PAPI_9
Member
- Μηνύματα
- 138
- Likes
- 135
- Επόμενο Ταξίδι
- Είμαστε στην έρευνα....
- Ταξίδι-Όνειρο
- Ο ΚΟΣΜΟΣ ΟΛΑΚΕΡΟΣ!!!
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Κεφάλαιο 2ο
- Κεφάλαιο 3ο
- Κεφάλαιο 4ο
- Κεφάλαιο 5ο
- Κεφάλαιο 6ο
- Κεφάλαιο 7ο
- Κεφάλαιο 8ο
- Φωτογραφίες][URL="http://www.travelstories.gr/attachments/%F4%E1%EE%E9%E4%E9%F9%F4%E9%EA%DD%F2-%E9%F3%F4%EF%F1%DF%E5%F2-%F3%E5-%E5%EE%DD%EB%E9%EE%E7/7529d1300478032-m%E1%F1%FC%EA%EF-%DD%ED%E1%F2-%E3%EB%F5%EA%FC%F2-%F6%E9%EB%FC%EE%E5%ED%EF%F2-%F4%FC%F0%EF%F2-%F4%EF-%F6%E1%F1%DC%E3%E3%E9-533-jpg"][IMG]http://www.travelstories.gr/attachments/%F4%E1%EE%E9%E4%E9%F9%F4%E9%EA%DD%F2-%E9%F3%F4%EF%F1%DF%E5%F2-%F3%E5-%E5%EE%DD%EB%E9%EE%E7/7529d1300478032t-m%E1%F1%FC%EA%EF-%DD%ED%E1%F2-%E3%EB%F5%EA%FC%F2-%F6%E9%EB%FC%EE%E5%ED%EF%F2-%F4%FC%F0%EF%F2-%F4%EF-%F6%E1%F1%DC%E3%E3%E9-533-jpg[/IMG][/URL
Την επόμενη μέρα μετά από ένα καλό πρωινό χωνόμαστε στη medina. Στάση στο καφέ του Μουσείου του Marracesh, για ένα minttea (εθιστήκαμε άμεσα) και μια ομελέτα. Στο μουσείο πληρώνεις ένα εισιτήριο (αν θυμάμαι γύρω στα 4 ευρώ) και μπορείς να δεις μ'αυτό , το μουσείο (που στεγάζεται σ'ένα παλάτι του 19ου αιώνα), την γειτονική Cuba Almoravide (έναν πλίνθινο θόλο, το μοναδικό δείγμα Αλμοραβιδικής αρχιτεκτονικής στο Marrakesh), και τον Μεντρεσέ Ben Jousef, την μεγαλύτερη και ωραιότερη κορανική σχολή στο Μαγκρέμπ, πραγματικά εντυπωσιακή και κατά τη γνώμη μου το μόνο λόγο για να δώσεις τα 4 του εισιτηρίου.
Μετά όπως ήταν λογικό, χαθήκαμε στα souks της πόλης.. Πραγματική εμπειρία, εκατοντάδες άνθρωποι, μηχανάκια, ποδήλατα, ζώα, χαλιά, μαντήλια, ραφτάδες και κάθε λογής τεχνίτες, μπαχάρια, τρόφιμα, συνθέτουν ένα απίστευτο σκηνικό χάους (χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή το περπάτημα στα souks του Marrakesh, αφού τα μηχανάκια περνάνε με ευκολία «πάνω» από τους πεζούς).
Ψάχνω κανένα ωραίο καφτάνι. Είδα ότι πολλές κυρίες τα παραγγέλνουν σε μοδίστρες. Μπαίνω να ρωτήσω πόσο καιρό χρειάζονται για να με "ράψουν", μου λένε 1 βδομάδα.. Μαύρη απογοήτευση...
Κάτι άλλο που μου έκανε εντύπωση γενικά στο Μαρόκο είναι ότι στις αγορές τροφίμων, τα κοτόπουλα δεν πωλούνται στα κρεοπωλεία μαζί με τα άλλα κρέατα, υπάρχουν «ειδικοί κοτοπουλάδες», με ξεχωριστά μαγαζάκια, με κοτόπουλα σε κλούβες..ζωντανά.., (στην αρχή δεν κατάλαβα τι ακριβώς ήταν), μετά όμως είδα τις νοικοκυρές που διαλέγανε το κοτόπουλο που θέλανε για το tanzine τους, κάπου εξαφανιζόντουσαν οι «ειδικοί», και το έφερναν μαδημένο «έτοιμο για την κατσαρόλα»…, αυτό σημαίνει φρέσκο κρέας…..
Περπάτημα.. περπάτημα… και κάποια στιγμή φτάσαμε στη Μέλα (πρώην εβραϊκή συνοικία, στο παρελθόν ήταν η μεγαλύτερη Μελα του Μαρόκου).
Αποφασίσαμε να πάρουμε ένα ταξί να πάμε στο αεροδρόμιο που είναι συγκεντρωμένες οι πιο πολλές εταιρείες ενοικίασης αυτοκινήτων, για να κανονίσουμε να παραλάβουμε ένα την μεθεπόμενη ημέρα το πρωί από το riad. Μετά την σχετική συνεννόηση, πάλι μια ώρα ποδαρόδρομος, βόλτα στους αυτοκρατορικούς κήπους «Μenara», ταξί και μεσημεριανό στην νέα πόλη Gueliz, που συνορεύει δυτικά με τους κήπους και ανατολικά με τα τείχη της Μεδίνας. Φάγαμε ένα ευρωπαϊκού τύπου φαγητό (δεν είχα ακόμη ξεπεράσει το ψυχολογικό από το cous cous του Argane), παζάρεψα ένα καφτάνι υψηλής ραπτικής σ'ένα μαγαζί της περιοχής, το οποίο τελικά δεν αγόρασα γιατί ήταν καταπληκτικό μεν, αλλά επίσης καταπληκτικά ήταν και 5500 dh (περίπου 500 ευρώ), η καλύτερη τιμή για την οποία μπορούσαν να μου το παραχωρήσουν, και έφυγα απογοητευμένη…
Μ'αυτά και μ'αυτά ξαναπήγαμε «πλατεία», για να παρηγορηθώ, εξ' άλλου τα πάντα περιστρέφονται γύρω από αυτήν την πλατεία…. και κατά τις 10.30΄, αποκαμωμένοι πια, συρθήκαμε μέχρι το riad και αφήσαμε τα κορμιά μας να βουλιάξουν στο μαλακό κρεβάτι…(ούτε να ονειρευτώ δεν ήθελα... ήμουνα πολύ κουρασμένη).
Την επόμενη μέρα (τελευταία μας στο Marrakesh), ξαμοληθήκαμε στα souks για μερικά ψώνια, μεσημεριανό μέσα στη Medina, σ' ένα απίστευτο μαγαζάκι με 4-5 τραπεζάκια στο οποίο μαγειρεύουν 2 κυριούλες (από πάνω το σπίτι τους που είναι και το μπάνιο του μαγαζιού. Για να ανέβεις έχει μια στενή και χαμηλή σκάλα την οποία διασχίζεις με τα 4 , όρθιος δεν χωράς), καταπληκτικό μαροκινό φαγητό και μετά ξανά souks, τζαμί Cutubia και βέβαια τι άλλο; Mαντέψτε…. Πλατεία βέβαια!! (ένα overdose το έπαθα).. Μετά από τη σχετική βόλτα και βιντεοσκόπηση από γειτονική ταράτσα του «χάους», γυρνάμε κατά τις 8 στο riad, για hamαm, απολέπιση, μασάζ και ειδυλλιακό δείπνο για δύο που είχαμε κανονίσει από την προηγουμένη…(ωραίο φαγητό και κρασί , αμφότερα Μαροκινής κοπής...)
Θέλω να πω, ότι πιθανόν το Μαrrakesh, να είναι υπερεκτιμημένο, τελείως τουριστικό, χαώδες ή ότι άλλο είχα διαβάσει να του προσάπτουν.. Δεν παύει όμως να είναι μέσα στην υπερβολή του, απόλυτα μαγικό…, ίσως γι'αυτό όλο το Μαρόκο πήρε το όνομά του από αυτό..
Μετά όπως ήταν λογικό, χαθήκαμε στα souks της πόλης.. Πραγματική εμπειρία, εκατοντάδες άνθρωποι, μηχανάκια, ποδήλατα, ζώα, χαλιά, μαντήλια, ραφτάδες και κάθε λογής τεχνίτες, μπαχάρια, τρόφιμα, συνθέτουν ένα απίστευτο σκηνικό χάους (χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή το περπάτημα στα souks του Marrakesh, αφού τα μηχανάκια περνάνε με ευκολία «πάνω» από τους πεζούς).
Ψάχνω κανένα ωραίο καφτάνι. Είδα ότι πολλές κυρίες τα παραγγέλνουν σε μοδίστρες. Μπαίνω να ρωτήσω πόσο καιρό χρειάζονται για να με "ράψουν", μου λένε 1 βδομάδα.. Μαύρη απογοήτευση...
Κάτι άλλο που μου έκανε εντύπωση γενικά στο Μαρόκο είναι ότι στις αγορές τροφίμων, τα κοτόπουλα δεν πωλούνται στα κρεοπωλεία μαζί με τα άλλα κρέατα, υπάρχουν «ειδικοί κοτοπουλάδες», με ξεχωριστά μαγαζάκια, με κοτόπουλα σε κλούβες..ζωντανά.., (στην αρχή δεν κατάλαβα τι ακριβώς ήταν), μετά όμως είδα τις νοικοκυρές που διαλέγανε το κοτόπουλο που θέλανε για το tanzine τους, κάπου εξαφανιζόντουσαν οι «ειδικοί», και το έφερναν μαδημένο «έτοιμο για την κατσαρόλα»…, αυτό σημαίνει φρέσκο κρέας…..
Περπάτημα.. περπάτημα… και κάποια στιγμή φτάσαμε στη Μέλα (πρώην εβραϊκή συνοικία, στο παρελθόν ήταν η μεγαλύτερη Μελα του Μαρόκου).
Αποφασίσαμε να πάρουμε ένα ταξί να πάμε στο αεροδρόμιο που είναι συγκεντρωμένες οι πιο πολλές εταιρείες ενοικίασης αυτοκινήτων, για να κανονίσουμε να παραλάβουμε ένα την μεθεπόμενη ημέρα το πρωί από το riad. Μετά την σχετική συνεννόηση, πάλι μια ώρα ποδαρόδρομος, βόλτα στους αυτοκρατορικούς κήπους «Μenara», ταξί και μεσημεριανό στην νέα πόλη Gueliz, που συνορεύει δυτικά με τους κήπους και ανατολικά με τα τείχη της Μεδίνας. Φάγαμε ένα ευρωπαϊκού τύπου φαγητό (δεν είχα ακόμη ξεπεράσει το ψυχολογικό από το cous cous του Argane), παζάρεψα ένα καφτάνι υψηλής ραπτικής σ'ένα μαγαζί της περιοχής, το οποίο τελικά δεν αγόρασα γιατί ήταν καταπληκτικό μεν, αλλά επίσης καταπληκτικά ήταν και 5500 dh (περίπου 500 ευρώ), η καλύτερη τιμή για την οποία μπορούσαν να μου το παραχωρήσουν, και έφυγα απογοητευμένη…
Μ'αυτά και μ'αυτά ξαναπήγαμε «πλατεία», για να παρηγορηθώ, εξ' άλλου τα πάντα περιστρέφονται γύρω από αυτήν την πλατεία…. και κατά τις 10.30΄, αποκαμωμένοι πια, συρθήκαμε μέχρι το riad και αφήσαμε τα κορμιά μας να βουλιάξουν στο μαλακό κρεβάτι…(ούτε να ονειρευτώ δεν ήθελα... ήμουνα πολύ κουρασμένη).
Την επόμενη μέρα (τελευταία μας στο Marrakesh), ξαμοληθήκαμε στα souks για μερικά ψώνια, μεσημεριανό μέσα στη Medina, σ' ένα απίστευτο μαγαζάκι με 4-5 τραπεζάκια στο οποίο μαγειρεύουν 2 κυριούλες (από πάνω το σπίτι τους που είναι και το μπάνιο του μαγαζιού. Για να ανέβεις έχει μια στενή και χαμηλή σκάλα την οποία διασχίζεις με τα 4 , όρθιος δεν χωράς), καταπληκτικό μαροκινό φαγητό και μετά ξανά souks, τζαμί Cutubia και βέβαια τι άλλο; Mαντέψτε…. Πλατεία βέβαια!! (ένα overdose το έπαθα).. Μετά από τη σχετική βόλτα και βιντεοσκόπηση από γειτονική ταράτσα του «χάους», γυρνάμε κατά τις 8 στο riad, για hamαm, απολέπιση, μασάζ και ειδυλλιακό δείπνο για δύο που είχαμε κανονίσει από την προηγουμένη…(ωραίο φαγητό και κρασί , αμφότερα Μαροκινής κοπής...)
Θέλω να πω, ότι πιθανόν το Μαrrakesh, να είναι υπερεκτιμημένο, τελείως τουριστικό, χαώδες ή ότι άλλο είχα διαβάσει να του προσάπτουν.. Δεν παύει όμως να είναι μέσα στην υπερβολή του, απόλυτα μαγικό…, ίσως γι'αυτό όλο το Μαρόκο πήρε το όνομά του από αυτό..
