Classical Dancer
Member
- Μηνύματα
- 115
- Likes
- 118
- Επόμενο Ταξίδι
- πού;;
- Ταξίδι-Όνειρο
- Γύρος Ιταλίας
Το τελευταίο μας πρωινό στην πόλη και αφού παραδώσαμε τις βαλίτσες στη ρεσεψιόν, κάναμε ένα τελευταίο περίπατο στα ομορφότερα σημεία της Ρώμης. Ήπιαμε και ένα καφεδάκι στο καφέ Greco στη Βία Κοντότι. Μέσα στο καφέ, καθόταν μια Ιταλίδα, λες και είχε βγει από άλλη εποχή. Χτενισμένη και ντυμένη στην τρίχα, με τιρκουάζ τουαλέτα, καπέλο και ασορτί γάντια, έπινε τον καφέ της και χαμογελούσε με ευγένεια στον κόσμο. Σαν να είχε ξεπηδήσει από μυθιστόρημα, έδενε τέλεια με το ντεκόρ του μαγαζιού!
Για μεσημεριανό, θέλαμε να καθίσουμε και πάλι στο Polese που μας άρεσε ιδιαίτερα. Για κακή μας τύχη, όταν φτάσαμε εκεί, είδαμε ότι κάθε Τρίτη είναι κλειστό κι έτσι μείναμε με την όρεξη…Ήθελα να πιω lemon sorbet!! Επιστρέψαμε στο Πάνθεον και χτυπήσαμε την πορτούλα του Armando. Μικρό μαγαζάκι όπου δύσκολα βρίσκεις τραπέζι, όμως εκεί μας περίμενε ένα τελευταίο τραπέζι για δύο και χωρίς δεύτερη σκέψη στρογγυλοκαθίσαμε. Παραδοσιακή τρατορία που δικαίωσε τη φήμη της. Η καρμπονάρα ήταν άπαιχτη. Το λευκό κρασάκι επίσης. Και για το τέλος, δε με άφησε παραπονεμένη! Είχε υπέροχο lemon sorbet για το ιδανικό κλείσιμο! Πίσω από μας, καθόταν ένα παλικάρι μόνο του, ο οποίος είχε παραγγείλει όλο τον κατάλογο, ήπιε 2 ειδών κρασιά, έφαγε γλυκά.. .. Βγαίνοντας, μας σταματάει όλο χαρά και μας λέει: it was lovely eh?? Πολύ πλάκα είχε, ζωή να έχει το παλικάρι! Έτσι όπως τον είδαμε, κάθε μέρα εκεί στον Armando θα πηγαίνει!
Επιστροφή για εμάς στο ξενοδοχείο, όπου περιμέναμε τον οδηγό να μας μεταφέρει στο αεροδρόμιο. Έφτασε με ένα Opel Insignia και μας πήγε άνετα στο Fiumicino , απ΄όπου αποχαιρετίσαμε τη Ρώμη που θα μείνει για πάντα στη καρδιά και στο μυαλό μας…



Για μεσημεριανό, θέλαμε να καθίσουμε και πάλι στο Polese που μας άρεσε ιδιαίτερα. Για κακή μας τύχη, όταν φτάσαμε εκεί, είδαμε ότι κάθε Τρίτη είναι κλειστό κι έτσι μείναμε με την όρεξη…Ήθελα να πιω lemon sorbet!! Επιστρέψαμε στο Πάνθεον και χτυπήσαμε την πορτούλα του Armando. Μικρό μαγαζάκι όπου δύσκολα βρίσκεις τραπέζι, όμως εκεί μας περίμενε ένα τελευταίο τραπέζι για δύο και χωρίς δεύτερη σκέψη στρογγυλοκαθίσαμε. Παραδοσιακή τρατορία που δικαίωσε τη φήμη της. Η καρμπονάρα ήταν άπαιχτη. Το λευκό κρασάκι επίσης. Και για το τέλος, δε με άφησε παραπονεμένη! Είχε υπέροχο lemon sorbet για το ιδανικό κλείσιμο! Πίσω από μας, καθόταν ένα παλικάρι μόνο του, ο οποίος είχε παραγγείλει όλο τον κατάλογο, ήπιε 2 ειδών κρασιά, έφαγε γλυκά.. .. Βγαίνοντας, μας σταματάει όλο χαρά και μας λέει: it was lovely eh?? Πολύ πλάκα είχε, ζωή να έχει το παλικάρι! Έτσι όπως τον είδαμε, κάθε μέρα εκεί στον Armando θα πηγαίνει!
Επιστροφή για εμάς στο ξενοδοχείο, όπου περιμέναμε τον οδηγό να μας μεταφέρει στο αεροδρόμιο. Έφτασε με ένα Opel Insignia και μας πήγε άνετα στο Fiumicino , απ΄όπου αποχαιρετίσαμε τη Ρώμη που θα μείνει για πάντα στη καρδιά και στο μυαλό μας…




Attachments
-
51,4 KB Προβολές: 265
Last edited by a moderator: