VADIM
Member
- Μηνύματα
- 97
- Likes
- 1.055
- Επόμενο Ταξίδι
- Roadtrip Ηνωμένο Βασίλειο
- Ταξίδι-Όνειρο
- Moto road trip USA
Περιεχόμενα
Κεφάλαιο 3 (17/06 - 21/06)
Κυριακή 17/06 (Traben/Trarbach - Koblenz, 130 km)
Πανέμορφη η δίδυμη πόλη, αλλά ήρθε η στιγμή που περιμένω όλο λαχτάρα: Να κάνω ένα παραποτάμιο road trip σ' αυτό το παραμυθένιο τοπίο.
Ξεκινάω λοιπόν μεσημεριάτικα με εξαιρετικό καιρό. Τι ομορφιά είναι αυτή! Στην μια πλευρά ατέλειωτοι αμπελώνες (δοκιμάστε οπωσδήποτε το Riesling αν βρεθείτε εκεί) να διακόπτονται από κουκλίστικα χωριουδάκια. Στην άλλη ο ποταμός, με μια πομπή από ποταμόπλοια και μαούνες να κυλούν στα ήρεμα νερά του. Παντού Motoriders, μαζί τους κι εγώ. Πώς να περιγράψεις ένα road trip? Ίσως η καλύτερη περιγραφή να ήταν μια φωτογραφία με τη φάτσα μου μέσα απ' το κράνος, μ' ένα τεράστιο διαρκές χαμόγελο ευτυχίας. Η κάμερα όμως είναι στραμμένη μπροστά και καταγράφει τη μαγεία. Αυτή η καταγραφή μετουσιώθηκε σε μονταρισμένα στιγμιότυπα, ντυμένα με τη μουσική του Astor Piazzolla, που μπορείτε να απολαύσετε στο 8λεπτο φιλμάκι που θα κλείσει αυτό το 3ο κεφάλαιο.
Θα σας περιγράψω μόνο τα δύο σημαντικότερα σημεία που έκανα στάσεις. Το ένα είναι το Cochem. Αυτή η τουριστική κωμόπολη στην αριστερή όχθη είναι - κατά τη γνώμη μου - το αποκορύφωμα της περιοδείας στο Μοζέλα κι ένα από τα πιο γραφικά μέρη της Γερμανίας και όχι μόνο. Ένα άριστα διατηρημένο ιστορικό κέντρο, πεζόδρομοι και ποδηλατόδρομοι δίπλα στο ποτάμι με θέα στα απίστευτα τοπία που κυκλώνουν την πόλη και στην κορυφή ενός κωνικού λόφου ένα ρομαντικό κάστρο, μια οπτασία, το Reichsburg. Δυστυχώς είχα προπληρώσει τη διανυκτέρευση στο Koblenz, πολύ θα ήθελα να διανυκτερεύσω εδώ. Δεν πειράζει, μπήκε ήδη στόχος για ένα ανοιξιάτικο, χαλαρό 4ήμερο σ' αυτόν τον παράδεισο.
Για να πάω στο δεύτερο σημαντικότερο σημείο, λίγα χλμ μετά το Cochem, αφήνω την παράλληλη διαδρομή στον ποταμό και ανηφορίζω τα βουνά. Μετά από 10 χλμ φθάνω στο Burg Eltz, το σπουδαιότερο κάστρο της Ρηνανίας και ένα απ' τα λίγα που διατηρούνται στην αρχική τους κατάσταση.
Αργά το απόγευμα φθάνω στο Koblenz (Hotel Jan Van Werth, 1 διαν/ση, 57 € χωρίς πρωινό, 8,8/10). Ξεκινάω τη γνωριμία με την πόλη από το χαρακτηριστικότερο σημείο της, εκεί που ο Μοζέλας συναντάει τον Ρήνο, τη λεγόμενη Γερμανική γωνιά. Αυτό το σημείο πρέπει να το δω από ψηλά. Γι' αυτό περνάω απέναντι τον Ρήνο (έχω κατέβει στην πόλη με τη μηχανή) και σκαρφαλώνω έναν περιφερειακό δρόμο για να φθάσω στο εντυπωσιακότερο αξιοθέατο της πόλης, την ακρόπολη Ehrenbreitstein. Έχει ένα μουσείο εδώ, αλλά ο κυριότερος λόγος για να έρθω είναι το υπέροχο θέαμα που ξετυλίγεται μπροστά στα μάτια μου. Η συνάντηση των δύο ποταμών και η πανοραμική άποψη της πόλης.
Η βραδιά συνεχίζεται με βόλτες στους πεζόδρομους δίπλα στους ποταμούς και στο χαριτωμένο ιστορικό κέντρο της πόλης και κλείνει με δείπνο σε αργεντίνικο εστιατόριο.
Δευτέρα 18/06 (Koblenz - Frankfurt, 143 km)
Έχοντας την ευτυχή εμπειρία του χθεσινού παραποτάμιου road trip στον Μοζέλα, αδημονώ για ένα ακόμη, στο φαράγγι του Ρήνου αυτή τη φορά. Οπότε το πρωινό με βρίσκει να έχω αφήσει ήδη το ξενοδοχείο και να πίνω τον καφέ στο κέντρο του Koblenz, παίρνοντας μια τελευταία γεύση από την πόλη πριν την αποχαιρετήσω.
Αν προσπαθήσω να περιγράψω το road trip του Ρήνου, θα προκύψει μια κουραστική επανάληψη των επιθέτων που χρησιμοποίησα για τον Μοζέλα. Είναι εξίσου υπέροχο. Η διαδρομή (75 km περίπου) που ακολούθησα ήταν Koblenz - Boppard - Loreley - Bacharach - Bingen am rhein. Αν είναι να κάνετε μόνο μια στάση, το Boppard νομίζω είναι η πιο όμορφη κωμόπολη του φαραγγιού, απλωμένη πάνω σ' ένα "δαχτυλίδι" του Ρήνου.
Μετά το Bingen, αφήνω το κρατίδιο της Ρηνανίας και μπαίνω σ' αυτό της Έσης, της πατρίδας των παραμυθάδων αδελφών Γκριμ και του μηλόκρασου. Μου αρέσουν αυτές οι απότομες εναλλαγές σ' ένα ταξίδι. Από τα ποτάμια, τους αμπελώνες, τα κάστρα, τις δασωμένες πλαγιές και τα παραμυθένια χωριουδάκια, σε λίγα χλμ μπαίνω στο οικονομικό κέντρο της Γερμανίας, στην πιο πολυπολιτισμική μεγαλούπολη της χώρας, την Φρανκφούρτη (Hotel Europa, 1 διαν/ση, 86 € με πρωινό, 8,8/10). Εδώ, αφιερώνω το μεγαλύτερο μέρος του απογεύματός μου στην πλατεία Romerberg, το ιστορικό κέντρο της πόλης, με το παλαιό Δημαρχείο (Romer), τις δύο εκκλησίες και τα γραφικά ξύλινα σπιτάκια με μπαγδατί.
Συνεχίζω, λίγα μέτρα νοτιότερα, με περίπατο σε ωραίους πεζόδρομους δίπλα στον ποταμό Main.
Και κλείνω τη μέρα μου μ' ένα ζουμερό burger στο Der Fette Bulle.
Τρίτη 19/06 (Frankfurt - Marburg, 170 km)
Και σήμερα θα κινηθώ στην Έση. Ο προορισμός, το Marburg, απέχει μόνο 96 km, επιλέγω όμως να κινηθώ από επαρχιακούς δρόμους και να επισκεφθώ δύο γραφικές κωμοπόλεις στην κοιλάδα του ποταμού Lahn.
Η πρώτη είναι το Limburg an der Lahn, απλωμένο σε ένα ειδυλλιακό τοπίο δίπλα στον ποταμό, γύρω από έναν μυτερό βράχο. Μέσα από στενά δρομάκια και αναπαλαιωμένα σπίτια με μπαγδατί, φθάνω στην κορυφή του βράχου, όπου δεσπόζει ο μεγάλος Καθεδρικός με τους πορτοκαλί και λευκούς χρωματισμούς του.
Συνεχίζω τη διαδρομή, σταματώ - χωρίς να ξεπεζέψω - και βγάζω μια φωτο το γραφικό παλιό γεφύρι στο Runkel.
Και μετά από λίγο μπαίνω στο Weilburg. Ουπς, να ένα κρυμμένο διαμαντάκι! Ένα πανέμορφο χωριό με το ποτάμι να το περικυκλώνει και μπρος μου να υψώνεται ένα αναγεννησιακό παλάτι (δείτε στο φιλμάκι). Παρκάρω τη μηχανή κι ακολουθώ το ανηφορικό και επίπονο (λόγω στολής) πέτρινο δρομάκι προς το παλάτι. Τα κτίρια γύρω μου μια μπαρόκ πανδαισία. Το παλάτι πλαισιώνει ένας πανέμορφος κήπος με απίθανη θέα σε όλη την περιοχή. Εδώ θα πιω τον δεύτερο καφέ της ημέρας.
Γεμάτος ωραίες εικόνες, διανύω χαλαρά τα 55 χλμ που με χωρίζουν από την πόλη που θα με φιλοξενήσει σήμερα, το Marburg (Hotel Marburger Hof, 1 διαν/ση, 119 € με πρωινό). Η πόλη είναι από τις αξιολογότερες της Έσης. Διαθέτει ονομαστό πανεπιστήμιο και έναν πολύ όμορφο Καθεδρικό της Αγίας Ελισάβετ, όπου φυλάσσεται η σωρός της. Το χαρακτηριστικό της, τα πολλά επίπεδα που αναπτύσσεται, με ανηφορικούς δρόμους και στενάκια με σκάλες.
Απόγευμα και έχω ξεκινήσει αγκομαχώντας την ανάβαση. Προσπερνώ γραφικές πλατείες με σπουδαιότερη την Marktplatz με το γοτθικό Δημαρχείο και συνεχίζω για το ψηλότερο σημείο της πόλης, για να δω το Παλάτι (ήταν κλειστό) και τη θέα από ψηλά. Φτάνω με σβησμένη ανάσα και.... ανακαλύπτω ότι διατίθεται ανελκυστήρας για την ανάβαση. Αφού μου ρίχνω τα σχετικά μπινελίκια, παίρνω το ασανσέρ και κατεβαίνω.
Τελευταία στάση της μέρας ένα πανέμορφο πάρκο δίπλα στο πανεπιστήμιο, γεμάτο εστιατόρια, μπαράκια και πολύ κόσμο. Επιλέγω να φάω σε κάποιο Shaky Shake. Δεν ξέρω αν είναι η γερμανική εκδοχή του νεοϋορκέζικου Shake Shack, πάντως το burger του ήταν άθλιο.
Τετάρτη 20/06 (Marburg - Wurzburg, 220 km)
Συμπληρώνω ένα 10ήμερο από τις συννεφιές και τα ψιλόβροχα της Ελβετίας που ο καιρός είναι τόσο καλός μαζί μου. Και σήμερα ξεκινάω από το Marburg με γαλανό ουρανό και θερμοκρασία 20-22 βαθμούς.
Μετά από 120 χλμ έχω αφήσει το κρατίδιο της Έσης και μπαίνω στη Βόρεια Βαυαρία. Σε παλαιότερο ταξίδι μου στη Γερμανία (και αργότερα στο MotoEurope 2016), είχα εξερευνήσει τη περίφημη "ρομαντική οδό" σε όλο της το μήκος μέχρι το Rothenburg ob der Tauber. Μου είχε ξεφύγει η κατάληξή της βόρεια, το Wurzburg. Εκεί θα πάω σήμερα. Είμαι στη διάσημη για τα κρασιά της περιοχή της Φραγκονίας και επιλέγω να κινηθώ σε επαρχιακούς δρόμους, τους λεγόμενους Bocksbeutelstrassen δηλαδή δρόμους της μποτίλιας, γεμάτους αμπελώνες και κρασοχώρια.
Περίπου 60 χλμ πριν φτάσω στο Wurzburg, κάνω μια παράκαμψη για να επισκεφθώ το κάστρο Mespelbrunn, που - όπως διάβασα στους οδηγούς - είναι γνωστό ως το "παραμυθένιο κάστρο του δάσους Spessart". Πράγματι, είναι εξαίρετο αυτό το αναγεννησιακό κάστρο, μέσα σ' ένα ειδυλλιακό τοπίο, με μια λίμνη να το περιβάλλει. (Από τα παραλειπόμενα: Γυρίζοντας στο parking και πλησιάζοντας τη μηχανή μου, βρίσκομαι ξαφνικά περικυκλωμένος από μια ομάδα Γερμανούς εκδρομείς, που μόλις είχαν κατέβει από το πούλμαν. Είχαν δει την πινακίδα GR και εντυπωσιάστηκαν πώς βρέθηκα σε τούτο εδώ το μέρος, τόσο μακριά, με μηχανή ολομόναχος).
Όταν χθες βράδυ έψαχνα στο booking πού θα κοιμηθώ στο Wurzburg, μου έβγαζε καταλύματα 10 χλμ πιο έξω, σε ένα χωριό στις όχθες του Main, το Veitshochheim. Μου άρεσε η ιδέα να διανυκτερεύσω στην εξοχή, έτσι έχω κλείσει στο Hotel Am Main (1 διαν/ση, 99 € με πρωινό, 8,7/10). Οι προσδοκίες μου δεν διαψεύδονται, Το χωριουδάκι είναι γλυκύτατο και το ξενοδοχείο 50 μέτρα από την όχθη του Main.
Το Wurzburg είναι μια πανέμορφη πόλη, με τον ποταμό Main να τη διασχίζει και σπουδαιότερο αξιοθέατο το παλάτι Residenz, ένα από τα χαρακτηριστικότερα μπαρόκ κτίρια της Γερμανίας, μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς, με εκπληκτική εσωτερική διακόσμηση (δεν επιτρέπονταν οι φωτογραφίες). Τα άλλα δυο σπουδαία αξιοθέατα είναι ο Καθεδρικός και το φρούριο Marienberg απέναντι από τον ποταμό πάνω σε μια κατάφυτη πλαγιά, με ωραία θεά. Το καλύτερο σημείο πάντως για μένα για να απολαύσω την πόλη και τη γύρω περιοχή ήταν η πέτρινη γέφυρα του Main, η Alte Mainbrucke!
Αργά το απόγευμα γύρισα στο χωριουδάκι μου, πήρα έναν καφέ και ξάπλωσα στο γκαζόν δίπλα στο ποτάμι παρέα με 2-3 πάπιες να απολαύσουμε το τοπίο. Αμ δε, την ίδια σκέψη με μένα έκαναν και κάμποσες δεκάδες κουνούπια! Κι εκεί που έδινα την ηρωικήαλλά άνιση μάχη μου με τα αιμοβόρα τέρατα .... ξαφνικά ακούω κοντά μου ελληνικά! Ήταν ένα ζευγάρι που βολτάριζε προς το μέρος μου, δίνοντας τη δική του μάχη. Το τι μπινελίκια έριχνε ο ένας στον άλλον δεν φαντάζεστε! Προσοχή παιδιά, είπαμε, η Ελλάδα είναι παντού!!
Ο χάρτης με τις διαδρομές του τρίτου κεφαλαίου:
Και το φιλμάκι που το υποστηρίζει:
Ραντεβού σε λίγο στο τέταρτο (και τελευταίο) κεφάλαιο.
Κυριακή 17/06 (Traben/Trarbach - Koblenz, 130 km)
Πανέμορφη η δίδυμη πόλη, αλλά ήρθε η στιγμή που περιμένω όλο λαχτάρα: Να κάνω ένα παραποτάμιο road trip σ' αυτό το παραμυθένιο τοπίο.
Ξεκινάω λοιπόν μεσημεριάτικα με εξαιρετικό καιρό. Τι ομορφιά είναι αυτή! Στην μια πλευρά ατέλειωτοι αμπελώνες (δοκιμάστε οπωσδήποτε το Riesling αν βρεθείτε εκεί) να διακόπτονται από κουκλίστικα χωριουδάκια. Στην άλλη ο ποταμός, με μια πομπή από ποταμόπλοια και μαούνες να κυλούν στα ήρεμα νερά του. Παντού Motoriders, μαζί τους κι εγώ. Πώς να περιγράψεις ένα road trip? Ίσως η καλύτερη περιγραφή να ήταν μια φωτογραφία με τη φάτσα μου μέσα απ' το κράνος, μ' ένα τεράστιο διαρκές χαμόγελο ευτυχίας. Η κάμερα όμως είναι στραμμένη μπροστά και καταγράφει τη μαγεία. Αυτή η καταγραφή μετουσιώθηκε σε μονταρισμένα στιγμιότυπα, ντυμένα με τη μουσική του Astor Piazzolla, που μπορείτε να απολαύσετε στο 8λεπτο φιλμάκι που θα κλείσει αυτό το 3ο κεφάλαιο.
Θα σας περιγράψω μόνο τα δύο σημαντικότερα σημεία που έκανα στάσεις. Το ένα είναι το Cochem. Αυτή η τουριστική κωμόπολη στην αριστερή όχθη είναι - κατά τη γνώμη μου - το αποκορύφωμα της περιοδείας στο Μοζέλα κι ένα από τα πιο γραφικά μέρη της Γερμανίας και όχι μόνο. Ένα άριστα διατηρημένο ιστορικό κέντρο, πεζόδρομοι και ποδηλατόδρομοι δίπλα στο ποτάμι με θέα στα απίστευτα τοπία που κυκλώνουν την πόλη και στην κορυφή ενός κωνικού λόφου ένα ρομαντικό κάστρο, μια οπτασία, το Reichsburg. Δυστυχώς είχα προπληρώσει τη διανυκτέρευση στο Koblenz, πολύ θα ήθελα να διανυκτερεύσω εδώ. Δεν πειράζει, μπήκε ήδη στόχος για ένα ανοιξιάτικο, χαλαρό 4ήμερο σ' αυτόν τον παράδεισο.
Για να πάω στο δεύτερο σημαντικότερο σημείο, λίγα χλμ μετά το Cochem, αφήνω την παράλληλη διαδρομή στον ποταμό και ανηφορίζω τα βουνά. Μετά από 10 χλμ φθάνω στο Burg Eltz, το σπουδαιότερο κάστρο της Ρηνανίας και ένα απ' τα λίγα που διατηρούνται στην αρχική τους κατάσταση.
Αργά το απόγευμα φθάνω στο Koblenz (Hotel Jan Van Werth, 1 διαν/ση, 57 € χωρίς πρωινό, 8,8/10). Ξεκινάω τη γνωριμία με την πόλη από το χαρακτηριστικότερο σημείο της, εκεί που ο Μοζέλας συναντάει τον Ρήνο, τη λεγόμενη Γερμανική γωνιά. Αυτό το σημείο πρέπει να το δω από ψηλά. Γι' αυτό περνάω απέναντι τον Ρήνο (έχω κατέβει στην πόλη με τη μηχανή) και σκαρφαλώνω έναν περιφερειακό δρόμο για να φθάσω στο εντυπωσιακότερο αξιοθέατο της πόλης, την ακρόπολη Ehrenbreitstein. Έχει ένα μουσείο εδώ, αλλά ο κυριότερος λόγος για να έρθω είναι το υπέροχο θέαμα που ξετυλίγεται μπροστά στα μάτια μου. Η συνάντηση των δύο ποταμών και η πανοραμική άποψη της πόλης.
Η βραδιά συνεχίζεται με βόλτες στους πεζόδρομους δίπλα στους ποταμούς και στο χαριτωμένο ιστορικό κέντρο της πόλης και κλείνει με δείπνο σε αργεντίνικο εστιατόριο.
Δευτέρα 18/06 (Koblenz - Frankfurt, 143 km)
Έχοντας την ευτυχή εμπειρία του χθεσινού παραποτάμιου road trip στον Μοζέλα, αδημονώ για ένα ακόμη, στο φαράγγι του Ρήνου αυτή τη φορά. Οπότε το πρωινό με βρίσκει να έχω αφήσει ήδη το ξενοδοχείο και να πίνω τον καφέ στο κέντρο του Koblenz, παίρνοντας μια τελευταία γεύση από την πόλη πριν την αποχαιρετήσω.
Αν προσπαθήσω να περιγράψω το road trip του Ρήνου, θα προκύψει μια κουραστική επανάληψη των επιθέτων που χρησιμοποίησα για τον Μοζέλα. Είναι εξίσου υπέροχο. Η διαδρομή (75 km περίπου) που ακολούθησα ήταν Koblenz - Boppard - Loreley - Bacharach - Bingen am rhein. Αν είναι να κάνετε μόνο μια στάση, το Boppard νομίζω είναι η πιο όμορφη κωμόπολη του φαραγγιού, απλωμένη πάνω σ' ένα "δαχτυλίδι" του Ρήνου.
Μετά το Bingen, αφήνω το κρατίδιο της Ρηνανίας και μπαίνω σ' αυτό της Έσης, της πατρίδας των παραμυθάδων αδελφών Γκριμ και του μηλόκρασου. Μου αρέσουν αυτές οι απότομες εναλλαγές σ' ένα ταξίδι. Από τα ποτάμια, τους αμπελώνες, τα κάστρα, τις δασωμένες πλαγιές και τα παραμυθένια χωριουδάκια, σε λίγα χλμ μπαίνω στο οικονομικό κέντρο της Γερμανίας, στην πιο πολυπολιτισμική μεγαλούπολη της χώρας, την Φρανκφούρτη (Hotel Europa, 1 διαν/ση, 86 € με πρωινό, 8,8/10). Εδώ, αφιερώνω το μεγαλύτερο μέρος του απογεύματός μου στην πλατεία Romerberg, το ιστορικό κέντρο της πόλης, με το παλαιό Δημαρχείο (Romer), τις δύο εκκλησίες και τα γραφικά ξύλινα σπιτάκια με μπαγδατί.
Συνεχίζω, λίγα μέτρα νοτιότερα, με περίπατο σε ωραίους πεζόδρομους δίπλα στον ποταμό Main.
Και κλείνω τη μέρα μου μ' ένα ζουμερό burger στο Der Fette Bulle.
Τρίτη 19/06 (Frankfurt - Marburg, 170 km)
Και σήμερα θα κινηθώ στην Έση. Ο προορισμός, το Marburg, απέχει μόνο 96 km, επιλέγω όμως να κινηθώ από επαρχιακούς δρόμους και να επισκεφθώ δύο γραφικές κωμοπόλεις στην κοιλάδα του ποταμού Lahn.
Η πρώτη είναι το Limburg an der Lahn, απλωμένο σε ένα ειδυλλιακό τοπίο δίπλα στον ποταμό, γύρω από έναν μυτερό βράχο. Μέσα από στενά δρομάκια και αναπαλαιωμένα σπίτια με μπαγδατί, φθάνω στην κορυφή του βράχου, όπου δεσπόζει ο μεγάλος Καθεδρικός με τους πορτοκαλί και λευκούς χρωματισμούς του.
Συνεχίζω τη διαδρομή, σταματώ - χωρίς να ξεπεζέψω - και βγάζω μια φωτο το γραφικό παλιό γεφύρι στο Runkel.
Και μετά από λίγο μπαίνω στο Weilburg. Ουπς, να ένα κρυμμένο διαμαντάκι! Ένα πανέμορφο χωριό με το ποτάμι να το περικυκλώνει και μπρος μου να υψώνεται ένα αναγεννησιακό παλάτι (δείτε στο φιλμάκι). Παρκάρω τη μηχανή κι ακολουθώ το ανηφορικό και επίπονο (λόγω στολής) πέτρινο δρομάκι προς το παλάτι. Τα κτίρια γύρω μου μια μπαρόκ πανδαισία. Το παλάτι πλαισιώνει ένας πανέμορφος κήπος με απίθανη θέα σε όλη την περιοχή. Εδώ θα πιω τον δεύτερο καφέ της ημέρας.
Γεμάτος ωραίες εικόνες, διανύω χαλαρά τα 55 χλμ που με χωρίζουν από την πόλη που θα με φιλοξενήσει σήμερα, το Marburg (Hotel Marburger Hof, 1 διαν/ση, 119 € με πρωινό). Η πόλη είναι από τις αξιολογότερες της Έσης. Διαθέτει ονομαστό πανεπιστήμιο και έναν πολύ όμορφο Καθεδρικό της Αγίας Ελισάβετ, όπου φυλάσσεται η σωρός της. Το χαρακτηριστικό της, τα πολλά επίπεδα που αναπτύσσεται, με ανηφορικούς δρόμους και στενάκια με σκάλες.
Απόγευμα και έχω ξεκινήσει αγκομαχώντας την ανάβαση. Προσπερνώ γραφικές πλατείες με σπουδαιότερη την Marktplatz με το γοτθικό Δημαρχείο και συνεχίζω για το ψηλότερο σημείο της πόλης, για να δω το Παλάτι (ήταν κλειστό) και τη θέα από ψηλά. Φτάνω με σβησμένη ανάσα και.... ανακαλύπτω ότι διατίθεται ανελκυστήρας για την ανάβαση. Αφού μου ρίχνω τα σχετικά μπινελίκια, παίρνω το ασανσέρ και κατεβαίνω.
Τελευταία στάση της μέρας ένα πανέμορφο πάρκο δίπλα στο πανεπιστήμιο, γεμάτο εστιατόρια, μπαράκια και πολύ κόσμο. Επιλέγω να φάω σε κάποιο Shaky Shake. Δεν ξέρω αν είναι η γερμανική εκδοχή του νεοϋορκέζικου Shake Shack, πάντως το burger του ήταν άθλιο.
Τετάρτη 20/06 (Marburg - Wurzburg, 220 km)
Συμπληρώνω ένα 10ήμερο από τις συννεφιές και τα ψιλόβροχα της Ελβετίας που ο καιρός είναι τόσο καλός μαζί μου. Και σήμερα ξεκινάω από το Marburg με γαλανό ουρανό και θερμοκρασία 20-22 βαθμούς.
Μετά από 120 χλμ έχω αφήσει το κρατίδιο της Έσης και μπαίνω στη Βόρεια Βαυαρία. Σε παλαιότερο ταξίδι μου στη Γερμανία (και αργότερα στο MotoEurope 2016), είχα εξερευνήσει τη περίφημη "ρομαντική οδό" σε όλο της το μήκος μέχρι το Rothenburg ob der Tauber. Μου είχε ξεφύγει η κατάληξή της βόρεια, το Wurzburg. Εκεί θα πάω σήμερα. Είμαι στη διάσημη για τα κρασιά της περιοχή της Φραγκονίας και επιλέγω να κινηθώ σε επαρχιακούς δρόμους, τους λεγόμενους Bocksbeutelstrassen δηλαδή δρόμους της μποτίλιας, γεμάτους αμπελώνες και κρασοχώρια.
Περίπου 60 χλμ πριν φτάσω στο Wurzburg, κάνω μια παράκαμψη για να επισκεφθώ το κάστρο Mespelbrunn, που - όπως διάβασα στους οδηγούς - είναι γνωστό ως το "παραμυθένιο κάστρο του δάσους Spessart". Πράγματι, είναι εξαίρετο αυτό το αναγεννησιακό κάστρο, μέσα σ' ένα ειδυλλιακό τοπίο, με μια λίμνη να το περιβάλλει. (Από τα παραλειπόμενα: Γυρίζοντας στο parking και πλησιάζοντας τη μηχανή μου, βρίσκομαι ξαφνικά περικυκλωμένος από μια ομάδα Γερμανούς εκδρομείς, που μόλις είχαν κατέβει από το πούλμαν. Είχαν δει την πινακίδα GR και εντυπωσιάστηκαν πώς βρέθηκα σε τούτο εδώ το μέρος, τόσο μακριά, με μηχανή ολομόναχος).
Όταν χθες βράδυ έψαχνα στο booking πού θα κοιμηθώ στο Wurzburg, μου έβγαζε καταλύματα 10 χλμ πιο έξω, σε ένα χωριό στις όχθες του Main, το Veitshochheim. Μου άρεσε η ιδέα να διανυκτερεύσω στην εξοχή, έτσι έχω κλείσει στο Hotel Am Main (1 διαν/ση, 99 € με πρωινό, 8,7/10). Οι προσδοκίες μου δεν διαψεύδονται, Το χωριουδάκι είναι γλυκύτατο και το ξενοδοχείο 50 μέτρα από την όχθη του Main.
Το Wurzburg είναι μια πανέμορφη πόλη, με τον ποταμό Main να τη διασχίζει και σπουδαιότερο αξιοθέατο το παλάτι Residenz, ένα από τα χαρακτηριστικότερα μπαρόκ κτίρια της Γερμανίας, μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς, με εκπληκτική εσωτερική διακόσμηση (δεν επιτρέπονταν οι φωτογραφίες). Τα άλλα δυο σπουδαία αξιοθέατα είναι ο Καθεδρικός και το φρούριο Marienberg απέναντι από τον ποταμό πάνω σε μια κατάφυτη πλαγιά, με ωραία θεά. Το καλύτερο σημείο πάντως για μένα για να απολαύσω την πόλη και τη γύρω περιοχή ήταν η πέτρινη γέφυρα του Main, η Alte Mainbrucke!
Αργά το απόγευμα γύρισα στο χωριουδάκι μου, πήρα έναν καφέ και ξάπλωσα στο γκαζόν δίπλα στο ποτάμι παρέα με 2-3 πάπιες να απολαύσουμε το τοπίο. Αμ δε, την ίδια σκέψη με μένα έκαναν και κάμποσες δεκάδες κουνούπια! Κι εκεί που έδινα την ηρωικήαλλά άνιση μάχη μου με τα αιμοβόρα τέρατα .... ξαφνικά ακούω κοντά μου ελληνικά! Ήταν ένα ζευγάρι που βολτάριζε προς το μέρος μου, δίνοντας τη δική του μάχη. Το τι μπινελίκια έριχνε ο ένας στον άλλον δεν φαντάζεστε! Προσοχή παιδιά, είπαμε, η Ελλάδα είναι παντού!!
Ο χάρτης με τις διαδρομές του τρίτου κεφαλαίου:
Και το φιλμάκι που το υποστηρίζει:
Ραντεβού σε λίγο στο τέταρτο (και τελευταίο) κεφάλαιο.
