ka8y
Member
- Μηνύματα
- 66
- Likes
- 311
- Επόμενο Ταξίδι
- Ισλανδία
- Ταξίδι-Όνειρο
- Παταγονία
Την τελευταία μέρα το μενού είχε να δουμε το Sibiu και απο εκεί να πάμε Βουκουρέστι μέσω Transfagarasan. Να μπούμε επιτέλους (!) και σε τελεφερίκ που είχα διαβάσει οτι έχει στην λίμνη Balea...
Μέσα σε όλα το καλοκαίρι παρακολουθούσα και έναν ποδηλατικό αγώνα Βέλγιο - Ελλάδα (Transcontinental race) ο οποίος είχε περάσει και το Transfagarasan και ανυπομονούσα να το δω!
Ξυπνήσαμε το πρωί με βροχή. Ευτυχώς μέχρι να φάμε πρωινό έκοψε και είδαμε την πόλη με ψιλόβροχο.
Κάναμε μια μεγάλη βόλτα στην πόλη αλλά αυτό που μας άρεσε πιο πολύ ήταν που ανεβήκαμε στο καμπαναριό της εκκλησίας Biserica Evanghelică din Sibiu.
Ειμασταν στο ντεμι- να μπουμε να μην μπουμε, λεω αμα πάρουν την φοιτητική καρτα ΟΚ, ευτυχως την πήραν. Ξεκινάμε το ανέβασμα με μια πέτρινη σκάλα...
και συνεχίζουμε με ΠΟΛΛΕΣ ετοιμοροπες ξύλινες...
περάσαμε τον μηχανισμό του ρολογιού, τις καμπάνες, και φτάσαμε πάνω πάνω! Η θέα φοβερή και τα περιστέρια που ζούσαν μεσα στον πύργο επίσης
Και η γέφυρα σήμα κατατεθέν του Sibiu
Να υπενθυμίσω οτι μπουφαν δεν είχαμε...
Ξεκινάμε λοιπον την ανάβαση Transfagarasan υπο βροχή.. και στα ψηλά να βλέπουμε χιόνια... κάπου εκεί διαβάζω οτι συνήθως τέλος Οκτωβρίου ο δρόμος συνήθως κλείνει - οριακά είμασταν, 2-3 μέρες και θα έμπαινε Νοέμβριος
Ανεβαίνουμε και όσο εμείς ανεβαίνουμε, τοσο η θερμοκρασία πέφτει....
Η βλάστηση αλλάζει και απο φυλλοβόλα τα δέντρα γίνονται κωνοφόρα...
Μέχρι που έχουμε ανέβει τόσο πολύ που δεν έχει βλάστηση!
Σταματήσαμε κάπου (που μετά καταλάβαμε οτι απο εκεί μάλλον ξεκινούσε το τελεφερικ) που είχε δυο μαγαζάκια - μια καντίνα και ένα με αναμνηστικά.. ΕΥΤΥΧΩΣ πήραμε κάτι φαγωσιμο αν και δεν πεινούσαμε, για να έχουμε μετά. Σκεφτόμασταν εμείς οτι οταν φτάσουμε στην λίμνη θα πιουμε ένα καφέ, θα χαζοφάμε και κάτι...
Όσο ανεβαίνουμε λοιπον η θερμοκρασία πέφτει, η βροχή γίνεται χιονόνερο και μετά χιόνι κανονικό...
Ωσπου φτάνουμε στην λίμνη εν μέσω χιονοθύελλας, θερμοκρασίας -4 και αναρωτιόμασταν τι θα απογίνουμε, αν θα κλείσει ο δρόμος, αλυσίδες δεν ειχαμε, χιονολάστιχα δεν ξέραμε αν φορούσε το αυτοκίνητο...
Φτάσαμε πάνω βγηκαμε απο το αυτοκίνητο για μετρημένα 2 λεπτά (χωρίς μπουφάν ε??) και φύγαμε άμεσα μην πάθουμε κανενα χαζό...
Ευτυχώς λιγο πιο κάτω έκοψε και ησυχάσαμε κ μεις...
Κάποια στιγμή μπήκαμε σε δρόμο "κανονικό" με χωριά κλπ.. ψάχναμε κάπου να πάρουμε έναν καφέ (ειμασταν ακομα με του πρωινού και η ώρα ήταν 5 και είμασταν πολλές ώρες στ αμαξι...) πουθενά καφές..
Μ αυτα και με αυτα φτάσαμε έξω απο το Pitesti, λεμε δεν μπαίνουμε μέσα, να δουμε την πόλη να πιουμε και έναν καφε? (worst decision ever) Βρίσκουμε και σε πιο καφέ θέλουμε να πάμε... και.. μπλεκουμε στην κίνηση. 3 τεταρτα μετά, ακομα μπλοκαρισμένοι, βρήκαμε εναν τρόπο κάπως κόψαμε και λέμε θα βγουμε εθνική να πάμε Βουκουρέστι... αλλά... θα σταματήσουμε έστω και για λίγο σε ένα Rest! Η πόλη όσο είδαμε, άθλια...
Βγαίνουμε απο την εθνική στο πρώτο Rest που είδαμε, βγαίνουμε απο το αμάξι και αντικρίζουμε αυτό...
Όπου φύγει, φύγει.. μας κοιτάζαν οι φορτηγατζήδες σαν εξωγήινες...
Πιάνει και μια γερή βροχή... να με τυφλώνουν οι απέναντι, να μην καθαρίζουν καλα τα τζάμια οι υαλοκαθαριστήρες, ΑΠΕΙΡΕΣ νταλίκες, κανένας να μην βγάζει φλας, γενικά μια απελπισία... αλλα κοντέυαμε στο Βουκουρέστι... ευτυχώς είχαμε το φαΐ απο την καντίνα στο transfagarasan και τρώγαμε!
Και... μολις λέμε οτι φθάσαμε... κίνηση.. 2 ώρες κίνηση... Με τα πολλά όσο μπαίναμε στην πόλη τοσο μας θύμιζε Κάιρο. Οι πολυτοικίες αυτό το χρώμα το καφέ της εγκατάληψης, αυτο που ο καθένας κλείνει κάθε μπαλκόνι αλλιώς και έχει αλλα παράθυρα/τεντες/ημιυπαίθριο... τα ομορφα παλιά κτίρια παρατημένα/βρωμικα/μεταλλαγμένα σε κάτι άλλο... Σαν να είσαι στην Ηλιούπολη Καΐρου! Κάναμε και μια καλή βόλτα με το αμάξι να δούμε το κέντρο και τα αξιοθέατα φωτισμένα βράδυ...
Παρκάρουμε στο δωρεάν parking που μας πρότεινε η κοπέλα απο το δωμάτιο και πάμε στο δωμάτιο το οποίο ήταν στην παλιά πόλη. Πάνω απο ένα κατάστημα "Greek Gyros Thessaloniki". Αλλάζουμε που είμασταν σαν παπιά και ξεκινάμε να πάμε για φαΐ. Είχαμε πάρει απο το μεσημέρι να κάνουμε κράτηση στο Caru' cu Bere αλλά αφού δεν βρήκαμε κλείσαμε στο Hanu Berarilor. Δεν ενθουσιαστήκαμε κι όλας... ίσως έφταιγε οτι κάτσαμε στην έξω αίθουσα - ήταν λες και τρώγαμε στα fridays.
Γυρίζουμε προς το δωμάτιο, όλη η παλιά πόλη είχε μια φασαρία τρομερή απο τα μπαράκια, όλο κάτι βρωμόφατσες, μύριζε παντού αλκοολ... Και δεν καταφέραμε να κοιμηθούμε σχεδόν καθόλου γιατι απο την μια ο greek gyros thessaloniki έπαιζε τέρμα live ρεμπετάδικοσκυλάδικο, το απέναντι μπαράκι πριόνια...
Μέσα σε όλα το καλοκαίρι παρακολουθούσα και έναν ποδηλατικό αγώνα Βέλγιο - Ελλάδα (Transcontinental race) ο οποίος είχε περάσει και το Transfagarasan και ανυπομονούσα να το δω!
Ξυπνήσαμε το πρωί με βροχή. Ευτυχώς μέχρι να φάμε πρωινό έκοψε και είδαμε την πόλη με ψιλόβροχο.
Κάναμε μια μεγάλη βόλτα στην πόλη αλλά αυτό που μας άρεσε πιο πολύ ήταν που ανεβήκαμε στο καμπαναριό της εκκλησίας Biserica Evanghelică din Sibiu.
Ειμασταν στο ντεμι- να μπουμε να μην μπουμε, λεω αμα πάρουν την φοιτητική καρτα ΟΚ, ευτυχως την πήραν. Ξεκινάμε το ανέβασμα με μια πέτρινη σκάλα...
και συνεχίζουμε με ΠΟΛΛΕΣ ετοιμοροπες ξύλινες...
περάσαμε τον μηχανισμό του ρολογιού, τις καμπάνες, και φτάσαμε πάνω πάνω! Η θέα φοβερή και τα περιστέρια που ζούσαν μεσα στον πύργο επίσης
Και η γέφυρα σήμα κατατεθέν του Sibiu
Να υπενθυμίσω οτι μπουφαν δεν είχαμε...
Ξεκινάμε λοιπον την ανάβαση Transfagarasan υπο βροχή.. και στα ψηλά να βλέπουμε χιόνια... κάπου εκεί διαβάζω οτι συνήθως τέλος Οκτωβρίου ο δρόμος συνήθως κλείνει - οριακά είμασταν, 2-3 μέρες και θα έμπαινε Νοέμβριος
Ανεβαίνουμε και όσο εμείς ανεβαίνουμε, τοσο η θερμοκρασία πέφτει....
Η βλάστηση αλλάζει και απο φυλλοβόλα τα δέντρα γίνονται κωνοφόρα...
Μέχρι που έχουμε ανέβει τόσο πολύ που δεν έχει βλάστηση!
Σταματήσαμε κάπου (που μετά καταλάβαμε οτι απο εκεί μάλλον ξεκινούσε το τελεφερικ) που είχε δυο μαγαζάκια - μια καντίνα και ένα με αναμνηστικά.. ΕΥΤΥΧΩΣ πήραμε κάτι φαγωσιμο αν και δεν πεινούσαμε, για να έχουμε μετά. Σκεφτόμασταν εμείς οτι οταν φτάσουμε στην λίμνη θα πιουμε ένα καφέ, θα χαζοφάμε και κάτι...
Όσο ανεβαίνουμε λοιπον η θερμοκρασία πέφτει, η βροχή γίνεται χιονόνερο και μετά χιόνι κανονικό...
Ωσπου φτάνουμε στην λίμνη εν μέσω χιονοθύελλας, θερμοκρασίας -4 και αναρωτιόμασταν τι θα απογίνουμε, αν θα κλείσει ο δρόμος, αλυσίδες δεν ειχαμε, χιονολάστιχα δεν ξέραμε αν φορούσε το αυτοκίνητο...
Φτάσαμε πάνω βγηκαμε απο το αυτοκίνητο για μετρημένα 2 λεπτά (χωρίς μπουφάν ε??) και φύγαμε άμεσα μην πάθουμε κανενα χαζό...
Ευτυχώς λιγο πιο κάτω έκοψε και ησυχάσαμε κ μεις...
Κάποια στιγμή μπήκαμε σε δρόμο "κανονικό" με χωριά κλπ.. ψάχναμε κάπου να πάρουμε έναν καφέ (ειμασταν ακομα με του πρωινού και η ώρα ήταν 5 και είμασταν πολλές ώρες στ αμαξι...) πουθενά καφές..
Μ αυτα και με αυτα φτάσαμε έξω απο το Pitesti, λεμε δεν μπαίνουμε μέσα, να δουμε την πόλη να πιουμε και έναν καφε? (worst decision ever) Βρίσκουμε και σε πιο καφέ θέλουμε να πάμε... και.. μπλεκουμε στην κίνηση. 3 τεταρτα μετά, ακομα μπλοκαρισμένοι, βρήκαμε εναν τρόπο κάπως κόψαμε και λέμε θα βγουμε εθνική να πάμε Βουκουρέστι... αλλά... θα σταματήσουμε έστω και για λίγο σε ένα Rest! Η πόλη όσο είδαμε, άθλια...
Βγαίνουμε απο την εθνική στο πρώτο Rest που είδαμε, βγαίνουμε απο το αμάξι και αντικρίζουμε αυτό...
Όπου φύγει, φύγει.. μας κοιτάζαν οι φορτηγατζήδες σαν εξωγήινες...
Πιάνει και μια γερή βροχή... να με τυφλώνουν οι απέναντι, να μην καθαρίζουν καλα τα τζάμια οι υαλοκαθαριστήρες, ΑΠΕΙΡΕΣ νταλίκες, κανένας να μην βγάζει φλας, γενικά μια απελπισία... αλλα κοντέυαμε στο Βουκουρέστι... ευτυχώς είχαμε το φαΐ απο την καντίνα στο transfagarasan και τρώγαμε!
Και... μολις λέμε οτι φθάσαμε... κίνηση.. 2 ώρες κίνηση... Με τα πολλά όσο μπαίναμε στην πόλη τοσο μας θύμιζε Κάιρο. Οι πολυτοικίες αυτό το χρώμα το καφέ της εγκατάληψης, αυτο που ο καθένας κλείνει κάθε μπαλκόνι αλλιώς και έχει αλλα παράθυρα/τεντες/ημιυπαίθριο... τα ομορφα παλιά κτίρια παρατημένα/βρωμικα/μεταλλαγμένα σε κάτι άλλο... Σαν να είσαι στην Ηλιούπολη Καΐρου! Κάναμε και μια καλή βόλτα με το αμάξι να δούμε το κέντρο και τα αξιοθέατα φωτισμένα βράδυ...
Παρκάρουμε στο δωρεάν parking που μας πρότεινε η κοπέλα απο το δωμάτιο και πάμε στο δωμάτιο το οποίο ήταν στην παλιά πόλη. Πάνω απο ένα κατάστημα "Greek Gyros Thessaloniki". Αλλάζουμε που είμασταν σαν παπιά και ξεκινάμε να πάμε για φαΐ. Είχαμε πάρει απο το μεσημέρι να κάνουμε κράτηση στο Caru' cu Bere αλλά αφού δεν βρήκαμε κλείσαμε στο Hanu Berarilor. Δεν ενθουσιαστήκαμε κι όλας... ίσως έφταιγε οτι κάτσαμε στην έξω αίθουσα - ήταν λες και τρώγαμε στα fridays.
Γυρίζουμε προς το δωμάτιο, όλη η παλιά πόλη είχε μια φασαρία τρομερή απο τα μπαράκια, όλο κάτι βρωμόφατσες, μύριζε παντού αλκοολ... Και δεν καταφέραμε να κοιμηθούμε σχεδόν καθόλου γιατι απο την μια ο greek gyros thessaloniki έπαιζε τέρμα live ρεμπετάδικοσκυλάδικο, το απέναντι μπαράκι πριόνια...
Last edited: