antouan28
Member
- Μηνύματα
- 41
- Likes
- 210
- Επόμενο Ταξίδι
- Μέλανας δρυμός, Αλσατία
- Ταξίδι-Όνειρο
- Νέα Ζηλανδία
Περιεχόμενα
7η ημέρα
Με το Βόρειο σέλας ακόμα στο μυαλό μας, ξεκίνησε και η επόμενη ημέρα, η οποία γενικά ήταν χαμηλότερων απαιτήσεων από τις προηγούμενες.
Πρώτος προορισμός ήταν ο κρατήρας Kerid, που είχαμε προσπεράσει κατά την κάθοδό μας από το Golden Circle. Σε κανένα τέταρτο ήμασταν εκεί. Ο κρατήρας Kerid είναι ηφαιστειακός, δημιουργήθηκε πριν 3000 χρόνια και έχει 55μ. βάθος και 170μ πλάτος. Όταν τον επισκεφθήκαμε εμείς δυστυχώς, το χιόνι είχε καλύψει τον κρατήρα απ’ άκρη σ’ άκρη και το νερό της λίμνης στο εσωτερικό του ήταν παγωμένο. Δεν παύει να είναι όμως ένα ιδιαίτερο σκηνικό.
Αναστροφή μετά και κατεύθυνση προς το Ρέικιαβικ και πιο συγκεκριμένα την κοντινή πόλη Hafnarfjörður. Είναι η τρίτη σε πληθυσμό πόλη της χώρας, με καμιά 30αριά χιλιάδες κατοίκους. Είχα διαβάσει ότι έχει όμορφη παλιά πόλη και γενικά ότι είναι γραφική… Οκ, δεν ήταν και ο,τι πιο γραφικό έχω δει. Ήταν απλά μια σουλουπωμένη πόλη, με λιμανάκι και παραλιακό δρόμο, με όμορφα σπιτάκια και κάποιες γραφικές πτυχές. Την περπατήσαμε πάντως για καμιά ώρα (δεν είναι και τεράστια), είδαμε ένα μικρό χωριό-αναπαράσταση των οικισμών των Βίκινγκς (το οποίο ήταν κλειστό, δεν ξέρω γιατί) και επισκεφθήκαμε και το μουσείο σύγχρονης τέχνης της πόλης και αυτό ήταν. Φύγαμε για την πόλη Keflavik…
Το Keflavik είναι μια μικρή, παραθαλάσσια κωμόπολη 10.000 κατοίκων περίπου, η οποία δεν έχει και κάτι το ξεχωριστό ως πόλη, αλλά έχει ένα μεγάλο πλεονέκτημα: απέχει 10’ από το αεροδρόμιο, οπότε αποτελεί κοινό σταθμό για πολλούς που σκοπεύουν να ταξιδέψουν αεροπορικώς. Μια τέτοια περίπτωση ήμασταν κι εμείς, αφού η πτήση μας ήταν τις πρώτες πρωινές ώρες της επόμενης ημέρας και αποτελούσε μονόδρομο για μας η διαμονή τόσο κοντά στο αεροδρόμιο.
Στην είσοδο της πόλης μας καλωσόρισαν κάποιες πολύ όμορφες, χαμογελαστές φιγούρες. Συναντήσαμε κλασικά, άλλη μια space εκκλησία και με λίγο ψάξιμο βρήκαμε τον ξενώνα που θα μας φιλοξενούσε. Ένα όμορφο, τακτοποιημένο σπίτι, προσαρμοσμένο ως ξενώνας: με ενιαίο χώρο για ξεκούραση και πρωινό και 4, αν θυμάμαι καλά, μεγάλα δωμάτια με ιδιωτικό μπάνιο . Τακτοποιήσαμε τα πράγματά μας και ξεκινήσαμε σχεδόν αμέσως για το τελευταίο σταθμό του ταξιδιού μας, την λίμνη BlueLagoon.
Το Blue Laggon είναι βασικά ο,τι πιο τουριστικό έχει να επιδείξει η Ισλανδία. Πρόκειται για μια γεωθερμική λίμνη, με ρηχά, ζεστά νερά , τα οποία προέρχονται από τις φυσικές, θερμές πηγές που δημιουργήθηκαν από την ηφαιστειακή δραστηριότητα στο νησί. Το νερό έχει ένα εκπληκτικό βαθύ μπλε χρώμα, είναι πλούσιο σε μεταλλικά στοιχεία και η θερμοκρασία του είναι 37° - 39°C.
Φτάσαμε λοιπόν απογευματάκι στο μέρος και έχοντας κλείσει τα εισιτήρια μέσω ίντερνετ, παραλάβαμε στη ρεσεψιόν τις πετσέτες, ένα πακέτο με κρέμες και καλλυντικά, καθώς και ένα βραχιολάκι με barcode για να ανοίξουμε τα ντουλάπια μας. Το βραχιολάκι αυτό φροντίστε να μην το χάσετε, γιατί κινδυνεύετε να πληρώσετε έξτρα ποσό για να ανοίξετε το ντουλάπι σας μετά. Έπειτα;, χώρισαν οι δρόμοι μας με την Άρτεμη και ο καθένας κατευθύνθηκε στα αποδυτήρια ανδρών και γυναικών αντίστοιχα. Εκεί διαλέγεις ένα ντουλάπι, το ανοίγεις με το βραχιολάκι και ξαναλέω, φροντίζεις να μην το χάσεις. Το ντους είναι υποχρεωτικό και οι εγκαταστάσεις είναι πολύ σύγχρονες. Συναντηθήκαμε στην είσοδο της λίμνης και αμέσως νιώθεις το κρύο της έξω ατμόσφαιρας να σε τρυπάει, οπότε βουρ στη ζεστή λίμνη!
Η αίσθηση του ζεστού νερού στο σώμα μας ήταν βάλσαμο! Όλη η συσσωρευμένη κούραση των ημερών αποβάλλεται και χαλαρώνεις σε απίστευτο βαθμό μέσα στα ιαματικά αυτά νερά. Κάτι που μας έκανε εντύπωση ήταν η γυαλώδης υφή των πετρωμάτων που περιβάλλον τη λίμνη, κάτω από την επιφάνεια του νερού! Στις υπηρεσίες που απολαύσαμε ήταν και ένα ποτό από το μπαρ που υπάρχει στη λίμνη ( ο,τι πρέπει η παγωμένη βαρελίσια μπύρα μέσα στα ζεστά νερά!), η επίσκεψη στις σάουνες δίπλα στη λίμνη και τέλος, το peeling με την λευκή λάσπη διοξειδίου του πυριτίου που υπάρχει σε πολλά σημεία της λίμνης και ανανεώνει και μαλακώνει το δέρμα σας.
Η αλήθεια είναι ότι το Blue Lagoon είναι πολύ τουριστικό μέρος και με τσιμπημένη τιμή ( το απλό πακέτο ξεκινάει από 35 ευρώ, εμείς πήραμε το μεσαίο με πετσέτες, ποτό και καλλυντικά, με 50). Είναι όμως ένα μοναδικό στον κόσμο αξιοθέατο και νομίζω αξίζει να μπει στο πρόγραμμα, ειδικά στις τελευταίες μέρες του ταξιδιού, ώστε να χαλαρώσει κανείς από την κούραση των προηγούμενων ημερών.
Επιστροφή στο δωμάτιο, ξεκούραση το βράδυ και αναγκαστικά νωρίς ύπνο, μιας και η πτήση μας ήταν γύρω στις 6 το πρωί και μας περίμενε μια κουραστική ημέρα ταξιδιού. Το πρωί λοιπόν, αποχαιρετήσαμε την Ισλανδία με τις καλύτερες εντυπώσεις και με τις εικόνες και τις εμπειρίες του ταξιδιού, να τριγυρνάνε στο νου μας ακόμα και σήμερα, 3 μήνες μετά.
Με το Βόρειο σέλας ακόμα στο μυαλό μας, ξεκίνησε και η επόμενη ημέρα, η οποία γενικά ήταν χαμηλότερων απαιτήσεων από τις προηγούμενες.
Πρώτος προορισμός ήταν ο κρατήρας Kerid, που είχαμε προσπεράσει κατά την κάθοδό μας από το Golden Circle. Σε κανένα τέταρτο ήμασταν εκεί. Ο κρατήρας Kerid είναι ηφαιστειακός, δημιουργήθηκε πριν 3000 χρόνια και έχει 55μ. βάθος και 170μ πλάτος. Όταν τον επισκεφθήκαμε εμείς δυστυχώς, το χιόνι είχε καλύψει τον κρατήρα απ’ άκρη σ’ άκρη και το νερό της λίμνης στο εσωτερικό του ήταν παγωμένο. Δεν παύει να είναι όμως ένα ιδιαίτερο σκηνικό.
Αναστροφή μετά και κατεύθυνση προς το Ρέικιαβικ και πιο συγκεκριμένα την κοντινή πόλη Hafnarfjörður. Είναι η τρίτη σε πληθυσμό πόλη της χώρας, με καμιά 30αριά χιλιάδες κατοίκους. Είχα διαβάσει ότι έχει όμορφη παλιά πόλη και γενικά ότι είναι γραφική… Οκ, δεν ήταν και ο,τι πιο γραφικό έχω δει. Ήταν απλά μια σουλουπωμένη πόλη, με λιμανάκι και παραλιακό δρόμο, με όμορφα σπιτάκια και κάποιες γραφικές πτυχές. Την περπατήσαμε πάντως για καμιά ώρα (δεν είναι και τεράστια), είδαμε ένα μικρό χωριό-αναπαράσταση των οικισμών των Βίκινγκς (το οποίο ήταν κλειστό, δεν ξέρω γιατί) και επισκεφθήκαμε και το μουσείο σύγχρονης τέχνης της πόλης και αυτό ήταν. Φύγαμε για την πόλη Keflavik…
Το Keflavik είναι μια μικρή, παραθαλάσσια κωμόπολη 10.000 κατοίκων περίπου, η οποία δεν έχει και κάτι το ξεχωριστό ως πόλη, αλλά έχει ένα μεγάλο πλεονέκτημα: απέχει 10’ από το αεροδρόμιο, οπότε αποτελεί κοινό σταθμό για πολλούς που σκοπεύουν να ταξιδέψουν αεροπορικώς. Μια τέτοια περίπτωση ήμασταν κι εμείς, αφού η πτήση μας ήταν τις πρώτες πρωινές ώρες της επόμενης ημέρας και αποτελούσε μονόδρομο για μας η διαμονή τόσο κοντά στο αεροδρόμιο.
Στην είσοδο της πόλης μας καλωσόρισαν κάποιες πολύ όμορφες, χαμογελαστές φιγούρες. Συναντήσαμε κλασικά, άλλη μια space εκκλησία και με λίγο ψάξιμο βρήκαμε τον ξενώνα που θα μας φιλοξενούσε. Ένα όμορφο, τακτοποιημένο σπίτι, προσαρμοσμένο ως ξενώνας: με ενιαίο χώρο για ξεκούραση και πρωινό και 4, αν θυμάμαι καλά, μεγάλα δωμάτια με ιδιωτικό μπάνιο . Τακτοποιήσαμε τα πράγματά μας και ξεκινήσαμε σχεδόν αμέσως για το τελευταίο σταθμό του ταξιδιού μας, την λίμνη BlueLagoon.
Το Blue Laggon είναι βασικά ο,τι πιο τουριστικό έχει να επιδείξει η Ισλανδία. Πρόκειται για μια γεωθερμική λίμνη, με ρηχά, ζεστά νερά , τα οποία προέρχονται από τις φυσικές, θερμές πηγές που δημιουργήθηκαν από την ηφαιστειακή δραστηριότητα στο νησί. Το νερό έχει ένα εκπληκτικό βαθύ μπλε χρώμα, είναι πλούσιο σε μεταλλικά στοιχεία και η θερμοκρασία του είναι 37° - 39°C.
Φτάσαμε λοιπόν απογευματάκι στο μέρος και έχοντας κλείσει τα εισιτήρια μέσω ίντερνετ, παραλάβαμε στη ρεσεψιόν τις πετσέτες, ένα πακέτο με κρέμες και καλλυντικά, καθώς και ένα βραχιολάκι με barcode για να ανοίξουμε τα ντουλάπια μας. Το βραχιολάκι αυτό φροντίστε να μην το χάσετε, γιατί κινδυνεύετε να πληρώσετε έξτρα ποσό για να ανοίξετε το ντουλάπι σας μετά. Έπειτα;, χώρισαν οι δρόμοι μας με την Άρτεμη και ο καθένας κατευθύνθηκε στα αποδυτήρια ανδρών και γυναικών αντίστοιχα. Εκεί διαλέγεις ένα ντουλάπι, το ανοίγεις με το βραχιολάκι και ξαναλέω, φροντίζεις να μην το χάσεις. Το ντους είναι υποχρεωτικό και οι εγκαταστάσεις είναι πολύ σύγχρονες. Συναντηθήκαμε στην είσοδο της λίμνης και αμέσως νιώθεις το κρύο της έξω ατμόσφαιρας να σε τρυπάει, οπότε βουρ στη ζεστή λίμνη!
Η αίσθηση του ζεστού νερού στο σώμα μας ήταν βάλσαμο! Όλη η συσσωρευμένη κούραση των ημερών αποβάλλεται και χαλαρώνεις σε απίστευτο βαθμό μέσα στα ιαματικά αυτά νερά. Κάτι που μας έκανε εντύπωση ήταν η γυαλώδης υφή των πετρωμάτων που περιβάλλον τη λίμνη, κάτω από την επιφάνεια του νερού! Στις υπηρεσίες που απολαύσαμε ήταν και ένα ποτό από το μπαρ που υπάρχει στη λίμνη ( ο,τι πρέπει η παγωμένη βαρελίσια μπύρα μέσα στα ζεστά νερά!), η επίσκεψη στις σάουνες δίπλα στη λίμνη και τέλος, το peeling με την λευκή λάσπη διοξειδίου του πυριτίου που υπάρχει σε πολλά σημεία της λίμνης και ανανεώνει και μαλακώνει το δέρμα σας.
Η αλήθεια είναι ότι το Blue Lagoon είναι πολύ τουριστικό μέρος και με τσιμπημένη τιμή ( το απλό πακέτο ξεκινάει από 35 ευρώ, εμείς πήραμε το μεσαίο με πετσέτες, ποτό και καλλυντικά, με 50). Είναι όμως ένα μοναδικό στον κόσμο αξιοθέατο και νομίζω αξίζει να μπει στο πρόγραμμα, ειδικά στις τελευταίες μέρες του ταξιδιού, ώστε να χαλαρώσει κανείς από την κούραση των προηγούμενων ημερών.
Επιστροφή στο δωμάτιο, ξεκούραση το βράδυ και αναγκαστικά νωρίς ύπνο, μιας και η πτήση μας ήταν γύρω στις 6 το πρωί και μας περίμενε μια κουραστική ημέρα ταξιδιού. Το πρωί λοιπόν, αποχαιρετήσαμε την Ισλανδία με τις καλύτερες εντυπώσεις και με τις εικόνες και τις εμπειρίες του ταξιδιού, να τριγυρνάνε στο νου μας ακόμα και σήμερα, 3 μήνες μετά.