4η Mέρα
Ακόμη ένα πρωινό ξύπνημα στις 8:00 και φύγαμε για την εκκλησία Santa Maria Maggiore στην διαδρομή προς το μετρό πέσαμε πάνω και σε μία ορθόδοξη ρωσική εκκλησία στην οδό -via CarloAlberto 11- στην οποία γνωρίσαμε έναν ηλικιωμένο τον Stefano, ο οποίος πρέπει να ήταν κάτι σαν επιστάτης, που μιλούσε πολύ καλά τα ελληνικά μας εξήγησε την ιστορία της εκκλησίας και μας ανέφερε την αγάπη του για την Ελλάδα και τις σπουδές του στη Θες/νίκη, ήταν πολύ ζεστός και φιλόξενος. Πήραμε το δρόμο για την fontana di trevi η οποία την ημέρα είχε άπειρο κόσμο οπότε ευτυχώς που την είχαμε επισκεφτεί το βράδυ, αλλά και πάλι ήταν υπέροχη. Χαζέψαμε λίγο μπήκαμε σε ένα σωρό μαγαζάκια για να διαλέξουμε δώρακια και αναμνηστικά και δοκιμάσαμε το περίφημο παγωτό του San Crispino, εγω δοκίμασα μέλι -μετριο- κι σύκο –άπαιχτο, είχε ωραία υφή και το έβαζαν μόνο σε κυπελλάκι ήταν το πιο μικρό σε ποσότητα από όσο δοκιμάσαμε, καλό αλλά και πάλι θα προτιμήσω τη gelateria L'Arena del Gelatο. Μετά σειρά είχε το Πάνθεον, τα ο οποίο λάτρεψε η κολλητή μου, και δυστυχώς αν και σε όλο το ταξίδι σχεδόν έβρεχε το πετύχαμε σε καλή μέρα
και δεν είδαμε το νερό να μπαίνει από την τρύπα στον εντυπωσιακό και τεράστιο τρούλο του. Στάση στο caffè Sant' Eustachio όπου θεωρείται ότι έχει τον καλύτερο cappuccino της πόλης. Ένα μαγαζάκι μικρό που κυρίως πουλάει καφέ χύμα, με 5 τραπεζάκια σιδερένια έξω σε μια ωραία πλαταιίτσα, κάτσαμε αλλά ο καφές δεν εντυπωσίασε την φίλη μου που είναι ειδήμον
, εγώ πάλι που δεν πίνω καφέ τον βρήκα καλό απλά. Μετά τον καφέ φαγητό σε ένα από τα τουριστικά εστιατόρια, οι φίλες μου δεν άντεχαν άλλο να τους τρέχω στα διάφορα μέρη της Ρώμης σε μαγαζιά που είχα ανακαλύψει και διαβάσει. Από κει κατευθυνθήκαμε στο campo dei fiori το οποίο αφήνοντας το για την τελευταία μέρα ίσως δεν του δώσαμε την προσοχή που του άξιζε. Κάτι σαν το μοναστηράκι, γεμάτο κόσμο μαγαζιά εστιατόρια, κάναμε μια βόλτα και γυρίσαμε πάλι πίσω piazza navona. Εκεί μπήκαμε στην έκκλησία Sant'Agnese in Agone η οποία μου άρεσε πιο πολύ από όσες είχαμε δεί. Σειρά είχε το παγωτό από το Della palma το οποίο ήταν το χειρότερο από όσα δοκίμασα, πολύ τουριστικό, με μεγάλη ποικιλία βέβαια αλλά από ποιότητα παγωτού πολύ χαμηλή δεν θα σας το συνέστηνα. Συνεχίσαμε την βόλτα μας και καταλήξαμε στα ισπανικά σκαλιά όπου και κάτσαμε αρκετή ώρα για να τα απολαύσουμε το τελευταίο μας βράδυ. Από κει πάλι με τα πόδια περπατήσαμε από το πάνω μέρος των σκαλιών στην viale della trinita dei monti έναν όχι και τόσο πολυσύχναστο δρόμο, με ωραία θέα στην πόλη και στους διάφορους τρούλους των εκκλησιών, φτάσαμε στο κάτω μέρος της villa Borgheseκαι στην piazza del popoloόπου πήραμε το μετρό για την επιστροφή.
Ακόμη ένα πρωινό ξύπνημα στις 8:00 και φύγαμε για την εκκλησία Santa Maria Maggiore στην διαδρομή προς το μετρό πέσαμε πάνω και σε μία ορθόδοξη ρωσική εκκλησία στην οδό -via CarloAlberto 11- στην οποία γνωρίσαμε έναν ηλικιωμένο τον Stefano, ο οποίος πρέπει να ήταν κάτι σαν επιστάτης, που μιλούσε πολύ καλά τα ελληνικά μας εξήγησε την ιστορία της εκκλησίας και μας ανέφερε την αγάπη του για την Ελλάδα και τις σπουδές του στη Θες/νίκη, ήταν πολύ ζεστός και φιλόξενος. Πήραμε το δρόμο για την fontana di trevi η οποία την ημέρα είχε άπειρο κόσμο οπότε ευτυχώς που την είχαμε επισκεφτεί το βράδυ, αλλά και πάλι ήταν υπέροχη. Χαζέψαμε λίγο μπήκαμε σε ένα σωρό μαγαζάκια για να διαλέξουμε δώρακια και αναμνηστικά και δοκιμάσαμε το περίφημο παγωτό του San Crispino, εγω δοκίμασα μέλι -μετριο- κι σύκο –άπαιχτο, είχε ωραία υφή και το έβαζαν μόνο σε κυπελλάκι ήταν το πιο μικρό σε ποσότητα από όσο δοκιμάσαμε, καλό αλλά και πάλι θα προτιμήσω τη gelateria L'Arena del Gelatο. Μετά σειρά είχε το Πάνθεον, τα ο οποίο λάτρεψε η κολλητή μου, και δυστυχώς αν και σε όλο το ταξίδι σχεδόν έβρεχε το πετύχαμε σε καλή μέρα
και δεν είδαμε το νερό να μπαίνει από την τρύπα στον εντυπωσιακό και τεράστιο τρούλο του. Στάση στο caffè Sant' Eustachio όπου θεωρείται ότι έχει τον καλύτερο cappuccino της πόλης. Ένα μαγαζάκι μικρό που κυρίως πουλάει καφέ χύμα, με 5 τραπεζάκια σιδερένια έξω σε μια ωραία πλαταιίτσα, κάτσαμε αλλά ο καφές δεν εντυπωσίασε την φίλη μου που είναι ειδήμον, εγώ πάλι που δεν πίνω καφέ τον βρήκα καλό απλά. Μετά τον καφέ φαγητό σε ένα από τα τουριστικά εστιατόρια, οι φίλες μου δεν άντεχαν άλλο να τους τρέχω στα διάφορα μέρη της Ρώμης σε μαγαζιά που είχα ανακαλύψει και διαβάσει. Από κει κατευθυνθήκαμε στο campo dei fiori το οποίο αφήνοντας το για την τελευταία μέρα ίσως δεν του δώσαμε την προσοχή που του άξιζε. Κάτι σαν το μοναστηράκι, γεμάτο κόσμο μαγαζιά εστιατόρια, κάναμε μια βόλτα και γυρίσαμε πάλι πίσω piazza navona. Εκεί μπήκαμε στην έκκλησία Sant'Agnese in Agone η οποία μου άρεσε πιο πολύ από όσες είχαμε δεί. Σειρά είχε το παγωτό από το Della palma το οποίο ήταν το χειρότερο από όσα δοκίμασα, πολύ τουριστικό, με μεγάλη ποικιλία βέβαια αλλά από ποιότητα παγωτού πολύ χαμηλή δεν θα σας το συνέστηνα. Συνεχίσαμε την βόλτα μας και καταλήξαμε στα ισπανικά σκαλιά όπου και κάτσαμε αρκετή ώρα για να τα απολαύσουμε το τελευταίο μας βράδυ. Από κει πάλι με τα πόδια περπατήσαμε από το πάνω μέρος των σκαλιών στην viale della trinita dei monti έναν όχι και τόσο πολυσύχναστο δρόμο, με ωραία θέα στην πόλη και στους διάφορους τρούλους των εκκλησιών, φτάσαμε στο κάτω μέρος της villa Borgheseκαι στην piazza del popoloόπου πήραμε το μετρό για την επιστροφή.
-, φτάνεις ακόμα πιο γρήγορα. Μπήκαμε και κατευθυνθήκαμε προς τον τρούλο, τον βάλαμε πρώτο για να μην έχει πολύ κόσμο στην ουρά και όντως δεν είχε και έπειτα θα ακολουθούσε η περιήγηση στο Ναό – αμ δε
ο καιρός είχε άλλα σχέδια, είναι που λένε όταν κάνεις σχέδια ο Θεός γελάει- Ανεβήκαμε στον τρούλο, αφού πληρώσαμε 7€ για να ανεβούμε με το ασανσέρ-ότι γλυτώνεις καλό είναι- και πράγματι είναι φοβερά στενά και κουραστικά . Κάναμε ένα μέτρο θαυμάζοντας τη θέα βγάλαμε και μερικές φώτο και θα συνεχίζαμε τον κύκλο, όταν ξαφνικά άνοιξαν οι ουρανοί..Ξεκίνησε να βρέχει καταρρακτωδώς και εμείς κρυφτήκαμε κάτω από τα διαζώματα που έχει –όχι ότι δεν βρεχόμασταν κι εκεί- Σε κάποια στιγμή φεύγει από δίπλα μας ο κόσμος που υπήρχε, και μου λέει η φίλη μου έχουν φύγει όλοι ήμαστε μόνες μας, τρομοκρατημένη και εγώ
ώρα για ξύπνημα. Η μέρα σήμερα είχε αρχαία αγορά και Κολοσσαίο, ο καιρός όμως πάλι βροχερός
. Πήραμε το μετρό και κατεβήκαμε στη στάση barberini ένας καφές στο caffe de Pari–δεν μας άρεσε ιδιαίτερα- και κατευθυνθήκαμε για την κρύπτη των Kαπουτσίνων και την Santa Maria della Concezione dei Cappuccini- αρκετά διαφορετικό θέαμα αλλά και μακάβριο με τα χιλιάδες κόκκαλα των καλόγερων που δημιουργούσαν τους διάκοσμους στις κρύπτες. Φεύγοντας από κει πήγαμε στο Κολοσσαίο και βγάλαμε τα εισιτήρια από την αρχαία αγορά που διαρκούν 2 μέρες. Είχαμε αποφασίσει να μην πάρουμε την romapass, αφού σαν φοιτήτριες θα είχαμε τις ίδιες εκπτώσεις που παρείχε η κάρτα, οι μετακινήσεις μας με το μετρό ήταν λίγες και τα 2 μουσεία που υποτίθεται πως παρείχε δωρεάν μας βγήκαν όλα μαζί όσο και η κάρτα, βέβαια ίσως αν την είχαμε να χρησιμοποιούσαμε πιο άνετα το μετρό, είναι στην κρίση του καθενός. Αφού βγάλαμε τα εισιτήρια πήγαμε πρώτα στη Βασιλική του Σαν Κλεμέντε. Δοκίμασα και ένα νοστιμότατο cannoli (ιταλικό γλυκό) από το ζαχαροπλαστείο cuiricuiriπου ήταν δίπλα, και πραγματικά δεν είχε τίποτα άλλο, οπότε και να μην το επισκεπτόμουν δεν θα είχε διαφορά, καθώς η φίλη μου που έφαγε ένα από το φούρνο κάτω από το ξενοδοχείο ήταν εξίσου νόστιμο. Μετά σειρά είχε η αρχαία αγορά,- το Κολοσσαίο το αφήσαμε για την επόμενη μέρα μιας και έβρεχε,- την οποία με την βροχή δεν την ευχαριστηθήκαμε καθόλου, και η αλήθεια είναι πως μοιάζει κάπως με αυτή της Αθήνας που ούτε την έχουμε επισκεφτεί από μέσα, τα δικά μας που είναι κοντά δεν τα εκτιμούμε. Μέσα στην αρχαία αγορά υπήρχε ένα κτίριο το οποίο φιλοξενούσε φωτογραφίες της αρχαίας Αθήνας, αυτή η έκθεση ήταν πολύ ωραία. Από την αρχαία αγορά βγαίνοντας πέσαμε πάνω στο δημαρχείο, στο καπιτώλιο , την εκκλησία Santa Maria in Aracoeli Basilica και την piazza venezia Συνέχεια είχε το trastevere για φαγητό όπου σταματήσαμε σε ένα από τα πρώτα που πέσαμε πάνω- γιατί δεν αντέχαμε άλλο περπάτημα- το Carlo menta Via della Lungaretta, 101, το οποίο το είχα και στις σημειώσεις μου, τουριστικό μεν φθηνό δε όμως από ποιότητα φαγητού μέτριο, άλλωστε ότι πληρώνεις παίρνεις. Στη συνέχεια βόλτα στα στενάκια του trastevere, ένα σφηνάκι σοκολάτας από το Rivendita libri, cioccolata e vino Vicolo del cinque 11/aκαι ένα aperol spritz σε ένα bar. Κουρασμένες πλέον πήραμε το λεωφορείο προς το Βατικανό, και από κει με τα πόδια για το ξενοδοχείο αφού πρώτα πήραμε στο χέρι ένα παγωτό από την αγαπημένη μας gelateria L'Arena del Gelato Via di Porta Castello, 8/A - δεν γινόταν απλά να την προσπεράσουμε
και προορισμό την villaborgese, αφού πρώτα πήραμε το πρωινό μας σε ένα μαγαζάκι έξω από αυτή. Μπαίνοντας στον κήπο είναι σαν να μεταφέρεσαι ξαφνικά μακριά από την πόλη, τεράστιος, πράσινος, πανέμορφος, αν και η λίμνη που είχε μέσα ήταν χωρίς νερό. Στην πινακοθήκη μέσα στον κήπο αποφασίσαμε να μην μπούμε, αλλά νοικιάσαμε ένα ποδήλατο για τρία άτομα της μιας ώρας για να γυρίσουμε στον κήπο. Είχε πολύ πλάκα
, γι’ αυτό κατά τη γνώμη μου είναι καλύτερο να γυρνάει κανείς στη 
, εικόνες, γεύσεις
