GKCAPO
Member
- Μηνύματα
- 770
- Likes
- 319
- Ταξίδι-Όνειρο
- ΚΑΝΑΔΑΣ-Η.Π.Α.
Περιεχόμενα
Την επόμενη μέρα (Τρίτη) άρχιζε η αναστροφή προς Ηράκλειο. Πριν αποχαιρετίσουμε τα Χανιά ανεβήκαμε στους τάφους των Βενιζέλων. Σου έρχεται να "πετάξεις", όπως βλέπεις από ψηλά τη πόλη. Εμείς το ρίξαμε στις παραγγελίες στις "Νύμφες". Έπρεπε να δοκιμάσουμε. Τελικά ο ανταγωνισμός αναπτύσσει την αγορά, μεγαλώνει τις επιχειρήσεις. Συγχαρητήρια!!! Βέβαια μόλις είχαμε πάρει πρωινό στο "Δώμα" και οι κοπέλες μας τα έδωσαν στο ταπεράκι τα τεράστια γλυκά τους. Όμως είχα ακόμη ένα κρητικό απωθημένο!!! Μαργαρίτες Ρεθύμνου!!
Καλλέργης, κεραμικά!!! Παλιός, για μία και μοναδική φορά, συνεργάτης μου, πριν 30 χρόνια.
Πριν φτάσουμε εκεί κάναμε μια παράκαμψη στη λίμνη Κουρνά. Συμπαθητικό το θέαμα, από το τίποτα δημιουργήθηκε μια ανάπτυξη στη περιοχή!!! Μπράβο τους. Αλλά χρειάζεται και προσοχή στην αισθητική και τον προγραμματισμό. Αρκετές εγκαταστάσεις συγκαταλέγονται στη σφαίρα του κιτς και του άναρχου. Δεν συμβαίνει το ίδιο με τις Μαργαρίτες. Εκτός από 2-3 μαγαζιά κεραμικών που "ταπετσάρουν" τοίχους, πεζοδρόμια και ευτελίζουν μ' αυτό το τρόπο την ίδια τη πραμάτεια τους, όλα τα υπόλοιπα σπίτια, επιχειρήσεις και δημόσιοι χώροι, είναι συμπαθή και νοικοκυρεμένα!!! Τελικά τον Καλλέργη δεν τον είδαμε, έλειπε εκτός. Βρήκαμε άλλους, καλοί άνθρωποι. Επισκεφθήκαμε και ένα μικρό μοναστήρι ΕΡΓΟ ΤΕΧΝΗΣ. Και προς το βράδυ κινήσαμε, πτώματα, για Ηράκλειο.
Την επομένη (Τετάρτη) αναχωρούσαμε.
Βράδυ κατά τις 21 άφιξη Ηράκλειο. Κυκλοφοριακό, Χάος, Τρέλα.
Μετά από άσκοπες αναζητήσεις ξενοδοχείου (Ξεν. IRENE = τσακωμός. Παρκάρω με χίλια ζόρια σε ένα υποτυπώδες πάρκιν μπροστά στην είσοδο. Πίσω να έχω μπλοκάρει τη κυκλοφορία. Να έχω χωθεί με 5εκ απόσταση από τον μπροστινό και από τον πίσω και να ετοιμάζομαι να κατέβω να ρωτήσω αν έχει δωμάτιο. Ξαφνικά μου χτυπάνε το τζάμι, σαν να το σπάσουν. Βλέπω ένστολο αστυνομικό. Πριν, όσο αγωνιζόμουν να παρκάρω, κουβέντιαζε στη ρεσεψιόν με τον υπάλληλο. Μίστερ, μου λέει με έντονο ύφος, χίερ νο πάρκιν. Του απαντώ ελληνικά στο μεταξύ βγαίνει και ο υπάλληλος,φωνάζοντας μας και αυτός...Μα κύριε, του λέω, θέλω να ξεφορτώσω την οικογένειά μου και τις αποσκευές μας. Καταλαβαίνει το λάθος του (ο αστυνομικός στο μεταξύ έχει αποσυρθεί) και προσφέρεται να με βοηθήσει να αδειάσω. Πριν του λέω, όμως, πρέπει να ρωτήσω αν υπάρχει δωμάτιο, πόσο κάνει κλπ.
Κάγκελο ο αγενής!! Περάστε κύριε μου λέει. Και τότε με πιάνουν τα διαόλια μου. Όχι του λέω φεύγω και δεν θα ξαναπατήσω. Πρώτα με υποχρεώνετε να στριμωχτώ σε μια σταλιά χώρο, γιατί σ' όλη τη πρόσοψη και τον εκ του νόμου υποχρεωτικά προβλεπόμενο χώρο, παρκάρετε αυτοκίνητα, μόνιμα, κολλητών, φίλων, μεγαλοπελατών κλπ, παρ' ότι το ξενοδ. διαθέτει πάρκιν. Ο χώρος αυτός πρέπει να είναι ελεύθερος. Δεύτερον μου συμπεριφέρεστε τουλάχιστον, αγενώς. Γιατί αυτό?? Τα χρήματά μου ήρθα να δώσω... )
Πάμε Αμμουδάρα στο Dolphin Bay, παλιά ξεπεσμένη δόξα του 70.
Ακριβό, κακή μόνωση, ζέστη απίστευτη, αισχρό πρωινό.
Τετάρτη, μέρα αναχώρησης.
Επίσκεψη στη Κνωσσό. Συνθήκες θερμοκρασίας δύσκολες. Στην είσοδο οι ξεναγοί σε αναζήτηση πελατείας. Καλά κάνουν για την επιβίωσή τους αλλά και για μας. Για ν' ανοίξουμε τα μάτια μας.
Αν πας Κνωσσό( παντού ισχύει )μόνος, βλέπεις ένα μάτσο πέτρες, δεν καταλαβαίνεις, βαριέσαι, φεύγεις. Βέβαια μπορείς πλέον να λες ότι πήγες.....στη γειτόνισσα. Έτσι πήραμε μια καλή κυρία ( 10 Ε το άτομο, όσοι Έλληνες μαζευτούν σε λογικό χρόνο. Δυστυχώς παρά τα "κοπάδια" Ελλήνων, ελάχιστοι δίνανε το δεκάρικο. Κρίμα!!!) μας τα εξήγησε όλα και ήταν και λεβεντιά κρητικιά. Μπράβο!!!
Να μην ξεχάσω: αργά μεσημέρι. Φαγητό στις Αρχάνες στη πλατεία: "το σπιτικό". Αν τα "επαγγελματικά" χαμόγελα είναι έτσι...ε τότε χαλάλι τους. Καλοί άνθρωποι!! Καλό φαγητό!!! και...όλα πολύ λογικά. Θα ξαναπάω.
Απόγευμα αργά επίσκεψη, χαιρετισμοί με παλιούς φίλους, Αθηναίους-Ηρακλιώτες, πέρασμα από Σουπερ Μάρκετ Χαλκιαδάκη για τα καθιερωμένα τοπικά προϊόντα και Φαιστός Παλάς, σούπερ καμπίνα, άνετη και καθαρή. Μπράβο και στις Μινωικές!!!
Καλλέργης, κεραμικά!!! Παλιός, για μία και μοναδική φορά, συνεργάτης μου, πριν 30 χρόνια.
Πριν φτάσουμε εκεί κάναμε μια παράκαμψη στη λίμνη Κουρνά. Συμπαθητικό το θέαμα, από το τίποτα δημιουργήθηκε μια ανάπτυξη στη περιοχή!!! Μπράβο τους. Αλλά χρειάζεται και προσοχή στην αισθητική και τον προγραμματισμό. Αρκετές εγκαταστάσεις συγκαταλέγονται στη σφαίρα του κιτς και του άναρχου. Δεν συμβαίνει το ίδιο με τις Μαργαρίτες. Εκτός από 2-3 μαγαζιά κεραμικών που "ταπετσάρουν" τοίχους, πεζοδρόμια και ευτελίζουν μ' αυτό το τρόπο την ίδια τη πραμάτεια τους, όλα τα υπόλοιπα σπίτια, επιχειρήσεις και δημόσιοι χώροι, είναι συμπαθή και νοικοκυρεμένα!!! Τελικά τον Καλλέργη δεν τον είδαμε, έλειπε εκτός. Βρήκαμε άλλους, καλοί άνθρωποι. Επισκεφθήκαμε και ένα μικρό μοναστήρι ΕΡΓΟ ΤΕΧΝΗΣ. Και προς το βράδυ κινήσαμε, πτώματα, για Ηράκλειο.
Την επομένη (Τετάρτη) αναχωρούσαμε.
Βράδυ κατά τις 21 άφιξη Ηράκλειο. Κυκλοφοριακό, Χάος, Τρέλα.
Μετά από άσκοπες αναζητήσεις ξενοδοχείου (Ξεν. IRENE = τσακωμός. Παρκάρω με χίλια ζόρια σε ένα υποτυπώδες πάρκιν μπροστά στην είσοδο. Πίσω να έχω μπλοκάρει τη κυκλοφορία. Να έχω χωθεί με 5εκ απόσταση από τον μπροστινό και από τον πίσω και να ετοιμάζομαι να κατέβω να ρωτήσω αν έχει δωμάτιο. Ξαφνικά μου χτυπάνε το τζάμι, σαν να το σπάσουν. Βλέπω ένστολο αστυνομικό. Πριν, όσο αγωνιζόμουν να παρκάρω, κουβέντιαζε στη ρεσεψιόν με τον υπάλληλο. Μίστερ, μου λέει με έντονο ύφος, χίερ νο πάρκιν. Του απαντώ ελληνικά στο μεταξύ βγαίνει και ο υπάλληλος,φωνάζοντας μας και αυτός...Μα κύριε, του λέω, θέλω να ξεφορτώσω την οικογένειά μου και τις αποσκευές μας. Καταλαβαίνει το λάθος του (ο αστυνομικός στο μεταξύ έχει αποσυρθεί) και προσφέρεται να με βοηθήσει να αδειάσω. Πριν του λέω, όμως, πρέπει να ρωτήσω αν υπάρχει δωμάτιο, πόσο κάνει κλπ.
Κάγκελο ο αγενής!! Περάστε κύριε μου λέει. Και τότε με πιάνουν τα διαόλια μου. Όχι του λέω φεύγω και δεν θα ξαναπατήσω. Πρώτα με υποχρεώνετε να στριμωχτώ σε μια σταλιά χώρο, γιατί σ' όλη τη πρόσοψη και τον εκ του νόμου υποχρεωτικά προβλεπόμενο χώρο, παρκάρετε αυτοκίνητα, μόνιμα, κολλητών, φίλων, μεγαλοπελατών κλπ, παρ' ότι το ξενοδ. διαθέτει πάρκιν. Ο χώρος αυτός πρέπει να είναι ελεύθερος. Δεύτερον μου συμπεριφέρεστε τουλάχιστον, αγενώς. Γιατί αυτό?? Τα χρήματά μου ήρθα να δώσω... )
Πάμε Αμμουδάρα στο Dolphin Bay, παλιά ξεπεσμένη δόξα του 70.
Ακριβό, κακή μόνωση, ζέστη απίστευτη, αισχρό πρωινό.
Τετάρτη, μέρα αναχώρησης.
Επίσκεψη στη Κνωσσό. Συνθήκες θερμοκρασίας δύσκολες. Στην είσοδο οι ξεναγοί σε αναζήτηση πελατείας. Καλά κάνουν για την επιβίωσή τους αλλά και για μας. Για ν' ανοίξουμε τα μάτια μας.
Αν πας Κνωσσό( παντού ισχύει )μόνος, βλέπεις ένα μάτσο πέτρες, δεν καταλαβαίνεις, βαριέσαι, φεύγεις. Βέβαια μπορείς πλέον να λες ότι πήγες.....στη γειτόνισσα. Έτσι πήραμε μια καλή κυρία ( 10 Ε το άτομο, όσοι Έλληνες μαζευτούν σε λογικό χρόνο. Δυστυχώς παρά τα "κοπάδια" Ελλήνων, ελάχιστοι δίνανε το δεκάρικο. Κρίμα!!!) μας τα εξήγησε όλα και ήταν και λεβεντιά κρητικιά. Μπράβο!!!
Να μην ξεχάσω: αργά μεσημέρι. Φαγητό στις Αρχάνες στη πλατεία: "το σπιτικό". Αν τα "επαγγελματικά" χαμόγελα είναι έτσι...ε τότε χαλάλι τους. Καλοί άνθρωποι!! Καλό φαγητό!!! και...όλα πολύ λογικά. Θα ξαναπάω.
Απόγευμα αργά επίσκεψη, χαιρετισμοί με παλιούς φίλους, Αθηναίους-Ηρακλιώτες, πέρασμα από Σουπερ Μάρκετ Χαλκιαδάκη για τα καθιερωμένα τοπικά προϊόντα και Φαιστός Παλάς, σούπερ καμπίνα, άνετη και καθαρή. Μπράβο και στις Μινωικές!!!
Attachments
-
33,2 KB Προβολές: 178