Περιεχόμενα
5. Κούσκο (άλλη μια μέρα αφιερωμένη στην πανέμορφη αυτή πόλη)
Πρωινό Σαββάτου, ο ήλιος έκανε την εμφάνιση του κατά διαστήματα και είχαμε μια ολόκληρη μέρα να την αφιερώσουμε σε μια -κατά τη γνώμη μου- από τις ομορφότερες πόλεις του κόσμου.
Περιπλανηθήκαμε στα στενά δρομάκια του Κουσκο κατευθυνόμενοι προς την περιοχή San Blas. Η ιδιομορφία των κτιρίων με τις πέτρες από την εποχή των Ίνκας να καλύπτουν ένα μέρος των τειχών και να συνεχίζεται με πιο σύγχρονα τείχη, δίνει έναν ιδιαίτερο χαρακτήρα στην πόλη αυτή.
Αφού είδαμε την πέτρα με τις 12 γωνιές που είναι ακόμα άξιο θαυμασμού με ποιον τρόπο οι Ινκας κατάφεραν να δημιουργήσουν αυτο τον αριθμό των γωνιών, συνεχίσαμε προς την περιοχή San Blas και απολαύσαμε το καφέ μας σε ένα πολύ γραφικό μαγαζάκι με θέα τα σοκάκια της περιοχής. Από το τραπεζάκι δίπλα στο παράθυρο, το οποίο ήταν ένα μικρο μπαλκονάκι και πολύ ευγενικά μας το παραχώρησε ένας ντόπιος -αφού όπως μας είπε ο καθένας θα πρέπει να πιει μια φορά στη ζωή του καφέ σε αυτό το μπαλκόνι- παρατηρούσες την ζωή των Περουβιανών. Μια κυρία με ένα τεράστιο μπουκέτο λουλουδιών να χτυπάει από πόρτα σε πόρτα για να τα πουλήσει, μια μικρούλα να κάνει την βόλτα με την μητέρα της.
Αφήσαμε με μια μελαγχολία αυτό το γραφικό καφενεδάκι και συνεχίσαμε την βόλτα μας αρχικά στην Plaza San Blas, όπου και υπήρχε μια μικρή αγορά, με πορεία προς την εκκλησία του San Cristóbal.Η είσοδος για την εκκλησία και το καμπαναριό, περιλαμβανόταν στο εισιτήριο που είχαμε βγάλει για τον Καθεδρικό Ναό του Κουσκο. Η θεά από το San Cristóbal ήταν μοναδική, με το Κούσκο να απλώνεται στα πόδια σου.
Κατηφορίσαμε προς το κέντρο διασχίζοντας το γραφικό δρομάκι Calle Resbalosa με τις χαρακτηριστικές μπλε γλάστρες να κρέμονται δεξιά και αριστερά.
Αφού επισκεφτήκαμε για ακόμα μια φορά την γεμάτη χρώματα και ζωή αγορά του San Pedro για να πιούμε έναν φρεσκοστυμμένο χυμο από τα αμέτρητα είδη φρούτων και για να αγοράσουμε και κάποια δωράκια, βγάλαμε την κλασική τουριστική φωτογραφία με τις κύριες με τα λάμας και τα αλπάκας. Είχαμε κάνει κράτηση για γεύμα στο “Chicha” του οποίου τα πιάτα ήταν πεντανόστιμα! Viva el Perú λοιπόν με πολλά Pisco sour κερασμένα μιας που εκείνη η μέρα ήταν η εθνική μέρα του συγκεκριμένου ποτού! Κλείσαμε την μέρα μας με μια βόλτα στη μικρή πλατεία με τα συντριβάνια πάνω ακριβώς από την Plaza Del Armas και στη συνέχεια σε ένα παγκάκι στην Plaza del Armas όπου δεν χορταίναμε να παρατηρούμε τους ντόπιους να κάνουν την Σαββατοβραδινη τους βόλτα. Πιστεύω πως οι Περουβιανοί είναι από τους πιο πρόσχαρους και ευγενικούς λαούς, και θα προσφερθούν να σε βοηθήσουν ακόμα και αν δεν μπορέσουν καν να συνεννοηθούν μαζί σου τελικά λόγω της γλώσσας.
Επιστροφή στο ξενοδοχείο και ξεκούραση: η επόμενη μέρα θα είχε ανάβαση στο Vinicunca και αφού είχαμε διαβάσει διάφορες εμπειρίες, είχαμε ένα άγχος για την δυσκολία της διαδρομής και για την επιρροή του υψομέτρου.
Πρωινό Σαββάτου, ο ήλιος έκανε την εμφάνιση του κατά διαστήματα και είχαμε μια ολόκληρη μέρα να την αφιερώσουμε σε μια -κατά τη γνώμη μου- από τις ομορφότερες πόλεις του κόσμου.
Περιπλανηθήκαμε στα στενά δρομάκια του Κουσκο κατευθυνόμενοι προς την περιοχή San Blas. Η ιδιομορφία των κτιρίων με τις πέτρες από την εποχή των Ίνκας να καλύπτουν ένα μέρος των τειχών και να συνεχίζεται με πιο σύγχρονα τείχη, δίνει έναν ιδιαίτερο χαρακτήρα στην πόλη αυτή.
Αφού είδαμε την πέτρα με τις 12 γωνιές που είναι ακόμα άξιο θαυμασμού με ποιον τρόπο οι Ινκας κατάφεραν να δημιουργήσουν αυτο τον αριθμό των γωνιών, συνεχίσαμε προς την περιοχή San Blas και απολαύσαμε το καφέ μας σε ένα πολύ γραφικό μαγαζάκι με θέα τα σοκάκια της περιοχής. Από το τραπεζάκι δίπλα στο παράθυρο, το οποίο ήταν ένα μικρο μπαλκονάκι και πολύ ευγενικά μας το παραχώρησε ένας ντόπιος -αφού όπως μας είπε ο καθένας θα πρέπει να πιει μια φορά στη ζωή του καφέ σε αυτό το μπαλκόνι- παρατηρούσες την ζωή των Περουβιανών. Μια κυρία με ένα τεράστιο μπουκέτο λουλουδιών να χτυπάει από πόρτα σε πόρτα για να τα πουλήσει, μια μικρούλα να κάνει την βόλτα με την μητέρα της.
Αφήσαμε με μια μελαγχολία αυτό το γραφικό καφενεδάκι και συνεχίσαμε την βόλτα μας αρχικά στην Plaza San Blas, όπου και υπήρχε μια μικρή αγορά, με πορεία προς την εκκλησία του San Cristóbal.Η είσοδος για την εκκλησία και το καμπαναριό, περιλαμβανόταν στο εισιτήριο που είχαμε βγάλει για τον Καθεδρικό Ναό του Κουσκο. Η θεά από το San Cristóbal ήταν μοναδική, με το Κούσκο να απλώνεται στα πόδια σου.
Κατηφορίσαμε προς το κέντρο διασχίζοντας το γραφικό δρομάκι Calle Resbalosa με τις χαρακτηριστικές μπλε γλάστρες να κρέμονται δεξιά και αριστερά.
Αφού επισκεφτήκαμε για ακόμα μια φορά την γεμάτη χρώματα και ζωή αγορά του San Pedro για να πιούμε έναν φρεσκοστυμμένο χυμο από τα αμέτρητα είδη φρούτων και για να αγοράσουμε και κάποια δωράκια, βγάλαμε την κλασική τουριστική φωτογραφία με τις κύριες με τα λάμας και τα αλπάκας. Είχαμε κάνει κράτηση για γεύμα στο “Chicha” του οποίου τα πιάτα ήταν πεντανόστιμα! Viva el Perú λοιπόν με πολλά Pisco sour κερασμένα μιας που εκείνη η μέρα ήταν η εθνική μέρα του συγκεκριμένου ποτού! Κλείσαμε την μέρα μας με μια βόλτα στη μικρή πλατεία με τα συντριβάνια πάνω ακριβώς από την Plaza Del Armas και στη συνέχεια σε ένα παγκάκι στην Plaza del Armas όπου δεν χορταίναμε να παρατηρούμε τους ντόπιους να κάνουν την Σαββατοβραδινη τους βόλτα. Πιστεύω πως οι Περουβιανοί είναι από τους πιο πρόσχαρους και ευγενικούς λαούς, και θα προσφερθούν να σε βοηθήσουν ακόμα και αν δεν μπορέσουν καν να συνεννοηθούν μαζί σου τελικά λόγω της γλώσσας.
Επιστροφή στο ξενοδοχείο και ξεκούραση: η επόμενη μέρα θα είχε ανάβαση στο Vinicunca και αφού είχαμε διαβάσει διάφορες εμπειρίες, είχαμε ένα άγχος για την δυσκολία της διαδρομής και για την επιρροή του υψομέτρου.
Attachments
Last edited:
