1η μέρα
Πρωινό ξύπνημα στις 7:00
για να ήμαστε στις 9:00 στο Βατικανό. Το Βατικανό ήταν 10 λεπτά με τα πόδια από το ξενοδοχείο μας. Φτάνοντας κατευθυνθήκαμε προς την Βασιλική του Αγίου Πέτρου, περιμέναμε στην ουρά κανένα δεκάλεπτο, δεν είναι μεγάλη η ουρά εκεί και αν ακολουθήσεις και λίγο τον κλασσικό τρόπο του Έλληνα να προσπερνάς κάνοντας πως δεν καταλαβαίνεις, παρόλο που η φίλη σου φωνάζει –ντροπή
-, φτάνεις ακόμα πιο γρήγορα. Μπήκαμε και κατευθυνθήκαμε προς τον τρούλο, τον βάλαμε πρώτο για να μην έχει πολύ κόσμο στην ουρά και όντως δεν είχε και έπειτα θα ακολουθούσε η περιήγηση στο Ναό – αμ δε
ο καιρός είχε άλλα σχέδια, είναι που λένε όταν κάνεις σχέδια ο Θεός γελάει- Ανεβήκαμε στον τρούλο, αφού πληρώσαμε 7€ για να ανεβούμε με το ασανσέρ-ότι γλυτώνεις καλό είναι- και πράγματι είναι φοβερά στενά και κουραστικά . Κάναμε ένα μέτρο θαυμάζοντας τη θέα βγάλαμε και μερικές φώτο και θα συνεχίζαμε τον κύκλο, όταν ξαφνικά άνοιξαν οι ουρανοί..Ξεκίνησε να βρέχει καταρρακτωδώς και εμείς κρυφτήκαμε κάτω από τα διαζώματα που έχει –όχι ότι δεν βρεχόμασταν κι εκεί- Σε κάποια στιγμή φεύγει από δίπλα μας ο κόσμος που υπήρχε, και μου λέει η φίλη μου έχουν φύγει όλοι ήμαστε μόνες μας, τρομοκρατημένη και εγώ
λέω πάμε να φύγουμε κι εμείς, και ξεκινάμε να τρέχουμε τον γύρω του τρούλου για να βρούμε την έξοδο, συνειδητοποιώντας ότι κανείς δεν είχε φύγει όλοι περίμεναν στα διαζώματα βλέποντας 3 τρελές να τρέχουν, αλλά αφού είχαμε γίνει μούσκεμα τελείως δεν έλεγε να σταματήσουμε. Φτάσαμε στην έξοδο αφού ο κύκλος μας φάνηκε ατελείωτος, κατεβήκαμε βγήκαμε στην πλατεία και πήραμε ένα ταξί για το ξενοδοχείο. Ήμασταν μούσκεμα, έβρεχε και δεν μπορούσαμε να κάνουμε ούτε βήμα, καθίσαμε αναπαυτικά πίσω στο ταξί για να μην καταλάβει ο οδηγός ότι ήμασταν βρεγμένες και δεν μας βάλει μέσα και πληρώσαμε 12€ για την δεκάλεπτη διαδρομή, με τα πόδια, προς το ξενοδοχείο. Η ημερήσια ταρίφα ξεκινάει από τα 3€. Αυτή ήταν και η τελευταία φορά που πήραμε ταξί. Αφού αλλάξαμε ξεκινήσαμε ξανά με τα πόδια προς το Βατικανό καθώς είχαμε εισιτήρια για της 11 για τα μουσεία και δεν θα προλαβαίναμε. Πριν τα μουσεία, κάναμε μια παράκαμψη και πήγαμε σε μια pannetteria το duecentogradi http://www.duecentogradi.it/ που είχα ανακαλύψει και ήθελα να δοκιμάσω, βέβαια λίγο πιο μακριά να ήταν –που δεν ήταν αλλά δεν είχαμε χρόνο-και θα με έδερναν, πήραμε και ένα μεγάλο και νόστιμο paninini στο χέρι και βουρ για το μουσείο. Αν πας νωρίτερα δεν σε βάζουν, αν όμως πας λίγο αργότερα δεν υπάρχει πρόβλημα. Τα εισιτήρια τα είχα κλείσει τρείς μέρες πριν από αυτό το site του Βατικανούhttp://biglietteriamusei.vatican.va/musei/tickets/do Το βουχερ με τον κωδικό κράτησης έρχεται αμέσως το εκτυπώνεις, και δεν περιμένεις καθόλου στην ουρά που έφτανε μέχρι το επόμενο τετράγωνο. Προσωπικά τα μουσεία του Βατικανού δεν μου άρεσαν, ο κόσμος ήταν πάρα πολύς και για να κάνεις ένα βήμα έπρεπε να περιμένεις ένα λεπτό, απίστευτα κουραστικό. Ίσως αν δεν είχε τόσο κόσμο, και αν παίρναμε και έναν ξεναγό άγγλο –αλλά δεν θέλαμε να δώσουμε 40€- ώστε να καταλαβαίνουμε, όσο μπορούμε στα αγγλικά, τι βλέπουμε να μου άρεσαν περισσότερο. Αφού τελειώσαμε μετά από δύο ώρες, πήγαμε στη εντυπωσιακή Βασιλική που δεν είχαμε δει πριν από κάτω, παρά μόνο από ψηλά ανεβαίνοντας στον τρούλο . Πλέον πολύ κουρασμένες φύγαμε από το Βατικανό και πήγαμε για φαγητό. Οι επιλογές ήταν δύο ή το ARLU πρόταση του φόρουμ ή το La Fraschetta via Francesco Caracciolo 26 http://www.lafraschetta.com/ . Κέρδισε τελικά το Αrlu καθώς ήταν πιο κοντά. Γευστικότατα τα πιάτα του τα νιοκι με σπανάκι και ρικοτα, το saltinbocca–αν και τρία κομματάκια χωρίς συνοδευτικό-έλιωνε στο στόμα, η καρμπονάρα μέτρια ίσως γιατί εμείς την έχουμε συνηθίσει αλλιώς. Για τρία πιάτα και τρία ποτήρια κρασί δώσαμε 38€. Στη συνέχεια σειρά είχε το Castelsant’Angelo, στο δρόμο προς αυτό είδαμε πάρα πολλούς ιταλούς με κουστούμια να είναι σε μια gelateria την L'Arena del Gelato ViadiPortaCastello, 8/A,http://www.tripadvisor.com.gr/Resta...57-Reviews-L_Arena_del_Gelato-Rome_Lazio.html λέμε εγκαίνια θα έχει, δεν είχε, είχε όμως το καλύτερο παγωτό που φάγαμε, και οι ιταλοί από τις καρφίτσες που φορούσαν καταλάβαμε ότι δούλευαν στο Βατικανό και σχολούσαν η έκαναν διάλειμμα, οι οποίοι εκτός από την gelateria ήταν και στο δίπλα μαγαζί μια panetteriahttp://www.tripadvisor.com.gr/Restaurant_Review-g187791-d4419323-Reviews-Da_Manolo-Rome_Lazio.html , την σημείωσα για να την επισκεφτούμε άλλη μέρα αλλά κάθε φορά που περνάγαμε ήμασταν φαγωμένες. Γενικά όπου βλέπετε ιταλούς να τρώνε μην το χάσετε σίγουρα κάτι ξέρουν. Πήραμε το παγωτό μας στο χέρι και κάτσαμε στη γέφυρα δίπλα στο castl sant angelo να το απολαύσουμε και να χαζέψουμε τον κόσμο που πέρναγε. Ήταν να μπούμε όταν η φίλη μου διαμαρτυρήθηκε ότι δεν άντεχε άλλο, της είχαν χτυπήσει τα παπούτσια –εμ, με καινούργια παπούτσια που πάς- και καλύτερα να το βάλουμε άλλη μέρα. Οπότε αφού ήπιαμε έναν καφέ απέναντι από την gelateria στο Caffe' di Porta Castello ViadiPortaCastello, 8-9 A | AngoloBorgoPio πήραμε το δρόμο για το μετρό οttaviano κάνοντας μια στάση στο Castroni όπου αγοράσαμε καφέ και μακαρόνια και γυρίσαμε στο ξενοδοχείο. Εκεί τα κορίτσια ήθελαν μια ωρίτσα να ξεκουραστούν, οπότε κι εγώ πήρα ξανά τον δρόμο μόνη μου. Piazza del poppolo, μια γρήγορη ματιά στις εκκλησίες Santa maria del popolo, και βόλτα στα μαγαζιά τις via del corso λίγο πριν κλείσουν. Αφού βρεθήκαμε με τις φίλες μου αποφασίσαμε να πάμε για cocktail, και φυσικά είχα το κατάλληλο μέρος, απέναντι από τις στήλες του Αδριανού βρισκόταν το …sallotto 42 Piazza di Pietra 42 http://www.salotto42.it/ χώρος υπέροχος, κοκτέιλ φανταστικά, ιταλοί φινετσάτοι, και είχε ένα μικρό aperitivo με sushi και μερικά καναπεδάκια. Περάσαμε υπέροχα και είπαμε να το επισκεφτούμε και κάποιο από τα επόμενα βράδια μας δυστυχώς όμως δεν τα καταφέραμε. Στη συνέχεια μια βόλτα στο Πάνθεον να το δούμε φωτισμένο και στην piazza navona για tartuffo από το διάσημο Tre Scalini.το οποίο και δεν μου άρεσε, τζάμπα τα 5 €, ήταν παγωτό σοκολάτα, πολύ παγωμένο με μια άγλυκη σαντιγί και δυο κερασάκια στη μέση, καλύτερα να έπαιρνα απλό gelato. Επιστροφή για ύπνο....
Πρωινό ξύπνημα στις 7:00
για να ήμαστε στις 9:00 στο Βατικανό. Το Βατικανό ήταν 10 λεπτά με τα πόδια από το ξενοδοχείο μας. Φτάνοντας κατευθυνθήκαμε προς την Βασιλική του Αγίου Πέτρου, περιμέναμε στην ουρά κανένα δεκάλεπτο, δεν είναι μεγάλη η ουρά εκεί και αν ακολουθήσεις και λίγο τον κλασσικό τρόπο του Έλληνα να προσπερνάς κάνοντας πως δεν καταλαβαίνεις, παρόλο που η φίλη σου φωνάζει –ντροπή-, φτάνεις ακόμα πιο γρήγορα. Μπήκαμε και κατευθυνθήκαμε προς τον τρούλο, τον βάλαμε πρώτο για να μην έχει πολύ κόσμο στην ουρά και όντως δεν είχε και έπειτα θα ακολουθούσε η περιήγηση στο Ναό – αμ δε ο καιρός είχε άλλα σχέδια, είναι που λένε όταν κάνεις σχέδια ο Θεός γελάει- Ανεβήκαμε στον τρούλο, αφού πληρώσαμε 7€ για να ανεβούμε με το ασανσέρ-ότι γλυτώνεις καλό είναι- και πράγματι είναι φοβερά στενά και κουραστικά . Κάναμε ένα μέτρο θαυμάζοντας τη θέα βγάλαμε και μερικές φώτο και θα συνεχίζαμε τον κύκλο, όταν ξαφνικά άνοιξαν οι ουρανοί..Ξεκίνησε να βρέχει καταρρακτωδώς και εμείς κρυφτήκαμε κάτω από τα διαζώματα που έχει –όχι ότι δεν βρεχόμασταν κι εκεί- Σε κάποια στιγμή φεύγει από δίπλα μας ο κόσμος που υπήρχε, και μου λέει η φίλη μου έχουν φύγει όλοι ήμαστε μόνες μας, τρομοκρατημένη και εγώ λέω πάμε να φύγουμε κι εμείς, και ξεκινάμε να τρέχουμε τον γύρω του τρούλου για να βρούμε την έξοδο, συνειδητοποιώντας ότι κανείς δεν είχε φύγει όλοι περίμεναν στα διαζώματα βλέποντας 3 τρελές να τρέχουν, αλλά αφού είχαμε γίνει μούσκεμα τελείως δεν έλεγε να σταματήσουμε. Φτάσαμε στην έξοδο αφού ο κύκλος μας φάνηκε ατελείωτος, κατεβήκαμε βγήκαμε στην πλατεία και πήραμε ένα ταξί για το ξενοδοχείο. Ήμασταν μούσκεμα, έβρεχε και δεν μπορούσαμε να κάνουμε ούτε βήμα, καθίσαμε αναπαυτικά πίσω στο ταξί για να μην καταλάβει ο οδηγός ότι ήμασταν βρεγμένες και δεν μας βάλει μέσα και πληρώσαμε 12€ για την δεκάλεπτη διαδρομή, με τα πόδια, προς το ξενοδοχείο. Η ημερήσια ταρίφα ξεκινάει από τα 3€. Αυτή ήταν και η τελευταία φορά που πήραμε ταξί. Αφού αλλάξαμε ξεκινήσαμε ξανά με τα πόδια προς το Βατικανό καθώς είχαμε εισιτήρια για της 11 για τα μουσεία και δεν θα προλαβαίναμε. Πριν τα μουσεία, κάναμε μια παράκαμψη και πήγαμε σε μια pannetteria το duecentogradi http://www.duecentogradi.it/ που είχα ανακαλύψει και ήθελα να δοκιμάσω, βέβαια λίγο πιο μακριά να ήταν –που δεν ήταν αλλά δεν είχαμε χρόνο-και θα με έδερναν, πήραμε και ένα μεγάλο και νόστιμο paninini στο χέρι και βουρ για το μουσείο. Αν πας νωρίτερα δεν σε βάζουν, αν όμως πας λίγο αργότερα δεν υπάρχει πρόβλημα. Τα εισιτήρια τα είχα κλείσει τρείς μέρες πριν από αυτό το site του Βατικανούhttp://biglietteriamusei.vatican.va/musei/tickets/do Το βουχερ με τον κωδικό κράτησης έρχεται αμέσως το εκτυπώνεις, και δεν περιμένεις καθόλου στην ουρά που έφτανε μέχρι το επόμενο τετράγωνο. Προσωπικά τα μουσεία του Βατικανού δεν μου άρεσαν, ο κόσμος ήταν πάρα πολύς και για να κάνεις ένα βήμα έπρεπε να περιμένεις ένα λεπτό, απίστευτα κουραστικό. Ίσως αν δεν είχε τόσο κόσμο, και αν παίρναμε και έναν ξεναγό άγγλο –αλλά δεν θέλαμε να δώσουμε 40€- ώστε να καταλαβαίνουμε, όσο μπορούμε στα αγγλικά, τι βλέπουμε να μου άρεσαν περισσότερο. Αφού τελειώσαμε μετά από δύο ώρες, πήγαμε στη εντυπωσιακή Βασιλική που δεν είχαμε δει πριν από κάτω, παρά μόνο από ψηλά ανεβαίνοντας στον τρούλο . Πλέον πολύ κουρασμένες φύγαμε από το Βατικανό και πήγαμε για φαγητό. Οι επιλογές ήταν δύο ή το ARLU πρόταση του φόρουμ ή το La Fraschetta via Francesco Caracciolo 26 http://www.lafraschetta.com/ . Κέρδισε τελικά το Αrlu καθώς ήταν πιο κοντά. Γευστικότατα τα πιάτα του τα νιοκι με σπανάκι και ρικοτα, το saltinbocca–αν και τρία κομματάκια χωρίς συνοδευτικό-έλιωνε στο στόμα, η καρμπονάρα μέτρια ίσως γιατί εμείς την έχουμε συνηθίσει αλλιώς. Για τρία πιάτα και τρία ποτήρια κρασί δώσαμε 38€. Στη συνέχεια σειρά είχε το Castelsant’Angelo, στο δρόμο προς αυτό είδαμε πάρα πολλούς ιταλούς με κουστούμια να είναι σε μια gelateria την L'Arena del Gelato ViadiPortaCastello, 8/A,http://www.tripadvisor.com.gr/Resta...57-Reviews-L_Arena_del_Gelato-Rome_Lazio.html λέμε εγκαίνια θα έχει, δεν είχε, είχε όμως το καλύτερο παγωτό που φάγαμε, και οι ιταλοί από τις καρφίτσες που φορούσαν καταλάβαμε ότι δούλευαν στο Βατικανό και σχολούσαν η έκαναν διάλειμμα, οι οποίοι εκτός από την gelateria ήταν και στο δίπλα μαγαζί μια panetteriahttp://www.tripadvisor.com.gr/Restaurant_Review-g187791-d4419323-Reviews-Da_Manolo-Rome_Lazio.html , την σημείωσα για να την επισκεφτούμε άλλη μέρα αλλά κάθε φορά που περνάγαμε ήμασταν φαγωμένες. Γενικά όπου βλέπετε ιταλούς να τρώνε μην το χάσετε σίγουρα κάτι ξέρουν. Πήραμε το παγωτό μας στο χέρι και κάτσαμε στη γέφυρα δίπλα στο castl sant angelo να το απολαύσουμε και να χαζέψουμε τον κόσμο που πέρναγε. Ήταν να μπούμε όταν η φίλη μου διαμαρτυρήθηκε ότι δεν άντεχε άλλο, της είχαν χτυπήσει τα παπούτσια –εμ, με καινούργια παπούτσια που πάς- και καλύτερα να το βάλουμε άλλη μέρα. Οπότε αφού ήπιαμε έναν καφέ απέναντι από την gelateria στο Caffe' di Porta Castello ViadiPortaCastello, 8-9 A | AngoloBorgoPio πήραμε το δρόμο για το μετρό οttaviano κάνοντας μια στάση στο Castroni όπου αγοράσαμε καφέ και μακαρόνια και γυρίσαμε στο ξενοδοχείο. Εκεί τα κορίτσια ήθελαν μια ωρίτσα να ξεκουραστούν, οπότε κι εγώ πήρα ξανά τον δρόμο μόνη μου. Piazza del poppolo, μια γρήγορη ματιά στις εκκλησίες Santa maria del popolo, και βόλτα στα μαγαζιά τις via del corso λίγο πριν κλείσουν. Αφού βρεθήκαμε με τις φίλες μου αποφασίσαμε να πάμε για cocktail, και φυσικά είχα το κατάλληλο μέρος, απέναντι από τις στήλες του Αδριανού βρισκόταν το …sallotto 42 Piazza di Pietra 42 http://www.salotto42.it/ χώρος υπέροχος, κοκτέιλ φανταστικά, ιταλοί φινετσάτοι, και είχε ένα μικρό aperitivo με sushi και μερικά καναπεδάκια. Περάσαμε υπέροχα και είπαμε να το επισκεφτούμε και κάποιο από τα επόμενα βράδια μας δυστυχώς όμως δεν τα καταφέραμε. Στη συνέχεια μια βόλτα στο Πάνθεον να το δούμε φωτισμένο και στην piazza navona για tartuffo από το διάσημο Tre Scalini.το οποίο και δεν μου άρεσε, τζάμπα τα 5 €, ήταν παγωτό σοκολάτα, πολύ παγωμένο με μια άγλυκη σαντιγί και δυο κερασάκια στη μέση, καλύτερα να έπαιρνα απλό gelato. Επιστροφή για ύπνο....
ώρα για ξύπνημα. Η μέρα σήμερα είχε αρχαία αγορά και Κολοσσαίο, ο καιρός όμως πάλι βροχερός
. Πήραμε το μετρό και κατεβήκαμε στη στάση barberini ένας καφές στο caffe de Pari–δεν μας άρεσε ιδιαίτερα- και κατευθυνθήκαμε για την κρύπτη των Kαπουτσίνων και την Santa Maria della Concezione dei Cappuccini- αρκετά διαφορετικό θέαμα αλλά και μακάβριο με τα χιλιάδες κόκκαλα των καλόγερων που δημιουργούσαν τους διάκοσμους στις κρύπτες. Φεύγοντας από κει πήγαμε στο Κολοσσαίο και βγάλαμε τα εισιτήρια από την αρχαία αγορά που διαρκούν 2 μέρες. Είχαμε αποφασίσει να μην πάρουμε την romapass, αφού σαν φοιτήτριες θα είχαμε τις ίδιες εκπτώσεις που παρείχε η κάρτα, οι μετακινήσεις μας με το μετρό ήταν λίγες και τα 2 μουσεία που υποτίθεται πως παρείχε δωρεάν μας βγήκαν όλα μαζί όσο και η κάρτα, βέβαια ίσως αν την είχαμε να χρησιμοποιούσαμε πιο άνετα το μετρό, είναι στην κρίση του καθενός. Αφού βγάλαμε τα εισιτήρια πήγαμε πρώτα στη Βασιλική του Σαν Κλεμέντε. Δοκίμασα και ένα νοστιμότατο cannoli (ιταλικό γλυκό) από το ζαχαροπλαστείο cuiricuiriπου ήταν δίπλα, και πραγματικά δεν είχε τίποτα άλλο, οπότε και να μην το επισκεπτόμουν δεν θα είχε διαφορά, καθώς η φίλη μου που έφαγε ένα από το φούρνο κάτω από το ξενοδοχείο ήταν εξίσου νόστιμο. Μετά σειρά είχε η αρχαία αγορά,- το Κολοσσαίο το αφήσαμε για την επόμενη μέρα μιας και έβρεχε,- την οποία με την βροχή δεν την ευχαριστηθήκαμε καθόλου, και η αλήθεια είναι πως μοιάζει κάπως με αυτή της Αθήνας που ούτε την έχουμε επισκεφτεί από μέσα, τα δικά μας που είναι κοντά δεν τα εκτιμούμε. Μέσα στην αρχαία αγορά υπήρχε ένα κτίριο το οποίο φιλοξενούσε φωτογραφίες της αρχαίας Αθήνας, αυτή η έκθεση ήταν πολύ ωραία. Από την αρχαία αγορά βγαίνοντας πέσαμε πάνω στο δημαρχείο, στο καπιτώλιο , την εκκλησία Santa Maria in Aracoeli Basilica και την piazza venezia Συνέχεια είχε το trastevere για φαγητό όπου σταματήσαμε σε ένα από τα πρώτα που πέσαμε πάνω- γιατί δεν αντέχαμε άλλο περπάτημα- το Carlo menta Via della Lungaretta, 101, το οποίο το είχα και στις σημειώσεις μου, τουριστικό μεν φθηνό δε όμως από ποιότητα φαγητού μέτριο, άλλωστε ότι πληρώνεις παίρνεις. Στη συνέχεια βόλτα στα στενάκια του trastevere, ένα σφηνάκι σοκολάτας από το Rivendita libri, cioccolata e vino Vicolo del cinque 11/aκαι ένα aperol spritz σε ένα bar. Κουρασμένες πλέον πήραμε το λεωφορείο προς το Βατικανό, και από κει με τα πόδια για το ξενοδοχείο αφού πρώτα πήραμε στο χέρι ένα παγωτό από την αγαπημένη μας gelateria L'Arena del Gelato Via di Porta Castello, 8/A - δεν γινόταν απλά να την προσπεράσουμε
και προορισμό την villaborgese, αφού πρώτα πήραμε το πρωινό μας σε ένα μαγαζάκι έξω από αυτή. Μπαίνοντας στον κήπο είναι σαν να μεταφέρεσαι ξαφνικά μακριά από την πόλη, τεράστιος, πράσινος, πανέμορφος, αν και η λίμνη που είχε μέσα ήταν χωρίς νερό. Στην πινακοθήκη μέσα στον κήπο αποφασίσαμε να μην μπούμε, αλλά νοικιάσαμε ένα ποδήλατο για τρία άτομα της μιας ώρας για να γυρίσουμε στον κήπο. Είχε πολύ πλάκα
, γι’ αυτό κατά τη γνώμη μου είναι καλύτερο να γυρνάει κανείς στη 
, εικόνες, γεύσεις
