KIKI
Member
- Μηνύματα
- 2.820
- Likes
- 8.028
- Επόμενο Ταξίδι
- Ιορδανία
- Ταξίδι-Όνειρο
- Αφρική Ναμιμπια
Πάμε Κιότο 26-28/02
Ειναι πρωτεύουσα της ευρυτερης περιφέρειας και μεχρι σημερα εχει αρκετά προπολεμικά παραδοσιακά κτίρια που το κανουν ξεχωριστο.Σημαντικό ρόλο στην οικονομία του παίζει ο τουρισμος.
Η πολιτιστική του κληρονομιά γινεται πόλος ελξης για ολους τους Ιάπωνες και ταξιδιωτών απο όλο τον κόσμο.Σε μια περιοχη στην παλιά πόλη ζουν ακομα γκεισες απο τις λιγες που εχουν μεινει πλεον σε όλη τη χωρα.Οι τουριστες γινονται όλο πιο ενοχλητικοί, θελοντας να βγαλουν σελφι μαζι τους ή να τις φωτογραφιζουν στο δρόμο.Κατάντησε υπερβολή το κυνηγι τους και το θέμα εφτασε στις τοπικες αρχες.Τωρα πλεον απαγορευεται και το προστιμο ειναι στα 80 ευρω.
Αργα βραδυ που τυχαια συναντησα σε διαφορετικες στιγμες τρεις κατάλαβα οτι χάρηκαν που δεν εβγαλα το κινητό να κανω την παπαρατσι.Την μία κοπελα την είδα εξω απο ακριβό εστιατοριο με παρεα επιχειρηματιων μαζι με μια κυρία γιαπισα που συνοδευε τους καλοντυμενους κυρίους.Νομιζα οτι εβλεπα ταινία .
Η πόλη δεν βομβαρδιστηκε στον πόλεμο.Ετσι διατηρει πολλά μνημεια και μεσα σε αυτά 2000 ξυλινους ναους. Καποιοι απο αυτους ειναι γνωστοι και 15 ειναι στην προστασία της UNESCO.
Το καλοκαιρι εχει πολύ ζέστη και αποπνικτική ατμοσφαιρα τη νυχτα.
Ηταν πρωτευουσα της χωρας για 1000 περιπου χρόνια μεχρι το 1868.Εχει τόσο τουρισμό που πριν την πανδημία καταντούσε ανυπόφορο.Πολύ ακριβή πόλη λόγω αυτού , η Σαντορινη της Ιαπωνίας.
Τωρα πήγαμε 14 Ελληνες να ενισχυσουμε την πεσμένη οικονομία!
Το ξενοδοχειο μας ιδιαίτερα καλόγουστο με επιρροες απο κλασσικο ιαπωνικο στυλ.
Πολυ ομορφο λόμπυ με εργα τέχνης για διακοσμηση γνωστου καλλιτέχνη απο τη Χιροσιμα και στα δωμάτια χαμηλά κρεβατια με τα παραδοσιακα στρώματα.
Είναι το Resol Kyoto - Shijo Muromachi . To δωμάτιο ηταν στα 110 ευρω λόγω εποχης. Τωρα που κοιταξα παει 180+ .Ειναι διπλα στις κεντρικες λεωφορους αλλά σε ησυχο δρόμο.
Μετά την αφιξη τα γνωστα, ολοι στους δρομους και εγω πίσω.Τριγυρισα στη γειτονιά και βρηκα επιτελους ωρα και χώρο για να κάνω μασσαζ.Βρισκομαι στη χωρα του σιατσου , που θα ξαναβρω τέτοια ευκαιρία; Αξιζε το κόπο και οικονομικο , η μιση ωρα 14 ευρω.
Το ασχημο ηταν οτι απο τις πρωτες ωρες στην πόλη αρχισα να αισθανομαι δυσφορια και ζαλάδα.
Πάσχω χρόνια απο αλλεργική ρινίτιδα ,που ολα στο ταξιδι ηταν υπέρ της .
Πτησεις , αλλαγες θερμοκρασιας, υγρασια στην Οσάκα .Το κατάλυμα ειχε εσωτερικο κλιματισμο οτι χειροτερο, ολο εβγαινα εξω να παρω φρεσκο αερα.Αλλά απο τη βαριά και αλλοκοτα αρνητική ενεργεια που ενοιωθα δεν γλύτωνα ουτε μέσα ουτε έξω.
Τι συμβαίνει σε αυτή τη πόλη; Ηθελα να φύγω τρέχοντας.Τελος παντων δυο μερες ειναι θα περασουν.
Εψαξα φαρμακειο , δυσκολο γιατι ρωτουσα για farmacy ενω εκει ειναι οπως Αμερική . Το λένε drug store και είναι ετσι.Περνούσα απο έξω αλλά δεν καταλαβαινα οτι εχουν και φάρμακα γιατι στη φάτσα είχαν καλλυντικα . Πηρα αντισταμινικά και τα υπολοιπα δέοντα να αρχισω θεραπεία μπας και συνέλθω.
Την επόμενη μερα πηγα βολτες μονη μου.Ωραία αγορά για όλα τα γούστα, φαρδιά πεζοδρόμια οτι πρεπει για περπατημα,καλο φαγητό , γαλλικες πατισερι, ποτάμι ,παλια γραφική συνοικία .Ολα μια χαρά εκτος τη διαθεση μου και την υγεία μου.
Το βραδυ φάγαμε με την Ο. μονες μας σε μια ταβερνα -"ουζερί".Ευκαιρία να ειδωθουμε και να μιλησουμε αφου σπάνια βρισκομασταν μόνες μας.Βγήκαμε κατα τις εννεα η ωρα αλλά εκει τα εστιατορια κλεινουν στις 8-9 ακόμα και στα σοκακια της παλιάς πολη που ειναι γεματα τουρίστες.
Το μαγαζί ηταν απο τα λιγα που ηταν ανοικτα .Νόστιμα φάγαμε αφου στην Ιαπωνια αυτο ειναι σιγουρο παντού .Πληρωσαμε 45 ευρω , το πιο ακριβό σε όλο το ταξιδι. Τεσσερα πιατα , ενα χυμο
φρεσκο πορτοκάλι και δυο καραφακια σάκε. Σε αλλη πόλη για τα ίδια θα πληρωναμε 25-30.
Κιότο δεν με κέρδισες σε κανένα σημείο!
Απο τα λιγα που μου αρεσαν ηταν ενα μαγαζακι στη γειτονιά , που θυμιζε παλιό γαλακτοπωλειο και εφτειαχνε ωραια πρωινα , το μασσαζ και η γνωριμία με το νυκτερινό ρεσεψιονιστα.Επιτελους υπάλληλος υποδοχης που μιλάει Αγγλικά.Τον τάραξα στις ερωτησεις τον ευγενικο κύριο με καταγωγή απο τη Χιρόσιμα.Τοσες μέρες και δεν ειχα βρει άνθρωπο να μιλάει Αγγλικά εκτος τα στοιχειωδη. Λογω προφορας ακομα και αν μιλουσαν λιγο δεν καταλαβαινα εγω αυτούς ούτε αυτοι εμένα.
Με έβλεπε ολη τη νύχτα , καθε λιγο και λιγακι στη ρεσεψιον και να βγαίνω έξω να αλλαζω αέρα ,κατάλαβε οτι δεν ειμαι η βλαμμενη του ξενοδοχειου και απο μόνος του με ρωτησε αν εχω τζετ λανγκ.Καλέ μου ανθρωπε τζετ λανγκ εχω ακομα και ειμαστε στην εβδομη μερα , η αλλεργια παει προς το χειροτερο , η πλατη μου αρχιζει να πονάει , η κολλητη ροχαλιζει σαν τραινο και η πόλη μου καθεται βαριά και ασήκωτη. Συν μια πετριά στον εγκέφαλο απο τη γεννηση μου εδω που τα λέμε!
Στο δρόμο κυκλοφορουσα με χαρτη και ρωτωντας δυο νεαρους που ειναι το river ενω μιλουσαν λιγα αγγλικά συνεννόηση γιόκ.Τελικά τους δειχνω στο χάρτη το ποτάμι και λενε " ιβερ". Ηξεραν τη λεξη αλλα δεν καταλαβαιναν οταν την πρόφερα. Τσακωμένοι με το R όπως οι Κινέζοι.
Στην αναχωρηση εδωσα στον ρεσεψιονιστα ενα πακέτο ελληνικα τσιγάρα και χαρηκε πολυ. Κοιτουσε τα ελληνικα γραμμματα με ενθουσιασμό και μου ειπε θα κερασει τους φιλους του τσιγάρο απο την Ελλαδα.Αυτό γινοταν και στα καπνιστηρια οταν ημουνα με Ιαπωνες .Ολοι κοιτουσαν το πακετο και καποιοι μου ζητουσαν να το φωτογραφισουν. Κερναγα τσιγάρα με κερνούσαν και αυτοί εκανα και γνωριμιες.Η αγάπη μας για το κάπνισμα μας εφερνε πιο κοντά! Οι Ιαπωνες ειναι καπνιστες και εχουν θέμα με την αυστηρή απαγόρευση.Είναι κλειστος λαός ,απο ανατροφή υποθέτω.Απο την άλλη να γεννηθεις σε αυτο το νησί με βουνά και ωκεανό στις ακτες του , περίκλειστο τοσους αιώνες τι κοινωνικοτητα να αναπτυξεις;
Οταν ομως τους μιλουσα (ειμαι και βλαχοδημαρχος) εβλεπα οτι ειναι χαλαροι και ευκολοι στην επικοινωνια. Κάναμε και απειρες υποκλισεις λεγαμε και απειρα αριγκατόοο , ωραιοι ανθρωποι και το πιο βασικό ευγενείς.
Το πρωινο της αναχωρησης 11 απο την παρεα πηγαν σε τελετη τσαγιου και επιδειξη απο Σαμουραι.
Περασαν πολυ ωραια , τους φορεσαν και κιμονό . Το τουρ ηταν κλεισμενο εγκαιρα απο την Ελλαδα και κοστισε 60 ευρω .
Πάμε να φυγουμε για αγαπημενη Χιροσίμα.
Ειναι πρωτεύουσα της ευρυτερης περιφέρειας και μεχρι σημερα εχει αρκετά προπολεμικά παραδοσιακά κτίρια που το κανουν ξεχωριστο.Σημαντικό ρόλο στην οικονομία του παίζει ο τουρισμος.
Η πολιτιστική του κληρονομιά γινεται πόλος ελξης για ολους τους Ιάπωνες και ταξιδιωτών απο όλο τον κόσμο.Σε μια περιοχη στην παλιά πόλη ζουν ακομα γκεισες απο τις λιγες που εχουν μεινει πλεον σε όλη τη χωρα.Οι τουριστες γινονται όλο πιο ενοχλητικοί, θελοντας να βγαλουν σελφι μαζι τους ή να τις φωτογραφιζουν στο δρόμο.Κατάντησε υπερβολή το κυνηγι τους και το θέμα εφτασε στις τοπικες αρχες.Τωρα πλεον απαγορευεται και το προστιμο ειναι στα 80 ευρω.
Αργα βραδυ που τυχαια συναντησα σε διαφορετικες στιγμες τρεις κατάλαβα οτι χάρηκαν που δεν εβγαλα το κινητό να κανω την παπαρατσι.Την μία κοπελα την είδα εξω απο ακριβό εστιατοριο με παρεα επιχειρηματιων μαζι με μια κυρία γιαπισα που συνοδευε τους καλοντυμενους κυρίους.Νομιζα οτι εβλεπα ταινία .
Η πόλη δεν βομβαρδιστηκε στον πόλεμο.Ετσι διατηρει πολλά μνημεια και μεσα σε αυτά 2000 ξυλινους ναους. Καποιοι απο αυτους ειναι γνωστοι και 15 ειναι στην προστασία της UNESCO.
Το καλοκαιρι εχει πολύ ζέστη και αποπνικτική ατμοσφαιρα τη νυχτα.
Ηταν πρωτευουσα της χωρας για 1000 περιπου χρόνια μεχρι το 1868.Εχει τόσο τουρισμό που πριν την πανδημία καταντούσε ανυπόφορο.Πολύ ακριβή πόλη λόγω αυτού , η Σαντορινη της Ιαπωνίας.
Τωρα πήγαμε 14 Ελληνες να ενισχυσουμε την πεσμένη οικονομία!
Το ξενοδοχειο μας ιδιαίτερα καλόγουστο με επιρροες απο κλασσικο ιαπωνικο στυλ.
Πολυ ομορφο λόμπυ με εργα τέχνης για διακοσμηση γνωστου καλλιτέχνη απο τη Χιροσιμα και στα δωμάτια χαμηλά κρεβατια με τα παραδοσιακα στρώματα.
Είναι το Resol Kyoto - Shijo Muromachi . To δωμάτιο ηταν στα 110 ευρω λόγω εποχης. Τωρα που κοιταξα παει 180+ .Ειναι διπλα στις κεντρικες λεωφορους αλλά σε ησυχο δρόμο.
Μετά την αφιξη τα γνωστα, ολοι στους δρομους και εγω πίσω.Τριγυρισα στη γειτονιά και βρηκα επιτελους ωρα και χώρο για να κάνω μασσαζ.Βρισκομαι στη χωρα του σιατσου , που θα ξαναβρω τέτοια ευκαιρία; Αξιζε το κόπο και οικονομικο , η μιση ωρα 14 ευρω.
Το ασχημο ηταν οτι απο τις πρωτες ωρες στην πόλη αρχισα να αισθανομαι δυσφορια και ζαλάδα.
Πάσχω χρόνια απο αλλεργική ρινίτιδα ,που ολα στο ταξιδι ηταν υπέρ της .
Πτησεις , αλλαγες θερμοκρασιας, υγρασια στην Οσάκα .Το κατάλυμα ειχε εσωτερικο κλιματισμο οτι χειροτερο, ολο εβγαινα εξω να παρω φρεσκο αερα.Αλλά απο τη βαριά και αλλοκοτα αρνητική ενεργεια που ενοιωθα δεν γλύτωνα ουτε μέσα ουτε έξω.
Τι συμβαίνει σε αυτή τη πόλη; Ηθελα να φύγω τρέχοντας.Τελος παντων δυο μερες ειναι θα περασουν.
Εψαξα φαρμακειο , δυσκολο γιατι ρωτουσα για farmacy ενω εκει ειναι οπως Αμερική . Το λένε drug store και είναι ετσι.Περνούσα απο έξω αλλά δεν καταλαβαινα οτι εχουν και φάρμακα γιατι στη φάτσα είχαν καλλυντικα . Πηρα αντισταμινικά και τα υπολοιπα δέοντα να αρχισω θεραπεία μπας και συνέλθω.
Την επόμενη μερα πηγα βολτες μονη μου.Ωραία αγορά για όλα τα γούστα, φαρδιά πεζοδρόμια οτι πρεπει για περπατημα,καλο φαγητό , γαλλικες πατισερι, ποτάμι ,παλια γραφική συνοικία .Ολα μια χαρά εκτος τη διαθεση μου και την υγεία μου.
Το βραδυ φάγαμε με την Ο. μονες μας σε μια ταβερνα -"ουζερί".Ευκαιρία να ειδωθουμε και να μιλησουμε αφου σπάνια βρισκομασταν μόνες μας.Βγήκαμε κατα τις εννεα η ωρα αλλά εκει τα εστιατορια κλεινουν στις 8-9 ακόμα και στα σοκακια της παλιάς πολη που ειναι γεματα τουρίστες.
Το μαγαζί ηταν απο τα λιγα που ηταν ανοικτα .Νόστιμα φάγαμε αφου στην Ιαπωνια αυτο ειναι σιγουρο παντού .Πληρωσαμε 45 ευρω , το πιο ακριβό σε όλο το ταξιδι. Τεσσερα πιατα , ενα χυμο
φρεσκο πορτοκάλι και δυο καραφακια σάκε. Σε αλλη πόλη για τα ίδια θα πληρωναμε 25-30.
Κιότο δεν με κέρδισες σε κανένα σημείο!
Απο τα λιγα που μου αρεσαν ηταν ενα μαγαζακι στη γειτονιά , που θυμιζε παλιό γαλακτοπωλειο και εφτειαχνε ωραια πρωινα , το μασσαζ και η γνωριμία με το νυκτερινό ρεσεψιονιστα.Επιτελους υπάλληλος υποδοχης που μιλάει Αγγλικά.Τον τάραξα στις ερωτησεις τον ευγενικο κύριο με καταγωγή απο τη Χιρόσιμα.Τοσες μέρες και δεν ειχα βρει άνθρωπο να μιλάει Αγγλικά εκτος τα στοιχειωδη. Λογω προφορας ακομα και αν μιλουσαν λιγο δεν καταλαβαινα εγω αυτούς ούτε αυτοι εμένα.
Με έβλεπε ολη τη νύχτα , καθε λιγο και λιγακι στη ρεσεψιον και να βγαίνω έξω να αλλαζω αέρα ,κατάλαβε οτι δεν ειμαι η βλαμμενη του ξενοδοχειου και απο μόνος του με ρωτησε αν εχω τζετ λανγκ.Καλέ μου ανθρωπε τζετ λανγκ εχω ακομα και ειμαστε στην εβδομη μερα , η αλλεργια παει προς το χειροτερο , η πλατη μου αρχιζει να πονάει , η κολλητη ροχαλιζει σαν τραινο και η πόλη μου καθεται βαριά και ασήκωτη. Συν μια πετριά στον εγκέφαλο απο τη γεννηση μου εδω που τα λέμε!
Στο δρόμο κυκλοφορουσα με χαρτη και ρωτωντας δυο νεαρους που ειναι το river ενω μιλουσαν λιγα αγγλικά συνεννόηση γιόκ.Τελικά τους δειχνω στο χάρτη το ποτάμι και λενε " ιβερ". Ηξεραν τη λεξη αλλα δεν καταλαβαιναν οταν την πρόφερα. Τσακωμένοι με το R όπως οι Κινέζοι.
Στην αναχωρηση εδωσα στον ρεσεψιονιστα ενα πακέτο ελληνικα τσιγάρα και χαρηκε πολυ. Κοιτουσε τα ελληνικα γραμμματα με ενθουσιασμό και μου ειπε θα κερασει τους φιλους του τσιγάρο απο την Ελλαδα.Αυτό γινοταν και στα καπνιστηρια οταν ημουνα με Ιαπωνες .Ολοι κοιτουσαν το πακετο και καποιοι μου ζητουσαν να το φωτογραφισουν. Κερναγα τσιγάρα με κερνούσαν και αυτοί εκανα και γνωριμιες.Η αγάπη μας για το κάπνισμα μας εφερνε πιο κοντά! Οι Ιαπωνες ειναι καπνιστες και εχουν θέμα με την αυστηρή απαγόρευση.Είναι κλειστος λαός ,απο ανατροφή υποθέτω.Απο την άλλη να γεννηθεις σε αυτο το νησί με βουνά και ωκεανό στις ακτες του , περίκλειστο τοσους αιώνες τι κοινωνικοτητα να αναπτυξεις;
Οταν ομως τους μιλουσα (ειμαι και βλαχοδημαρχος) εβλεπα οτι ειναι χαλαροι και ευκολοι στην επικοινωνια. Κάναμε και απειρες υποκλισεις λεγαμε και απειρα αριγκατόοο , ωραιοι ανθρωποι και το πιο βασικό ευγενείς.
Το πρωινο της αναχωρησης 11 απο την παρεα πηγαν σε τελετη τσαγιου και επιδειξη απο Σαμουραι.
Περασαν πολυ ωραια , τους φορεσαν και κιμονό . Το τουρ ηταν κλεισμενο εγκαιρα απο την Ελλαδα και κοστισε 60 ευρω .
Πάμε να φυγουμε για αγαπημενη Χιροσίμα.
Attachments
Last edited:
