Traveller
Member
- Μηνύματα
- 3.940
- Likes
- 3.942
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Κεφάλαιο 2ο by Dorotija (Τα νούμερα μορφώνονται)
- Κεφάλαιο 3ο by ευαγγελια (Τα νούμερα και το μεγάλο φαγοπότι)
- Κεφάλαιο 4ο by Samion (Τα νούμερα by night...)
- Κεφάλαιο 5ο by Traveller
- Κεφάλαιο 6ο by sapienza (Τα νούμερα στην πόλη...)
- Κεφάλαιο 7ο by neraida
- Κεφάλαιο 8ο by ευαγγελια (Τα νούμερα και ο Eihab)
Ξημέρωσε Σάββατο και μετά τις κραιπάλες της προηγούμενης βραδιάς (εχμ…. στον Traveller είπαμε ότι πήγαμε για ύπνο… γιαυτό κρατάτε μυστικό, ε?) φτάσαμε στο πρωινό με το ένα μάτι μισόκλειστο και κουτουλώντας. Ο αρχηγός όμως ήταν αμείλικτος: Σήμερα είναι ημέρα επιμόρφωσης, να μάθετε και πέντε πράματα για την Αίγυπτο να ξεστραβωθείτε ρεμάλια. Στις 8:30 όλοι στην είσοδο μας περιμένει ο Άχμεντ, ο φοβερός ξεναγός μας. Μαζευόμαστε λοιπόν τα νούμερα σαν σχολική εκδρομή, να μην πω εκδρομή νηπιαγωγείου, φορτωνόμαστε στο βανάκι, το καλαθάκι μου που είναι, έχασα το παγούρι μου, κύριε με ενοχλεί, φωνές, κακό, σπρωξίδια, τελικά βολευόμαστε και ξεκινάμε. Πρώτη στάση: Αιγυπτιακό Μουσείο.
Αφού παραδώσαμε τις πολύτιμες μηχανές μας στην είσοδο, ξεκινήσαμε να γνωρίσουμε εν τάχει ένα από τα σημαντικότερα μουσεία του κόσμου και το μόνο, μαζί με αυτό της Ακρόπολης, που χτίστηκε εξαρχής για να γίνει μουσείο. Το ίδιο το κτήριο ήταν το μαύρο του το χάλι αλλά τα εκθέματα το κάτι άλλο… Ένας τεράστιος πολιτισμός, ο αιγυπτιακός, στεγάζεται εδώ, με χιλιάδες χρόνια ιστορίας να προσπαθούν να στριμωχτούν σε λίγα τετραγωνικά…
Ευτυχώς ο Άχμεντ κατάλαβε εξαρχής με τι νούμερα είχε να κάνει και έταζε λίρες για να μας κεντρίσει το ενδιαφέρον στα εκθέματα. Κι εμείς σκίζαμε φυσικά στις απαντήσεις (και βγάλαμε και ένα κομμάτι του budget της εκδρομής…) γιατί μπορεί να είμαστε νούμερα αλλά είμαστε νούμερα διαβασμένα και ξύπνια! Και σαχλαμαρίζαμε για τις φάτσες των Φαραώ με την ίδια ευκολία με την οποία μιλούσαμε για τους Κόπτες (είναι μονοφυσίτες ή Αρειανοί τελικά; Μάθαμε; ) τα πορτρέτα Φαγιούμ και τον πόλεμο των 6 ημερών… Κατά τα άλλα… έκαστος στο είδος του. Ο Traveller επικεντρώθηκε στα πιο όμορφα μάτια της Αρχαίας Αιγύπτου (πρώτα βγαίνει η ψυχή και μετά το χούι…) η Sapienza και η neraida αντί να παρακολουθούν έψαχναν να βρουν παγκάκι να καθίσουν, η Ευαγγελία περιφερόταν απλά ευτυχισμένη και μόνο που βρισκόταν στην Αίγυπτο, ενώ καλύτερος όλων, ο Samion, βαθιά συγκινημένος από τον ασήμαντο φαραώ Τουταγχαμών που δολοφονήθηκε μόλις στα 19, άφησε στην αίθουσα του ως ελάχιστο φόρο τιμής τα καινούρια του μαύρα γυαλιά… Ω Samion, ο Φαραώ σε ευχαριστεί, είθε ο θεός Ώρος και ο θεός Άμμων να σε προστατεύουν εκεί στα πελάγη που θαλασσοδέρνεσαι…
Συνέχεια του επιμορφωτικού πρωινού με επίσκεψη στο Κοπτικό Κάιρο, στην Εκκλησία του Αγίου Γεωργίου και στο Ορθόδοξο Νεκροταφείο, όπου είχαμε την τύχη να κάνουμε μια πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση με τον ιερέα, και να δούμε άγνωστες πτυχές αυτής της χαοτικής πόλης. Την παράσταση βέβαια έκλεψε ο άνθρωπος στο μαγαζάκι που αγοράσαμε νερά, ο οποίος… δεν θα το πιστέψετε… μιλούσε ελληνικά!!! Σκεφτείτε πως του ζητήσαμε κοκακολα και κατάλαβε αμέσως τι θέλουμε!!! Τα ελληνικά έφτασαν μέχρι το κοπτικό κάιρο αναφωνήσαν τα νούμερα ομοθυμαδόν συγκινημένα προτού αναχωρήσουν για Πυραμίδες.
Πυραμίδες λοιπόν, τρεις τον αριθμό (Χέοπα, Χεφρήνου και Μυκερίνου), 146 μέτρα το ύψος (η μεγάλη) και περίπου 4,500 χιλιάδων ετών. Όχι και στην πρώτη τους νεότητα αλλά αρκούντως επιβλητικές. Η συζήτηση για το αν φτιάχτηκαν από εργάτες ή σκλάβους, πως ανέβασαν τις πέτρες μέχρι την κορυφή και από πού τις έφεραν πήρε φωτιά και το γελαστό πρόσωπο του Άχμεντ έλαμπε από ευχαρίστηση που βρήκε τόσο έξυπνο και ενδιαφέρον ακροατήριο. Πολύ σοβαρέψαμε όμως και έφτανε για σήμερα- η αρχαία Αίγυπτος κάθεται βαριά στο στομάχι και είχε έρθει η ώρα να δώσουμε πάλι τα ρέστα μας.. Φωτογραφίες και κόντρα φωτογραφίες με τις πυραμίδες αγκαλιά, στα χέρια, στην πλάτη, γέλια, χαμός και φυσικά καμηλάδα-υπερπαραγωγή με sapienzaκαι neraida! Όλοι ενθουσιασμένοι εκτός από την καμήλα που αρνιόταν να γονατίσει τα πόδια και να τις κατεβάσει… θα έπρεπε να περιμένουν με τις ώρες ή να κάνουν νέο dealμε τον καμηλιέρη… μήπως μας πήραν κι αυτοί χαμπάρι ότι είμαστε νούμερα; Μπα δεν νομίζω…
Με τούτα και με κείνα φύγαμε κι από τη Γκίζα, πήγαμε για ένα εξαιρετικό φαγητό που ο αρχηγός ακόμα το βλέπει στους εφιάλτες του και στη συνέχεια επιστροφή στο ξενοδοχείο για λίγη ξεκούραση. Το επιμορφωτικό πρωινό πέρασε. Τώρα αρχίζουν τα καλά…
Αφού παραδώσαμε τις πολύτιμες μηχανές μας στην είσοδο, ξεκινήσαμε να γνωρίσουμε εν τάχει ένα από τα σημαντικότερα μουσεία του κόσμου και το μόνο, μαζί με αυτό της Ακρόπολης, που χτίστηκε εξαρχής για να γίνει μουσείο. Το ίδιο το κτήριο ήταν το μαύρο του το χάλι αλλά τα εκθέματα το κάτι άλλο… Ένας τεράστιος πολιτισμός, ο αιγυπτιακός, στεγάζεται εδώ, με χιλιάδες χρόνια ιστορίας να προσπαθούν να στριμωχτούν σε λίγα τετραγωνικά…
Ευτυχώς ο Άχμεντ κατάλαβε εξαρχής με τι νούμερα είχε να κάνει και έταζε λίρες για να μας κεντρίσει το ενδιαφέρον στα εκθέματα. Κι εμείς σκίζαμε φυσικά στις απαντήσεις (και βγάλαμε και ένα κομμάτι του budget της εκδρομής…) γιατί μπορεί να είμαστε νούμερα αλλά είμαστε νούμερα διαβασμένα και ξύπνια! Και σαχλαμαρίζαμε για τις φάτσες των Φαραώ με την ίδια ευκολία με την οποία μιλούσαμε για τους Κόπτες (είναι μονοφυσίτες ή Αρειανοί τελικά; Μάθαμε; ) τα πορτρέτα Φαγιούμ και τον πόλεμο των 6 ημερών… Κατά τα άλλα… έκαστος στο είδος του. Ο Traveller επικεντρώθηκε στα πιο όμορφα μάτια της Αρχαίας Αιγύπτου (πρώτα βγαίνει η ψυχή και μετά το χούι…) η Sapienza και η neraida αντί να παρακολουθούν έψαχναν να βρουν παγκάκι να καθίσουν, η Ευαγγελία περιφερόταν απλά ευτυχισμένη και μόνο που βρισκόταν στην Αίγυπτο, ενώ καλύτερος όλων, ο Samion, βαθιά συγκινημένος από τον ασήμαντο φαραώ Τουταγχαμών που δολοφονήθηκε μόλις στα 19, άφησε στην αίθουσα του ως ελάχιστο φόρο τιμής τα καινούρια του μαύρα γυαλιά… Ω Samion, ο Φαραώ σε ευχαριστεί, είθε ο θεός Ώρος και ο θεός Άμμων να σε προστατεύουν εκεί στα πελάγη που θαλασσοδέρνεσαι…
Συνέχεια του επιμορφωτικού πρωινού με επίσκεψη στο Κοπτικό Κάιρο, στην Εκκλησία του Αγίου Γεωργίου και στο Ορθόδοξο Νεκροταφείο, όπου είχαμε την τύχη να κάνουμε μια πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση με τον ιερέα, και να δούμε άγνωστες πτυχές αυτής της χαοτικής πόλης. Την παράσταση βέβαια έκλεψε ο άνθρωπος στο μαγαζάκι που αγοράσαμε νερά, ο οποίος… δεν θα το πιστέψετε… μιλούσε ελληνικά!!! Σκεφτείτε πως του ζητήσαμε κοκακολα και κατάλαβε αμέσως τι θέλουμε!!! Τα ελληνικά έφτασαν μέχρι το κοπτικό κάιρο αναφωνήσαν τα νούμερα ομοθυμαδόν συγκινημένα προτού αναχωρήσουν για Πυραμίδες.
Πυραμίδες λοιπόν, τρεις τον αριθμό (Χέοπα, Χεφρήνου και Μυκερίνου), 146 μέτρα το ύψος (η μεγάλη) και περίπου 4,500 χιλιάδων ετών. Όχι και στην πρώτη τους νεότητα αλλά αρκούντως επιβλητικές. Η συζήτηση για το αν φτιάχτηκαν από εργάτες ή σκλάβους, πως ανέβασαν τις πέτρες μέχρι την κορυφή και από πού τις έφεραν πήρε φωτιά και το γελαστό πρόσωπο του Άχμεντ έλαμπε από ευχαρίστηση που βρήκε τόσο έξυπνο και ενδιαφέρον ακροατήριο. Πολύ σοβαρέψαμε όμως και έφτανε για σήμερα- η αρχαία Αίγυπτος κάθεται βαριά στο στομάχι και είχε έρθει η ώρα να δώσουμε πάλι τα ρέστα μας.. Φωτογραφίες και κόντρα φωτογραφίες με τις πυραμίδες αγκαλιά, στα χέρια, στην πλάτη, γέλια, χαμός και φυσικά καμηλάδα-υπερπαραγωγή με sapienzaκαι neraida! Όλοι ενθουσιασμένοι εκτός από την καμήλα που αρνιόταν να γονατίσει τα πόδια και να τις κατεβάσει… θα έπρεπε να περιμένουν με τις ώρες ή να κάνουν νέο dealμε τον καμηλιέρη… μήπως μας πήραν κι αυτοί χαμπάρι ότι είμαστε νούμερα; Μπα δεν νομίζω…
Με τούτα και με κείνα φύγαμε κι από τη Γκίζα, πήγαμε για ένα εξαιρετικό φαγητό που ο αρχηγός ακόμα το βλέπει στους εφιάλτες του και στη συνέχεια επιστροφή στο ξενοδοχείο για λίγη ξεκούραση. Το επιμορφωτικό πρωινό πέρασε. Τώρα αρχίζουν τα καλά…
Attachments
Last edited by a moderator:
