Γερμανία (Γερμανία)Άμπεργκ ή πώς να χάσετε βάρος

[mikrh tsopana]

ΤΟ ΑΡΩΜΑ ΤΟΥ ΟΝΕΙΡΟΥ (ΜΟΥ)
Η μέρα στη Νυρεμβέργη ήταν γεμάτη από κάθε άποψη,από χιλιόμετρα,από αξιοθέατα,από μαγεία.Μια βόλτα στην παλιά πόλη με ξεναγό για να θαυμάσουμε τα κτήρια με επιρροές από πολλές αρχιτεκτονικές,τα κτήρια που έδιναν στη μεσαιωνική εικόνα της ατμοσφαιρικής αυτής πόλης μεσογειακές πινελιές.Μια επίσκεψη στις θεωρητικά όμορφες εκκλησίες,με τα πολλά χρυσά.Ύστερα ελεύθεροι για 2-3 ώρες να γυρίσουμε μόνοι μας την πόλη και να φάμε.

Προτίμησα αντί για φαγητό να σκοτώσω την ώρα μου σε ένα πολυκατάστημα(το γυναικείο spirit δεν έχει ηλικίες).Μα είχε εκπτώσεις που έφταναν το 70%,ποιός θα καθόταν να φάει;Εγώ χόρτασα μόνο κοιτώντας τις τιμές και αγοράζοντας μικροπράγματα του στυλ κρέμες κλπ και ένα πολύ ωραίο για τα γούστα μου άρωμα από 28 ευρώ 12!!!!!Αν με άφηναν τώρα βέβαια,δε θα έκανα το ίδιο,αλλά πως να το κάνουμε,παρασύρθηκα.

Φτάνοντας απογευματάκι στο Άμπεργκ και νηστική καθώς ήμουν για ώρες,νόμιζα ότι είχα ψευδαισθήσεις όταν μου είπαν πως θα πάμε να φάμε σε ένα ταβερνείο.Ανηφορίσαμε λοιπόν για έναν λόφο,του οποίου το όνομα δε θυμάμαι, από όπου μπορούσες να θαυμάσεις την πόλη.Έπειτα ανεβήκαμε τα σκαλιά(εγώ άνετα,με χάρη και σβελτάδα,αν και νηστική-εκείνοι με δυσκολία) και μπήκαμε σε μια εκκλησία το όνομα της οποίας επίσης δε θυμάμαι.

Δε μπορώ να πω πως μου άρεσε ιδιαίτερα η εκκλησία.Είχε πολλά "λούσα" και μια κακόγουστη-πάντα κατα την άποψή μου- και ανήθικη μπίζνα. Όχι κάτι τρομερό,ένα σπιτάκι που του έβαζες ένα κέρμα(!) και έβγαινε και καλά ένας άγγελος.Ρεσιτάλ φιλαργυρίας λοιπόν και στην γερμανική εκκλησία.

Έφτασε η Σ. με τον Γερμανό της,τη μητέρα του και τον αδερφό του και καθίσαμε στην ταβέρνα.Αχ πόσο την περίμενα αυτή τη στιγμή!Ανοίγω τον κατάλογο και το μάτι μου πέφτει σε μια λέξη συνώνυμο της ολοκλήρωσης,της τέρψης και της ηδονής.SCHNITZEL!Ja,Schnitzel.Schnitzel schmeckt mir gut!Οι Γερμανοί βέβαια είχαν τη φαεινή ιδέα να παραγγείλουν αυτοί για μας,κάτι παραδοσιακό της Γερμανίας.Ας είναι,τα πάντα τρώω αυτή τη στιγμή!

Τί είπα;Τί κάνω;Τρώω τα πάντα;Αν στα "άπαντα" δε συμπεριλαμβάνεται το Knodel,τότε ναι.Έλα όμως που μας παρήγγειλαν αυτό το..το...το πράγμα. Τί απαίσιο!Δυό βραστές μπάλες πατάτας με κάτι γλοιώδες γύρω γύρω και -το κερασάκι στην τούρτα- μια ολοστρόγγυλη μπάλα μάλλον βραστού και σίγουρα αηδιαστικού κρέατος,που εκτός από άσχημη μυρωδιά είχε ορατές κάτι φλέβες.

-Τί;Γιατί δεν τρώω;Δεν πεινάω και πολύ,έφαγα στην Νυρεμβέργη,ευχαριστώ.
Αυτή ήταν η απάντησή μου,συνοδευόμενη από μια γκριμάτσα αηδίας.Πολύ κακή ερμηνεία.Τουλάχιστον προσπάθησα.Μετά το φαγητό,που σχεδόν δεν άγγιξα, μας ρώτησαν αν θέλουμε παγωτό.Ήθελα.Ναι ήθελα σαν τρελή,αλλά τί να πώ!Θα καταλάβαιναν ότι δε μου άρεσε το φαγητό,και δεν το ήθελα αυτό.

-Εμμμ,ναι,θα πάρουμε ένα μισό μισό με τη Σ.Δεν πεινάμε,έτσι για τη γεύση.
Το παγωτό ήρθε.Ήταν ωραίο.Λαχταριστό.Μία μπάλα,όλη άσπρη.Και σιρόπι.Πολύ σιρόπι.Ένιωθα το χέρι μου να επιταχύνει,όμως με πολύ αυτοέλεγχο έκανα τελικά κινήσεις λεπτές,ήρεμες,τέτοιες που να δείχνουν πως το απολαμβάνω χωρίς πώς και γιατί.Μια τελευταία μπουκιά.Κανείς δεν την τρώει.Η μπουκιά της ντροπής. Ποιός ντρεπόταν ποιόν;Εγώ τη Σ.; Όχι.Η Σ. εμένα;Όχι,σίγουρα όχι.Ντρεπόμασταν κι οι δύο τους Γερμανούς που θα καταλάβαιναν απ την κίνηση ματ ότι ήμασταν θεονήστικες. Σ. φάτο. Ας είναι,με χόρτασε το άρωμα για σήμερα.

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6
• 7
• 8

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 5 of 8

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[mfish]

ωραια εμπειρια, κριμα που στο σχολειο μου τετοια ηταν αγνωστα

 

[soudianos]

Καλή αρχή. Να δούμε πως ζουν και οι Γερμανοί μετά τους Δανούς...

 

[Sailor Moon]

Ωραια αρχη!!
Παρομοια εμπειρια ειχε και η μικρη μου ξαδερφη με ανταλλαγη μαθητων απο το Βέλγιο!Μαλιστα, το κοριτσακι που φιλοξενησε η ξαδερφη μου,της αρεσε τοσο πολυ που ηρθε την επομενη χρονια (εκτος σχολειου) μαζι με μια φιλη της (φιλοξενηθηκε κ η φιλη της) και τους γονεις της,οι οποιοι μεινανε σε ξενοδοχειο στην Χαλκιδικη.
Περιμενουμε την συνεχεια

 

[xenos]

Ωραια αρχη και απο μενα.....αλλα πιο πολυ μ`αρεσει η αντιστροφη μετρηση που εχεις!!!

Τελειο!!!

 

[mikrh tsopana]

σας ευχαριστώ πολύ...
κι επειδή σ άλλο τόπικ είχα προσπαθήσει να το ανεβάσω αλλά δεν:

 

[panpan]

@ Eν αρχή ην ο λόγος
Nομιζα οτι αρχισες με το κατα Ιωαννη ευαγγελιο
@ γιατί πρώτον δεν είχαν κόρη και δεύτερον τους φαινόμουν πολύ γλυκούλα με το μικρό του ύψους μου.
Τωρα να σου πουμε οτι φαινεσαι και γλυκουλα με την περιγραφη σου

Sehr gut.

 

[KLEOPATRA]

Καλη αρχη Γκολφω μου !
1. Μου θυμησες το Γυμνασιο που αλληλογραφουσα με μια Βαυαρη κοπελιτσα ..μου ειχε στειλει φωτο ,ηταν καστανη και μου ειχε κανει μεγαλη εντυπωση γιατι τοτε θεωρουσα τους Γερμανους ..Σουηδους στα χρωματα.Ζουσε σε μια επαρχιακη πολη και ειχα τρελαθει με τα χαμηλα σπιτακια και τα δαση γυρω απο την πολη ....εγω που ζουσα μεσα στο τσιμεντο.
2. Καλα πως χανεις κιλα στη χωρα του λουκανικου ?

 

[thanosth]

αναμένομεν με ενδιαφέρον την συνέχεια της βαυαρικής εφηβικής ταξιδιωτικής σας ιστορία fräulein!

Να υποθέσω οτι θα διαβάσουμε κ για εντυπωσιακό λευκό βουνό του Μόντε Καολίνο!

 

[mariagl]

@ γιατί πρώτον δεν είχαν κόρη και δεύτερον τους φαινόμουν πολύ γλυκούλα με το μικρό του ύψους μου.
Τωρα να σου πουμε οτι φαινεσαι και γλυκουλα με την περιγραφη σου

Από το στόμα μου το πηρες!

Αυτές οι εμπειρίες πρεπει να ειναι καταπληκτικες. Αναμενουμε...

 

[mikrh tsopana]

ΚΙ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΧΡΟΝΙΑ ΔΙΣΕΚΤΑ...
Μετά το γερμανικό ύπνο στο τεράστιο κρεβάτι "μου" πήραμε πρωινό όλοι σαν μια ευτυχισμένη οικογένεια.Ήταν στην ουσία η πρώτη μου επαφή μαζί τους και μπορώ να πω πως αισθανόμουν κυρίως τρία πράγματα:παράξενα,άβολα κι ωραία.
Παράξενα γιατί είχα υιοθετηθεί εν μία νυκτί από μια ξένη οικογένεια κάτι που φυσικά μου άρεσε αλλά δεν έπαυε να είναι κάτι καινούριο.Άβολα γιατί μέσα μου σύγκρινα τη δική τους φιλοξενία με τη δική μου.Στη συνέχεια,αν και η οικογένεια ήταν πολύ καλή,συμπέρανα πως προτιμώ τη δική μας φιλοξενία,με μια πρώτη ματιά όμως ένιωσα λίγο μειονεκτικά.Αυτό γιατί στη δική μου οικογένεια και λόγω του ότι οι γονείς μου δουλέυουν πολλές ώρες δεν έχουμε πάρει ποτέ όσο θυμάμαι μαζί πρωινό,ούτε και όταν ήταν ο γερμανός-αδελφός. Τέλος,πώς να μη νιώσει κανείς πολύ ωραία,όταν ξυπνάει και πάει βουρ στο πρωινό;Και μάλιστα πρωινό με μαρμελάδες σπιτικές από τη "μαμά",γαλατάκι δροσερό να κατεβεί κάτω η μπουκιά και νόστιμο βουτυράκι.Και το καλύτερο:πρωινό στην αυλή,πρωινό με θέα το καταπράσινο δάσος!Για την ιστορία,αυτό ήταν το πρώτο και τελευταίο πρωινό που απόλαυσα στην αυστηρή Γερμανία.
Γενικά η Κυριακή ήταν η πρώτη και τελευταία μέρα που καλόφαγα εκεί στα ξένα μιας και κάθε πρωί δεν έτρωγα πρωινό επειδή ήμασταν πολλά άτομα και τις καθημερινές έπρεπε να ετοιμαστώ σε ένα τέταρτο.Η φαμίλια τη Δευτέρα με ρώτησε αν θέλω πρωινό να το πάρω μαζί μου.Είπα όχι κι αυτοί το έδεσαν σκοινί κορδόνι και δε με ξαναρώτησαν τις επόμενες.Κρίμα και διέκρινα στο τραπέζι με την άκρη του ματιού μου Νουτέλα λαχταριστή.Άχ!Την υπόλοιπη μέρα έπεφτε επίσης πείνα μιας και η Γερμανία είναι κρεατοχώρα κι εγώ δεν είμαι και πολύ φίλος.Αλλά θα επεκταθώ ίσως αργότερα.
Όταν τέλειωσε το γιάμι γιάμι πρωινό ετοιμάστηκα και πήγαμε να δούμε στο γήπεδο της πόλης έναν αγώνα ποδοσφαίρου στον οποίο έπαιζε ο μικρός αδερφός "μας".Φυσικά το όλο θέαμα μου ήταν παντελώς αδιάφορο,αφού είμαι της άποψης ότι το ποδόσφαιρο αξίζει μόνο όταν οι ποδοσφαιριστές πανηγυρίζουν (βγάζουν τις μπλούζες τους!) και φυσικά δεν είναι 9 και 10 χρονών.
Αφού το μαρτύριο έλαβε τέλος πήγαμε στο σπίτι μιας άλλης αδελφής οικογένειας,που φιλοξενούσε τη Σ., να φάμε.Ήμασταν σχεδόν όλα τα παιδιά και οι οικογένειές "μας".Το μόνο που θυμάμαι να τρώω είναι σουβλάκι από μπέικον και φυσικά σαλάτα,τα άλλα όλα απλά δεν υπήρξαν ποτέ στο τραπέζι.Κι ενώ εμείς στην Ελλάδα είχαμε άφθονο φαγητό μέχρι να σκάσουν τα γερμανάκια ,αυτοί είχαν αρκετό αλλά όχι τόσο όσο να χορτάσουν οι-πώς να το κάνουμε-φαγανοί Έλληνες.Πράγμα που σχολίασαν και οι ίδιοι οι Γερμανοί,πως εμείς τρώμε πάρα πολύ.Ούστ!
Τελειώνει το φαγητό,τελειώνει και η ξενάγηση στο επίσης τεράστιο σπίτι και βγαίνουμε στη σχεδόν πόλη του Άμπεργκ.Όμορφη μικρή πόλη,με ανθρώπους φιλικούς(που με περνούσαν για ισπανίδα,όλε!) μα βρε παιδάκι μου,τί μανία κι αυτή να πίνουν σόδα αντί για νερό!Ο Ιούλιος δε χαμπάριαζε από Βορρά κι έτσι τις πρώτες μέρες ο ήλιος ήταν κάτι παραπάνω από βασανιστικός.Δεν μπορούσε κανείς να αντέξει πολύ ώρα χωρίς νερό,ιδίως αν είχε φάει,μα νερό "χωρίς μπουρμπουλήθρες" πουθενά εκεί τριγύρω κι έτσι είπαμε το νερό νεράκι.Φυσικά δεν αντέξαμε πολλή ώρα και στο τέλος αρχίσαμε να κουνάμε τις σόδες να φύγει το ανθρακικό.Έπειτα πήγαμε στο ποτάμι που περνάει μέσα απ την πόλη-νομίζω το λέγαν Βιλς-και κάναμε μια βόλτα με μηχανοκίνητη βάρκα,την οποία ο καψερός ο οδηγός μου έδωσε να οδηγήσω(για λίγο ευτυχώς).
Στη συνέχεια πήγαμε για παγωτό,αν και εγώ δεν πήρα τίποτα γιατί δε μου άρεσαν.Είχε spaghetti ice cream που το πήραν η Σ. και η Γ. που δεν είχα ξαναδεί,ούτε ξανάδα,πότε στη ζωή μου.Το βραδάκι παρτάκι σ ένα σπίτι, με πίτσες και μπύρες και μπύρες με λεμόνι(εγώ δεν έπινα τότε,ήμουν μικρή) και απολογισμό μια σπασμένη πόρτα που έσπασε η φίλη μου η Α. κατά λάθος και φυσικά δε μαθεύτηκε ποτέ ποιός την έκανε την κουτσουκέλα.Ρουφιάνοι δε γινόμαστε!
Δε ξέρω αν ήταν η καλύτερη ήταν σίγουρα όμως η πιο χορταστική στην κυριολεξία μέρα στη Γερμανία.

 

[Marisol]

Χαχαχ ! ωραία ιστορία κορίτσι !
Αυτό με τις δημόσιες τουαλέτες μην το παίρνεις προσωπικά....εγώ δεν δίνω σε καμία καθαρίστρια λεφτά γιατί πρώτον) είναι όλες σπαστικές και δεύτερον)παίρνουν ΗΔΗ αρκετά χρήματα.
Κρίμα ρε συ για το παγωτό έπρεπε να δοκίμαζες έχει τόσες γεύσεις (που προσωπικά δεν έχω δει στην Ελλάδα)
Αυτό με την φιλοξενία εεεε,Γερμανοί είναι,μια φορά να τους πεις ότι δεν τρως πρωινό σιγάααα μην σε ξαναρωτήσουν ! χαχα !