Ανδόρρα Ανδόρρα: Shopping και σκι στα Πυρηναία!

[Dorotija]

… και το κρύο περονιάζει! Κοντεύει μεσημέρι μέχρι να πάρουμε την απόφαση να ξεμυτίσουμε από το καταπληκτικό μας ξενοδοχείο και να πάμε προς εξερεύνηση της πόλης. Η Andorra La Vella όμως είναι τόσο έρημη, που δεν σου κάνει καρδιά να την περπατήσεις. Κυριολεκτικά, δεν υπάρχει στο δρόμο ψυχή! Όλοι ήταν μαζεμένοι σπίτια με τις οικογένειες τους λόγω της ημέρας…

Μιας που το να κυκλοφορείς σε μια πόλη –φάντασμα δεν είναι και ότι καλύτερο, είπαμε να παρατήσουμε την πρωτεύουσα στην τύχη της, και να αναζητήσουμε καλύτερη τύχη στην ύπαιθρο, και συγκεκριμένα στα πασίγνωστα χιονοδρομικά. Η περιπέτεια του να βρεις σε μια άδεια πόλη τη στάση ενός συγκεκριμένου λεωφορείου που πάει στο συγκεκριμένο χιονοδρομικό, χωρίς να υπάρχει άνθρωπος στο δρόμο να ρωτήσεις, και με τον υπεύθυνο των ΚΤΕΛ να μας στέλνει πότε σε ένα θεόκλειστο εστιατόριο και πότε στην... τουαλέτα των ΚΤΕΛ (!) πιάνει από μόνη της μια σελίδα. Περιφερόμασταν με τις ώρες στα στενά μη βρίσκοντας αυτό που ψάχνουμε, μέχρι που στο τέλος φτάσαμε να διαπράξουμε το κορυφαίο κατά τη γνώμη μου έγκλημα σε ένα ταξίδι –να φάμε σε McDonalds! Μη βαράτε παιδιά- ήταν Χριστούγεννα, έκανε κρύο και τα πάντα ήταν θεόκλειστα! Το καλό που βγήκε από τις πλαστικές πατατούλες ήταν ότι βρήκαμε τελικά τη σωστή στάση και αναχωρήσαμε για το Soldeu…

Soldeu
Οι εικόνες που περνούσαν γρήγορα έξω από το τζάμι μου, δεν μπορούν να χωρέσουν σε λόγια. Οι πανύψηλες βουνοκορφές, καλυμμένες με χιόνια απλώνονται ως εκεί που φτάνει το μάτι, έλατα μας συνοδεύουν σε όλη σχεδόν την διαδρομή και τα χωριά που προσπερνάμε απέχουν έτη φωτός από την πρωτεύουσα σε ομορφιά- και εδώ η ίδια κάθετη ανάπτυξη, η ίδια παράξενη αρχιτεκτονική, αλλά όλα είναι πιο προσεγμένα, πιο καλαίσθητα, χωρίς τις λαμπερές βιτρίνες των πολυκαταστημάτων της Andorra La Vella. Encamp, Canillo, Tarter και πόσα ακόμα, μέχρι που φτάνουμε τελικά στο Soldeu.

Δεν είμαι σκιέρ, κι έτσι δεν ξέρω να σας πω από άποψη εξοπλισμού, μήκος πίστας κτλ αν ήταν καλό το χιονοδρομικό κέντρο, πάντως το χωριό ήταν πολύ όμορφο, λίγα μόλις χιλιόμετρα από τα σύνορα με τη Γαλλία, περικυκλωμένο από πανύψηλους ορεινούς όγκους και με μοναδική θέα! Διασκέδασα πραγματικά την ανάβαση με το τελεφερίκ, όπως και το ζεστό καφεδάκι που απόλαυσα έξω στο «μπαλκόνι» του chalet ενώ επίσης ευχαριστήθηκα τον κόσμο! Κόσμος παντού με πολύχρωμα ρούχα του σκι, πέδιλα και μπαστούνια (δεν ξέρω πως τα λένε) παιδιά να παίζουν, μεγάλοι να συζητάνε… Δεν είμαι διόλου φαν της πολυκοσμίας, αλλά η έρημη πόλη κάπως μουκανε… Η συνέχεια δόθηκε με guiness, nachos και ποδοσφαιράκι (ακόμα έχει να το λέει ο αρσενικός της παρέας πως με κέρδισε..) σε μια φοβερή ιρλανδική παμπ στον κεντρικό δρόμο του Soldeu, με αποκορύφωμα μια παρέα ελαφρώς ζαλισμένων άγγλων να μπουκάρει μέσα στο μαγαζί και να μας λέει τα κάλαντα!

Εγκαταλείπουμε το Soldeu με το τελευταίο λεωφορείο, κουβαλώντας μαζί μας όμορφες αλπικές εικόνες. Εγώ σκέπτομαι ότι, και μόνο για τη σημερινή μέρα, άξιζε τον κόπο που ανεβήκαμε ως εδώ… Επιστροφή στο place-to-be Hotel Nuria και αφού καταναλώνουμε κάποια περισσεύματα jamon από το προηγούμενο βράδι (Τι εννοείται γιατί δεν τα είχαν μαζέψει; Μα κάνετε κάτι ερωτήσεις..) ξεραινόμαστε στον ύπνο για να προετοιμαστούμε για την τρίτη και τελευταία μας μέρα...

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• 2
• 3
• 4

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 3 of 4

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[chrikky]

πήγα το καλοκαίρι μια ημερήσια στην ανδόρρα από τη βαρκελώνη... με γύρισες πίσω

δεν έμεινα βέβαια όσο εσύ και κυρίως πήγα για χάζι κα ψώνια

παρ' όλα αυτά μου έμεινε η ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΗ! όπως την περιγράφεις κι εσύ διαδρομή από τη βαρκελώνη στην ανδόρρα με το λεωφορείο και η φοβερή ομιχλώδης θέα των πυρηναίων μέσα από την πόλη (αν και αύγουστος χρειάστηκα το ζακετάκι μου!)...

περιμένουμε τη συνέχεια!

 

[marydim]

Πολύ ωραία μας τα λες Dorotija!
Πάνω που είχε καταλαγιάσει η καταναλωτική μου μανία μου άνοιξες πάλι την όρεξη για shopping!

 

[meli]

Ωχ!!!!
ΖΗμια μου κανεις τωρα...
Ειμαι τρελλη με το shopping!!!!

 

[Dorotija]

Παραμονή Χριστουγέννων

Το μεσημεριανό φαγητό και το τσουχτερό κρύο δεν ήταν αρκετά για να κρατήσουν τη φίλη μας μακριά από τα ψώνια. έτσι αναμιχθήκαμε με το πλήθος που είχε εμποτιστεί από το εορταστικό κλίμα και είχε άγριες διαθέσεις (!) και να κάνουμε ένα shop-hopping!
Ακολούθησαν μερικές σκηνές απείρου κάλλους, καθώς οι πωλήτριες μιλούν καταλανικά και ισπανικά αλλά στα αγγλικά είναι ντιπ για ντιπ σκράπες (δείξε μου τους γείτονες σου να σου πω ποιος είσαι...) κι έτσι η συνεννόηση έγινε κυρίως με τη διεθνή γλώσσα του σώματος και κάποια ελάχιστα ισπανικά&καταλανικά που είχαμε παπαγαλίσει πριν φτάσουμε. Όχι ότι δεν υπήρχε πορωμένος ισπανοκαταλανόφιλος στην παρέα, που μιλούσε και τη γλώσσα, αλλά ήταν πολύ απασχολημένος να αγοράζει σημαιούλες της Ανδόρρας και πιάτα με το εθνόσημο, για να ασχοληθεί με ταπεινά πράγματα, όπως την αγορά ενός αρώματος, ας πούμε!! Το πράγμα βέβαια είχε και την πλάκα του- μετά από ενα άκρως διασκεδαστικό (για μας και τους γύρω) σοου από χειρονομίες και γκριμάτσες, και μερικά gracies, de nada, adeu κτλ κτλ, βγήκαμε στο δρόμο, ενώ είχε αρχίσει να νυχτώνει (και να παγώνει). Είπαμε να πιούμε ένα καφέ ένα κρασί κάτι, να αράξουμε, αλλά μάταια αναζητούσαμε ένα όμορφο καφέ, ή ένα μπαράκι. Είναι πουναι λίγα στην ανδόρρα, είμασταν και στο πιο εμπορικό κομμάτι της πόλης... γυρνούσαμε γύρω γύρω σαν τις μύγες! Κατα τύχη εντελώς βρεθήκαμε στο πολύ όμορφο μπαράκι Fada Ignorant, με πολύ ωραία, φιλική ατμόσφαιρα και πολύ μα ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ όμορφο κόσμο (εγγυημένα!) Απολαύσαμε ένα ποτήρι κόκκινο κρασί, μα ακόμα πιο πολύ απολαύσαμε τον εξής διάλογο.
"Τι οφείλουμε;
"7 ευρώ" (εδώ ψαχνόμαστε για λίγο και τελικά βγάζουμε όλοι από ?7.)
Ο τύπος στο μπαρ μας κοιτάει καλά καλά και λέει: "Όχι ρε παιδιά! 7 ευρώ και τα τρία!!!"
Οι τιμές γενικώς στην Ανδόρρα ήταν εκπληκτικά χαμηλές! Φεύγουμε από το μαγαζί με την υπόσχεση ότι θα ξαναρθουμε.

Και τώρα έμπαινε το μεγάλο ερώτημα.

Τι θα κάναμε παραμονή Χριστουγέννων;

Οι φίλοι μου ήταν κατηγορηματικοί: Χριστούγεννα αύριο, κι εμείς θα πέσουμε για ύπνο; Κάπου θα πάμε, για φαγητό ή κάπου έξω. Έλα όμως που τα πάντα ήταν κλειστά! Η οικογένεια στην Ανδόρρα, όπως και η θρησκεία, παίζουν πρωτεύοντα ρόλο, και οι άνθρωποι κλείνουν τα μαγαζιά και περνάνε τις γιορτές στο σπίτι... Εμάς, όμως, δεν μας σκεφτήκανε! ΚΑι τώρα;

Η απόφαση πάρθηκε στα γρήγορα, περνώντας μπρος από ένα ανοιχτό εστιατόριο -θα ζητήσουμε να μας κάνει πακέτο φαγητό και θα αράζαμε για το εορταστικό δείπνο στο φοβερό ξενοδοχείο μας που είχε όλα τα κομφόρ! Μπαίνουμε μέσα και παραγγέλνουμε jamon πάνω σε ψωμί, tortijia και διάφορα άλλα για έξω, ενώ εγώ ζαχαρώνω τα μπουκάλια με τα ισπανικά κρασιά. Οι τιμές όμως, αυτή τη φορά είναι τελείως απαγορευτικές, και έχω αρχίσει να γκρινιάζω. Λίγο κρασάκι ρε παιδιά. Δεν μπορεί κάπου θα βρούμε ένα παντοπωλείο. Σιγά μη βρούμε, μου λένε, δεν βλέπεις ότι όλα είναι κλειστά; Θα βρούμε, λέω, τους παρατάω σύξυλους και βγαίνω στο δρόμο.

Έξω ερημιά, τα μαγαζιά κλειστά και κόσμος στους δρόμους δεν υπάρχει. Περιφέρομαι ανάμεσα στα στενά με ορατή την πθανότητα να χαθώ για τα καλά. Εντελώς κατα τύχη, πέφτω πάνω σε ένα καφεκοπτείο (!) που είναι ακόμα ανοιχτό, ωστόσο έχουν χαμηλώσει τα φώτα και καθαρίζουνε. Μπαίνω μέσα, και εδώ οι σκηνές απείρου κάλλους συνεχίζονται.
"Hola!" (Η ευγένεια μου πάνω απόλα)
"Hola!" μου απαντά ένας, με κοιτά παραξενεμένος. σίγουρα σκέφτεται: Μια τρελή θέλει να αγοράσει καφέ παραμονή χριστουγέννων...
"Que tal?" (τα βασικά ήξερα, τα βασικά έλεγα!)
"Bien" μου απαντανε
"..."
Εδώ έχουν τελειώσει τα ισπανικά μου, και τους κοιτάω σα χαζή! Τι να πω τώρα;;;;
"Μιλάτε αγγλικά?"
"Λίγο..." (Καλέ μου άνθρωπε!)

Ξεκινάω να εξηγώ: ΘΑ ήθελα ένα μπουκάλι κρασί παρακαλώ... Δεν με αφήνει να ολοκληρώσω, εξαπολύει κατα πάνω μου ένα χείμαρρο από καταλανικά από τα οποία φυσικά δεν καταλαβαίνω λέξη! Τώρα τι κάνουμε; Παίρνω το πιο απελπισμένο ύφος μου και συνεχίζω: τα πάντα είναι κλειστά, και είναι παραμονή χριστουγέννων, μια μπίρα κάτι, έτσι για το καλό, por favor, sisplau... Το δεύτερο, σας παρακαλώ στα καταλανικά, έκαμψε κάθε αντίσταση. Οι Ανδορρανοι, όπως και οι Καταλανοί, άμα τους μιλήσεις στη γλώσσα τους, γίνονται χαλί να τους πατήσεις. Μου χαρίζει το πιο πλατύ του χαμόγελο, ψαχουλεύει λίγο πίσω από τον πάγκο, ρίχνει τα πάντα κάτω, τελικά βγάζει ένα μπουκάλι κρασί! Δεύτερος χείμαρρος καταλανικών με χαμόγελο αυτή τη φορά! Δεν με αφήνουν καν να πληρώσω, φεύγω με πολλά gracies και adeu (καταλανικά ευχαριστω και αντιο) και οι φίλοι μου απλώς δεν πιστεύουν πως βρήκα ένα μπουκάλι κρασί τσάμπα, σε μια έρημη πόλη, χωρίς να μιλάω καμια από τις γλώσσες του τόπου. Πάρτυ με φαί και κρασί στο ξενοδοχείο, λίγο κουτσομπολιό και ύπνος νωρίς, γιατί την επόμενη και τελευταία μέρα θα ξεκινούσαμε οδοιπορικό στα χιονοδρομικά.....

 

[chrikky]

φοβερή αφήγηση

καλά οι τιμές στην ανδόρρα δεν παίζονται! είχα πιει καφέ σε μαγαζάκι εκει πέρα στη φοβερή τιμή των 1.30 euros...

 

[Dorotija]

Ευχαριστώ Chrikky!

Η αλήθεια είναι πως χάρη στους γείτονες είναι τόσο φτηνά. Τους βολεύει ναναι αφορολόγητα όλα, γιατί πετάγονται για ένα τριημεράκι και κάνουν τα ψώνια του χειμώνα! Σαν να πάει κάποιος για ψώνια στο Μπάνσκο!

 

[taver]

Χμ... Ανδόρα, ε?

Σκέφτομαι να κάνω κάνα day trip από την Τουλούζη, το καλοκαίρι (σχεδιάζω ένα ταξιδάκι σε Τουλούζη - Carcassonne). Αξίζει η Ανδόρα το καλοκαίρι? Θα προλάβω να δώ τίποτα σε ένα daytrip? Σημειώστε ότι για τα ψώνια αδιαφορώ παντελώς.

 

[chrikky]

εμενα να σου πω τη μαυρη αληθεια δε μου ειπε τπτ η πολη της ανδόρρας ως ομορφια... αλλα σε μιση μερα (οπου επιδοθηκαμε σχεδον μονο σε αχαλινωτο shopping) δε θα μπορουσα να εχω ολοκληρωμενη εντυπωση...

το καλυτερο κομματι για μενα ηταν, οπως εγραψα και πιο πανω, η διαδρομη απο τη βαρκελωνη (πράσινο, λιμνες.. γενικα ονειρικο τοπιο - εχω βαλει και καποιες φωτο στην gallery) και η θεα των πυρηναιων μεσα απο την πολη, αλλα αυτα μαλλον τα βρισκεις και αλλου!

μη σου πω οτι η πανεμορφη θεα των βουνων δεν εδενε και πολυ και την πολη που δεν ειναι και ιδιαιτερα γραφικη (αμ πως να ειναι με τοσο μαγαζι )

 

[Dorotija]

Χμ... Ανδόρα, ε?

Σκέφτομαι να κάνω κάνα day trip από την Τουλούζη, το καλοκαίρι (σχεδιάζω ένα ταξιδάκι σε Τουλούζη - Carcassonne). Αξίζει η Ανδόρα το καλοκαίρι? Θα προλάβω να δώ τίποτα σε ένα daytrip? Σημειώστε ότι για τα ψώνια αδιαφορώ παντελώς.

Έμεινα στην Ανδόρρα σχεδόν 3 μέρες και ήταν too much. Κι εγώ αδιαφορώ για τα ψώνια και δεν ξέρω και σκι, οπότε τα πράγματα ήταν ακόμη χειρότερα. Αλλά αν σου αρέσει το βουνό, οι εικόνες των Πυρηναίων πραγματικά σου κόβουν την ανάσα. Εγώ που έχω τετοιες προτιμήσεις, ενθουσιάστηκα με τα τοπία! Πέτυχα χιόνια, φαντάζομαι το καλοκαίρι θαναι ανθισμένα και καταπράσινα τα πάντα.

Βγαίνει σε μια μέρα, είναι τόση δα!, αλλά θα σου πρότεινα να μην ασχοληθείς ιδιαίτερα με την πόλη, παρά με τα χωριά και τις φυσικές ομορφιές.

 

[Dorotija]

εμενα να σου πω τη μαυρη αληθεια δε μου ειπε τπτ η πολη της ανδόρρας ως ομορφια... αλλα σε μιση μερα (οπου επιδοθηκαμε σχεδον μονο σε αχαλινωτο shopping) δε θα μπορουσα να εχω ολοκληρωμενη εντυπωση...

το καλυτερο κομματι για μενα ηταν, οπως εγραψα και πιο πανω, η διαδρομη απο τη βαρκελωνη (πράσινο, λιμνες.. γενικα ονειρικο τοπιο - εχω βαλει και καποιες φωτο στην gallery) και η θεα των πυρηναιων μεσα απο την πολη, αλλα αυτα μαλλον τα βρισκεις και αλλου!

μη σου πω οτι η πανεμορφη θεα των βουνων δεν εδενε και πολυ και την πολη που δεν ειναι και ιδιαιτερα γραφικη (αμ πως να ειναι με τοσο μαγαζι )

Δεν χρειάζεται παραπάνω για να καταλάβεις ότι η πόλη είναι λίγο χάλια, αλλά με ένα αυτοκινητάκι στα γύρω χωριά και χιονοδρομικά έρχεσαι στα ίσα σου!

 

[chrikky]

α σε χωρια δεν προλαβα να παω...

οποτε περιμενω τη συνεχεια της ιστοριας σου και αν εχεις και καμια φωτό