renata
Member
- Μηνύματα
- 5.540
- Likes
- 1.951
- Επόμενο Ταξίδι
- Νεπάλ
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Κεφάλαιο 2ο
- Κεφάλαιο 3ο
- Κεφάλαιο 4ο by xenos
- Κεφάλαιο 5ο (Vietnam--Hue old and new city) - renata+xenos
- Κεφάλαιο 6ο (Hoi An) - renata+xenos
- Κεφάλαιο 7ο (Hoi An- DaNang- Nha Trang) - renata+xenos
- Κεφάλαιο 8ο (Hon Mieu Ιsland) - renata+xenos
- Κεφάλαιο 9ο (Ηo Chi Minh City) - renata+xenos
- Κεφάλαιο 10ο (Mekong River) - renata+xenos
- Κεφάλαιο 11ο (ΜΕΚΟΝΓΚ ΔΕΛΤΑ) - renata+xenos
- Κεφάλαιο 12ο (Το πέρασμα Βιετνάμ - Καμπότζη) - renata+xenos
- Κεφάλαιο 13ο (Tonle Sap lake) - renata+xenos
- Κεφάλαιο 14ο (Καμπότζη-Siem Reap - Ankgor Wat - renata+xenos][B]Αngkor Wat.[/B
Μετά την πολύβουη Σαϊγκόν και τα Chu Chi τούνελς το ταξίδι μας στο Βιετνάμ συνεχίζεται πάντα προς νότια,μπαίνοντας για τα καλά στο Δέλτα του Μεκόνγκ.
Η ανυπομονησία,η περιέργεια και η χαρά μας ήταν μεγάλη, που επιτέλους θα βλέπαμε αυτόν τον τόπο για τον οποίο είχαμε ακούσει τόσα πολλά!!
Από την Σαϊγκόν φεύγομε οδικώς και ο επόμενος σταθμός του ταξιδιού μας θα είναι το Cantho,μια μικρή πόλη στην καρδιά του Δέλτα.
Η διαδρομή μας μετά την Σαϊγκόν, μαρτυράει έντονα την περιοχή που κατευθυνόμαστε.
Διασχίζουμε την βιετναμέζικη ύπαιθρο,περνώντας πολλές γέφυρες, αφού το ποτάμι και οι διακλαδώσεις του είναι αναρίθμητες.
Σε μια από αυτές τις γέφυρες σταματάμε. Από εδώ και πέρα,ο οδικός δρόμος θα γίνει υδάτινος!
Επιβιβαζόμαστε σε βάρκα με τέντα και παγκάκια,ενώ ο οδηγός της μας καλωσορίζει χαμογελώντας!
Η ξύλινη βάρκα ξεκινά σχίζοντας τα ήρεμα καφετιά νερά του ποταμού,ενώ χιλιάδες απίστευτες εικόνες μας κάνουν να μετακινούμαστε από τη μια πλευρά της βάρκας μας στην άλλη, προσπαθώντας να μην ξεφύγει τίποτα από το οπτικό μας πεδίο..
Οι φωτογραφικές μας μηχανές αναλαμβάνουν να αποθανατίσουν την κάθε στιγμή που θα αποτελέσει αργότερα αναμνηση για μάς.
Εδώ όλα είναι πλωτά!
οι πόλεις,τα σπίτια,οι αγορές!κάθε λογής πλοιάρια πηγαινοέρχονται ασταμάτητα,μεταφέροντας εμπορεύματα,δομικά υλικά,χαλίκια,άμμο,και τρόφιμα!.
Ο θεός ποταμός Μεκόνγκ ο απόλυτος κυρίαρχος αυτής της τεράστιας περιοχής, δίνει απλόχερα στους ανθρώπους τα ελέη του,κι αυτοί ακούραστοι σαν μυρμήγκια κουβαλάνε,φορτώνουν,ξεφορτώνουν,αγοράζουν,πουλάνε,σε ένα ατέλειωτο αλισβερίσι.
Όλα εδώ είναι στον υπερθετικό βαθμό!
Οι αγορές τους είναι κυρίως χονδρικής πώλησης, αφού εδώ είναι πλουσια τα ελέη του θεού.
Λίγο αργότερα η βάρκα σταματά για να επισκεφτούμε μια μικρή βιοτεχνία γλυκισμάτων με πρώτη ύλη..τι άλλο..καρύδες.!!
Με πολύ ενδιαφέρον παρακολουθούμε όλες τις φάσεις παρασκευής και ακόμα με περισσότερο ενδιαφέρον δοκιμάσαμε τα κεράσματα τους,κουβεντιάζοντας με τους ανθρώπους.
Αργότερα,επιβιβαστήκαμε στην βάρκα μας,συνεχίζοντας το ταξίδι με ίδιες εικόνες να μας συντροφεύουν...
Ταξιδεύοντας στο Δέλτα νιώθεις μια περίεργη αίσθηση!ο ουρανός, τα σύννεφα και το νερό,έτσι απέραντα που είναι,τα βλέπεις λές και είναι στο ίδιο επίπεδο!!νιώθεις λες και μπορείς να αγγίξεις τον ουρανό!!
Από κάτω τα νερά του ποταμού και από πάνω μας σε χαμηλο ύψος τα σύννεφα, πίστεψα για μια στιγμή ότι θα φυλακιζόμουν μεσα σε μια ουράνια πρέσα νερού και υδρατμών……
Επόμενη παραποτάμια στάση, μα για τι άλλο??? Για βιετναμέζικο καφέ!!!!
Ενώ η μια όχθη έσφυζε από ζωή εμείς την εγκαταλείπουμε και ο βαρκάρης μας κατευθύνει απέναντι στην άλλη όχθη,με τροπική βλάστηση.
Από μακρυά διακρίνομε 2 πλωτές καλύβες που είναι σα να φύτρωσαν πάνω σε ποταμίσιο κήπο,αφου είναι περικυκλωμένες από πολύ πυκνή βλάστηση.
Φτάνουμε και παραγγελνουμε καφέ.. μέχρι να σερβιριστεί,απομακρυνόμαστε ακολουθώντας ένα στενό χωμάτινο μονοπάτι.
Δεξιά και αριστερά μας η βλάστηση οργιάζει,μπορείς να απλώσεις το χέρι σου, να κόψεις και να φας τσαμπιά με μπανάνες!
Περνάμε μερικές καλύβες,δεν υπάρχει κανείς εκτός από κοτόπουλα που τσιμπολογούν το χώμα.Σε μια καλύβα συναντάμε πιτσιρίκια που παίζουν αμέριμνα και έρχονται κοντά μας,μετά από λίγο μας ποζάρουν για φωτογραφία χαμογελώντας! συνεχίζουμε το μονοπάτι δίπλα στο ποτάμι.
Η περιοχή είναι πολλά χρόνια πίσω σε πολιτισμό και πολύ καλα προφυλαγμένη μέσα στη πυκνή βλάστηση.
Κάποια στιγμή αποφασίζουμε να γυρίσουμε πίσω, αλλά μα το Βούδα αν γινόταν θα έμενα μερικές μέρες σ`αυτό το μέρος για
να ρθει στα ίσα του ένα κομμάτι του δυτικού πολιτισμού μου.
Ο βιετναμέζικος καφές μας αποζημιώνει για πολλοστή φορά ,αλλά και η τοποθεσία που τον απολαύσαμε!
Η στάση αυτή της βάρκας μας ήταν και η τελευταία για κείνη τη μέρα!
Μπαίνομε και πάλι στο αυτοκίνητο για μια μικρή διαδρομή μεχρι το λιμάνι,από όπου θα ταξιδεύαμε απέναντι με πλοίο - παντόφλα.
Ολη η υπόθεση ήταν περίπου δέκα λεπτά,υπήρχε όμως αρκετή αναμονή μέχρι να φορτωσει αρκετά αυτοκίνητα στο κατάστρωμά του..
To Cantho είναι η μεγαλύτερη πόλη στο Δέλτα.Μια όμορφη αγροτική παραποτάμια πάλη που αναπτύσσεται με γρήγορους ρυθμούς.
Μείναμε για ένα βράδυ στο ξενοδοχείο Saigon και μόλις τακτοποιηθήκαμε, βγήκαμε για να δούμε την πόλη.Είχε ήδη νυχτώσει,όμως εύκολα νιώσαμε την ατμόσφαιρα της,την ηρεμία και τα χαμόγελα των κατοίκων!
Η τοπική αγορά της πόλης ήταν ακόμα ανοικτή, έτσι προλάβαμε να δούμε όμορφες εικόνες,να μιλήσομε με τους ανθρώπους,και να χαζέψομε τα χρώματα των προιόντων της που ήταν άγνωστα σε μάς!
Τιμήσαμε το φαγητό τους σε απλό ντόπιο εστιατόριο και μετά ,από την κούραση της μέρας,λιποθυμήσαμε στα κρεβάτια μας.
Η επόμενη μέρα είναι δυστυχώς η προτελευταία στο Βιετνάμ και είναι ολόκληρη αφιερωμένη στον Μεκόνγκ.
Θα κατευθυνθούμε για διανυκτέρευση στον τελευταίο σταθμό του ταξιδιού μας την πόλη Chau Doc που βρίσκεται πολύ κοντά στα σύνορα με την Καμπότζη.
Είναι όμορφα να ξυπνάς το πρωί και βρίσκεσαι ακόμα στο Βιετνάμ!
GOOD MORNING VIETNAM!!!!!
GOOD MORNING MEKONG!!!!
Το ταξίδι μας συνεχίζεται το πρωί με βάρκα, ενώ τα μπαγάζια μας φορτώθηκαν σε αυτοκίνητο και θα έφταναν στον προορισμό οδικώς.
Οι παραποτάμιες εικόνες είναι ίδιες και εξίσου εντυπωσιακές!
Περνάμε πλωτές παραγκουπόλεις, ολόκληρες κοινωνίες, σπίτια που στο φύσημα του ανέμου νομίζεις θα σκορπίσουν στο ποτάμι, με απλωμένα μπουγαδόρουχα και πιτσιρίκια να παίζουν ακροβατώντας πάνω από τα καφετιά νερά του ποταμού.
Στο ποτάμι επικρατεί οργασμός από πλεούμενα, μαούνες, βάρκες και φορτηγά πλοία, που μερικά νομίζεις ότι έχουν αφεθεί στο έλεος του χρόνου! Ολα βαρυφορτωμένα με πραμάτειες,σε διάφορα σχέδια και χρώματα,συνθέτουν ένα καμβά πρωτότυπου και πρωτόγονου πίνακα!!
Περνάμε κάτω απο πολλές μεγάλες γέφυρες που εξυπηρετούν οδικούς άξονες.
Υπάρχουν και πολλοί πλωτοί γερανοί που τα σιδερένια σαγόνια τους βγάζουν στην επιφάνεια τον πυθμένα και τον φορτώνουν σε πλοία κουβάδες.
Μια πλωτή αγορά (cairang) μας περιμένει λίγο πιο κάτω με ξύλινα πλοία το ένα δίπλα στο άλλο ξέχειλα από το εμπόρευμα.
Άνθρωποι πουλούν,αγοράζουν,διαπραγματεύονται,και μεις απλοί παρατηρητές παίρνουμε τις εικόνες για πάντα μαζί μας.
Κάποια στιγμή αφήνουμε το κεντρικό κανάλι και μπαίνουμε σε ένα μικρότερο.
Στην πρώτη γέφυρα που συναντάμε η βάρκα σταματά,ο βαρκαρης λύνει και μαζεύει την τέντα και μεις ξαπλώνουμε στη βαρκα γιατι τα νερά του ποταμού είναι σε πλημμυρίδα.
Παρακάτω σταματάμε σε ένα χωμάτινο μονοπάτι.
Περνάμε αγροτικές κατοικίες μέσα στη βλάστηση και χαιρετάμε χαμογελαστούς ανθρώπους και αυτοί ανταποκρίνονται στον χαιρετισμό αφήνοντας τις χειρωνακτικές δουλειές τους.
Τρώμε ντόπιο φαγητό σούπα και κάτι περίεργα σε μια καλύβα και μετά περιπλανιωμαστε στη γύρω περιοχή που είναι κατάμεστη από φρούτα ενώ περνάμε και μερικές φορές monkey bridges (κορμός δέντρου που ενώνει 2 όχθες).
Μετά πάλι στη βάρκα μέχρι να μας πάει στο κατάλληλο σημειο που μας περιμένει το αμάξι για να συνεχίσουμε μέχρι το Chau Doc οδικώς.
Το Chau Doc είναι μια ανασα απο τα σύνορα της Καμπότζης και βρίσκεται βορεια του Cantho.
Όμορφη πόλη καθαρή περιποιημένη με μεγαλους δρόμους,πλατείες,τα χαρακτηριστικά μακρόστενα βιετναμέζικα σπίτια και καλόκαρδους χαμογελαστούς ανθρώπους.
Πετύχαμε μαθητές πάνω σε ποδήλατα να γυρνάνε από το σχολείο τους,είδαμε την αγορά με όλα εκείνα τα περίεργα για μας τους δυτικούς ασιατικά προϊόντα.
Δειπνήσαμε σε όμορφο εστιατόριο εξιστορώντας φάσεις από το ταξίδι μας στο Βιετνάμ.Ένα ταξίδι που δεν το συνειδητοποιείς άμεσα..μοιάζει με όνειρο...Ενα όνειρο με καταιγισμό εικόνων, γεύσεων,ιδιαιτεροτήτων, αλλά κυρίως ανθρώπων και πολιτισμών!
Αύριο μια καινούργια μέρα ξεκινά και η προσμονή μας είναι μεγαλη καθώς θα διασχίσουμε με ταχύπλοο σκάφος τον Μεκόνγκ για να φτάσομε στην πρωτεύουσα της Καμπότζης την Πνομ-Πενχ.
Μείνετε συντονισμένοι στο travelstories.gr και σε λίγες μέρες θα είμαστε ξανά μαζί σας,με νέες περιπέτειες!!
Η ανυπομονησία,η περιέργεια και η χαρά μας ήταν μεγάλη, που επιτέλους θα βλέπαμε αυτόν τον τόπο για τον οποίο είχαμε ακούσει τόσα πολλά!!
Από την Σαϊγκόν φεύγομε οδικώς και ο επόμενος σταθμός του ταξιδιού μας θα είναι το Cantho,μια μικρή πόλη στην καρδιά του Δέλτα.
Η διαδρομή μας μετά την Σαϊγκόν, μαρτυράει έντονα την περιοχή που κατευθυνόμαστε.
Διασχίζουμε την βιετναμέζικη ύπαιθρο,περνώντας πολλές γέφυρες, αφού το ποτάμι και οι διακλαδώσεις του είναι αναρίθμητες.
Σε μια από αυτές τις γέφυρες σταματάμε. Από εδώ και πέρα,ο οδικός δρόμος θα γίνει υδάτινος!
Επιβιβαζόμαστε σε βάρκα με τέντα και παγκάκια,ενώ ο οδηγός της μας καλωσορίζει χαμογελώντας!
Η ξύλινη βάρκα ξεκινά σχίζοντας τα ήρεμα καφετιά νερά του ποταμού,ενώ χιλιάδες απίστευτες εικόνες μας κάνουν να μετακινούμαστε από τη μια πλευρά της βάρκας μας στην άλλη, προσπαθώντας να μην ξεφύγει τίποτα από το οπτικό μας πεδίο..
Οι φωτογραφικές μας μηχανές αναλαμβάνουν να αποθανατίσουν την κάθε στιγμή που θα αποτελέσει αργότερα αναμνηση για μάς.
Εδώ όλα είναι πλωτά!
οι πόλεις,τα σπίτια,οι αγορές!κάθε λογής πλοιάρια πηγαινοέρχονται ασταμάτητα,μεταφέροντας εμπορεύματα,δομικά υλικά,χαλίκια,άμμο,και τρόφιμα!.
Ο θεός ποταμός Μεκόνγκ ο απόλυτος κυρίαρχος αυτής της τεράστιας περιοχής, δίνει απλόχερα στους ανθρώπους τα ελέη του,κι αυτοί ακούραστοι σαν μυρμήγκια κουβαλάνε,φορτώνουν,ξεφορτώνουν,αγοράζουν,πουλάνε,σε ένα ατέλειωτο αλισβερίσι.
Όλα εδώ είναι στον υπερθετικό βαθμό!
Οι αγορές τους είναι κυρίως χονδρικής πώλησης, αφού εδώ είναι πλουσια τα ελέη του θεού.
Λίγο αργότερα η βάρκα σταματά για να επισκεφτούμε μια μικρή βιοτεχνία γλυκισμάτων με πρώτη ύλη..τι άλλο..καρύδες.!!
Με πολύ ενδιαφέρον παρακολουθούμε όλες τις φάσεις παρασκευής και ακόμα με περισσότερο ενδιαφέρον δοκιμάσαμε τα κεράσματα τους,κουβεντιάζοντας με τους ανθρώπους.
Αργότερα,επιβιβαστήκαμε στην βάρκα μας,συνεχίζοντας το ταξίδι με ίδιες εικόνες να μας συντροφεύουν...
Ταξιδεύοντας στο Δέλτα νιώθεις μια περίεργη αίσθηση!ο ουρανός, τα σύννεφα και το νερό,έτσι απέραντα που είναι,τα βλέπεις λές και είναι στο ίδιο επίπεδο!!νιώθεις λες και μπορείς να αγγίξεις τον ουρανό!!
Από κάτω τα νερά του ποταμού και από πάνω μας σε χαμηλο ύψος τα σύννεφα, πίστεψα για μια στιγμή ότι θα φυλακιζόμουν μεσα σε μια ουράνια πρέσα νερού και υδρατμών……
Επόμενη παραποτάμια στάση, μα για τι άλλο??? Για βιετναμέζικο καφέ!!!!
Ενώ η μια όχθη έσφυζε από ζωή εμείς την εγκαταλείπουμε και ο βαρκάρης μας κατευθύνει απέναντι στην άλλη όχθη,με τροπική βλάστηση.
Από μακρυά διακρίνομε 2 πλωτές καλύβες που είναι σα να φύτρωσαν πάνω σε ποταμίσιο κήπο,αφου είναι περικυκλωμένες από πολύ πυκνή βλάστηση.
Φτάνουμε και παραγγελνουμε καφέ.. μέχρι να σερβιριστεί,απομακρυνόμαστε ακολουθώντας ένα στενό χωμάτινο μονοπάτι.
Δεξιά και αριστερά μας η βλάστηση οργιάζει,μπορείς να απλώσεις το χέρι σου, να κόψεις και να φας τσαμπιά με μπανάνες!
Περνάμε μερικές καλύβες,δεν υπάρχει κανείς εκτός από κοτόπουλα που τσιμπολογούν το χώμα.Σε μια καλύβα συναντάμε πιτσιρίκια που παίζουν αμέριμνα και έρχονται κοντά μας,μετά από λίγο μας ποζάρουν για φωτογραφία χαμογελώντας! συνεχίζουμε το μονοπάτι δίπλα στο ποτάμι.
Η περιοχή είναι πολλά χρόνια πίσω σε πολιτισμό και πολύ καλα προφυλαγμένη μέσα στη πυκνή βλάστηση.
Κάποια στιγμή αποφασίζουμε να γυρίσουμε πίσω, αλλά μα το Βούδα αν γινόταν θα έμενα μερικές μέρες σ`αυτό το μέρος για
να ρθει στα ίσα του ένα κομμάτι του δυτικού πολιτισμού μου.
Ο βιετναμέζικος καφές μας αποζημιώνει για πολλοστή φορά ,αλλά και η τοποθεσία που τον απολαύσαμε!
Η στάση αυτή της βάρκας μας ήταν και η τελευταία για κείνη τη μέρα!
Μπαίνομε και πάλι στο αυτοκίνητο για μια μικρή διαδρομή μεχρι το λιμάνι,από όπου θα ταξιδεύαμε απέναντι με πλοίο - παντόφλα.
Ολη η υπόθεση ήταν περίπου δέκα λεπτά,υπήρχε όμως αρκετή αναμονή μέχρι να φορτωσει αρκετά αυτοκίνητα στο κατάστρωμά του..
To Cantho είναι η μεγαλύτερη πόλη στο Δέλτα.Μια όμορφη αγροτική παραποτάμια πάλη που αναπτύσσεται με γρήγορους ρυθμούς.
Μείναμε για ένα βράδυ στο ξενοδοχείο Saigon και μόλις τακτοποιηθήκαμε, βγήκαμε για να δούμε την πόλη.Είχε ήδη νυχτώσει,όμως εύκολα νιώσαμε την ατμόσφαιρα της,την ηρεμία και τα χαμόγελα των κατοίκων!
Η τοπική αγορά της πόλης ήταν ακόμα ανοικτή, έτσι προλάβαμε να δούμε όμορφες εικόνες,να μιλήσομε με τους ανθρώπους,και να χαζέψομε τα χρώματα των προιόντων της που ήταν άγνωστα σε μάς!
Τιμήσαμε το φαγητό τους σε απλό ντόπιο εστιατόριο και μετά ,από την κούραση της μέρας,λιποθυμήσαμε στα κρεβάτια μας.
Η επόμενη μέρα είναι δυστυχώς η προτελευταία στο Βιετνάμ και είναι ολόκληρη αφιερωμένη στον Μεκόνγκ.
Θα κατευθυνθούμε για διανυκτέρευση στον τελευταίο σταθμό του ταξιδιού μας την πόλη Chau Doc που βρίσκεται πολύ κοντά στα σύνορα με την Καμπότζη.
Είναι όμορφα να ξυπνάς το πρωί και βρίσκεσαι ακόμα στο Βιετνάμ!
GOOD MORNING VIETNAM!!!!!
GOOD MORNING MEKONG!!!!
Το ταξίδι μας συνεχίζεται το πρωί με βάρκα, ενώ τα μπαγάζια μας φορτώθηκαν σε αυτοκίνητο και θα έφταναν στον προορισμό οδικώς.
Οι παραποτάμιες εικόνες είναι ίδιες και εξίσου εντυπωσιακές!
Περνάμε πλωτές παραγκουπόλεις, ολόκληρες κοινωνίες, σπίτια που στο φύσημα του ανέμου νομίζεις θα σκορπίσουν στο ποτάμι, με απλωμένα μπουγαδόρουχα και πιτσιρίκια να παίζουν ακροβατώντας πάνω από τα καφετιά νερά του ποταμού.
Στο ποτάμι επικρατεί οργασμός από πλεούμενα, μαούνες, βάρκες και φορτηγά πλοία, που μερικά νομίζεις ότι έχουν αφεθεί στο έλεος του χρόνου! Ολα βαρυφορτωμένα με πραμάτειες,σε διάφορα σχέδια και χρώματα,συνθέτουν ένα καμβά πρωτότυπου και πρωτόγονου πίνακα!!
Περνάμε κάτω απο πολλές μεγάλες γέφυρες που εξυπηρετούν οδικούς άξονες.
Υπάρχουν και πολλοί πλωτοί γερανοί που τα σιδερένια σαγόνια τους βγάζουν στην επιφάνεια τον πυθμένα και τον φορτώνουν σε πλοία κουβάδες.
Μια πλωτή αγορά (cairang) μας περιμένει λίγο πιο κάτω με ξύλινα πλοία το ένα δίπλα στο άλλο ξέχειλα από το εμπόρευμα.
Άνθρωποι πουλούν,αγοράζουν,διαπραγματεύονται,και μεις απλοί παρατηρητές παίρνουμε τις εικόνες για πάντα μαζί μας.
Κάποια στιγμή αφήνουμε το κεντρικό κανάλι και μπαίνουμε σε ένα μικρότερο.
Στην πρώτη γέφυρα που συναντάμε η βάρκα σταματά,ο βαρκαρης λύνει και μαζεύει την τέντα και μεις ξαπλώνουμε στη βαρκα γιατι τα νερά του ποταμού είναι σε πλημμυρίδα.
Παρακάτω σταματάμε σε ένα χωμάτινο μονοπάτι.
Περνάμε αγροτικές κατοικίες μέσα στη βλάστηση και χαιρετάμε χαμογελαστούς ανθρώπους και αυτοί ανταποκρίνονται στον χαιρετισμό αφήνοντας τις χειρωνακτικές δουλειές τους.
Τρώμε ντόπιο φαγητό σούπα και κάτι περίεργα σε μια καλύβα και μετά περιπλανιωμαστε στη γύρω περιοχή που είναι κατάμεστη από φρούτα ενώ περνάμε και μερικές φορές monkey bridges (κορμός δέντρου που ενώνει 2 όχθες).
Μετά πάλι στη βάρκα μέχρι να μας πάει στο κατάλληλο σημειο που μας περιμένει το αμάξι για να συνεχίσουμε μέχρι το Chau Doc οδικώς.
Το Chau Doc είναι μια ανασα απο τα σύνορα της Καμπότζης και βρίσκεται βορεια του Cantho.
Όμορφη πόλη καθαρή περιποιημένη με μεγαλους δρόμους,πλατείες,τα χαρακτηριστικά μακρόστενα βιετναμέζικα σπίτια και καλόκαρδους χαμογελαστούς ανθρώπους.
Πετύχαμε μαθητές πάνω σε ποδήλατα να γυρνάνε από το σχολείο τους,είδαμε την αγορά με όλα εκείνα τα περίεργα για μας τους δυτικούς ασιατικά προϊόντα.
Δειπνήσαμε σε όμορφο εστιατόριο εξιστορώντας φάσεις από το ταξίδι μας στο Βιετνάμ.Ένα ταξίδι που δεν το συνειδητοποιείς άμεσα..μοιάζει με όνειρο...Ενα όνειρο με καταιγισμό εικόνων, γεύσεων,ιδιαιτεροτήτων, αλλά κυρίως ανθρώπων και πολιτισμών!
Αύριο μια καινούργια μέρα ξεκινά και η προσμονή μας είναι μεγαλη καθώς θα διασχίσουμε με ταχύπλοο σκάφος τον Μεκόνγκ για να φτάσομε στην πρωτεύουσα της Καμπότζης την Πνομ-Πενχ.
Μείνετε συντονισμένοι στο travelstories.gr και σε λίγες μέρες θα είμαστε ξανά μαζί σας,με νέες περιπέτειες!!
παει και ο καφες μου βαφτησε το πληκτρολογιοτσιν...............γμττσιν
