Ταϊλάνδη ΚΡΑΜΠΙ - η μαγική γωνιά της Ταϋλάνδης

[go2dbeach]

Τώρα η μια παραλία θυμίζει ΕΟΤ με χιλιάδες ομπρέλες, καρέκλες, θαλάσσια σπόρ, ταβέρνες πάνω στην παραλία, εκατοντάδες κόσμου και απίστευτη φασαρία. Η δεύτερη παραλία χρησιμοποιείται ως λιμάνι για φέρυ-μπόουτς.Στιγμιαία ένιωσα ότι βρισκόμουν στο Λαύριο.Κατ’ εμέ δεν θα χάσει και τίποτα κάποιος που δεν θα το επισκεφθεί!

Η τελευταια σου φραση ειναι σκετη απογοητευση. Για μενα ηταν το καλυτερο μερος που επισκευτηκα στη δυτικη πλευρα..Η πισω παραλια ηταν αδεια και μπροστα -που λες οτι ειναι λιμανι για φερυ - ηταν τελεια για μπανιο..Αφου λεγαμε οτι θα παμε Ταυλανδη στο Κραμπι αυτη τη φορα και θα ξαναπηγαιναμε στα Πιπι γιατι μας φανηκε παραδεισος!
Ειχα ακουσει οτι χαλασε , αλλα αυτο που περιγραφεις...Ποτε το εκαναν ετσι? Γιατι?
Τουλαχιστον το Κραμπι κραταει ακομα?

 

[varioAthens]

Vario με την αφήγηση σου με κάνεις να αναπολώ ιδιαίτερα τον καιρό που πέρασα στην Ταϊλάνδη...

Το Koh Panyi πρέπει να το δεις το βράδυ, αφού φύγουν όλοι οι τουρίστες ή καλύτερα νωρίς το πρωί (ξημέρωμα). Καμία σχέση με τη μέρα, απόλυτη ηρεμία. Θυμάμαι τα υπέροχα κλουβιά με τα πουλιά και τις κουκουβάγιες. Έμεινα εκεί ένα βράδυ και ήμουν ο μόνος ξένος στο νησί!! Το πρωί ξύπνησα την ώρα που ξημέρωνε και ήταν λες και το νερό είχε πιάσει φωτιά. Δεν έχω ξαναδεί τέτοια ανατολή!

Το θυμάμαι αυτό (το είχα διαβάσει σε κάποιο ποστ σου) ..... Μάλιστα το έλεγα και το ξαναέλεγα στον "καλό" μου: ''Τι καλά που θα 'ταν να μέναμε εδώ...ένα παιδί από το Travelstories διανυκτέρευσε εδώ και ήταν τέλεια!"

 

[varioAthens]

Συμφωνώ με τον φίλο mpiftex, στη Ταϋλάνδη για κάθε γωνιά καταπατημένη και βιασμένη από τα πλήθη, υπάρχουν 5 απόμερες και παραδεισένιες.....ψάξιμο θέλει και να ξέρεις τι ζητάς....υπάρχουν δεκάδες νησάκια εντελώς απόμερα που μας περιμένουν....

Αυτό ξαναπέστο! Αν είχα περισσότερο χρόνο ή αν κάποια στιγμή ξαναπάω θα απέφευγα τις "κακοτοπιές"... Κατάλαβα περίπου ποια νησιά αξίζουν, ποια ώρα είναι καλύτερα να πας για να μην συμπέσεις με τις ορδές των τουριστών κ.λ.π.

 

[varioAthens]

πρωι πρωι με ταξιδεψες σε μερη μακρυνα,περιμενω τη συνεχεια και φωτογραφιες!!!

Σε ευχαριστώ πολύ getxowoman!

 

[varioAthens]

ευχαριστούμε που ξενύχτισες vario για να ξυπνήσομε με όμορφα διαβάσματα πίνοντας τον καφέ μας.όμορφη χώρα η ταυλάνδη ακόμα έχει ομορφιές που σιγά σιγά εξαντλούνται απο τους αδηφάγους τουρίστες...η ζήτηση προκαλεί και την περιβαντολογική επιβάρυνση ..τα χρόνια που την επισκέφτηκα ήταν πιο αγνά τα πράγματα..τα πί πί απο τότε άρχισαν να βαραίνουν προς το αρνητικό.
θα ξαναπάω όμως γιατί ο λαός και οι ομορφιές της μένουν απείρακτα στον χρόνο!!

Χαίρομαι που σου έκανα ευχάριστο το πρωϊνό!
Αυτό που λέγαμε με τον "καλό" μου ξανά και ξανά είναι ότι οι Ταϋλανδοί έχουν έναν παράδεισο για χώρα τους, που όμως τον βιάζουν κατά συρροή και κατ' εξακολούθηση.....
Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το Phi Phi Don και η Maya Bay αλλά βλέπω ν' ακολουθούν και άλλα νησιά..... Γιατό όταν στα μικροσκοπικά νησάκια αφήνεις να συρρέουν ταυτόχρονα 50 πλεούμενα και επιτρέπεις να αράζουν κατά μήκος ολόκληρης της (ήδη) μικροσκοπικής παραλίας, είναι αναμενόμενο ότι και φασαρία και μόλυνση και γενικότερα καταστροφή μη αναστρέψιμη προκαλείται!

 

[varioAthens]

vario, Καλώς ήρθες πίσω και να 'σαι καλά που μας μεταφέρεις πρωΐ πρωΐ ταυλανδέζικες εικόνες μεταφέροντάς με νοητά σε παραλίες!
Ευτυχώς, όταν είχαμε πάει εμείς στα Phi Phi δεν είχε τόσο πολύ κόσμο όσο λες και είχαμε γευτεί λίγο από τη μοναδική τους ομορφιά.

Να 'σαι καλά marydim! Το συμπέρασμα είναι "τρέξτε Ταϋλάνδη τώρα" γιατί χρόνο με το χρόνο δεν ξέρεις τι μπορεί να συμβεί!

 

[varioAthens]

Sawadee Vario για αλλη μια φορα διαβαζω για τις ομορφιες της Ταιλανδης.
Απ`οτι γραφεις καταλαβαινω οτι το Κραμπι ειναι πανεμορφο μερος και ευχομαι να το
επισκευτω συντομα.Χρησιμα και τα hot points που γραφεις στην ιστορια σου.
Με λυπη ομως διαβαζω για το Πι Πι Ντον,πριν ακριβως 2 χρονια δεν ειχε σχεση με αυτο που ειχα δει εγω.
Συμφωνω και γω οτι υπαρχουν νησακια απατητα απο τον τουρισμο και ειναι ολα τα λεφτα.
Περιμενω φωτογραφιες και συνεχεια της ιστοριας,με φρεσκα νεα απο Ταιλανδη.

Σε ευχαριστώ xenos! Θέλει ψάξιμο, όπως λέει και ο GTS, και σίγουρα ένα μόνο ταξίδι δεν αρκεί για Ταϋλάνδη για να ανακαλύψεις όλες τις ομορφιές!

 

[KIKI]

σε ευχαριστουμε πολυ για τις πολυτιμες πληροφοριες που μοιραζεσαι μαζι μας ...
εμεις οι ταιλανδοπληκτοι χαιρομαστε παντα ,οταν διαβαζουμε νεα απο την αγαπημενη μας χωρα ...
περιμενω εντυπωσεις και απο ΒΚΚ ...

 

[varioAthens]

Η τελευταια σου φραση ειναι σκετη απογοητευση. Για μενα ηταν το καλυτερο μερος που επισκευτηκα στη δυτικη πλευρα..Η πισω παραλια ηταν αδεια και μπροστα -που λες οτι ειναι λιμανι για φερυ - ηταν τελεια για μπανιο..Αφου λεγαμε οτι θα παμε Ταυλανδη στο Κραμπι αυτη τη φορα και θα ξαναπηγαιναμε στα Πιπι γιατι μας φανηκε παραδεισος!
Ειχα ακουσει οτι χαλασε , αλλα αυτο που περιγραφεις...Ποτε το εκαναν ετσι? Γιατι?
Τουλαχιστον το Κραμπι κραταει ακομα?

Το Κράμπι μου άρεσε πάρα πολύ (όχι η πόλη, η περιοχή γενικότερα)! Πολύ βλάστηση, ωραία ενδοχώρα, οι παραλίες συμπαθητικές (βασικά όταν πήγα εγώ η παλίρροια τις είχε κάνει πολύ ρηχές), βολικό ορμητήριο για εξόρμηση στα διπλανά νησάκια και για βράδυ πολύ ωραία η Ao Nang! Ένας παραλιακός δρόμος με πολλά μαγαζιά για φαγητό και πεζοδρόμιο δίπλα στη θάλασσα να κάνεις τη βόλτα σου και να χαζεύεις τη θάλασσα και τους φοίνικες.......

 

[varioAthens]

σε ευχαριστουμε πολυ για τις πολυτιμες πληροφοριες που μοιραζεσαι μαζι μας ...
εμεις οι ταιλανδοπληκτοι χαιρομαστε παντα ,οταν διαβαζουμε νεα απο την αγαπημενη μας χωρα ...
περιμενω εντυπωσεις και απο ΒΚΚ ...

Να 'σαι καλά ΚΙΚΙ! Έρχεται και η ΒΚΚ λίαν συντόμως!

 

[varioAthens]

Η τέταρτη εκδρομή που κάναμε είχε ως εξής:

Πρώτη στάση το νησάκι Pakbia Island. Ένα μικροσκοπικός κολπίσκος προστατευμένος δεξιά κι αριστερά από βράχια. Η δε παραλία-μινιατούρα (δε χωράει παραπάνω από 20 άτομα) βρίσκεται στη σκιά ενός ακόμα μεγαλύτερου βράχου. Το νησί το διασχίζεις σε λιγότερο από 5΄ προκειμένου να φτάσεις στην πίσω πλευρά του.

Δεύτερη στάση η λιμνοθάλασσα του Hong Island. Φανταστικό σκηνικό με πανύψηλους ασβεστολιθικούς βράχους να δεσπόζουν ολόγυρα. Κρυστάλλινα νερά, μανγκρόβια βλάστηση και οι μόνοι ήχοι αυτοί των πουλιών.

Τελευταία στάση ήταν το Hong Island. Αυτό είναι και το νησί που μου άρεσε περισσότερο! Και σε αυτό το νησί δεσπόζουν πανύψηλοι βράχοι, η παραλία είναι κάτασπρη αμμουδιά, δέντρα λυγίζουν και πέφτουν στην επιφάνεια της θάλασσας, το νερό ήταν το καλύτερο που κολύμπησα απʼ όλα τα νησάκια της Ταϋλάνδης. Αράξαμε για 3 ώρες εκεί και ούτε καταλάβαμε πώς πέρασαν. Μπάνιο, ξάπλα στην παραλία κάτω από τη φυσική σκιά των βράχων και των δέντρων, θέα απέναντί μας άλλοι βράχοι που ξεφυτρώνουν μέσα από τη θάλασσα και στέκονται μετέωροι και καμαρωτοί.
Κάποια στιγμή κάναμε και μία βόλτα στο δάσος που υπάρχει στο εσωτερικό του νησιού και είναι πραγματικά υπέροχο. Ένα πολύ στενό μονοπάτι ανάμεσα σε πολύ πυκνή βλάστηση και δίπλα μας να ορθώνεται βράχος. Ακούγαμε πουλιά και βατράχια και τίποτα άλλο. Το συγκινητικό κομμάτι της βόλτας αυτής ήταν όταν κάποια στιγμή και ενώ είχαμε απομακρυνθεί από την παραλία, είδαμε καταμεσής του δάσους απομεινάρια από long-tails…....η ορμή του τσουνάμι του 2004 τα είχε μεταφέρει βίαια από την παραλία μέσα στο δάσος.......δεν τα έχουν αποσύρει για να θυμίζουν στον κόσμο “τη δύναμη της φύσης”.......

 

[varioAthens]

Η τελευταία εκδρομή που κάναμε περιλάμβανε και αυτή (φυσικά) νησάκια-νησάκια-νησάκια και μία παραλία της χερσονήσου του Κράμπι!

Πρώτη στάση μας το Tup Island. Το νησί όλο κι όλο είναι ένας λόφος με πολλά δέντρα και ολόγυρα στη βάση του η παραλία. Η μοναδικότητα όμως του νησιού αυτού είναι η εξής: Το νησάκι συνδέεται με το γειτονικό του με μία στενή λωρίδα άμμου και έτσι μπορείς να πάς από το ένα νησί στο άλλο με τα πόδια. Κατά τη διάρκεια της μέρας όμως η παλίρροια καλύπτει σταδιακά τη λωρίδα αυτή της άμμου με αποτέλεσμα να μην μπορείς πλέον να πας με τα πόδια αλλά κολυμπώντας! Εμείς φτάσαμε κατά τις 09.30 και περπατήσαμε κανονικά από το ένα νησί στο άλλο. Φεύγοντας στις 10.30 περίπου, το νερό έφτανε πλέον στο γόνατο και συνέχιζε να ανεβαίνει!

Στη συνέχεια προσπεράσαμε το Chicken Island, αρκετά γνωστό λόγω του ιδιότυπου σχήματος ενός βράχου που θυμίζει κότα.

Επόμενη στάση το Poda Island, πανέμορφο νησί αλλά με πολύ κόσμο (εξαιτίας αυτού τερματίζει τρίτο στις προτιμήσεις μου μετά το Hong Islandστην 1η θέση και το Bamboo Island στην 2η θέση. To James Bond Island είναι εκτός συναγωνισμού!). Είναι ένα μεγάλο flatνησί με κύριο highlight (τι άλλο?) έναν θεόρατο βράχο που αναδύεται μέσα από τη θάλασσα και δεσπόζει απέναντι από την κύρια παραλία. Κάναμε μία βουτιά στην ομολογουμένως όμορφη, με κάτασπρη άμμο, παραλία, αλλά λόγω πολυκοσμίας αποφασίσαμε να ψάξουμε κάτι πιο απόμερο. Διασχίσαμε το νησάκι περνώντας μέσα από ένα δάσος με πανύψηλους φοίνικες και ξύλινες καλύβες ντόπιων κατοίκων (ζουν εκεί αυτοί που ασχολούνται με τον τουρισμό του νησιού) και φτάσαμε σε μία πιο απομονωμένη παραλία. Ήταν πολύ όμορφη, επίσης με άσπρη άμμο και ακόμα πιο λαχταριστά νερά (λογικό αφού εδώ δεν παρκάρουν long-tails).

Τελευταία στάση η παραλία-καμάρι της χερσονήσου του Κράμπι, η Pranang Beach. Είναι πανέμορφη! Υπάρχουν σπηλιές τόσο έξω στην παραλία, όσο και μέσα στη θάλασσα προσφέροντας ένα υπέροχο θέαμα.Σε μία από τις έξω σπηλιές υπάρχει ένα βουδιστικό ιερό (spirit-house), ενώ σε μία άλλη υπάρχει δυνατότητα για αναρρίχηση.
H παραλία αυτή είναι μη προσβάσιμη με αυτοκίνητο και αυτό συντελεί στο να είναι σχετικά απομονωμένη. Δεν είναι τυχαίο ότι εκεί βρίσκεται το ακριβότερο ξενοδοχείο της περιοχής, το Rayavadee.