Ανδόρρα Ανδόρρα: Shopping και σκι στα Πυρηναία!

[Dorotija]

…ξυπνάω σχεδόν αποφασισμένη να βρω κάτι όμορφο σε αυτή την πόλη τέλος πάντων! Καθώς παίρνω το πρωινό μου, έξω από το παράθυρο αρχίζουν να πέφτουν χοντρές νιφάδες χιονιού. «Κρίμα» λέμε με την Κ. «να μην ξεκίναγε από χτες να χιονίζει… σήμερα θα τοχε στρώσει..» Και θα παίζαμε και τον χιονοπόλεμο που στερηθήκαμε στο χιονοδρομικό, σκέφτομαι εγώ. Εδώ όμως είναι Πυρηναία, δεν είναι παίξε- γέλασε, και πραγματικά μέχρι να τελειώσουμε το φαγητό, να ντυθούμε ζεστά και να κατέβουμε κάτω, το έχει στρώσει! Πραγματικά, η πόλη αλλάζει πρόσωπο με το χιόνι, γίνεται πιο όμορφη και πιο φιλόξενη! Γεμάτοι χαρά και με νέα διάθεση αρχίζουμε να κατηφορίζουμε προς το κέντρο, κατάβαση που –φυσικά!- διακόπτεται από μια έξαρση χιονοπόλεμου, στη διάρκεια του οποίου σφυροκοπούμε ανελέητα το μοναδικό αρσενικό της παρέας… Όταν βεβαιωνόμαστε ότι τον έχουμε κάνει αρκετά λούτσα, σοβαρευόμαστε και ακολουθούμε τον ποταμό που μας βγάζει στην πόλη.

Το πραγματικό κέντρο…
…της πόλης, όπως ήταν παλιά, πριν επεκταθεί προς όλες τις κατευθύνσεις, είναι σαφώς ομορφότερο από το κομμάτι που είχαμε δει εμείς έως τότε, παρότι δεν θα μπορούσα να το χαρακτηρίσω γραφικό. Έχει όμως στενά πλακόστρωτα δρομάκια, που μοιάζουν λίγο με λαβύρινθο όπως πλαισιώνονται από πανύψηλα κτήρια, όμορφα μαγαζάκια και λουλούδια που τα συναντάμε παντού να ξεπροβάλλουν δειλά δειλά μέσα από το χιόνι! Η περιπλάνηση τελικά γίνεται άκρως ενδιαφέρουσα, και η ξεχασμένη φωτογραφική μηχανή αρχίζει ξανά να λειτουργεί, ανακαλύπτοντας χρώμα στο άχαρο τοπίο της AndorraLaVella! Βλέπουμε τον εντυπωσιακό καθεδρικό deSantEsteve, ενώ μετά από λίγο… χάσιμο στα στενά, φτάνουμε στο εκπληκτικό κτήριο CasadelaVall–απλώς στεγάζει την έδρα του κοινοβουλίου της Ανδόρρα, κι όμως τόσο κομψό, με μια τεράστια αυλή με φυτά, αγάλματα και μνημεία! Γενικώς ήταν ένας πολύ όμορφος περίπατος που τον ευχαριστήθηκα για τα καλά, και μου έσπασε κάπως την εικόνα της πρωτεύουσας ως μια κακάσχημη πόλη. Στάση για σοκολατάκια με άκυρες γεύσεις- πχ σοκολάτα με αλάτι (!) σε ένα γλυκούλικο μαγαζάκι και η περιπλάνηση συνεχίζεται μέχρι τελικής πτώσεως- μέχρι δηλαδή να εξαντλήσουμε την παλιά πόλη και να ξαναβρεθούμε στα εμπορικά μέρη. Στάση –επιτέλους- στο εστιατόριο DosCacadors για μια μερίδα καλαμάρια, και μόνο για την εμπειρία να τρως καλαμάρια με θερμοκρασία υπό το μηδέν και χιόνι στρωμένο έξω- και με τον Μ. να μας μαθαίνει… κακές λέξεις στα καταλανικά! Μόλις φάγαμε, μας διώχνει πολύ διακριτικά «Μα δεν θέλετε να ψωνίσετε βρε κορίτσια;;;» και σπεύδει να συναντήσει τη Μ, μια φίλη του Ανδορράνα, που όλο την ακούμε κι όλο δεν την βλέπουμε… Ε, τι να κάνουμε κι εμείς ξεκινήσαμε για τα μαγαζιά χαμογελώντας συνωμοτικά!

Βράδιαζε…
…όταν εδέησε ο Μ. να εμφανιστεί με ένα χαμόγελο αθωότητας στα χείλη και τη διαβεβαίωση ότι πήγανε με το αυτοκίνητο να δούνε τα γύρω χωριά… Τέλος πάντων, κάνουμε ότι τον πιστεύουμε και καθόμαστε όλοι μαζί, εμείς, αυτός, αυτή και η παρέα της για ένα ποτό στο γνωστό μας πια FadaIgnorant, ένα από τα ελάχιστα μπαράκια στη μικρή πόλη της AndorraLaVella. Συζητώντας σε ένα μείγμα από αγγλοισπανικόκαταλανικά με τα παιδιά από την Ανδόρρα, μαθαίνουμε για την παράξενη μικρή χώρα τους, για τις διεξόδους που έχει ένας νέος, για την ανύπαρκτη στρατιωτική θητεία, για την εξωτερική τους πολιτική, για το πώς τελικά τους φαίνεται ένα τόσο παράξενο σύστημα διακυβέρνησης. Είναι τόσο όμορφο να γνωρίζεις ανθρώπους με διαφορετική κουλτούρα από τη δική σου. Εκεί ανάμεσα στα ποτήρια vinotinto που στοιβάζονταν στο τραπέζι όσο προχωρούσε η βραδιά, γράψαμε έναν πανέμορφο επίλογο της εκδρομής μας στο κρατίδιο της Ανδόρρα.

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• 2
• 3
• 4

First Προηγούμενη 4 of 4

Go to chapter

Go

[chrikky]

πήγα το καλοκαίρι μια ημερήσια στην ανδόρρα από τη βαρκελώνη... με γύρισες πίσω

δεν έμεινα βέβαια όσο εσύ και κυρίως πήγα για χάζι κα ψώνια

παρ' όλα αυτά μου έμεινε η ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΗ! όπως την περιγράφεις κι εσύ διαδρομή από τη βαρκελώνη στην ανδόρρα με το λεωφορείο και η φοβερή ομιχλώδης θέα των πυρηναίων μέσα από την πόλη (αν και αύγουστος χρειάστηκα το ζακετάκι μου!)...

περιμένουμε τη συνέχεια!

 

[marydim]

Πολύ ωραία μας τα λες Dorotija!
Πάνω που είχε καταλαγιάσει η καταναλωτική μου μανία μου άνοιξες πάλι την όρεξη για shopping!

 

[meli]

Ωχ!!!!
ΖΗμια μου κανεις τωρα...
Ειμαι τρελλη με το shopping!!!!

 

[Dorotija]

Παραμονή Χριστουγέννων

Το μεσημεριανό φαγητό και το τσουχτερό κρύο δεν ήταν αρκετά για να κρατήσουν τη φίλη μας μακριά από τα ψώνια. έτσι αναμιχθήκαμε με το πλήθος που είχε εμποτιστεί από το εορταστικό κλίμα και είχε άγριες διαθέσεις (!) και να κάνουμε ένα shop-hopping!
Ακολούθησαν μερικές σκηνές απείρου κάλλους, καθώς οι πωλήτριες μιλούν καταλανικά και ισπανικά αλλά στα αγγλικά είναι ντιπ για ντιπ σκράπες (δείξε μου τους γείτονες σου να σου πω ποιος είσαι...) κι έτσι η συνεννόηση έγινε κυρίως με τη διεθνή γλώσσα του σώματος και κάποια ελάχιστα ισπανικά&καταλανικά που είχαμε παπαγαλίσει πριν φτάσουμε. Όχι ότι δεν υπήρχε πορωμένος ισπανοκαταλανόφιλος στην παρέα, που μιλούσε και τη γλώσσα, αλλά ήταν πολύ απασχολημένος να αγοράζει σημαιούλες της Ανδόρρας και πιάτα με το εθνόσημο, για να ασχοληθεί με ταπεινά πράγματα, όπως την αγορά ενός αρώματος, ας πούμε!! Το πράγμα βέβαια είχε και την πλάκα του- μετά από ενα άκρως διασκεδαστικό (για μας και τους γύρω) σοου από χειρονομίες και γκριμάτσες, και μερικά gracies, de nada, adeu κτλ κτλ, βγήκαμε στο δρόμο, ενώ είχε αρχίσει να νυχτώνει (και να παγώνει). Είπαμε να πιούμε ένα καφέ ένα κρασί κάτι, να αράξουμε, αλλά μάταια αναζητούσαμε ένα όμορφο καφέ, ή ένα μπαράκι. Είναι πουναι λίγα στην ανδόρρα, είμασταν και στο πιο εμπορικό κομμάτι της πόλης... γυρνούσαμε γύρω γύρω σαν τις μύγες! Κατα τύχη εντελώς βρεθήκαμε στο πολύ όμορφο μπαράκι Fada Ignorant, με πολύ ωραία, φιλική ατμόσφαιρα και πολύ μα ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ όμορφο κόσμο (εγγυημένα!) Απολαύσαμε ένα ποτήρι κόκκινο κρασί, μα ακόμα πιο πολύ απολαύσαμε τον εξής διάλογο.
"Τι οφείλουμε;
"7 ευρώ" (εδώ ψαχνόμαστε για λίγο και τελικά βγάζουμε όλοι από ?7.)
Ο τύπος στο μπαρ μας κοιτάει καλά καλά και λέει: "Όχι ρε παιδιά! 7 ευρώ και τα τρία!!!"
Οι τιμές γενικώς στην Ανδόρρα ήταν εκπληκτικά χαμηλές! Φεύγουμε από το μαγαζί με την υπόσχεση ότι θα ξαναρθουμε.

Και τώρα έμπαινε το μεγάλο ερώτημα.

Τι θα κάναμε παραμονή Χριστουγέννων;

Οι φίλοι μου ήταν κατηγορηματικοί: Χριστούγεννα αύριο, κι εμείς θα πέσουμε για ύπνο; Κάπου θα πάμε, για φαγητό ή κάπου έξω. Έλα όμως που τα πάντα ήταν κλειστά! Η οικογένεια στην Ανδόρρα, όπως και η θρησκεία, παίζουν πρωτεύοντα ρόλο, και οι άνθρωποι κλείνουν τα μαγαζιά και περνάνε τις γιορτές στο σπίτι... Εμάς, όμως, δεν μας σκεφτήκανε! ΚΑι τώρα;

Η απόφαση πάρθηκε στα γρήγορα, περνώντας μπρος από ένα ανοιχτό εστιατόριο -θα ζητήσουμε να μας κάνει πακέτο φαγητό και θα αράζαμε για το εορταστικό δείπνο στο φοβερό ξενοδοχείο μας που είχε όλα τα κομφόρ! Μπαίνουμε μέσα και παραγγέλνουμε jamon πάνω σε ψωμί, tortijia και διάφορα άλλα για έξω, ενώ εγώ ζαχαρώνω τα μπουκάλια με τα ισπανικά κρασιά. Οι τιμές όμως, αυτή τη φορά είναι τελείως απαγορευτικές, και έχω αρχίσει να γκρινιάζω. Λίγο κρασάκι ρε παιδιά. Δεν μπορεί κάπου θα βρούμε ένα παντοπωλείο. Σιγά μη βρούμε, μου λένε, δεν βλέπεις ότι όλα είναι κλειστά; Θα βρούμε, λέω, τους παρατάω σύξυλους και βγαίνω στο δρόμο.

Έξω ερημιά, τα μαγαζιά κλειστά και κόσμος στους δρόμους δεν υπάρχει. Περιφέρομαι ανάμεσα στα στενά με ορατή την πθανότητα να χαθώ για τα καλά. Εντελώς κατα τύχη, πέφτω πάνω σε ένα καφεκοπτείο (!) που είναι ακόμα ανοιχτό, ωστόσο έχουν χαμηλώσει τα φώτα και καθαρίζουνε. Μπαίνω μέσα, και εδώ οι σκηνές απείρου κάλλους συνεχίζονται.
"Hola!" (Η ευγένεια μου πάνω απόλα)
"Hola!" μου απαντά ένας, με κοιτά παραξενεμένος. σίγουρα σκέφτεται: Μια τρελή θέλει να αγοράσει καφέ παραμονή χριστουγέννων...
"Que tal?" (τα βασικά ήξερα, τα βασικά έλεγα!)
"Bien" μου απαντανε
"..."
Εδώ έχουν τελειώσει τα ισπανικά μου, και τους κοιτάω σα χαζή! Τι να πω τώρα;;;;
"Μιλάτε αγγλικά?"
"Λίγο..." (Καλέ μου άνθρωπε!)

Ξεκινάω να εξηγώ: ΘΑ ήθελα ένα μπουκάλι κρασί παρακαλώ... Δεν με αφήνει να ολοκληρώσω, εξαπολύει κατα πάνω μου ένα χείμαρρο από καταλανικά από τα οποία φυσικά δεν καταλαβαίνω λέξη! Τώρα τι κάνουμε; Παίρνω το πιο απελπισμένο ύφος μου και συνεχίζω: τα πάντα είναι κλειστά, και είναι παραμονή χριστουγέννων, μια μπίρα κάτι, έτσι για το καλό, por favor, sisplau... Το δεύτερο, σας παρακαλώ στα καταλανικά, έκαμψε κάθε αντίσταση. Οι Ανδορρανοι, όπως και οι Καταλανοί, άμα τους μιλήσεις στη γλώσσα τους, γίνονται χαλί να τους πατήσεις. Μου χαρίζει το πιο πλατύ του χαμόγελο, ψαχουλεύει λίγο πίσω από τον πάγκο, ρίχνει τα πάντα κάτω, τελικά βγάζει ένα μπουκάλι κρασί! Δεύτερος χείμαρρος καταλανικών με χαμόγελο αυτή τη φορά! Δεν με αφήνουν καν να πληρώσω, φεύγω με πολλά gracies και adeu (καταλανικά ευχαριστω και αντιο) και οι φίλοι μου απλώς δεν πιστεύουν πως βρήκα ένα μπουκάλι κρασί τσάμπα, σε μια έρημη πόλη, χωρίς να μιλάω καμια από τις γλώσσες του τόπου. Πάρτυ με φαί και κρασί στο ξενοδοχείο, λίγο κουτσομπολιό και ύπνος νωρίς, γιατί την επόμενη και τελευταία μέρα θα ξεκινούσαμε οδοιπορικό στα χιονοδρομικά.....

 

[chrikky]

φοβερή αφήγηση

καλά οι τιμές στην ανδόρρα δεν παίζονται! είχα πιει καφέ σε μαγαζάκι εκει πέρα στη φοβερή τιμή των 1.30 euros...

 

[Dorotija]

Ευχαριστώ Chrikky!

Η αλήθεια είναι πως χάρη στους γείτονες είναι τόσο φτηνά. Τους βολεύει ναναι αφορολόγητα όλα, γιατί πετάγονται για ένα τριημεράκι και κάνουν τα ψώνια του χειμώνα! Σαν να πάει κάποιος για ψώνια στο Μπάνσκο!

 

[taver]

Χμ... Ανδόρα, ε?

Σκέφτομαι να κάνω κάνα day trip από την Τουλούζη, το καλοκαίρι (σχεδιάζω ένα ταξιδάκι σε Τουλούζη - Carcassonne). Αξίζει η Ανδόρα το καλοκαίρι? Θα προλάβω να δώ τίποτα σε ένα daytrip? Σημειώστε ότι για τα ψώνια αδιαφορώ παντελώς.

 

[chrikky]

εμενα να σου πω τη μαυρη αληθεια δε μου ειπε τπτ η πολη της ανδόρρας ως ομορφια... αλλα σε μιση μερα (οπου επιδοθηκαμε σχεδον μονο σε αχαλινωτο shopping) δε θα μπορουσα να εχω ολοκληρωμενη εντυπωση...

το καλυτερο κομματι για μενα ηταν, οπως εγραψα και πιο πανω, η διαδρομη απο τη βαρκελωνη (πράσινο, λιμνες.. γενικα ονειρικο τοπιο - εχω βαλει και καποιες φωτο στην gallery) και η θεα των πυρηναιων μεσα απο την πολη, αλλα αυτα μαλλον τα βρισκεις και αλλου!

μη σου πω οτι η πανεμορφη θεα των βουνων δεν εδενε και πολυ και την πολη που δεν ειναι και ιδιαιτερα γραφικη (αμ πως να ειναι με τοσο μαγαζι )

 

[Dorotija]

Χμ... Ανδόρα, ε?

Σκέφτομαι να κάνω κάνα day trip από την Τουλούζη, το καλοκαίρι (σχεδιάζω ένα ταξιδάκι σε Τουλούζη - Carcassonne). Αξίζει η Ανδόρα το καλοκαίρι? Θα προλάβω να δώ τίποτα σε ένα daytrip? Σημειώστε ότι για τα ψώνια αδιαφορώ παντελώς.

Έμεινα στην Ανδόρρα σχεδόν 3 μέρες και ήταν too much. Κι εγώ αδιαφορώ για τα ψώνια και δεν ξέρω και σκι, οπότε τα πράγματα ήταν ακόμη χειρότερα. Αλλά αν σου αρέσει το βουνό, οι εικόνες των Πυρηναίων πραγματικά σου κόβουν την ανάσα. Εγώ που έχω τετοιες προτιμήσεις, ενθουσιάστηκα με τα τοπία! Πέτυχα χιόνια, φαντάζομαι το καλοκαίρι θαναι ανθισμένα και καταπράσινα τα πάντα.

Βγαίνει σε μια μέρα, είναι τόση δα!, αλλά θα σου πρότεινα να μην ασχοληθείς ιδιαίτερα με την πόλη, παρά με τα χωριά και τις φυσικές ομορφιές.

 

[Dorotija]

εμενα να σου πω τη μαυρη αληθεια δε μου ειπε τπτ η πολη της ανδόρρας ως ομορφια... αλλα σε μιση μερα (οπου επιδοθηκαμε σχεδον μονο σε αχαλινωτο shopping) δε θα μπορουσα να εχω ολοκληρωμενη εντυπωση...

το καλυτερο κομματι για μενα ηταν, οπως εγραψα και πιο πανω, η διαδρομη απο τη βαρκελωνη (πράσινο, λιμνες.. γενικα ονειρικο τοπιο - εχω βαλει και καποιες φωτο στην gallery) και η θεα των πυρηναιων μεσα απο την πολη, αλλα αυτα μαλλον τα βρισκεις και αλλου!

μη σου πω οτι η πανεμορφη θεα των βουνων δεν εδενε και πολυ και την πολη που δεν ειναι και ιδιαιτερα γραφικη (αμ πως να ειναι με τοσο μαγαζι )

Δεν χρειάζεται παραπάνω για να καταλάβεις ότι η πόλη είναι λίγο χάλια, αλλά με ένα αυτοκινητάκι στα γύρω χωριά και χιονοδρομικά έρχεσαι στα ίσα σου!

 

[chrikky]

α σε χωρια δεν προλαβα να παω...

οποτε περιμενω τη συνεχεια της ιστοριας σου και αν εχεις και καμια φωτό