το απόγευμα έφτασε...
Αφού περπατήσαμε για ώρα στην chain bridge που ενώνει την Βούδα με την κοσμοπολίτικη Πέστη, χαζέψαμε τη θέα στον Δούναβη με τα ποταμόπλοια να χαράζουν ακανόνιστες γραμμές στο γκριζωπό ποτάμι, φτάσαμε στην όμορφη Βούδα με το επιβλητικό κάστρο να δεσπόζει πάνω μας. Το τελεφερίκ, ακριβώς σχεδόν εκεί που τελειωνει η γέφυρα, εντυπωσιακό σίγουρα, με αρκετό κόσμο να περιμένει στην ουρά.
Εκεί υπήρχει ένας φούρνος όπου καθίσαμε για ένα διάλειμμα, μέχρι να αποφασίσουμε πως θα συνεχίσουμε το υπόλοιπο της ημέρας μας. Την επόμενη μέρα θα υποδεχόμασταν κι ένα φιλικό ζευγάρι όπου μαζί θα περνούσαμε άλλη μια γεμάτη μέρα.
Πήραμε ένα Begel με διάφορα αλλαντικά και τυριά ο καθένας, κι έναν ζεστό καφέ που είχαμε ανάγκη με τόσο κρύο!
έξω απ το τελεφερίκ
ο κόσμος στο τελεφερικ
στο τελεφερικ
αναρρωτιέμαι τι απεικόνιζε αυτό το γλυπτό....
Εκεί λοιπον που καθόμασταν, μας πλησίασε ένα παλικάρι απ' τα hop on-hop off, μας εξήγησε τη λογική, κι αποφασίσαμε πως άξιζε τα λεφτά του και το αγοράσαμε.
Το hop on-hop off είναι τουριστικα λεωφορεία που περνανε απόλα τα σημεία ενδιαφέροντος και μπορείς να κατέβεις όπου εσύ επιλέξεις. Μάλιστα περιελάμβανε και κρουαζιέρα στον Δούναβη, οπότε δε διστάσαμε αφού θα γλιτώναμε κάμποσο χρόνο!
Ο Πάνος,διακαώς ήθελε να πάμε να δούμε κάποιον αγώνα ποδοσφαίρου, είχε ψάξει όλα τα γήπεδα-άλλωστε είναι φανατικός του σπόρ, αλλά ο φίλος μας τον ενημέρωσε πως ο χουλιγκανισμος στην Ουγγαρία είναι σε βαθμό να μην συνίσταται να παρακολουθήσουμε παιχνίδι...
Έτσι το σχέδιο άλλαξε(ευτυχως για μένα...) και θα παίρναμε το λεωφορείο που ανεβαίνει στο Κάστρο.
Εκεί είχαμε ένα ακόμα παράξενο συμβάν, η ζωή πάλι μας τρολλάρει, και μας στέλνει στο λεωφορείο δίπλα έναν Κινεζο, ο οποίος στην αρχη, σε κινεζο-αγγλικα, μας πιάνει κουβέντα για την πόλη. Εν τέλει μας ρώτησε αν μπορεί να έρθει μαζί μας στην βόλτα στον κάστρο γιατί ταξίδευε μόνος χωρίς παρέα.
Κοιταχτήκαμε παράξενα μεταξύ μας, κι εγώ τπυ είπα πως μπορεί να περπατήσει όπου θέλει,ελευθερία εχουμε, αλλα πως εμεις ταξιδεύουμε οι δυο μας!
Δώσε θάρρος στο χωριάτη....
αυτό που ζήσαμε, τι να πω,ο τύπος ήταν κάτι σαν στόκερ-καρτουν. Μας φωτογράφιζε συνεχώς, και μας ζήτησε να βγάλουμε σέλφι να τη στείλει στη μαμά(!) του να δει πως βρήκε παρέα.
Είχαμε πεθάνει στο γέλιο παρότι είχε αρχίσει να μας ενοχλεί,καθώς μας ακολουθούσε κατά πόδας, το ρίξαμε όμως στο χαβαλέ, και το εκμεταλλευτήκαμε ωστε να έχουμε μερικές φωτογραφίες μαζί και να μην αγγαρεύουμε όλο άσχετους. Εδώ είχε γίνει κολλητός μας άλλωστε!!
Γυρνάμε στο Κάστρο, επιβλητικό, όμορφο, με χαρακτήρα και καταπληκτική θέα!
το κάστρο
μια κυρία μας έβγαζε φωτογραφία, αλλά βλέποντας τον κινέζο να μας τραβαει από δίπλα, δεν άντεξα....αυτό θα πει κλαιω απ' τα γέλια!
δίμετρος ο φρουρός εδώ
φανταστική θέα
στο κάστρο
αφού με κόπο καταφέραμε να ξεφύγουμε απ΄τον Κινέζο, πήραμε το λεωφορείο και βρεθήκαμε στην εβραική συνοικία.
Εκεί είδαμε τη συναγωγή,που είναι σημαντικό αξιοθέατο αλλά δεν μπήκαμε μέσα και έπειτα περπατήσαμε ως ενα πολύ οικονομικό μαγαζί για φαγητό εβραικό, που αποδείχτηκε θησαυρός συνολικά!
To μαγαζί λέγεται mazel tov, και το συστήνω λόγω τιμών και ποιότητας!
στο δρόμο
mazel tov
mazel tov
αφού περπατήσαμε κι άλλο στους όμορφους δρόμους, γυρίσαμε για λίγη ξεκοούραση ώστε το βράδυ να συνεχίσουμε δυναμικα!
Αφού περπατήσαμε για ώρα στην chain bridge που ενώνει την Βούδα με την κοσμοπολίτικη Πέστη, χαζέψαμε τη θέα στον Δούναβη με τα ποταμόπλοια να χαράζουν ακανόνιστες γραμμές στο γκριζωπό ποτάμι, φτάσαμε στην όμορφη Βούδα με το επιβλητικό κάστρο να δεσπόζει πάνω μας. Το τελεφερίκ, ακριβώς σχεδόν εκεί που τελειωνει η γέφυρα, εντυπωσιακό σίγουρα, με αρκετό κόσμο να περιμένει στην ουρά.
Εκεί υπήρχει ένας φούρνος όπου καθίσαμε για ένα διάλειμμα, μέχρι να αποφασίσουμε πως θα συνεχίσουμε το υπόλοιπο της ημέρας μας. Την επόμενη μέρα θα υποδεχόμασταν κι ένα φιλικό ζευγάρι όπου μαζί θα περνούσαμε άλλη μια γεμάτη μέρα.
Πήραμε ένα Begel με διάφορα αλλαντικά και τυριά ο καθένας, κι έναν ζεστό καφέ που είχαμε ανάγκη με τόσο κρύο!
Εκεί λοιπον που καθόμασταν, μας πλησίασε ένα παλικάρι απ' τα hop on-hop off, μας εξήγησε τη λογική, κι αποφασίσαμε πως άξιζε τα λεφτά του και το αγοράσαμε.
Το hop on-hop off είναι τουριστικα λεωφορεία που περνανε απόλα τα σημεία ενδιαφέροντος και μπορείς να κατέβεις όπου εσύ επιλέξεις. Μάλιστα περιελάμβανε και κρουαζιέρα στον Δούναβη, οπότε δε διστάσαμε αφού θα γλιτώναμε κάμποσο χρόνο!
Ο Πάνος,διακαώς ήθελε να πάμε να δούμε κάποιον αγώνα ποδοσφαίρου, είχε ψάξει όλα τα γήπεδα-άλλωστε είναι φανατικός του σπόρ, αλλά ο φίλος μας τον ενημέρωσε πως ο χουλιγκανισμος στην Ουγγαρία είναι σε βαθμό να μην συνίσταται να παρακολουθήσουμε παιχνίδι...
Έτσι το σχέδιο άλλαξε(ευτυχως για μένα...) και θα παίρναμε το λεωφορείο που ανεβαίνει στο Κάστρο.
Εκεί είχαμε ένα ακόμα παράξενο συμβάν, η ζωή πάλι μας τρολλάρει, και μας στέλνει στο λεωφορείο δίπλα έναν Κινεζο, ο οποίος στην αρχη, σε κινεζο-αγγλικα, μας πιάνει κουβέντα για την πόλη. Εν τέλει μας ρώτησε αν μπορεί να έρθει μαζί μας στην βόλτα στον κάστρο γιατί ταξίδευε μόνος χωρίς παρέα.
Κοιταχτήκαμε παράξενα μεταξύ μας, κι εγώ τπυ είπα πως μπορεί να περπατήσει όπου θέλει,ελευθερία εχουμε, αλλα πως εμεις ταξιδεύουμε οι δυο μας!
Δώσε θάρρος στο χωριάτη....
αυτό που ζήσαμε, τι να πω,ο τύπος ήταν κάτι σαν στόκερ-καρτουν. Μας φωτογράφιζε συνεχώς, και μας ζήτησε να βγάλουμε σέλφι να τη στείλει στη μαμά(!) του να δει πως βρήκε παρέα.
Είχαμε πεθάνει στο γέλιο παρότι είχε αρχίσει να μας ενοχλεί,καθώς μας ακολουθούσε κατά πόδας, το ρίξαμε όμως στο χαβαλέ, και το εκμεταλλευτήκαμε ωστε να έχουμε μερικές φωτογραφίες μαζί και να μην αγγαρεύουμε όλο άσχετους. Εδώ είχε γίνει κολλητός μας άλλωστε!!
Γυρνάμε στο Κάστρο, επιβλητικό, όμορφο, με χαρακτήρα και καταπληκτική θέα!
αφού με κόπο καταφέραμε να ξεφύγουμε απ΄τον Κινέζο, πήραμε το λεωφορείο και βρεθήκαμε στην εβραική συνοικία.
Εκεί είδαμε τη συναγωγή,που είναι σημαντικό αξιοθέατο αλλά δεν μπήκαμε μέσα και έπειτα περπατήσαμε ως ενα πολύ οικονομικό μαγαζί για φαγητό εβραικό, που αποδείχτηκε θησαυρός συνολικά!
To μαγαζί λέγεται mazel tov, και το συστήνω λόγω τιμών και ποιότητας!
στο δρόμο
mazel tov
αφού περπατήσαμε κι άλλο στους όμορφους δρόμους, γυρίσαμε για λίγη ξεκοούραση ώστε το βράδυ να συνεχίσουμε δυναμικα!
