misha19
Member
- Μηνύματα
- 359
- Likes
- 1.286
- Επόμενο Ταξίδι
- Ολλανδία-Θεσσαλονίκη
- Ταξίδι-Όνειρο
- Round the world
Ξυπνήσαμε απο νωρις για να έχουμε χρόνο μπροστά μας να κάνουμε τις απαραίτητες στάσεις όποτε χρειάζεται. Κάναμε μισή ώρα μέχρι την πόλη και άλλη τόση μέχρι να βγούμε στον αυτοκινητόδρομο. Παντού υπήρχαν πάρα πολλοί αστυνομικοί κάθε 20-30 χιλιόμετρα υπήρχε περιπολικό που έλεγχε το όριο ταχύτητας έτσι δεν μπορούσαμε να τρέξουμε και πολύ αφου το ανώτατο όριο ήταν στα 90. Οι δρόμοι ήταν πάρα πολύ καλή και σε αρκετά σημεία γινόταν έργα για ανάπλαση του δρόμου. Η Φύση ήταν μαγευτική , παντού απλωνοτανε μπροστά μου πράσινο όπου και να κοιτούσα παντού δέντρα το ένα κολημένο στο άλλο!! Και τεράστια βράχια τα οποία είχαν κυριολεκτικά κόψει στη μέση για να περάσει ο δρόμος .
Είχα πάρα πολύ καιρό να δω τόσο πράσινο και τα βράχια που εμφανίζονταν που και που στο δρόμο μου θύμιζαν ταινίες τύπου “western” . Κάνουμε την πρώτη μας στάση για καφε. Εδώ ήταν η πρώτη φορά που έγινα ρεζίλι στην Αυστραλία και ντράπηκα πάρα πολύ. Είχαμε σταματήσει στην άκρη του δρόμου όπου υπήρχε κάτι σαν τροχόσπιτο που έκανε καφε και απο πίσω είχε τουαλέτες. Πάω που λέτε να πάρω καφέ παίρνει πρώτα ο θείος μου και έπειτα εγώ ρωτάω αν έχει κρύο καφέ. Μου λέει ευγενέστατα ο κύριος ότι έχει μόνο ζεστο. Α οκ του λέω τότε κάνε μου ένα καπουτσίνο. Και η έκφραση του προσώπου του ήταν η λεγώμενη «εμεινε μαλακας» με ένα ύφος έντονης απορίας! Επειτα μου λέει ότι έχουν μόνο ένα είδος καφέ και αν τελικά θέλω ή όχι. Εκεί ήταν που επενέβησε ο θείος για να εξηγήσει αρχικά σε εμένα ότι τα παιδιά ήταν εθελοντές εκεί και έδιναν τσάμπα καφε σε όλους γιατί έχουν πεθάνει παρα πολύ οδηγοί γιατί κοιμόντουσαν στο τιμόνι , και πώς δεν πληρώνουμε αλλά έχει ένα κουτί και ο καθε ένας βάζει όσα λευτά θελει για να βοηθήσει την οργάνωση. Στη συνέχεια ζήτησε συγνώμη εκ μέρους μου στον άνθρωπο και πως δεν είμαι απο εκεί και δεν ήξερα τι «παίζει» εκει.
σας παραθέτω και μια φωτό
το όχημα μας
Συνεχίζουμε την διαδρομή μας η οποία πλέον δεν είχε αστυνομικούς , ήταν εμφανές ότι είχαμε περάσει στη πολιτεία του Κουίνσλαντ ή αλλιώς «γη του θεού». Η φύση αρχίζει να γίνεται ακόμη πιο ωραία αφού στο τοπίο προστίθενται
καταπράσινες κοιλάδες με κοπάδια να βόσκουν αμέριμνα και πολλά μεγάλα ποτάμια !!
Επόμενη στάση για φαγητό στο πανέμορφο Port Macquarie!! Ήταν παρα πολύ όμορφο μέρος και ήσυχο άξιζε λίγες ώρες επίσκεψης για περαιτέρω εξερέυνηση αφού απέναντι φαίνονταν νησάκια με κατάλευκη άμμο , αλλά δεν είχαμε χρόνο.
Συνεχίζοντας άρχισε να βραδιάζει και εμείς φτάναμε πιο κοντά στον προορισμό μας. Άλλη μια στάση πριν το Brisbone σε ένα χωριουδάκι αφού ο θείος μου ένιωσε να κουράζεται και ήθελε καφέ. Εδώ ήταν που ένιωσα τη μαγεία του να κινήσε στο άγνωστο και να μην ξέρεις που θα βρεθείς και με ποιούς. Είχαμε κάτσει σε μια μπυραρία όπου δίπλα μας άλλη έτρωγαν μια άλλη παρέα έπινε μπύρες , φορτηγατζήδες έκανα στάση για να ξεκουραστούν και δύο Κύπριοι έπιναν καφέ! Ξαφνικά εκεί που καθόμαστε ήσυχα αρχίζει να ακούγεται δυνατή μουσική απο το εσωτερικό τις μπυραριας-καφε-φαγάδικο σε είχους ροκ. Παρακινώ τον θείο μου να πάμε μέσα να δούμε τι παίζει την ώρα που η δίπλα παρέα που έπινε μπύρες και 2 μάλλον φορτηγατζήδες έμπαιναν και αυτή μεσα. Μπαίνοντας μέσα αντικρίζουμε 3 άτομα άτομα να παίζουνε ζωντανά μουσική. Ένας στην ηλεκτική κιθάρα ένας στα τράμς και μια γυναίκα να τραγουδάει. Το ντύσιμο και τον 3 παρέπεμπε σε φορτηγατζήδες και αστιευόμενος ο θείος μου λέει «περνάγαν απο εδώ τα παιδιά και είπαν να ξεδώσουν λίγο» . Δεν ξέρω γιατί αλλά ένιωσα πολύ ωραία και περίεργα σε εκείνη την μπυραρία και ξαφνικά αναλογίστηκα πως πριν 5 μέρες βρισκόμουνα στην άλλη άκρη της γης στη Θεσσαλονίκη και τώρα βρίσκομαι σε μια τεράστια ήπειρο στην μέση του πουθένα να πείνω καφέ και να ακούω ζωντανά ροκ μουσική (αν και δεν μου πολυ αρέσει εκείνη την στιγμη μου άρεσε πάρα πολυ!!) . Η ώρα περνούσε όμως και είχαμε αρκετά χιλιόμετρα μέχρι τον προορισμό μας. Μας περίμενε μια φίλη και συνεργάτιδα του θείου η οποία θα μας φιλοξενούσε για 2 βράδια. Φτάσαμε στο σπίτι τις γύρω στις 12 η ώρα το βράδυ μετά απο 14-15 ώρες στο δρόμο. Αν και η πείνα μας ήταν μεγάλη τα πάντα ήτανε κλειστά και λόγω ευγένειας δεν ζητήσαμε αν είχε κάτι στο σπίτι έτσι με τυπικές διαδικασίες πήγαμε για ύπνο και λόγω κούρασης και για να ξεχάσουμε την πείνα μας!! Good night from Queensland λοιπόν!!
Είχα πάρα πολύ καιρό να δω τόσο πράσινο και τα βράχια που εμφανίζονταν που και που στο δρόμο μου θύμιζαν ταινίες τύπου “western” . Κάνουμε την πρώτη μας στάση για καφε. Εδώ ήταν η πρώτη φορά που έγινα ρεζίλι στην Αυστραλία και ντράπηκα πάρα πολύ. Είχαμε σταματήσει στην άκρη του δρόμου όπου υπήρχε κάτι σαν τροχόσπιτο που έκανε καφε και απο πίσω είχε τουαλέτες. Πάω που λέτε να πάρω καφέ παίρνει πρώτα ο θείος μου και έπειτα εγώ ρωτάω αν έχει κρύο καφέ. Μου λέει ευγενέστατα ο κύριος ότι έχει μόνο ζεστο. Α οκ του λέω τότε κάνε μου ένα καπουτσίνο. Και η έκφραση του προσώπου του ήταν η λεγώμενη «εμεινε μαλακας» με ένα ύφος έντονης απορίας! Επειτα μου λέει ότι έχουν μόνο ένα είδος καφέ και αν τελικά θέλω ή όχι. Εκεί ήταν που επενέβησε ο θείος για να εξηγήσει αρχικά σε εμένα ότι τα παιδιά ήταν εθελοντές εκεί και έδιναν τσάμπα καφε σε όλους γιατί έχουν πεθάνει παρα πολύ οδηγοί γιατί κοιμόντουσαν στο τιμόνι , και πώς δεν πληρώνουμε αλλά έχει ένα κουτί και ο καθε ένας βάζει όσα λευτά θελει για να βοηθήσει την οργάνωση. Στη συνέχεια ζήτησε συγνώμη εκ μέρους μου στον άνθρωπο και πως δεν είμαι απο εκεί και δεν ήξερα τι «παίζει» εκει.
σας παραθέτω και μια φωτό
το όχημα μας
Συνεχίζουμε την διαδρομή μας η οποία πλέον δεν είχε αστυνομικούς , ήταν εμφανές ότι είχαμε περάσει στη πολιτεία του Κουίνσλαντ ή αλλιώς «γη του θεού». Η φύση αρχίζει να γίνεται ακόμη πιο ωραία αφού στο τοπίο προστίθενται
καταπράσινες κοιλάδες με κοπάδια να βόσκουν αμέριμνα και πολλά μεγάλα ποτάμια !!
Επόμενη στάση για φαγητό στο πανέμορφο Port Macquarie!! Ήταν παρα πολύ όμορφο μέρος και ήσυχο άξιζε λίγες ώρες επίσκεψης για περαιτέρω εξερέυνηση αφού απέναντι φαίνονταν νησάκια με κατάλευκη άμμο , αλλά δεν είχαμε χρόνο.
Συνεχίζοντας άρχισε να βραδιάζει και εμείς φτάναμε πιο κοντά στον προορισμό μας. Άλλη μια στάση πριν το Brisbone σε ένα χωριουδάκι αφού ο θείος μου ένιωσε να κουράζεται και ήθελε καφέ. Εδώ ήταν που ένιωσα τη μαγεία του να κινήσε στο άγνωστο και να μην ξέρεις που θα βρεθείς και με ποιούς. Είχαμε κάτσει σε μια μπυραρία όπου δίπλα μας άλλη έτρωγαν μια άλλη παρέα έπινε μπύρες , φορτηγατζήδες έκανα στάση για να ξεκουραστούν και δύο Κύπριοι έπιναν καφέ! Ξαφνικά εκεί που καθόμαστε ήσυχα αρχίζει να ακούγεται δυνατή μουσική απο το εσωτερικό τις μπυραριας-καφε-φαγάδικο σε είχους ροκ. Παρακινώ τον θείο μου να πάμε μέσα να δούμε τι παίζει την ώρα που η δίπλα παρέα που έπινε μπύρες και 2 μάλλον φορτηγατζήδες έμπαιναν και αυτή μεσα. Μπαίνοντας μέσα αντικρίζουμε 3 άτομα άτομα να παίζουνε ζωντανά μουσική. Ένας στην ηλεκτική κιθάρα ένας στα τράμς και μια γυναίκα να τραγουδάει. Το ντύσιμο και τον 3 παρέπεμπε σε φορτηγατζήδες και αστιευόμενος ο θείος μου λέει «περνάγαν απο εδώ τα παιδιά και είπαν να ξεδώσουν λίγο» . Δεν ξέρω γιατί αλλά ένιωσα πολύ ωραία και περίεργα σε εκείνη την μπυραρία και ξαφνικά αναλογίστηκα πως πριν 5 μέρες βρισκόμουνα στην άλλη άκρη της γης στη Θεσσαλονίκη και τώρα βρίσκομαι σε μια τεράστια ήπειρο στην μέση του πουθένα να πείνω καφέ και να ακούω ζωντανά ροκ μουσική (αν και δεν μου πολυ αρέσει εκείνη την στιγμη μου άρεσε πάρα πολυ!!) . Η ώρα περνούσε όμως και είχαμε αρκετά χιλιόμετρα μέχρι τον προορισμό μας. Μας περίμενε μια φίλη και συνεργάτιδα του θείου η οποία θα μας φιλοξενούσε για 2 βράδια. Φτάσαμε στο σπίτι τις γύρω στις 12 η ώρα το βράδυ μετά απο 14-15 ώρες στο δρόμο. Αν και η πείνα μας ήταν μεγάλη τα πάντα ήτανε κλειστά και λόγω ευγένειας δεν ζητήσαμε αν είχε κάτι στο σπίτι έτσι με τυπικές διαδικασίες πήγαμε για ύπνο και λόγω κούρασης και για να ξεχάσουμε την πείνα μας!! Good night from Queensland λοιπόν!!
