Traveller
Member
- Μηνύματα
- 3.935
- Likes
- 3.921
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Κεφάλαιο 2ο by Dorotija (Τα νούμερα μορφώνονται)
- Κεφάλαιο 3ο by ευαγγελια (Τα νούμερα και το μεγάλο φαγοπότι)
- Κεφάλαιο 4ο by Samion (Τα νούμερα by night...)
- Κεφάλαιο 5ο by Traveller
- Κεφάλαιο 6ο by sapienza (Τα νούμερα στην πόλη...)
- Κεφάλαιο 7ο by neraida
- Κεφάλαιο 8ο by ευαγγελια (Τα νούμερα και ο Eihab)
Η αποπνικτική ατμόσφαιρα δεν μας πτόησε και αποφασίσαμε την έξοδο για φαγητό σχεδόν αμέσως μόλις τακτοποιηθήκαμε στα δωμάτια κατά τις 02.30. Κάποιος είπε ότι η δυσάρεστη αίσθηση οφείλεται στον αέρα της ερήμου. Εμένα μου θύμισε τη γνωστή οσμή του αθηναϊκού νέφους. Η συνεχής κίνηση στους δρόμους παρά το προχωρημένο της ώρας ενισχύει αυτή την εκδοχή. Ευχάριστη έκπληξη ο –κατά γενική ομολογία- ωραίος ρεσεψιονίστ που προθυμοποιήθηκε να μας συνοδέψει στο δρόμο για να μας δείξει πώς θα πάμε στο κοντινότερο ανοικτό εστιατόριο. Μόλις άρχισε τις ερωτήσεις προς το ένα νούμερο περί του maritalstatus του καταλάβαμε ότι ήταν άλλες οι προθέσεις του.. Η πρώτη κατάκτηση λοιπόν σε λιγότερο από 1 ώρα από την άφιξη.. Με ένα νούμερο λιγότερο και επανεκτιμώντας την απόσταση που έπρεπε να διανύσουμε πεζοί έδωσα το σύνθημα για γενική υποχώρηση στο ξενοδοχείο όπου καταναλώσαμε τα κρυμμένα αποθέματα εκλεκτής αγγλικής σοκολάτας του Traveller..ευτυχώς για τη σωματική μας ακεραιότητα δεν το αντιλήφθηκε παρά μόνο 24 ώρες μετά που ήταν πλέον αργά να βρει τον ένοχο.. Κάναμε πριν μπούμε στο ξενοδοχείο και τις προμήθειες μας από παρακείμενο μαγαζάκι σε
- Νερό: απαραιτήτως μόνο εμφιαλωμένο. Το χρεώνουν κι αυτό όσο θέλουν. Το μεγάλο μας το χρέωσαν 0,50Ε το βράδυ και το πρωί το ίδιο άτομο 0,25Ε. Αντικείμενο παζαριού και αυτό λοιπόν..
- Αλκοόλ: φυσικά δεν βρήκαμε πουθενά να πωλείται έξω. Μόνο στα ξενοδοχεία. Αν και ήταν το Ραμαζάνι και εκτός αυτής της περιόδου μας διαβεβαίωσαν ότι είναι δύσκολο να βρεις έστω και μπύρα. Χρειάζεται ψάξιμο.
“Ξέχασες κάτι στο δωμάτιό μου χτες..” προσπάθησε να πει ένα νούμερο σιγά στο άλλο καθώς της παρέδιδε το τσιμπιδάκι της.. Όλοι όμως άκουσαν τον σχεδόν ψίθυρο που διέκοψε την αταραξία τους κατά τη διάρκεια του πρωινού. Όλοι, πιο ξεκούραστοι τώρα, κοιτάζονταν και προσπαθούσαν να αποκρυπτογραφήσουν τους χτεσινοβραδυνούς ήχους. Τα βήματα στο διάδρομο, τους πνιχτούς ήχους στα διπλανά δωμάτια, τα κοφτά γελάκια, το σύρσιμο στην πόρτα.. Οι κάμερες του 16ου ορόφου θα είχαν να πουν πολλά.. Τα πιάτα έμειναν για λίγο απείραχτα. Το -φυσικά Αγγλικού τύπου- πρωινό του Traveller, το ιταλοπρεπές του Samion, το λιτό της Sapienza..Παρεπιπτόντως αρκετά καλό το πρωινό του
- Hilton: πλούσιο με εξαιρετικούς χυμούς (κορυφαίο του μάνγκο). Γενικά αρκετά καλό value/money, όχι η πολυτέλεια και οι εξωτερικοί χώροι του Marriott αλλά η τιμή του σε σχέση και με το πολύ καλό location το κάνουν μία από τις καλές επιλογές για ξενοδοχείο στο Κάιρο.
Μετά τη γεμάτη μέρα η απολαυστική SakaraGold κυλούσε στα διψασμένα για αλκοόλ στόματά μας στον
- κήπο του Μαρριοτ. Ένα εξαιρετικό κήπο με μεγάλη πισίνα που έκανε αυτή του Χίλτον να φαίνεται γούρνα.. Γεμάτος κόσμο ο κήπος σε ένα από τα λίγα μέρη που μπορείς να γευτείς αλκοόλ μέσα στο Ραμαζάνι.
Η επιστροφή στο ξενοδοχείο έγινε με τα πόδια με ένα ευχάριστο περίπατο δίπλα στο Νείλο χαζεύοντας τις φελούκες και τα άλλα πλεούμενα όπως το Pacha με τα εστιατόριά του. Προσπαθούσε μάταια η Νεράιδα να πείσει τον chief ότι το δείπνο της επόμενης μέρας θα έπρεπε να λάβει χώρα εκεί μια και ήταν από τις πρώτες συστάσεις που πήρε από υψηλά ιστάμενα πρόσωπο της ελληνικής διπλωματικής αποστολής ...Ομόφωνη η απόφαση για βόλτα με φελούκα την επόμενη μέρα. Γνωρίσαμε και την αποθέωση από τους συμμετέχοντες σε γάμο αφού είχαμε καταχειροκροτήσει το ζευγάρι κατά την έξοδό του από παραποτάμιο κέντρο..
Στο ξενοδοχείο λίγοι πήγαν για ύπνο οι υπόλοιποι απαλλάχτηκαν από υποδήματα, λίγα ρούχα, φορέθηκαν babydoll και άρχισε η κατανάλωση gin με μουσική από ιταλόφιλα κινητά.. Οι κάμερες του 16ου ορόφου κατέγραψαν ακούραστα τις συνεχείς μετακινήσεις στο διάδρομο των δωματίων μας..
Μετά την υπέροχη πρωινή βόλτα που θα σας περιγράψουν άλλοι έφτασε η ώρα της μεσημβρινής ανάπαυσης για τους πρεσβύτερους και της χαλάρωσης στην πισίνα για τους υπόλοιπους.. Η βόλτα με τη φελούκα μας περίμενε..
Δεν ήταν ακριβώς φελούκα (με πανί δηλαδή) αλλά μηχανοκίνητη βάρκα αυτή που βρήκαμε μπροστά από το ξενοδοχείο. Οι φελούκες περίμεναν στο, αρκετά πιo μακριά, FourSeasons. Οι ρόλοι ήταν ήδη διακριτοί, έτσι ο chief ανέλαβε τις σύντομες διαπραγματεύσεις με το βαρκάρη και με ένα νεύμα του ανέλαβα το δικό μου ρόλο. Έλεγξα τα κύρια πιστοποιητικά (του Registro Navale Italiano εννοείται..) για class, tonnage, loadline, seaworthiness και αφού τσεκάρισα μακροσκοπικά το flotation του σκάφους έδωσα το τελικό οκ για την επιβίβαση. Αμέσως μετά, τα νούμερα χόρευαν στο κατάστρωμα. Μυθικό το τσιφτετέλι Samion-Traveller, σπάει τα ρεκόρ download του Animoto όπως ακούω.. Το πλοίο φέρνει κοντά τους ανθρώπους… Η ωριαία βόλτα κλείστηκε με τις επιτυχημένες διαπραγματεύσεις του chief στα 0,80Ε/άτομο. Είπαμε παζάρι παντού. Η βόλτα εξαιρετική και συστήνεται ανεπιφύλακτα. Στο 2ο μισό της διαδρομής η μουσική σταμάτησε με ένα παγερό νεύμα του chief και απολαύσαμε τη νυχτερινή θέα. Φοβερά τα FourSeasons, Hyatt και εξαιρετικό location το Sofitel.
Αγνοώντας τις εκκλήσεις του Samion και της Νεράιδας για δείπνο στο Pacha, ο chief με το πέρας της βόλτας έδειξε προς το μέρος των ταξί. Διασχίσαμε το δρόμο-πίστα και μπήκαμε σε ένα ερείπιο ΤΑΤΑ μαύρο χωρίς ταξίμετρο. Αυτά με ταξίμετρο είναι λευκά και πιο καινούρια. Σε ένα απ’ αυτά, όπως ήταν φυσικό, προηγούνταν ο chief. Είχε άλλα στο μυαλό του για τη βραδιά…
- Νερό: απαραιτήτως μόνο εμφιαλωμένο. Το χρεώνουν κι αυτό όσο θέλουν. Το μεγάλο μας το χρέωσαν 0,50Ε το βράδυ και το πρωί το ίδιο άτομο 0,25Ε. Αντικείμενο παζαριού και αυτό λοιπόν..
- Αλκοόλ: φυσικά δεν βρήκαμε πουθενά να πωλείται έξω. Μόνο στα ξενοδοχεία. Αν και ήταν το Ραμαζάνι και εκτός αυτής της περιόδου μας διαβεβαίωσαν ότι είναι δύσκολο να βρεις έστω και μπύρα. Χρειάζεται ψάξιμο.
“Ξέχασες κάτι στο δωμάτιό μου χτες..” προσπάθησε να πει ένα νούμερο σιγά στο άλλο καθώς της παρέδιδε το τσιμπιδάκι της.. Όλοι όμως άκουσαν τον σχεδόν ψίθυρο που διέκοψε την αταραξία τους κατά τη διάρκεια του πρωινού. Όλοι, πιο ξεκούραστοι τώρα, κοιτάζονταν και προσπαθούσαν να αποκρυπτογραφήσουν τους χτεσινοβραδυνούς ήχους. Τα βήματα στο διάδρομο, τους πνιχτούς ήχους στα διπλανά δωμάτια, τα κοφτά γελάκια, το σύρσιμο στην πόρτα.. Οι κάμερες του 16ου ορόφου θα είχαν να πουν πολλά.. Τα πιάτα έμειναν για λίγο απείραχτα. Το -φυσικά Αγγλικού τύπου- πρωινό του Traveller, το ιταλοπρεπές του Samion, το λιτό της Sapienza..Παρεπιπτόντως αρκετά καλό το πρωινό του
- Hilton: πλούσιο με εξαιρετικούς χυμούς (κορυφαίο του μάνγκο). Γενικά αρκετά καλό value/money, όχι η πολυτέλεια και οι εξωτερικοί χώροι του Marriott αλλά η τιμή του σε σχέση και με το πολύ καλό location το κάνουν μία από τις καλές επιλογές για ξενοδοχείο στο Κάιρο.
Μετά τη γεμάτη μέρα η απολαυστική SakaraGold κυλούσε στα διψασμένα για αλκοόλ στόματά μας στον
- κήπο του Μαρριοτ. Ένα εξαιρετικό κήπο με μεγάλη πισίνα που έκανε αυτή του Χίλτον να φαίνεται γούρνα.. Γεμάτος κόσμο ο κήπος σε ένα από τα λίγα μέρη που μπορείς να γευτείς αλκοόλ μέσα στο Ραμαζάνι.
Η επιστροφή στο ξενοδοχείο έγινε με τα πόδια με ένα ευχάριστο περίπατο δίπλα στο Νείλο χαζεύοντας τις φελούκες και τα άλλα πλεούμενα όπως το Pacha με τα εστιατόριά του. Προσπαθούσε μάταια η Νεράιδα να πείσει τον chief ότι το δείπνο της επόμενης μέρας θα έπρεπε να λάβει χώρα εκεί μια και ήταν από τις πρώτες συστάσεις που πήρε από υψηλά ιστάμενα πρόσωπο της ελληνικής διπλωματικής αποστολής ...Ομόφωνη η απόφαση για βόλτα με φελούκα την επόμενη μέρα. Γνωρίσαμε και την αποθέωση από τους συμμετέχοντες σε γάμο αφού είχαμε καταχειροκροτήσει το ζευγάρι κατά την έξοδό του από παραποτάμιο κέντρο..
Στο ξενοδοχείο λίγοι πήγαν για ύπνο οι υπόλοιποι απαλλάχτηκαν από υποδήματα, λίγα ρούχα, φορέθηκαν babydoll και άρχισε η κατανάλωση gin με μουσική από ιταλόφιλα κινητά.. Οι κάμερες του 16ου ορόφου κατέγραψαν ακούραστα τις συνεχείς μετακινήσεις στο διάδρομο των δωματίων μας..
Μετά την υπέροχη πρωινή βόλτα που θα σας περιγράψουν άλλοι έφτασε η ώρα της μεσημβρινής ανάπαυσης για τους πρεσβύτερους και της χαλάρωσης στην πισίνα για τους υπόλοιπους.. Η βόλτα με τη φελούκα μας περίμενε..
Δεν ήταν ακριβώς φελούκα (με πανί δηλαδή) αλλά μηχανοκίνητη βάρκα αυτή που βρήκαμε μπροστά από το ξενοδοχείο. Οι φελούκες περίμεναν στο, αρκετά πιo μακριά, FourSeasons. Οι ρόλοι ήταν ήδη διακριτοί, έτσι ο chief ανέλαβε τις σύντομες διαπραγματεύσεις με το βαρκάρη και με ένα νεύμα του ανέλαβα το δικό μου ρόλο. Έλεγξα τα κύρια πιστοποιητικά (του Registro Navale Italiano εννοείται..) για class, tonnage, loadline, seaworthiness και αφού τσεκάρισα μακροσκοπικά το flotation του σκάφους έδωσα το τελικό οκ για την επιβίβαση. Αμέσως μετά, τα νούμερα χόρευαν στο κατάστρωμα. Μυθικό το τσιφτετέλι Samion-Traveller, σπάει τα ρεκόρ download του Animoto όπως ακούω.. Το πλοίο φέρνει κοντά τους ανθρώπους… Η ωριαία βόλτα κλείστηκε με τις επιτυχημένες διαπραγματεύσεις του chief στα 0,80Ε/άτομο. Είπαμε παζάρι παντού. Η βόλτα εξαιρετική και συστήνεται ανεπιφύλακτα. Στο 2ο μισό της διαδρομής η μουσική σταμάτησε με ένα παγερό νεύμα του chief και απολαύσαμε τη νυχτερινή θέα. Φοβερά τα FourSeasons, Hyatt και εξαιρετικό location το Sofitel.
Αγνοώντας τις εκκλήσεις του Samion και της Νεράιδας για δείπνο στο Pacha, ο chief με το πέρας της βόλτας έδειξε προς το μέρος των ταξί. Διασχίσαμε το δρόμο-πίστα και μπήκαμε σε ένα ερείπιο ΤΑΤΑ μαύρο χωρίς ταξίμετρο. Αυτά με ταξίμετρο είναι λευκά και πιο καινούρια. Σε ένα απ’ αυτά, όπως ήταν φυσικό, προηγούνταν ο chief. Είχε άλλα στο μυαλό του για τη βραδιά…
Attachments
Last edited by a moderator:
