Γερμανία (Γερμανία)Άμπεργκ ή πώς να χάσετε βάρος

[mikrh tsopana]

ΤΑ ΕΥΤΡΑΠΕΛΑ ΚΑΙ Η ΑΣΩΤΗ ΖΩΗ ΣΤΟ ΓΕΡΜΑΝΙΚΟ ΝΟΤΟ

Αποτέλεσμα αυτής της σύγκρουσης:το κανό μας αναποδογύρισε και παρασύρθηκε από τα νερά του ποταμού,ενώ εμείς πιασμένες απ το άλλο κανό φωνάζαμε για βοήθεια καθώς τα νερά μας τραβούσαν κι εμάς.Ευτυχώς λίγα μέτρα παρακάτω η Σ. κατάφερε να ακινητοποιήσει το κανό και ο Ν. που μας άκουσε ήρθε να μας "απεγκλωβίσει".Κατευθείαν έτρεξα προς τους καθηγητές και μόλις διηγήθηκα σε ένα mix αγγλικών και γερμανικών τί έχει συμβεί,ένας απ τους γερμανοκαθηγητάδες άρχισε να φωνάζει και να μας λέει πως το κανό κάνει 1000 ευρώ και θα το πληρώσουμε.Εμείς,που στο μεταξυ είχαμε χάσει παντόφλες και τα πόδια μας είχαν γδαρθεί απ τις πέτρες του ποταμού,ήμασταν κάτι περισσότερο από τρομοκρατημένες.Ευτυχώς όμως λίγο πιο κάτω κάτι ψαράδες(μα ψαρεύεις σ αυτόν τον ποταμό βρήκαν το κανό κι ούτε γάτα ούτε ζημιά.Όσο για τις παντόφλες,αγοράσαμε άλλες.Η μόνη σημαντική απώλεια λοιπόν,ήταν το χρώμα στα νύχια μας-και δεν είχα και ασετόν να τα ξεβάψω τελείως...Λίγη ώρα αφού τακτοποιήθηκε(και το θέμα και η καρδιά μας),άρχισαμε να γελάμε και να μας φαίνεται αστείο το συμβάν,όπως κάθε τί που έχει αίσια έκβαση.

Γυρνώντας στο Gymnasium ήρθε η μαμά Γερμανίδα να με πάρει να πάμε σε ένα καφέ,στο οποίο πήρα παγωτό και απ την ένταση της μέρας-άκουσον άκουσον!-δε μπόρεσα να το φάω όλο.Είχα αγχωθεί , σκεπτόμενη πως ίσως μου έκανε παρατήρηση επειδή μου το κέρασε κι έτσι δεν της είπα τίποτα,απλά την κοίταξα με απελπισία και αναστέναξα(μια τεχνική που έχω τελειοποιήσει με τα χρόνια).Εκείνη κατάλαβε και μου είπε πως δε χρειάζεται να το φάω όλο αν δε μπορώ,έτσι κι έκανα.Στο μεταξύ,της διηγήθηκα το συμβάν της ημέρας,κυρίως στα γερμανικά,μιας και δε μιλούσε και τόσο καλά αγγλικά.

Η επόμενη μέρα,δεν είχε κάποιο ενδιαφέρον,η νύχτα όμως-λέμε τώρα- είχε ένα πάρτυ στο σπίτι μας.Απ τις 7 η ώρα λοιπόν(ναι,ήταν Ιούλης,ναι ήταν 7 το απόγευμα,ναι τότε ξεκίνησε) μαζεύτηκε κόσμος σπίτι.Οι λιχουδιές δεν ήταν πολλές,εκείνη όμως που ξεχώρισε ήταν η πατέντα,ζαμπόν-κασέρι πάνω σε bretzel ψημένα στο φούρνο.Εκεί ήταν που δώσαμε πόνο κι αρχίσαμε να τρώμε ασταμάτητα.Πόσο να φάει κανείς όταν έχει δίπλα του ένα τραμπολίνο και μέσα του τον ενθουσιασμό μικρού παιδιού για το καθε τί;Πολύ!

Κατα τις 9 ανέβηκα με τη Γ. στο δωμάτιο και εκεί μου έγινε παρατήρηση για ησυχία,επειδή "ο μικρός κοιμάται".Στις 10 τελείωσε το ξέφρενο πάρτυ κι ετοιμαστήκαμε για ύπνο,καθώς μας περίμενε μια γεμάτη μέρα στη Νυρεμβέργη.

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6
• 8
• 8

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 4 of 8

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[mfish]

ωραια εμπειρια, κριμα που στο σχολειο μου τετοια ηταν αγνωστα

 

[soudianos]

Καλή αρχή. Να δούμε πως ζουν και οι Γερμανοί μετά τους Δανούς...

 

[Sailor Moon]

Ωραια αρχη!!
Παρομοια εμπειρια ειχε και η μικρη μου ξαδερφη με ανταλλαγη μαθητων απο το Βέλγιο!Μαλιστα, το κοριτσακι που φιλοξενησε η ξαδερφη μου,της αρεσε τοσο πολυ που ηρθε την επομενη χρονια (εκτος σχολειου) μαζι με μια φιλη της (φιλοξενηθηκε κ η φιλη της) και τους γονεις της,οι οποιοι μεινανε σε ξενοδοχειο στην Χαλκιδικη.
Περιμενουμε την συνεχεια

 

[xenos]

Ωραια αρχη και απο μενα.....αλλα πιο πολυ μ`αρεσει η αντιστροφη μετρηση που εχεις!!!

Τελειο!!!

 

[mikrh tsopana]

σας ευχαριστώ πολύ...
κι επειδή σ άλλο τόπικ είχα προσπαθήσει να το ανεβάσω αλλά δεν:

 

[panpan]

@ Eν αρχή ην ο λόγος
Nομιζα οτι αρχισες με το κατα Ιωαννη ευαγγελιο
@ γιατί πρώτον δεν είχαν κόρη και δεύτερον τους φαινόμουν πολύ γλυκούλα με το μικρό του ύψους μου.
Τωρα να σου πουμε οτι φαινεσαι και γλυκουλα με την περιγραφη σου

Sehr gut.

 

[KLEOPATRA]

Καλη αρχη Γκολφω μου !
1. Μου θυμησες το Γυμνασιο που αλληλογραφουσα με μια Βαυαρη κοπελιτσα ..μου ειχε στειλει φωτο ,ηταν καστανη και μου ειχε κανει μεγαλη εντυπωση γιατι τοτε θεωρουσα τους Γερμανους ..Σουηδους στα χρωματα.Ζουσε σε μια επαρχιακη πολη και ειχα τρελαθει με τα χαμηλα σπιτακια και τα δαση γυρω απο την πολη ....εγω που ζουσα μεσα στο τσιμεντο.
2. Καλα πως χανεις κιλα στη χωρα του λουκανικου ?

 

[thanosth]

αναμένομεν με ενδιαφέρον την συνέχεια της βαυαρικής εφηβικής ταξιδιωτικής σας ιστορία fräulein!

Να υποθέσω οτι θα διαβάσουμε κ για εντυπωσιακό λευκό βουνό του Μόντε Καολίνο!

 

[mariagl]

@ γιατί πρώτον δεν είχαν κόρη και δεύτερον τους φαινόμουν πολύ γλυκούλα με το μικρό του ύψους μου.
Τωρα να σου πουμε οτι φαινεσαι και γλυκουλα με την περιγραφη σου

Από το στόμα μου το πηρες!

Αυτές οι εμπειρίες πρεπει να ειναι καταπληκτικες. Αναμενουμε...

 

[mikrh tsopana]

ΚΙ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΧΡΟΝΙΑ ΔΙΣΕΚΤΑ...
Μετά το γερμανικό ύπνο στο τεράστιο κρεβάτι "μου" πήραμε πρωινό όλοι σαν μια ευτυχισμένη οικογένεια.Ήταν στην ουσία η πρώτη μου επαφή μαζί τους και μπορώ να πω πως αισθανόμουν κυρίως τρία πράγματα:παράξενα,άβολα κι ωραία.
Παράξενα γιατί είχα υιοθετηθεί εν μία νυκτί από μια ξένη οικογένεια κάτι που φυσικά μου άρεσε αλλά δεν έπαυε να είναι κάτι καινούριο.Άβολα γιατί μέσα μου σύγκρινα τη δική τους φιλοξενία με τη δική μου.Στη συνέχεια,αν και η οικογένεια ήταν πολύ καλή,συμπέρανα πως προτιμώ τη δική μας φιλοξενία,με μια πρώτη ματιά όμως ένιωσα λίγο μειονεκτικά.Αυτό γιατί στη δική μου οικογένεια και λόγω του ότι οι γονείς μου δουλέυουν πολλές ώρες δεν έχουμε πάρει ποτέ όσο θυμάμαι μαζί πρωινό,ούτε και όταν ήταν ο γερμανός-αδελφός. Τέλος,πώς να μη νιώσει κανείς πολύ ωραία,όταν ξυπνάει και πάει βουρ στο πρωινό;Και μάλιστα πρωινό με μαρμελάδες σπιτικές από τη "μαμά",γαλατάκι δροσερό να κατεβεί κάτω η μπουκιά και νόστιμο βουτυράκι.Και το καλύτερο:πρωινό στην αυλή,πρωινό με θέα το καταπράσινο δάσος!Για την ιστορία,αυτό ήταν το πρώτο και τελευταίο πρωινό που απόλαυσα στην αυστηρή Γερμανία.
Γενικά η Κυριακή ήταν η πρώτη και τελευταία μέρα που καλόφαγα εκεί στα ξένα μιας και κάθε πρωί δεν έτρωγα πρωινό επειδή ήμασταν πολλά άτομα και τις καθημερινές έπρεπε να ετοιμαστώ σε ένα τέταρτο.Η φαμίλια τη Δευτέρα με ρώτησε αν θέλω πρωινό να το πάρω μαζί μου.Είπα όχι κι αυτοί το έδεσαν σκοινί κορδόνι και δε με ξαναρώτησαν τις επόμενες.Κρίμα και διέκρινα στο τραπέζι με την άκρη του ματιού μου Νουτέλα λαχταριστή.Άχ!Την υπόλοιπη μέρα έπεφτε επίσης πείνα μιας και η Γερμανία είναι κρεατοχώρα κι εγώ δεν είμαι και πολύ φίλος.Αλλά θα επεκταθώ ίσως αργότερα.
Όταν τέλειωσε το γιάμι γιάμι πρωινό ετοιμάστηκα και πήγαμε να δούμε στο γήπεδο της πόλης έναν αγώνα ποδοσφαίρου στον οποίο έπαιζε ο μικρός αδερφός "μας".Φυσικά το όλο θέαμα μου ήταν παντελώς αδιάφορο,αφού είμαι της άποψης ότι το ποδόσφαιρο αξίζει μόνο όταν οι ποδοσφαιριστές πανηγυρίζουν (βγάζουν τις μπλούζες τους!) και φυσικά δεν είναι 9 και 10 χρονών.
Αφού το μαρτύριο έλαβε τέλος πήγαμε στο σπίτι μιας άλλης αδελφής οικογένειας,που φιλοξενούσε τη Σ., να φάμε.Ήμασταν σχεδόν όλα τα παιδιά και οι οικογένειές "μας".Το μόνο που θυμάμαι να τρώω είναι σουβλάκι από μπέικον και φυσικά σαλάτα,τα άλλα όλα απλά δεν υπήρξαν ποτέ στο τραπέζι.Κι ενώ εμείς στην Ελλάδα είχαμε άφθονο φαγητό μέχρι να σκάσουν τα γερμανάκια ,αυτοί είχαν αρκετό αλλά όχι τόσο όσο να χορτάσουν οι-πώς να το κάνουμε-φαγανοί Έλληνες.Πράγμα που σχολίασαν και οι ίδιοι οι Γερμανοί,πως εμείς τρώμε πάρα πολύ.Ούστ!
Τελειώνει το φαγητό,τελειώνει και η ξενάγηση στο επίσης τεράστιο σπίτι και βγαίνουμε στη σχεδόν πόλη του Άμπεργκ.Όμορφη μικρή πόλη,με ανθρώπους φιλικούς(που με περνούσαν για ισπανίδα,όλε!) μα βρε παιδάκι μου,τί μανία κι αυτή να πίνουν σόδα αντί για νερό!Ο Ιούλιος δε χαμπάριαζε από Βορρά κι έτσι τις πρώτες μέρες ο ήλιος ήταν κάτι παραπάνω από βασανιστικός.Δεν μπορούσε κανείς να αντέξει πολύ ώρα χωρίς νερό,ιδίως αν είχε φάει,μα νερό "χωρίς μπουρμπουλήθρες" πουθενά εκεί τριγύρω κι έτσι είπαμε το νερό νεράκι.Φυσικά δεν αντέξαμε πολλή ώρα και στο τέλος αρχίσαμε να κουνάμε τις σόδες να φύγει το ανθρακικό.Έπειτα πήγαμε στο ποτάμι που περνάει μέσα απ την πόλη-νομίζω το λέγαν Βιλς-και κάναμε μια βόλτα με μηχανοκίνητη βάρκα,την οποία ο καψερός ο οδηγός μου έδωσε να οδηγήσω(για λίγο ευτυχώς).
Στη συνέχεια πήγαμε για παγωτό,αν και εγώ δεν πήρα τίποτα γιατί δε μου άρεσαν.Είχε spaghetti ice cream που το πήραν η Σ. και η Γ. που δεν είχα ξαναδεί,ούτε ξανάδα,πότε στη ζωή μου.Το βραδάκι παρτάκι σ ένα σπίτι, με πίτσες και μπύρες και μπύρες με λεμόνι(εγώ δεν έπινα τότε,ήμουν μικρή) και απολογισμό μια σπασμένη πόρτα που έσπασε η φίλη μου η Α. κατά λάθος και φυσικά δε μαθεύτηκε ποτέ ποιός την έκανε την κουτσουκέλα.Ρουφιάνοι δε γινόμαστε!
Δε ξέρω αν ήταν η καλύτερη ήταν σίγουρα όμως η πιο χορταστική στην κυριολεξία μέρα στη Γερμανία.

 

[Marisol]

Χαχαχ ! ωραία ιστορία κορίτσι !
Αυτό με τις δημόσιες τουαλέτες μην το παίρνεις προσωπικά....εγώ δεν δίνω σε καμία καθαρίστρια λεφτά γιατί πρώτον) είναι όλες σπαστικές και δεύτερον)παίρνουν ΗΔΗ αρκετά χρήματα.
Κρίμα ρε συ για το παγωτό έπρεπε να δοκίμαζες έχει τόσες γεύσεις (που προσωπικά δεν έχω δει στην Ελλάδα)
Αυτό με την φιλοξενία εεεε,Γερμανοί είναι,μια φορά να τους πεις ότι δεν τρως πρωινό σιγάααα μην σε ξαναρωτήσουν ! χαχα !