσα ίσως να τους ψάξω, όπερ και εγένετω!
Περιηγηθήκαμε στους δρόμους πίσω από την παραλιακή ζώνη στη μικρή αγορά της πόλης και περπατήσαμε μέχρι το τέρμα της παραλίας. Αρκετά τουριστικά καταλύματα και πολλά καφέ - μπαρ μπροστά στη θάλασσα αν και η κίνηση ήταν πολύ περιορισμένη. Αρκετά νωρίς για σεζόν και στα παράλια της Ηπείρου, σύμφωνοι, αλλά κάποια καλοκαιρινά καταστήματα παρέμεναν κλειστά και γενικά επικρατούσε μια "σκοτεινιά". Για φαγητό αράξαμε σε μια ψησταριά, ίδια μ' αυτές που έχουμε εδώ και το ρίξαμε στα πιτόγυρα που ήταν εξαιρετικά, συνοδεία τοπικής μπύρας Korce, μιας τυπικής Lager (που έμελε να πιω αρκετές ακόμα, σχεδόν σε κάθε μου ταξίδι εκεί). Το μαγαζί το έχει ο Ηλίας, ο οποίος κάθισε μαζί μας όταν κατάλαβε οτι είμαστε Έλληνες τουρίστες και φυσικά συζητήσαμε για διάφορα. Τα ελληνικά του ήταν εξαιρετικά αν κι είχε μια ελαφριά προφορά. Το πρώτο που τον ρώτησα ήταν το όνομα των ανθρώπων που έψαχνα και πρόθυμα μου έδειξε μια γειτονιά, λίγο πάνω απ' τη θάλασσα, στην οποία υπήρχε αυτό το επίθετο και την οποία θα μπορούσαμε να επισκεφθούμε την επόμενη μέρα μιας κι ήταν ήδη αργά. Από το τραπέζι μας πέρασε ένας κύριος να χαιρετήσει τον Ηλία με κάτι ψώνια στα χέρια κι ο ιδιοκτήτης μας σύστησε, λέγοντας οτι είμαστε ταξιδιώτες από τα Γιάννενα. Εκφράζοντας φωναχτά τη σκέψη μου, είπα "σαν να 'μαστε στα Γιάννενα νιώθω" για να απαντήσει χαμογελώντας "ε, αφού Ηπειρώτες είμαστε"! Παλιότερα, όπως μας είπε ο Ηλίας, όταν έρχονταν για ομιλίες ο Ενβέρ, έλεγε στο Χειμαρριώτικο κοινό: Ξέρω οτι έχετε το μυαλό σας εκεί, δείχνοντας προς τα διαπόντια νησιά, αλλά όσο δεν το βγάζετε απ' το κεφάλι σας θα σας το κόψω!
Στη συνέχεια πήγαμε για ένα ποτό σ' ένα απ' τα ελάχιστα ανοιχτά παραθαλάσσια μπαρ και μαζευτήκαμε στο δωμάτιο γιατί μας έπιασε κατάθλιψη απ' την ερημιά (ενώ έβαλε και λίγη ψύχρα)!
Περιηγηθήκαμε στους δρόμους πίσω από την παραλιακή ζώνη στη μικρή αγορά της πόλης και περπατήσαμε μέχρι το τέρμα της παραλίας. Αρκετά τουριστικά καταλύματα και πολλά καφέ - μπαρ μπροστά στη θάλασσα αν και η κίνηση ήταν πολύ περιορισμένη. Αρκετά νωρίς για σεζόν και στα παράλια της Ηπείρου, σύμφωνοι, αλλά κάποια καλοκαιρινά καταστήματα παρέμεναν κλειστά και γενικά επικρατούσε μια "σκοτεινιά". Για φαγητό αράξαμε σε μια ψησταριά, ίδια μ' αυτές που έχουμε εδώ και το ρίξαμε στα πιτόγυρα που ήταν εξαιρετικά, συνοδεία τοπικής μπύρας Korce, μιας τυπικής Lager (που έμελε να πιω αρκετές ακόμα, σχεδόν σε κάθε μου ταξίδι εκεί). Το μαγαζί το έχει ο Ηλίας, ο οποίος κάθισε μαζί μας όταν κατάλαβε οτι είμαστε Έλληνες τουρίστες και φυσικά συζητήσαμε για διάφορα. Τα ελληνικά του ήταν εξαιρετικά αν κι είχε μια ελαφριά προφορά. Το πρώτο που τον ρώτησα ήταν το όνομα των ανθρώπων που έψαχνα και πρόθυμα μου έδειξε μια γειτονιά, λίγο πάνω απ' τη θάλασσα, στην οποία υπήρχε αυτό το επίθετο και την οποία θα μπορούσαμε να επισκεφθούμε την επόμενη μέρα μιας κι ήταν ήδη αργά. Από το τραπέζι μας πέρασε ένας κύριος να χαιρετήσει τον Ηλία με κάτι ψώνια στα χέρια κι ο ιδιοκτήτης μας σύστησε, λέγοντας οτι είμαστε ταξιδιώτες από τα Γιάννενα. Εκφράζοντας φωναχτά τη σκέψη μου, είπα "σαν να 'μαστε στα Γιάννενα νιώθω" για να απαντήσει χαμογελώντας "ε, αφού Ηπειρώτες είμαστε"! Παλιότερα, όπως μας είπε ο Ηλίας, όταν έρχονταν για ομιλίες ο Ενβέρ, έλεγε στο Χειμαρριώτικο κοινό: Ξέρω οτι έχετε το μυαλό σας εκεί, δείχνοντας προς τα διαπόντια νησιά, αλλά όσο δεν το βγάζετε απ' το κεφάλι σας θα σας το κόψω!
Στη συνέχεια πήγαμε για ένα ποτό σ' ένα απ' τα ελάχιστα ανοιχτά παραθαλάσσια μπαρ και μαζευτήκαμε στο δωμάτιο γιατί μας έπιασε κατάθλιψη απ' την ερημιά (ενώ έβαλε και λίγη ψύχρα)!
Attachments
-
42 bytes Προβολές: 0