Ιαπωνία ΙΑΠΩΝΙΑ - Big in Japan

[chris7]

Φαγητό - Ποτό - Τσάι στο Κιότο

Αν και λατρεύω το σούσι είναι ζήτημα αν έφαγα περισσότερες από 2 φορές όσο ήμουν στην Ιαπωνία. Ο λόγος είναι ότι η κουζίνα τους είναι ανεξάντλητη σε γεύσεις και επιλογές με αποτέλεσμα να τρως κάθε μέρα και κάτι διαφορετικό και πάλι δεν θα προλάβεις να τα δοκιμάσεις όλα. Παρόλο που στην φεουδαρχική εποχή η διατροφή τους βασιζόταν κυρίως στο ψάρι, τα τελευταία 150 χρόνια οι Ιάπωνες έχουν αναπτύξει ισχυρή παράδοση και στο κρέας με πιο φημισμένο το wagyu (κρέας που οπτικά θυμίζει μάρμαρο) το οποίο συμπεριλαμβάνει και το επίσης γνωστό kobe.
Οι Ιάπωνες, διαπίστωσα ότι, τρώνε πολύ κρέας κι όταν λέω πολύ δεν εννοώ σε ποσότητα (άλλωστε είναι συλφίδες, ούτε για δείγμα δεν είδα υπέρβαρο άτομο) αλλά σε συχνότητα. Μάλιστα, ειδικά στο Κιότο και την Οσάκα θα βρεις πιο πολλά παραδοσιακά κρεατάδικα yakiniku (από αυτά που ψήνεις μόνος σου) παρά σουσάδικα.

Η φάση στα yakiniku είναι η εξής: κάθεσαι στο τραπέζι το οποίο έχει στην μέση μια ψησταριά, παραγγέλνεις τα κρέατα που θέλεις και έρχεται ο σερβιτόρος -σου ανάβει την ψησταριά, φέρνει τα ώμα κρέατα που παρήγγειλες με τα αντίστοιχα συνοδευτικά και ξεκινάει το γλέντι! Τσίκνα, φρεσκοψημένο κρεατάκι και μπύρα μέχρι τελικής πτώσεως.
Έχεις μάλιστα τη δυνατότητα, κάθε φορά που τελειώνει το ένα κρέας, να παραγγέλνεις κατευθείαν το επόμενο μέσω του iPad που υπάρχει στο τραπέζι. Άλλος ένας λόγος που χωρίς wifi δεν πας πουθενά στην Ιαπωνία: η συντριπτική πλειοψηφία των μαγαζιών -ακόμα και τα πιο ταπεινά ταβερνεία- αντί για κατάλογο, έχουν iPad στο τραπέζι. Σκανάρεις, κατεβάζεις τον κατάλογο και παραγγέλνεις ανά πάσα στιγμή, χωρίς να ψάχνεις για σερβιτόρο.
Και, εμείς ως Έλληνες, γνωρίζουμε πολύ καλά τι γίνεται όταν μια παρέα φίλων μαζεύεται γύρω από μια ψησταριά… το κέφι ανάβει! Το ίδιο ισχύει και για τους κατά τα άλλα ήσυχους Ιάπωνες: όταν βρίσκονταν με την παρέα τους γύρω από το τραπέζι να ψήνουν και να πίνουν, τους έβλεπες να “μεταμορφώνονται” και να γίνονται πιο χαλαροί και πιο εξωστρεφείς.
Στο Κιότο φάγαμε 2 φορές σε yakiniku και η θύμησή τους ακόμα μου φέρνει δάκρυα στα μάτια.

View attachment 509459

Μια άλλη φορά πετύχαμε ένα sushi bar στην Gion. Είδαμε κοστουμαρισμένους ντόπιους να μπαίνουν για after work έξοδο και τους ακολουθήσαμε. Ήμασταν τυχεροί γιατί μας έδωσαν το τελευταίο σεπαρέ. Πάρα πολλά εστιατόρια στην Ιαπωνία έχουν σεπαρέ είτε ημίκλειστα (χωρίζονται μεταξύ τους με ένα απλό παραβάν) είτε τελείως κλειστά (κανονικά δωματιάκια με τοίχους και πόρτα) για να απολαμβάνουν οι θαμώνες ιδιωτικότητα μέχρι πλήρη απομόνωση. Συχνά πάντως όταν βλέπουν δυτικούς -και ειδικά αμερικανούς- τους οδηγούν απευθείας σε πριβέ δωμάτιο για να είναι σίγουροι ότι δεν θα ενοχλούν με τις φωνές τους. Η ησυχία σε δημόσιους χώρους -μετρό, εστιατόρια κ.λ.π.- εκτιμάται πολύ στην Ιαπωνία και ένας λόγος που συχνά “τρώμε” πόρτα εμείς οι δυτικοί από μικρά izikayas που δεν έχουν πριβέ χώρο είναι ακριβώς αυτός: γιατί το 90% από εμάς τους τουρίστες φωνάζει αντί να μιλάει. Και κάπως έτσι πλανάται μια εντύπωση ότι οι Ιάπωνες είναι ρατσιστές με τους δυτικούς. Είναι? Δεν είναι? Δεν ξέρω... κι εγώ είμαι διχασμένη....
Στο συγκεκριμένο σουσάδικο η ιδιαιτερότητα -σε σχέση με αυτά που ήξερα από την Ελλάδα- ήταν ότι τα πιάτα που παραγγείλαμε δεν ερχόντουσαν με 7-10 κομμάτια αλλά μόνο με 1 κομμάτι. Αυτή η πρακτική θυμίζει το omakase (δηλαδή “το αφήνω πάνω σου” που δεν παραγγέλνεις αλλά ο σεφ σου σερβίρει απευθείας ό,τι ετοιμάζει εκείνη τη στιγμή... όμως το omakase αποτελεί fine dining εμπειρία και γι’ αυτό είναι πανάκριβο), στην πραγματικότητα όμως αυτό που φάγαμε εμείς λέγεται ikkan-zutsu -δηλαδή ένα κομμάτι τη φορά- που συνηθίζεται πολύ. Έτσι έχεις τη δυνατότητα να δοκιμάσεις πολλές και διαφορετικές γεύσεις, προσωπικά έφαγα σούσι που δεν είχα ήξερα καν ότι υπάρχουν π.χ. σούσι με κρέας, σούσι με ομελέτα κ.λ.π.

View attachment 509461 View attachment 509460
(τα σεπαρέ)
View attachment 509462
(και ο καλλιτέχνης).

Άλλη επιλογή για φαγητό είναι φυσικά τα izikayas -μια σταλιά μαγαζάκια που συχνά χωράνε μόνο 6 ως 10 άτομα που τρώνε σε σκαμπό στο μπαρ- όμως δυστυχώς εμείς δεν σταθήκαμε τυχεροί στο Κιότο και αυτό όπου φάγαμε ήταν ψιλομάπα οπότε δεν θα αναφερθώ περισσότερο πόσω μάλλον να το προτείνω (ευτυχώς στα izikayas του Τόκυο ξετρελάθηκα).

Επίσης, μην παραλείψετε την αγορά Nishiki όπου μπορείς να βρεις και να δοκιμάσεις τα πάντα από street food και όλα πεντακάθαρα. Προσοχή, τις Κυριακές είναι σχεδόν όλα τα μαγαζάκιa της αγοράς κλειστά.
View attachment 509463 View attachment 509464
Γενικά, οι τιμές για το φαγητό στην Ιαπωνία μου φάνηκαν -σε σχέση με Ελλάδα- φθηνές. Μάλιστα για κάποια γεύματα μπορείς να ρίξεις κι άλλο το budget τρώγωντας από 7-Εleven που έχει φρεσκότατα φαγητά και τα επιλέγουν κατά κόρον και οι ντόπιοι.

Κάτι άλλο που ευχαριστήθηκα σε όλη την Ιαπωνία αλλά ειδικότερα στο Κιότο είναι το matcha σε όλες τις εκδοχές του: matcha ζεστό, matcha κρύο, matcha latte, matcha παγωτό μηχανής, matcha γλυκά, matcha κέηκ, matcha μπισκότα... ουφ... Το matcha στην Ιαπωνία έχει ενσωματωθεί παντού σε σημείο να μου θυμίζει την υπερβολή με το dubai chocolate στην Ελλάδα. Όμως ευτυχώς το matcha το λατρεύω και επειδή στην Ελλάδα δεν έχω βρει πουθενά να το φτιάχνουν ωραία, εκεί το ευχαριστήθηκα σε καθημερινή βάση είτε ήταν σε παραδοσιακά τεοποιεία, είτε σε μοντέρνα μινιμαλιστικά matcha houses. Η περιοχή Kiyomizu σφύζει και από τα μεν και από τα δε. Επίσης, ένα πολύ καλό matcha house που προτείνω είναι το “Chavaty” στην Arashiyama (που το ανέφερα και στο αντίστοιχο κεφάλαιο της ιστορίας μου). Οι ντόπιοι ωστόσο φαίνεται να απολαμβάνουν το τσάι τους περισσότερο στην γνωστή αμερικανική αλυσίδα παρά σε μικρά μαγαζάκια...χωρίς υπερβολή έβλεπα 2 Starbucks σε κάθε τετράγωνο ... ούτε στην Αμερική τέτοιος παροξυσμός.
Επίσης, ανακάλυψα και ένα καινούριο τσάι, το hojicha, το οποίο δεν είναι πράσινο σαν το matcha αλλά καφέ και λόγω του ότι είναι καβουρδισμένο θυμίζει κάτι μεταξύ κακάο-φουντούκι-καραμέλα, δεν μπορώ να το περιγράψω ακριβώς.
View attachment 509468
View attachment 509469
(παραδοσιακό tea ceremony vs μοντέρνο matcha latte)


Για ποτό προτείνω το “Κ36” στην Higashiyama και συγκεκριμένα στην περιοχή Kiyomizu (και σε αυτό αναφέρθηκα στο αντίστοιχο κεφάλαιο της ιστορίας μου). Είναι το rooftop πολυτελούς ξενοδοχείου (με τιμές Αθήνας όμως) και κ-α-τ-α-π-λ-η-κ-τ-ι-κ-ή θέα! Και όταν αναρωτήθηκα πώς στο καλό βρέθηκε τόσο μεγάλη έκταση μέσα στην πυκνοκτισμένη παραδοσιακή συνοικία για να χτιστεί ξενοδοχείο με κήπους κλπ κλπ, ανακάλυψα πώς πριν ήταν δημοτικό σχολείο το οποίο έπαψε να λειτουργεί πριν καμιά 15αρια χρόνια λόγω δραματικής μείωσης των μαθητών... κοινώς οι μόνιμοι κάτοικοι εγκαταλείπουν σταδιακά και η ιστορική αυτή περιοχή μετατρέπεται σιγά-σιγά σε τουριστικό λούνα πάρκ. View attachment 509467

Αν και η Ιαπωνία είναι μια χώρα που δεν έχω σκοπό να πάω (είναι πολύ μακριά για μένα), διαβάζω πολύ ευχάριστα την καταπληκτική σου ιστορία.
Περιμένω τη συνέχεια.

 

[annoula]

Συνέχεια Kyoto part III

Last but not least (επειδή για κάποιο λόγο μου ξέφυγε το προηγούμενο ποστ πριν προλάβω να τον συμπεριλάβω) τον Ναό Kinkaku-ji δηλ. τον Χρυσό Ναό. Οι δύο του όροφοι είναι επενδυμένοι με χρυσό, ωστόσο δεν είναι ο αυθεντικός αλλά πιστό αντίγραφο καθώς τον αρχικό τον έκαψε το 1950 ένας μοναχός που είχε εμμονή μαζί του. Τόσο ο ίδιος ο ναός, όσο και η λίμνη στην οποία καθρεφτίζεται αλλά και οι κήποι που τον περιβάλλουν είναι ό,τι ακριβώς είχα στο μυαλό μου σκεφτόμενη την παραδοσιακή Ιαπωνία. Η απόλυτα japanese καρτ ποστάλ. Αν κάποιος πρέπει να πάει μόνο σε έναν ναό στο Κιότο πρέπει να είναι αυτός.
View attachment 509372

Και μιας και μιλάμε για ναούς, κάποια στιγμή στο Κιότο παρατηρήσα στο Google Maps ότι όπου είχε ναούς είχε σήμανση με αγκυλωτό σταυρό:
View attachment 509369
Όπως επίσης στα ιερά που βρίσκονταν έξω απο τα σπίτια επίσης έβλεπα αγκυλωτούς σταυρούς.
View attachment 509373
«Τι φάση ακριβώς τα ναζιστικά σύμβολα σε όλους τους ναούς;». Αναλογιζόμενη και την θέση της χώρας κατά τον Β´Π.Π. πραγματικά είχα μείνει να αναρωτιέμαι.
Τελικά με την βοήθεια του φίλου μας του ChatGPT είδα ότι το 卍 που σηματοδοτεί τους βουδιστικούς ναούς, είναι το λεγόμενο μάντζι που συμβολίζει την αρμονία και την αιωνιότητα και είναι αριστερόστροφο, αντίθετα η ναζιστική σβάστικα είναι δεξιόστροφη 卐.


Κάτι για το οποίο είναι πολύ γνωστό το Κιότο είναι ότι αποτελεί το κέντρο του τελετουργικού του τσαγιού. Αν κάπου πρέπει να παρακολουθήσεις αυτό το τελετουργικό, θα είναι στο Κιότο.
Ένα αυθεντικό “tea ceremony” διαρκεί τουλάχιστον 3 ώρες και είναι πολύ ακριβό, ωστόσο υπάρχουν και τα τουριστικά πακέτα που είναι πολύ πιο οικονομικά αλλά και πολύ μικρότερης διάρκειας. Αν και άκρως τουριστικό, ήθελα να το κάνω γιατί μου είχε μείνει απωθημένο από τότε που έβλεπα μικρή το «Σογκούν», επιπλέον τα 2 τελευταία χρόνια έχω γίνει φανατική του τσάι matcha, το λατρεύω. Με ανέλαβαν πρώτα κάτι κυρίες που μου έφτιαξαν μαλλί και με έντυσαν γκέισα. Το έζησα λίγο παραπάνω με την περιβολή και την κόμμωση της γκέισας.
Και μετά μας έδειξαν το τελετουργικό: πώς μας υποδέχονται, πώς ετοιμάζεται το τσάι, πώς γίνεται το σερβίρισμα, πώς το πίνουμε, με τι γλυκά συνοδεύεται. Κι όλα αυτά μέσα σε ένα κλίμα ηρεμίας και σιωπής χωρίς τα συνήθη χαχανητά από τους τουρίστες όπως συμβαίνει σε άλλες φολκλορικές δραστηριότητες.

View attachment 509374

Χαχαχα! Κ εγώ το έκανα το tea ceremony! Τουριστικά ξετουριστικά κάτι τέτοια μ' αρέσουν πάρα πολύ! Άσε που ήταν και πολύ νόστιμο το τσάι! Απόλαυσα και τις δροσερές πετσέτες που μας έδωσαν να βάλουμε στον λαιμό για την ζέστη! Επίσης, κάτσαμε σε yakiniku για την εμπειρία. Ο γιος μου ξετρελάθηκε, εγώ τα ωμά κρέατα δεν άντεχα ούτε να τα βλέπω! Ευτυχώς είχε πολύ ωραία εστιατόρια στο ξενοδοχείο και έφαγα μετά εκεί!

 

[varioAthens]

Αν και η Ιαπωνία είναι μια χώρα που δεν έχω σκοπό να πάω (είναι πολύ μακριά για μένα), διαβάζω πολύ ευχάριστα την καταπληκτική σου ιστορία.
Περιμένω τη συνέχεια.

Σε ευχαριστω παρα πολυ που εισαι παντα υποστηρικτικος!!

 

[varioAthens]

Χαχαχα! Κ εγώ το έκανα το tea ceremony! Τουριστικά ξετουριστικά κάτι τέτοια μ' αρέσουν πάρα πολύ! Άσε που ήταν και πολύ νόστιμο το τσάι! Απόλαυσα και τις δροσερές πετσέτες που μας έδωσαν να βάλουμε στον λαιμό για την ζέστη! Επίσης, κάτσαμε σε yakiniku για την εμπειρία. Ο γιος μου ξετρελάθηκε, εγώ τα ωμά κρέατα δεν άντεχα ούτε να τα βλέπω! Ευτυχώς είχε πολύ ωραία εστιατόρια στο ξενοδοχείο και έφαγα μετά εκεί!

Και το τσαι ηταν τελειο και το περιβαλον και ολα... σαν αποδραση σε αλλη εποχη για λιγο...
Ο γιος να φανυταστω παραγγελνε ξανα και ξανα? Γιατι που να χορτασει το παιδι με τις ιαπωνικες μεριδες?

 

[annoula]

Και το τσαι ηταν τελειο και το περιβαλον και ολα... σαν αποδραση σε αλλη εποχη για λιγο...
Ο γιος να φανυταστω παραγγελνε ξανα και ξανα? Γιατι που να χορτασει το παιδι με τις ιαπωνικες μεριδες?

Τρελάθηκε με την φάση! Που έψηνε μόνος του το κρέας! Παρατήρησες ότι το σούσι τους είναι κατά βάση nigiri? Maki κλπ κατά βάση σε 7eleven έβρισκες.

 

[varioAthens]

Παρατήρησες ότι το σούσι τους είναι κατά βάση nigiri? Maki κλπ κατά βάση σε 7eleven έβρισκες.

Ναι!! Ισχυει!!