paefstra
Member
- Μηνύματα
- 13.005
- Likes
- 40.907
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Αθήνα- Κωνσταντινούπολη- Θεσσαλονίκη, 2013. Τρίγωνο ορθογώνιο και ανατολίτικο. Αντί της ευθείας Αθήνα- Θεσσαλονίκη.
- Λονδίνο-Κολωνία- Αθήνα Αντί της ευθείας Λονδίνο- Αθήνα. Τρίγωνο αμβλυγώνιο και αποτυχημένης κατασκευής
- Λονδίνο- Δουβλίνο-Αθήνα. Διαγράφοντας πολύ οξεία και βροχερή γωνία. Αντί της ευθείας Λονδίνο Αθήνα
- Αθήνα- Ολλανδία- Βέλγιο- Γαλλία – Γερμανία- Θεσσαλονίκη σε 3 μέρες. Τρίγωνο με κατακορυφήν τετράπλευρο. Αντί της ευθείας Αθήνα-Θεσσαλονίκη. Μέρος Α, η προεργασία.
- Αθήνα- Ολλανδία- Βέλγιο- Γαλλία – Γερμανία- Θεσσαλονίκη σε 3 μέρες. Μέρος Β, το τριήμερο σε 3 χώρες.
- Λονδίνο-Βαρσοβία- Αθήνα. Το ορθογώνιο το μεγάλο και large. Αντί της ευθείας Λονδίνο Αθήνα.
- Επίλογος
Αθήνα- Ολλανδία- Βέλγιο- Γαλλία – Γερμανία- Θεσσαλονίκη σε 3 μέρες
Μέρος Β, το τριήμερο σε 3 χώρες.
Προσγειωθήκαμε πρωί στο Αιντχόφεν, το οποίο είχα και μια περιέργεια να δω, αφού το Πάσχα του 2019 ήμουν στη Νότια Ολλανδία και με ενθουσίασε κάθε μικρή πόλη που είδα- και είδα αρκετές. Δυστυχώς αναφώνησα “αυτά είναι τα Γιαννιτσά της Ολλανδίας”. Χάλια, εντελώς αδιάφορη πόλη. Όμως είχε καλούτσικο εμπορικό κέντρο και πλακώθηκα στα ψώνια στο Primark, που είχα τιμήσει και το Πάσχα στη Χάγη. Ταξίδευα με βαλίτσα χειραποσκευή και θα επανέλθω σ' αυτό το θέμα, γιατί είχα ήδη αναχωρήσει με τα 8 επιτρεπόμενα κιλά που καθόριζε η Aegean για την επιστροφή και σε 3 ώρες από την αναχώρηση είχα φτάσει στα 9 και βάλε κιλά .
Το flixbus αναχωρούσε από ένα ωραίο πάρκο λίγο έξω από το κέντρο κατά τις 4 το μεσημέρι και αράξαμε εκεί για να αντέξουμε τη μεσημεριανή ζέστη και, κυρίως, γιατί η πόλη δεν είχε τίποτε να δεις. Σημειωτέον, ήταν το φρικτό καλοκαίρι του 2019 με τους καύσωνες που 3 εβδομάδες περίπου μετά μας βρήκαν στην Αγγλία να βγάζουμε το δερμα μας από τη ζέστη, όπως περιγράφω στη μίνι ιστορία μου εδώ Φονικό στην Εκκλησιά
Στις 7 περίπου είμασταν στη Μπρυζ με μια ολιγόλεπτη στάση στη Γάνδη, που δεν ανέπνεες από τη ζέστη. Στη Μπριζ όμως φυσούσε δροσερό αεράκι, μάλιστα χρειαζόσουν και ζακέτα το βράδυ, κάθε βράδυ από τα 3 που μείναμε εκεί. Το πρώτο βράδυ χαρήκαμε αυτό που λαχταρούσα: την ήσυχη πόλη με τα μαγευτικά φώτα.
Τη δεύτερη μέρα επιτέλους επισκέφτηκα το μουσείο που είχα στο μάτι και έμεινα ένα γεμάτο δίωρο. Άξιζε το ταξίδι μόνο και μόνο γι αυτό. Μετά βόλτες και βόλτες, καφέδες, φαί, και ύστερα πάλι η ήσυχη καλοκαιρινή νύχτα χωρίς τουρίστες, να μη θες να πας για ύπνο. Α, χάρηκα και τη λιμνούλα Minnewater που την προηγούμενη φορα δεν αξιώθηκα από το τρέξιμο.
Το ερώτημα ήταν τι θα κάναμε την τρίτη μέρα. Εγώ έιχα ξαναπάει Γάνδη, η παρέα μου όχι. Επίσης είχα ξαναπάει στη Λιλ 2 χρόνια πριν και είχαμε περάσει ένα διήμερο. Και θυμόμουν ότι έχει αξιόλογη αγορά. Με κίνητρο ότι τον Ιούλη είχαν αρχίσει οι καλοκαιρινές εκπτώσεις, μπίρι μπίρι, πείστηκα να πάμε Λιλ, παρότι είχα αφήσει κενά στα μουσεία της Γάνδης. Ήταν και λιγάκι για αστείο, ότι θα πατήσουμε σε 3 χώρες σε 3 μέρες.
Το λεωφορείο της flixbus έφτανε Λιλ σε 45 λεπτά, αν θυμάμαι καλά, με 5 ευρώ, επειδή δεν περνούσε από Βρυξέλλες αλλά πήγαινε ευθεία στην πόλη και συνέχιζε για Παρίσι. Στη Λιλ δεν ξαναμπήκα στο Μουσείο Καλών Τεχνών που είχα πάει και την προηγούμενη φορά (παλι Ιούλης , πάλι καύσωνας) αλλά αφού χαζέψαμε την πόλη και την υπάιθρια αγορά της, έμπλεξα με τα ψώνια και φόρτωσα άλλα δυο ζευγάρια παπούτσια που,αθροιστικά με το τεράστιο βιβλίο που είχα πάρει από το μουσείο την προηγούμενη, πρέπει να έφτασα τα 13 κιλά στη βαλίτσα και άρχισα να αγχώνομαι. Απολαύσαμε την πλατεία, φάγαμε αλα γαλλικά και γυρίσαμε αργά το βράδυ στη Μπριζ. Μάλιστα χάσαμε μια κράτηση τραπεζιού για δείπνο στη Μπριζ, αλλά θέλαμε να επεκτείνουμε την εκδρομή όσο γινόταν.
Το επόμενο πρωί εγώ αναχωρούσα στις 5 ακριβώς από Μπριζ για Ντύσσελντορφ με ένα κουφό δρομολόγιο που βρήκα στους γερμανικούς σιδηροδρόμους μόλις 15 ευρώ, ενώ η συνήθης τιμή ήταν καμια 40ριά. Είχε 3 μετεπιβιβάσεις και το τρένο περνούσε από Λιέγη. Κατέβαινα σε ένα κ@λοχώρι στις 6 το πρωί και ξαναάλλαζα τρένο πριν το Αααχεν και άλλη μια φορά στον σταθμό του Ντύσσελντορφ φτάνοντας στο αεροδρόμιο κατά τις 9.30. Το αεροπλάνο έφευγε μετά τις 12.
Μια χαρα.
Μια χαρά;
Το τελευταίο βράδυ τσεκάραμε στα αναρτημένα δρομολόγια στον σταθμό της Μπριζ και βλέπω ότι στο κ@λοχώρι που θα άλλαζα τρένο, το δικό μου τρένο έφτανε 5 λεπτά μετά την αναχώρηση του τρενου που θα έπαιρνα. Και δεν ερχόταν άλο τρένο σύντομα για Γερμανία ώστε να μη χάσω το αεροπλάνο. Σχεδόν δεν κοιμήθηκα από το άγχος και επίσης έγινα η πιο ¨πρήχταινα¨ταξιδιώτισσα λέγοντας όλη την ώρα "πάει, δεν βγαίνει το πλάνο".
Τελικά όταν το πρωί επιβιβάστηκα, ανέφερα στον υπάλληλο της αμαξοστοιχίας το θέμα μου και είπε προς έκπληξή μου ότι θα ειδοποιήσει να μας περιμένουν στο βελγικό χωριο, που ήταν τελικά ΚΟΜΒΟΣ για να πας Γερμανια. Είμασταν καμια 10ρια άτομα που τρέξαμε στον σταθμό να προλάβουμε το τρένο που έφτανε στα σύνορα. Απο κει και πέρα θαυμασα ήρεμη την καταπληκτική διαδρομή ως το Αααχεν και στην ώρα μου ήμουν στο Ντύσελντορφ. Ευτυχώς δεν έλεγξαν τη 13κιλη πλέον βαλίτσα.
Και κάπως έτσι πήγα Αθήνα- Θεσσαλονίκη το 2019.
Μια και μοναδικη φωτο απο Αιντχοφεν, η πόλη δεν λεει
Πανέμορφη Μπριζ
Sint-Janshospitaal , Μεμλινγκ, άξιζε κάθε στιγμή
Τα ήσυχα βράδια
η Μπριζ θα ανάβει
σαν μεγάλο καράβι
Γαλλία- Τυρια, τι άλλο
Ομορφούτσικη Λιλ, το ΄φερε η μοίρα να ξαναβρεθώ
Έψαξα να βρω το ίδιο καφέ που είχα πιει καταπληκτικό αιθιοπικό χαρμάνι, αλλά είχε έργα ο δρόμος και προσωρινά ήταν κλειστό. Να πάτε όμως.
Γαλλία είσαι, λεμε.
Last edited: