Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Κεφάλαιο 2ο
- Κεφάλαιο 3ο
- Κεφάλαιο 4ο
- Κεφάλαιο 5ο
- Κεφάλαιο 6ο
- Κεφάλαιο 7ο
- Κεφάλαιο 8ο
- Κεφάλαιο 9ο
- Κεφάλαιο 10ο
- Κεφάλαιο 11ο
- Κεφάλαιο 12ο
- Κεφάλαιο 13ο
- Κεφάλαιο 14ο
- Κεφάλαιο 15ο
- Κεφάλαιο 16ο
- Κεφάλαιο 17ο
- Κεφάλαιο 18ο
- Κεφάλαιο 19ο
- Φωτογραφίες][URL="http://www.travelstories.gr/photo/showphoto.php?photo=26749"][IMG]http://www.travelstories.gr/photo/data/2038/thumbs/P1100771.JPG[/IMG][/URL] :: [URL="http://www.travelstories.gr/photo/showphoto.php?photo=26750"][IMG]http://www.travelstories.gr/photo/data/2038/thumbs/P1100621.JPG[/IMG][/URL
13 Αυγούστου: Lienz– Venice
Μετά τις τρεις μέρες στη Lienz, είχαμε δει την πόλη, οπότε φύγαμε νωρίς αποφασίζοντας να πιούμε καφέ κάπου στη διαδρομή. Είχαμε και σκοπό να φτάσουμε σχετικά νωρίς στη Βενετία για να την περπατήσουμε, οπότε gpsκαι φύγαμε. Το gps μας περνάει πάλι από τους Δολομίτες και τη λίμνη misurina. Αυτή τη φορά δεν αντισταθήκαμε στη λίμνη και καθίσαμε εκεί για τον καφέ μας. Στη συνέχεια (λες και το ήξερε) μας περνάει πάλι από καταπράσινες διαδρομές μέσα στους Δολομίτες, λιγότερο τουριστικές από αυτές που είχαμε κάνει την πρώτη φορά, και με πολύ λιγότερη κίνηση. Οπότε απολαμβάνουμε τα τελευταία αλπικά τοπία με τα θεόρατα βουνά αλλά και τα πυκνά δέντρα και μόνο προς τα τελευταία 120 χιλιόμετρα μας οδήγησε μέσω του αυτοκινητοδρόμου. Φτάνουμε στο Mestreόπου ήταν το ξενοδοχείο μας για να έχει και πάρκινκ, και μόλις το βλέπουμε απέξω απογοητευόμαστε. Τόσο χάλια, σαν ετοιμόρροπο, άνετα πιστέυαμε ότι είναι και πολύ βρόμικο, εγκαταλελειμένο κλπ. Πλήρης απογοήτευση. Σκέψεις τώρα πρέπει να μαλώσω με τη ρεσεψιόν, για να μην μείνουμε και να ψάχνουμε άλλο ξενοδοχείο και τέτοια. Συζητάμε και λέμε να δούμε πρώτα το δωμάτιο και μετά. Πάω στη ρεσεψιόν μου δίνουν το κλειδί, μου εξηγεί και το παλικάρι με λεπτομέρειες πως θα πάμε με το λεωφορείο στη Βενετία. Η αλήθεια είναι ότι δεν έδωσα πολύ σημασία γιατί βιαζόμουν να πάω δήθεν να δω το άθλιο δωμάτιο και γυρίσω να τσακωθώ. Ανεβαίνω στο δωμάτιο, ανοίγω και βλέπω είναι πλήρως ανακαινισμένο πεντακάθαρο δωμάτιο, μοντέρνα έπιπλα, όλα καινούρια. Έκπληξη και ανακούφιση. Μάλλον όταν τελείωσαν την εσωτερική ανακαίνιση δεν είχαν λεφτά να φτιάξουν και την εξωτερική όψη του ξενοδοχείου. Φώναξα και τον άντρα μου να ανέβει και έτσι το θέμα του ξενοδοχείου έληξε αισίως. Ετοιμαστήκαμε γρήγορα και αποφασίσαμε να πάμε με το λεωφορείο στη Βενετία καθώς έχει 24ωρη σύνδεση (πιο αραιά την νύχτα), και κόστος 4,80 και οι δύο πήγαινε – έλα, ενώ το πάρκινκ στη Βενετία κοστίζει νομίζω 60? το 24ωρο που είναι και το ελάχιστο. Μέσα σε 5 λεπτά ήμασταν στη Βενετία και αποφασίζουμε να την περπατήσουμε αντί να πάρουμε το καραβάκι.
Η Βενετία είναι ωραία πόλη, αυτό δεν αμφισβητείται. Αλλά πολύ βρώμα και σκουπίδια. Η υγρασία φταίει, τα νερά των καναλιών, ο μεγάλος όγκος τουριστών δεν ξέρω. Πάντως χαλάει το γενικό σύνολο και δεν σου αφήνει ωραία γεύση. Όπως και να έχει όλα τα σημεία της είναι γραφικά. Περάσαμε από γεφυρες, γεφυράκια, γεφυρούλες, μικρές και μεγάλες πλατείες, περάσαμε τη γέφυρα rialtoκαι καταλήξαμε στην piazzasanmarco, με την εκκλησία και το παλάτι των Δόγηδων. Απίστευτος κόσμος εννοείται. Στη συνέχεια ψάξαμε με ένα χάρτη τη γέφυρα των στεναγμών. Η αλήθεια είναι ότι κάτι εντοπίσαμε αλλά δεν ήμασταν σίγουροι. Σε ένα κάρτ ποστάλ που είχα αγοράσει την έδειχνε, ο χάρτης την έδειχνε αλλά ακόμα δεν μπορούσαμε να την εντοπίσουμε. Πλησίασα έναν ιταλό, και του λέω που είναι αυτό, δείχνοντάς του την φωτογραφία του κάρτ ποστάλ. Μου έδειξε και όταν πήγαμε εκεί την είδαμε. Οι αθεόφοβοι οι ιταλοί έχουν βάλει γύρω γύρω μία τεράστια διαφήμιση της lorealπου καλύπτει και τα δύο κτίρια που ενώνει η γέφυρα και εκεί που είναι κοπέλα της αφίσας και τινάζει τα μαλλιά της, υπάρχει τρύπα και φαίνεται για τέσσερα μέτρα η γέφυρα!!!!!! Πραγματικά την πρώτη φορά που πέρασα δεν το πρόσεξα καν, είδα τα πλακάτ της διαφήμισης και προχώρησα. Τι σχόλιο να κάνω σε αυτό;;;;
Μετά το φαγητό πήραμε το δρόμο του γυρισμού με το καραβάκι αυτή τη φορά. Όταν πέφτει η νύχτα (δεν φαίνονται και πολλά πολλά), φωτίζεται και ωραία και αποκτά άλλο αέρα. Τη νύχτα είναι ρομαντικά στη Βενετία, τη μέρα δεν θα το έλεγα. Ήταν και η μέρα της πανσελήνου νομίζω και λίγο που περπατήσαμε πριν φύγουμε ήταν μαγευτικά. Χαζέψαμε από το καραβάκι τη θέα της νυχτερινής Βενετίας και γυρίσαμε πάλι στο ξενοδοχείο με το λεωφορείο πάλι σε 5 λεπτά.
Μετά τις τρεις μέρες στη Lienz, είχαμε δει την πόλη, οπότε φύγαμε νωρίς αποφασίζοντας να πιούμε καφέ κάπου στη διαδρομή. Είχαμε και σκοπό να φτάσουμε σχετικά νωρίς στη Βενετία για να την περπατήσουμε, οπότε gpsκαι φύγαμε. Το gps μας περνάει πάλι από τους Δολομίτες και τη λίμνη misurina. Αυτή τη φορά δεν αντισταθήκαμε στη λίμνη και καθίσαμε εκεί για τον καφέ μας. Στη συνέχεια (λες και το ήξερε) μας περνάει πάλι από καταπράσινες διαδρομές μέσα στους Δολομίτες, λιγότερο τουριστικές από αυτές που είχαμε κάνει την πρώτη φορά, και με πολύ λιγότερη κίνηση. Οπότε απολαμβάνουμε τα τελευταία αλπικά τοπία με τα θεόρατα βουνά αλλά και τα πυκνά δέντρα και μόνο προς τα τελευταία 120 χιλιόμετρα μας οδήγησε μέσω του αυτοκινητοδρόμου. Φτάνουμε στο Mestreόπου ήταν το ξενοδοχείο μας για να έχει και πάρκινκ, και μόλις το βλέπουμε απέξω απογοητευόμαστε. Τόσο χάλια, σαν ετοιμόρροπο, άνετα πιστέυαμε ότι είναι και πολύ βρόμικο, εγκαταλελειμένο κλπ. Πλήρης απογοήτευση. Σκέψεις τώρα πρέπει να μαλώσω με τη ρεσεψιόν, για να μην μείνουμε και να ψάχνουμε άλλο ξενοδοχείο και τέτοια. Συζητάμε και λέμε να δούμε πρώτα το δωμάτιο και μετά. Πάω στη ρεσεψιόν μου δίνουν το κλειδί, μου εξηγεί και το παλικάρι με λεπτομέρειες πως θα πάμε με το λεωφορείο στη Βενετία. Η αλήθεια είναι ότι δεν έδωσα πολύ σημασία γιατί βιαζόμουν να πάω δήθεν να δω το άθλιο δωμάτιο και γυρίσω να τσακωθώ. Ανεβαίνω στο δωμάτιο, ανοίγω και βλέπω είναι πλήρως ανακαινισμένο πεντακάθαρο δωμάτιο, μοντέρνα έπιπλα, όλα καινούρια. Έκπληξη και ανακούφιση. Μάλλον όταν τελείωσαν την εσωτερική ανακαίνιση δεν είχαν λεφτά να φτιάξουν και την εξωτερική όψη του ξενοδοχείου. Φώναξα και τον άντρα μου να ανέβει και έτσι το θέμα του ξενοδοχείου έληξε αισίως. Ετοιμαστήκαμε γρήγορα και αποφασίσαμε να πάμε με το λεωφορείο στη Βενετία καθώς έχει 24ωρη σύνδεση (πιο αραιά την νύχτα), και κόστος 4,80 και οι δύο πήγαινε – έλα, ενώ το πάρκινκ στη Βενετία κοστίζει νομίζω 60? το 24ωρο που είναι και το ελάχιστο. Μέσα σε 5 λεπτά ήμασταν στη Βενετία και αποφασίζουμε να την περπατήσουμε αντί να πάρουμε το καραβάκι.
Η Βενετία είναι ωραία πόλη, αυτό δεν αμφισβητείται. Αλλά πολύ βρώμα και σκουπίδια. Η υγρασία φταίει, τα νερά των καναλιών, ο μεγάλος όγκος τουριστών δεν ξέρω. Πάντως χαλάει το γενικό σύνολο και δεν σου αφήνει ωραία γεύση. Όπως και να έχει όλα τα σημεία της είναι γραφικά. Περάσαμε από γεφυρες, γεφυράκια, γεφυρούλες, μικρές και μεγάλες πλατείες, περάσαμε τη γέφυρα rialtoκαι καταλήξαμε στην piazzasanmarco, με την εκκλησία και το παλάτι των Δόγηδων. Απίστευτος κόσμος εννοείται. Στη συνέχεια ψάξαμε με ένα χάρτη τη γέφυρα των στεναγμών. Η αλήθεια είναι ότι κάτι εντοπίσαμε αλλά δεν ήμασταν σίγουροι. Σε ένα κάρτ ποστάλ που είχα αγοράσει την έδειχνε, ο χάρτης την έδειχνε αλλά ακόμα δεν μπορούσαμε να την εντοπίσουμε. Πλησίασα έναν ιταλό, και του λέω που είναι αυτό, δείχνοντάς του την φωτογραφία του κάρτ ποστάλ. Μου έδειξε και όταν πήγαμε εκεί την είδαμε. Οι αθεόφοβοι οι ιταλοί έχουν βάλει γύρω γύρω μία τεράστια διαφήμιση της lorealπου καλύπτει και τα δύο κτίρια που ενώνει η γέφυρα και εκεί που είναι κοπέλα της αφίσας και τινάζει τα μαλλιά της, υπάρχει τρύπα και φαίνεται για τέσσερα μέτρα η γέφυρα!!!!!! Πραγματικά την πρώτη φορά που πέρασα δεν το πρόσεξα καν, είδα τα πλακάτ της διαφήμισης και προχώρησα. Τι σχόλιο να κάνω σε αυτό;;;;
Μετά το φαγητό πήραμε το δρόμο του γυρισμού με το καραβάκι αυτή τη φορά. Όταν πέφτει η νύχτα (δεν φαίνονται και πολλά πολλά), φωτίζεται και ωραία και αποκτά άλλο αέρα. Τη νύχτα είναι ρομαντικά στη Βενετία, τη μέρα δεν θα το έλεγα. Ήταν και η μέρα της πανσελήνου νομίζω και λίγο που περπατήσαμε πριν φύγουμε ήταν μαγευτικά. Χαζέψαμε από το καραβάκι τη θέα της νυχτερινής Βενετίας και γυρίσαμε πάλι στο ξενοδοχείο με το λεωφορείο πάλι σε 5 λεπτά.
Attachments
-
29,2 KB Προβολές: 232