fenia42
Member
- Μηνύματα
- 3.880
- Likes
- 14.421
- Επόμενο Ταξίδι
- Азербайджан
- Ταξίδι-Όνειρο
- Γροιλανδία,Σβάλμπαρντ
Ξυπνησα πρωι και μετα το καθιερωμένο παγωμένο ντους και ενα ακόμα καλο desayuno στο Μεντεγίν που είχε κλέψει την καρδια μου,πήγα στο αεροδρόμιο για να βρεθώ στα βόρεια της χώρας,στη μεριά της Καραιβικής και στην περίφημη Cartagena de Indias.
Στις 11/11 η Καρταχένα γιορτάζει την ανεξαρτησία της κι εγώ θα πετύχαινα τους πανηγυρισμούς!Καρταχένα σημαίνει χρώμα,ήλιος θάλασσα,χαλαροί ρυθμοί,ξεγνοιασιά και ζέστη.Θυμάμαι σε κάποιο βιβλίο του ο Κολομβιανός νομπελίστας Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες περιέγραφε χαρακτηριστικά την εμπειρία του όταν σε μεγάλη ηλικία βίωσε το σωμα του το κρύο.
Ακόμα και το τέρμιναλ του αεροδρομίου ειναι γεμάτο λουλούδια και φυτά και σε προδιαθέτει για την εύπορη γη που πρόκειται να σε υποδεχτεί.
Ο οδηγός του ταξι που με πηγαίνει στο ξενοδοχείο είναι χαμογελαστός και κουνάει το σωμα του σε ρυθμό σάμπα.
Ναι,από την Καρταχένα και μετά τελειώνουν τα χόστελ.Ήθελα να ειμαι εντελώς μόνη,στην ησυχία μου,μακριά ακόμα και από την πρόσκαιρη παρέα των εναλλασσόμενων επισκεπτών.
Αφήνω τα πράγματα στο όμορφο δωμάτιο και ξεχύνομαι στους δρόμους.Αγαπω την αποικιακή αρχιτεκτονική και η Καρταχένα με τα στενάκια και τις πανέμορφες πλατείες της δε με απογοητεύει καθόλου.Με τις ωρες έκανα βόλτες στα όμορφα πολύχρωμα στενά μη χορταίνοντας και θαύμαζα τους επιβλητικούς ναούς με τα αγάλματα.Γύρω γύρω μαγαζιά με σουβενίρ,καφέ και εστιατόρια,και κόσμος,πολύς κόσμος,το πλέον τουριστικό κομμάτι του ταξιδιού.Υπαρχουν απευθείας πτήσεις απο Μαιαμι και πολλές άλλες πόλεις,εξού και ο χαμός.
Η ζέστη ειναι γλυκια και υποφερτή.Κάνω διαλλειμα για καφε αλλα δε μου αρέσει αυτο που πίνω.
Αργότερα τρωω ενα ακόμη θεσπέσιο γεύμα με ψάρι,συνοδεία κρασιού και κακομαθαίνω τον εαυτό μου.Οταν είσαι μόνος όμως ποτέ δε περιμένεις να εχεις το καλύτερο τραπέζι.Δε πειραζει,αρκεί που κρατώ καλη συντροφιά στον εαυτό μου.
Το βραδάκι κανω μια βόλτα γύρω γύρω απο τα τείχη της πόλης.Η Καρταχενα ηταν στόχος πειρατικών επιθέσεων και η ανάγκη περιτείχησης ηταν επιτακτική.Οταν ανάβουν τα φώτα τα μνημεία φαίνονται ακόμα πιο επιβλητικά και γοητευτικά.Στην είσοδο του ιστορικού κέντρου υπαρχει μια τεράστια πόρτα η οποια οδηγεί στην παλια πόλη.Οταν αποικήθηκε η Καρταχενα,σκλάβοι απο την Αφρική κατέφθαναν για να πουληθούν εδω.Οπότε με το που διάβαιναν το κατώφλι υπέγραφαν και την καταδίκη τους,οι άντρες ως εργάτες και οι γυναίκες για σεξουαλική κυρίως εκμετάλλευση.
Σήμερα,οι μαύροι εξακολουθούν να έχουν κάποια κόμπλεξ κατωτερότητας,έχουν την τάση να δουλεύουν σε δουλειές του ποδαριού,δε πιστεύουν οτι αξίζουν μια καλυτερη θέση,ενώ στις ακτές δε θα ακούσεις "παρακαλω,τι θα θέλατε" αλλα "a la orde", σα να λεμε "στις διαταγές σας".
Η κεντρική πλατεία γεμίζει ακόμα περισσότερο χρώμα με τις υπέροχες υπάρξεις που πουλούν φρούτα φορώντας παραδοσιακά ενδύματα και είναι πολυ φιλικές και δεκτικές στο να τις φωτογραφήσεις.
Στις 11/11 η Καρταχένα γιορτάζει την ανεξαρτησία της κι εγώ θα πετύχαινα τους πανηγυρισμούς!Καρταχένα σημαίνει χρώμα,ήλιος θάλασσα,χαλαροί ρυθμοί,ξεγνοιασιά και ζέστη.Θυμάμαι σε κάποιο βιβλίο του ο Κολομβιανός νομπελίστας Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες περιέγραφε χαρακτηριστικά την εμπειρία του όταν σε μεγάλη ηλικία βίωσε το σωμα του το κρύο.
Ακόμα και το τέρμιναλ του αεροδρομίου ειναι γεμάτο λουλούδια και φυτά και σε προδιαθέτει για την εύπορη γη που πρόκειται να σε υποδεχτεί.
Ο οδηγός του ταξι που με πηγαίνει στο ξενοδοχείο είναι χαμογελαστός και κουνάει το σωμα του σε ρυθμό σάμπα.
Ναι,από την Καρταχένα και μετά τελειώνουν τα χόστελ.Ήθελα να ειμαι εντελώς μόνη,στην ησυχία μου,μακριά ακόμα και από την πρόσκαιρη παρέα των εναλλασσόμενων επισκεπτών.
Αφήνω τα πράγματα στο όμορφο δωμάτιο και ξεχύνομαι στους δρόμους.Αγαπω την αποικιακή αρχιτεκτονική και η Καρταχένα με τα στενάκια και τις πανέμορφες πλατείες της δε με απογοητεύει καθόλου.Με τις ωρες έκανα βόλτες στα όμορφα πολύχρωμα στενά μη χορταίνοντας και θαύμαζα τους επιβλητικούς ναούς με τα αγάλματα.Γύρω γύρω μαγαζιά με σουβενίρ,καφέ και εστιατόρια,και κόσμος,πολύς κόσμος,το πλέον τουριστικό κομμάτι του ταξιδιού.Υπαρχουν απευθείας πτήσεις απο Μαιαμι και πολλές άλλες πόλεις,εξού και ο χαμός.
Η ζέστη ειναι γλυκια και υποφερτή.Κάνω διαλλειμα για καφε αλλα δε μου αρέσει αυτο που πίνω.
Αργότερα τρωω ενα ακόμη θεσπέσιο γεύμα με ψάρι,συνοδεία κρασιού και κακομαθαίνω τον εαυτό μου.Οταν είσαι μόνος όμως ποτέ δε περιμένεις να εχεις το καλύτερο τραπέζι.Δε πειραζει,αρκεί που κρατώ καλη συντροφιά στον εαυτό μου.
Το βραδάκι κανω μια βόλτα γύρω γύρω απο τα τείχη της πόλης.Η Καρταχενα ηταν στόχος πειρατικών επιθέσεων και η ανάγκη περιτείχησης ηταν επιτακτική.Οταν ανάβουν τα φώτα τα μνημεία φαίνονται ακόμα πιο επιβλητικά και γοητευτικά.Στην είσοδο του ιστορικού κέντρου υπαρχει μια τεράστια πόρτα η οποια οδηγεί στην παλια πόλη.Οταν αποικήθηκε η Καρταχενα,σκλάβοι απο την Αφρική κατέφθαναν για να πουληθούν εδω.Οπότε με το που διάβαιναν το κατώφλι υπέγραφαν και την καταδίκη τους,οι άντρες ως εργάτες και οι γυναίκες για σεξουαλική κυρίως εκμετάλλευση.
Σήμερα,οι μαύροι εξακολουθούν να έχουν κάποια κόμπλεξ κατωτερότητας,έχουν την τάση να δουλεύουν σε δουλειές του ποδαριού,δε πιστεύουν οτι αξίζουν μια καλυτερη θέση,ενώ στις ακτές δε θα ακούσεις "παρακαλω,τι θα θέλατε" αλλα "a la orde", σα να λεμε "στις διαταγές σας".
Η κεντρική πλατεία γεμίζει ακόμα περισσότερο χρώμα με τις υπέροχες υπάρξεις που πουλούν φρούτα φορώντας παραδοσιακά ενδύματα και είναι πολυ φιλικές και δεκτικές στο να τις φωτογραφήσεις.