KIKI
Member
- Μηνύματα
- 2.697
- Likes
- 6.676
- Επόμενο Ταξίδι
- Ιορδανία
- Ταξίδι-Όνειρο
- Αφρική Ναμιμπια
Παράκας - Τέλος ταξιδιού
Φθάνω στο Παράκας, διασχίζοντας μέρος του Νότιου Παναμερικανικού αυτοκινητόδρομου που τέμνει την παράκτια έρημο του Περού καθιστώντας εύκολη την πρόσβαση στις παραλίες.
Οι βόρειες είναι γνωστότερες, όμως η νότια ακτή έχει τις δικές της διαφορετικές χάρες: αρχαιολογικούς χώρους, απότομους βράχους, θαλάσσια ζώα και πουλιά, σε συνδυασμό με ψάρεμα και μπάνιο.
Στα περισσότερα ψαροχώρια νοικιάζονται βάρκες ή οι ντόπιοι μεταφέρουν τους επισκέπτες, έναντι μικρής αμοιβής. Το ρεύμα Χούμπολντ περνά κοντά από την ακτή τρέφοντας τη θαλάσσια ζωή, γεγονός που προσελκύει τους Κόνδορες των Άνδεων.
Είναι 11 το πρωί και αποφασίζω να δώ ότι προλάβω, αγοράζω μια εκδρομή από το ξενοδοχείο με 12 ? και ξεκινάμε με μια πολύ συμπαθητική οικογένεια Χιλιανών να δούμε μέρος του Εθνικού Δρυμού του Παράκας.
Μου άρεσε πάρα πολύ το τοπίο, οι εκπλήξεις στο Περού δεν σταματούν ποτέ. Μετά τα βουνά, τη ζούγκλα και τη κοσμοπολίτικη Λίμα βρίσκομαι στην έρημο, που συναντά τη θάλασσα με συγκλονιστικό τρόπο, στο μεγαλύτερο παράκτιο Δρυμό του Περού, όπου πανύψηλοι βράχοι περιβάλλουν παραλίες με αποικίες αγρίων ζώων.
Υπάρχουν εδώ περισσότερα από 1800 είδη φυτών και ζώων. Βλέπουμε φλαμίνγκο, πελεκάνους, κορμοράνους και κόνδορες, οι τελευταίοι εμφανίζονται περιστασιακά.
Τρώμε στο χωριό Λαγκουνίγιας, ένα μικρό γραφικό ψαροχώρι, νόστιμα θαλασσινά και ψάρια με 10 ? το άτομο!
Επιστρέφουμε στο Παράκας το βραδάκι και πηγαίνοντας βόλτα βλέπω πολλές καταστροφές από το σεισμό του 2007. Οι κάτοικοι, οι περισσότεροι ψαράδες, προσπαθούν να ξανακτίσουν τα σπίτια τους με πολύ προσπάθεια όπως μου λένε, γιατί η οικονομική τους κατάσταση δεν είναι ιδιαίτερα καλή
Εδώ οι ντόπιοι είναι πιο σκούροι, γιατί από το 16ο έως τον 18ο αιώνα σκλάβοι από όλη τη Δυτική Αφρική εγκαταστάθηκαν στην ευρύτερη περιοχή. Η μουσική τους διαφέρει αρκετά από των υπόλοιπων Περουάνων. Συνδυάζοντας αφρικανικά, ανδεϊκά και ισπανικά στοιχεία έφτιαξαν τον αφροπερουβιάνικο ήχο, χρησιμοποιώντας παραδοσιακά όργανα όπως το καχόν, ένα ξύλινο κιβώτιο-τύμπανο.
Το άλλο πρωί η εκδρομή που ήθελα να κάνω στα νησιά Ballestas δεν έγινε, γιατί είχε γίνει μετασεισμός στην Ιαπωνία και η θάλασσα ήταν πολύ ταραγμένη.
Έτσι γύρω στης 11 έφυγα για τη Λίμα, πέρασα από το ξενοδοχείο να πάρω τη βαλίτσα μου και μετά αεροδρόμιο, για την επιστροφή στην Ελλάδα.
Η πτήση αν και πολλές ώρες κύλησε άνετα, γιατί ήταν βραδινή και με τη κούραση που είχα κοιμήθηκα αρκετές ώρες. Η KLM που πρώτη φορά ταξίδευα μου φάνηκε μια χαρά. Ευγενικό και φιλικό το προσωπικό και αρκετό φαγητό και σνακ.
Στο αεροδρόμιο του Άμστερνταμ, όπου περίμενα 5 ώρες πέρασα πολύ ευχάριστα. Είχε πολύ καλό καπνιστήριο, όπου μπορούσες να πάρεις μαζί σου και το καφέ σου ή το ποτό σου, ευγενέστατους αστυνομικούς στους ελέγχους που με ρωτούσαν αν πέρασα καλά στο Περού και πόσο θέλουν να πάνε και οι ίδιοι, εκκεντρικά γκαρσόνια, φαγητό για όλα τα γούστα και βαλάντια.
Σε 3 ώρες πτήση πίσω στα καθημερινά…
Αυτά είχα να σας πω για το ταξίδι μου στο Περού και εις άλλα με υγεία!!!
P.S 1. Κάποια στιγμή θα γράψω και για τα πρακτικά θέματα. Υπάρχει ενδιαφέρον ή καλυφθήκατε από την ιστορία ?
P.S 2. Πηγή πληροφοριών: Ταξιδιωτικός οδηγός Explorer – Οδηγοί του κόσμου
Παραλία του Ειρηνικού
Ειρηνικός- Βράχος γεμάτος με πουλιά
Μία εικόνα, χίλιες λέξεις
Το υπερπολυτελη λεωφορεία του Περού
Φθάνω στο Παράκας, διασχίζοντας μέρος του Νότιου Παναμερικανικού αυτοκινητόδρομου που τέμνει την παράκτια έρημο του Περού καθιστώντας εύκολη την πρόσβαση στις παραλίες.
Οι βόρειες είναι γνωστότερες, όμως η νότια ακτή έχει τις δικές της διαφορετικές χάρες: αρχαιολογικούς χώρους, απότομους βράχους, θαλάσσια ζώα και πουλιά, σε συνδυασμό με ψάρεμα και μπάνιο.
Στα περισσότερα ψαροχώρια νοικιάζονται βάρκες ή οι ντόπιοι μεταφέρουν τους επισκέπτες, έναντι μικρής αμοιβής. Το ρεύμα Χούμπολντ περνά κοντά από την ακτή τρέφοντας τη θαλάσσια ζωή, γεγονός που προσελκύει τους Κόνδορες των Άνδεων.
Είναι 11 το πρωί και αποφασίζω να δώ ότι προλάβω, αγοράζω μια εκδρομή από το ξενοδοχείο με 12 ? και ξεκινάμε με μια πολύ συμπαθητική οικογένεια Χιλιανών να δούμε μέρος του Εθνικού Δρυμού του Παράκας.
Μου άρεσε πάρα πολύ το τοπίο, οι εκπλήξεις στο Περού δεν σταματούν ποτέ. Μετά τα βουνά, τη ζούγκλα και τη κοσμοπολίτικη Λίμα βρίσκομαι στην έρημο, που συναντά τη θάλασσα με συγκλονιστικό τρόπο, στο μεγαλύτερο παράκτιο Δρυμό του Περού, όπου πανύψηλοι βράχοι περιβάλλουν παραλίες με αποικίες αγρίων ζώων.
Υπάρχουν εδώ περισσότερα από 1800 είδη φυτών και ζώων. Βλέπουμε φλαμίνγκο, πελεκάνους, κορμοράνους και κόνδορες, οι τελευταίοι εμφανίζονται περιστασιακά.
Τρώμε στο χωριό Λαγκουνίγιας, ένα μικρό γραφικό ψαροχώρι, νόστιμα θαλασσινά και ψάρια με 10 ? το άτομο!
Επιστρέφουμε στο Παράκας το βραδάκι και πηγαίνοντας βόλτα βλέπω πολλές καταστροφές από το σεισμό του 2007. Οι κάτοικοι, οι περισσότεροι ψαράδες, προσπαθούν να ξανακτίσουν τα σπίτια τους με πολύ προσπάθεια όπως μου λένε, γιατί η οικονομική τους κατάσταση δεν είναι ιδιαίτερα καλή
Εδώ οι ντόπιοι είναι πιο σκούροι, γιατί από το 16ο έως τον 18ο αιώνα σκλάβοι από όλη τη Δυτική Αφρική εγκαταστάθηκαν στην ευρύτερη περιοχή. Η μουσική τους διαφέρει αρκετά από των υπόλοιπων Περουάνων. Συνδυάζοντας αφρικανικά, ανδεϊκά και ισπανικά στοιχεία έφτιαξαν τον αφροπερουβιάνικο ήχο, χρησιμοποιώντας παραδοσιακά όργανα όπως το καχόν, ένα ξύλινο κιβώτιο-τύμπανο.
Το άλλο πρωί η εκδρομή που ήθελα να κάνω στα νησιά Ballestas δεν έγινε, γιατί είχε γίνει μετασεισμός στην Ιαπωνία και η θάλασσα ήταν πολύ ταραγμένη.
Έτσι γύρω στης 11 έφυγα για τη Λίμα, πέρασα από το ξενοδοχείο να πάρω τη βαλίτσα μου και μετά αεροδρόμιο, για την επιστροφή στην Ελλάδα.
Η πτήση αν και πολλές ώρες κύλησε άνετα, γιατί ήταν βραδινή και με τη κούραση που είχα κοιμήθηκα αρκετές ώρες. Η KLM που πρώτη φορά ταξίδευα μου φάνηκε μια χαρά. Ευγενικό και φιλικό το προσωπικό και αρκετό φαγητό και σνακ.
Στο αεροδρόμιο του Άμστερνταμ, όπου περίμενα 5 ώρες πέρασα πολύ ευχάριστα. Είχε πολύ καλό καπνιστήριο, όπου μπορούσες να πάρεις μαζί σου και το καφέ σου ή το ποτό σου, ευγενέστατους αστυνομικούς στους ελέγχους που με ρωτούσαν αν πέρασα καλά στο Περού και πόσο θέλουν να πάνε και οι ίδιοι, εκκεντρικά γκαρσόνια, φαγητό για όλα τα γούστα και βαλάντια.
Σε 3 ώρες πτήση πίσω στα καθημερινά…
Αυτά είχα να σας πω για το ταξίδι μου στο Περού και εις άλλα με υγεία!!!
P.S 1. Κάποια στιγμή θα γράψω και για τα πρακτικά θέματα. Υπάρχει ενδιαφέρον ή καλυφθήκατε από την ιστορία ?
P.S 2. Πηγή πληροφοριών: Ταξιδιωτικός οδηγός Explorer – Οδηγοί του κόσμου
Παραλία του Ειρηνικού
Ειρηνικός- Βράχος γεμάτος με πουλιά
Μία εικόνα, χίλιες λέξεις
Το υπερπολυτελη λεωφορεία του Περού
Attachments
Last edited:
