Dina Z
Member
- Μηνύματα
- 1.356
- Likes
- 4.335
- Ταξίδι-Όνειρο
- Ονειρεύομαι ... γενικώς!
Περιεχόμενα
Για όποια γυναίκα ενδιαφέρεται συστήνω το παρακάτω χόστελ ανεπιφύλακταhttp://www.orsamaggiorehostel.com/ Αποκλειστικά γυναικείο – με την άνεση που συνεπάγεται αυτό – καθαρό και ήσυχο. Η περιοχή δε, εξαιρετική και κοντά στο ιστορικό κέντρο. Μοναδικό μείον πως δεν έχει συγκοινωνία αργά τη νύχτα, γεγονός που εμένα μου κόστισε σε ταξί.
Κυριακή: Ευτυχώς οι μετεωρολογικές προβλέψεις για καταιγίδα διαψεύδονται και εγώ αρχίζω τη μεγάλη μου βόλτα με λίγα σύννεφα στην αρχή και ένα λαμπρό ήλιο αργότερα. Η ώρα ήδη 9 και η κίνηση έχει ξεκινήσει. Βαδίζω παράλληλα στο ποτάμι, περνάω μπροστά από το Castel Sant’ Angelo,
θαυμάζω τη γέφυρα με τους αγγέλους και συνεχίζω προς το μεγαλοπρεπές και ογκώδες κτίριο των Δικαστηρίων.
Μετά διασχίζοντας την μεγαλόπρεπη γέφυρα Ponte Umberto I μπαίνω στην επίσης μεγαλόπρεπη (!) Via Giuseppe Zanardelli και από εκεί φθάνω στη Piazza Navona με τα μεγαλοπρεπή (!) της σιντριβάνια.
Αυτό που κρατάω σαν γενική εντύπωση από την Ρώμη - ως εικόνα - είναι η μεγαλοπρέπεια, ο όγκος, η χλιδή και η επίδειξη πλούτου και κύρους των αυτοκρατόρων και αργότερα των θρησκευτικών ηγετών. Αυτό σε συνδυασμό με τα αρχαία ερείπια, τα μεσαιωνικά σπίτια, τους δρόμους και την αληθινή ζωή των ανθρώπων που ζουν σ’ αυτό τον τόπο εδώ και δεκάδες αιώνες - και την νοιώθει κανείς σε κάθε του βήμα - κάνει αυτή τη πόλη μια εμπειρία μοναδική.
Από τη Piazza Navona προσπαθώ να βγω στη Fontana di Trevi. Χάνομαι καταλαβαίνω πως είμαι κάπου κοντά στο Πάνθεον και λέω “Δεν πειράζει θα πάω πρώτα εκεί.” Όμως δεν το βρίσκω. Ρωτάω σε μια πλατεία κάτι αστυνομικούς προς τα που είναι το Πάνθεον και μου το δείχνουν. Ήμουν ακριβώς μπροστά του!
Όταν βρήκα τη Fontana di Trevi αυτό που μου έκανε περισσότερο εντύπωση από το ίδιο το μνημείο - που είναι άξιο της φήμης του - είναι τα απίστευτα πλήθη των τουριστών. Δε νομίζω να έχω ξαναδεί τόσο κόσμο συγκεντρωμένο σ’ ένα μνημείο.
Εντάξει, μετά από λίγο το ξαναείδα: στη Piazza di Spagna!
Κυριακή: Ευτυχώς οι μετεωρολογικές προβλέψεις για καταιγίδα διαψεύδονται και εγώ αρχίζω τη μεγάλη μου βόλτα με λίγα σύννεφα στην αρχή και ένα λαμπρό ήλιο αργότερα. Η ώρα ήδη 9 και η κίνηση έχει ξεκινήσει. Βαδίζω παράλληλα στο ποτάμι, περνάω μπροστά από το Castel Sant’ Angelo,
θαυμάζω τη γέφυρα με τους αγγέλους και συνεχίζω προς το μεγαλοπρεπές και ογκώδες κτίριο των Δικαστηρίων.
Μετά διασχίζοντας την μεγαλόπρεπη γέφυρα Ponte Umberto I μπαίνω στην επίσης μεγαλόπρεπη (!) Via Giuseppe Zanardelli και από εκεί φθάνω στη Piazza Navona με τα μεγαλοπρεπή (!) της σιντριβάνια.
Αυτό που κρατάω σαν γενική εντύπωση από την Ρώμη - ως εικόνα - είναι η μεγαλοπρέπεια, ο όγκος, η χλιδή και η επίδειξη πλούτου και κύρους των αυτοκρατόρων και αργότερα των θρησκευτικών ηγετών. Αυτό σε συνδυασμό με τα αρχαία ερείπια, τα μεσαιωνικά σπίτια, τους δρόμους και την αληθινή ζωή των ανθρώπων που ζουν σ’ αυτό τον τόπο εδώ και δεκάδες αιώνες - και την νοιώθει κανείς σε κάθε του βήμα - κάνει αυτή τη πόλη μια εμπειρία μοναδική.
Από τη Piazza Navona προσπαθώ να βγω στη Fontana di Trevi. Χάνομαι καταλαβαίνω πως είμαι κάπου κοντά στο Πάνθεον και λέω “Δεν πειράζει θα πάω πρώτα εκεί.” Όμως δεν το βρίσκω. Ρωτάω σε μια πλατεία κάτι αστυνομικούς προς τα που είναι το Πάνθεον και μου το δείχνουν. Ήμουν ακριβώς μπροστά του!
Όταν βρήκα τη Fontana di Trevi αυτό που μου έκανε περισσότερο εντύπωση από το ίδιο το μνημείο - που είναι άξιο της φήμης του - είναι τα απίστευτα πλήθη των τουριστών. Δε νομίζω να έχω ξαναδεί τόσο κόσμο συγκεντρωμένο σ’ ένα μνημείο.
Εντάξει, μετά από λίγο το ξαναείδα: στη Piazza di Spagna!