Γεωργία Καλοκαιρινές διακοπές στη საქართველო (Γεωργία)

[evaT]

Κρίμα που δεν πήγες Μεστία κ Ουσγκούλι, θεωρητικά αν έκοβες το Μπατούμι

Μια άλλη φορά ίσως. Δεν ήμουν σε φάση για ταλαίπα, το Μπατούμι ήταν μια χαρά για τη δεδομένη στιγμή

Ποσα κοινα βρε Ευα! Θελω να εχω προγραμματισμενο μεχρι και το που θα πιω καφε

υπάρχουμε και μεις για να επιβιώνουν οι άλλοι που τα έχουν όλα στον αέρα και ψάχνονται από που περνάει το λεωφορείο

 

[evaT]

Καλημέρα Τιφλίδα

Κυριολεκτικά, αφού η πτήση μας έφτανε στο Κουτάισι γύρω στη 1 το ξημέρωμα και μεις μπαίναμε στο λεωφορείο για Τιφλίδα την ώρα που βαράει σκοπιά το γερμανικό νούμερο, όπως λέτε οι άντρες στο στρατό.
Τρεις ωρίτσες μετά, φτάσαμε ζόμπι στην πρωτεύουσα, ευτυχώς είχα προνοήσει να πληρώσω ολόκληρη τη διανυκτέρευση, προκειμένου να ισιώσουμε, καλέσαμε ένα Bolt και βουρ για ύπνο. 'Έτσι νόμιζα.

Η διαμονή στη Γεωργία είναι γενικά φθηνή, ωστόσο για τις δύο πρώτες μέρες είχα κλείσει ιδιωτικό δωμάτιο σε χόστελ, έχοντας στο νου μου ότι στα χόστελ υπάρχει κοινωνικοποίηση, ευκαιρία για ανταλλαγή πληροφοριών, όσο και ενημέρωση για εκδρομές, free walking tours κλπ.
'Έτσι νόμιζα.

Μετά από 2-3 απόπειρες βρήκαμε την ξεχαρβαλωμένη είσοδο για το κτίριο και διασχίζοντας ένα διάδρομο με ερείπια δεξιά αριστερά, βρήκαμε την πόρτα του χόστελ . Είχα βίντεο με οδηγίες για το τσεκ ιν, χτύπησα κωδικό στο πληκτρολόγιο μπήκα στη ρεσεψιόν αλλά η ενδιάμεση πόρτα που οδηγούσε στα δωμάτια ήταν κλειδωμένη. Δοκιμάσαμε ξανά και ξανά, τίποτα.

Αναγκαστικά ξύπνησα τη δεσποσύνη που μου είχε στείλει τις σχετικές οδηγίες στο WhatsApp, δεν πίστευε και κείνη αυτό που άκουγε "μα ποιός πήγε κ κλείδωσε την πόρτα!"
Χτυπήστε δυνατά, λέει, κάποιος υπάρχει εκεί για να ξυπνήσει. Όντως;

Χτυπάω την πόρτα κ κάτι κινείται, ανοίγει ένας Κινέζος που την είχε πέσει στον καναπέ για άγνωστο λόγο και έκλεισε την ενδιάμεση πόρτα για να μη φεύγει η δροσιά του κλιματιστικού.
Που πάω και τα βρίσκω;
Κάπως ρημαδοκοιμηθήκαμε μετά από αυτά, εγώ δηλαδή με το ζόρι 2-3 ώρες, ήμουν σε φουλ υπερένταση, βγήκε κι ο ήλιος στο μεταξύ και τέρμα τα λάχανα.

Ο χρόνος στα ταξίδια είναι υπερπολύτιμος όμως, έτσι σηκωθήκαμε όπως όπως για να βγούμε.
Το χόστελ ήταν το ακριβώς αντίθετο από αυτό που είχα φανταστεί. Μια υποψία μόνο κοινόχρηστων χώρων, ανύπαρκτη υποδοχή, ούτε ένοικους είδαμε, ούτε εκδρομές περνούσαν από κει, ας πρόσεχα.
Να το πρώτο πλεονέκτημα του αυτοσχεδιασμού. Θα φάνε ένα μεγάλο Χ και θα πάμε παρακάτω.

Μέχρι να κάνω τα μπάνια μου και να ετοιμαστώ, ο Αντώνης καθότι πρωινός τύπος (και νυχτερινός αντίστοιχα) είχε ήδη πιεί τη φραπεδούμπα με τα τσιγάρα του, έκανε και μια πρώτη αναγνωριστική βόλτα στη γειτονιά και με προειδοποιούσε. Το νου σου, έχει ζέστη. Ωχ!

Η Τιφλίδα μας υποδεχόταν με ένα ξεγυρισμένο 35ρι την ώρα που η Θεσσαλονίκη είχε επιτέλους δροσίσει και κυκλοφορούσες άνετα με 29-30 βαθμούς.

Φύγαμε ντογρού για την παλιά πόλη και τα λουτρά Abanotubani.

Αυτά είναι τα χρέπια στην αυλή του χόστελ

Στο δρόμο για την παλιά πόλη

Meidan Square με φόντο το θηριώδες άγαλμα της Mother of Georgia

Clock Tower

Εκκλησία

Εγώ πάλι έψαχνα ένα φούρνο, γιατί έτσι μου είχαν τάξει όσοι ξέρουν από Γεωργία, ότι και καλά βρίσκεις παντού παραδοσιακούς φούρνους με φρεσκοψημένο ψωμί. Καθότι ψωμού από κούνιας, συνήθως η μυρωδιά του ψωμιού που ψήνεται με οδηγεί, εμπιστεύομαι τη μύτη μου και ακολουθώ σαν υπνωτισμένη.

Για την ώρα ήταν όλα ένα ψέμα. Είχα φάει μια μπάρα δημητριακών για πρωινό προσδοκώντας τον περίφημο φούρνο που δεν ήρθε ποτέ.
Μπήκαμε σ ένα μάρκετ και προμηθευτήκαμε κάτι πιττοειδή, τα οποία και χλαπακιάσαμε πριν μας ρίξει κάτω η λόρδα.

Να και τα λουτρά

Πήραμε ένα μονοπάτι προς ένα καταρράχτη

Μου άρεσαν πάρα πολύ όλα αυτά τα μισοδιατηρημένα κτίρια

Μεντρεσές;

Το φρούριο Narikala παραμένει κλειστό για εργασίες ωστόσο μπορείς να περπατήσεις στους Βοτανικούς κήπους ακριβώς από κάτω.
Τέτοια εποχή δεν είχε τίποτα το ιδιαίτερο όμως, επιπλέον τα μονοπάτια ήταν τέρμα ανηφορικά μέσα στη ντάλα, σε 5-10 λεπτά άρχισα να νιώθω τις δυνάμεις μου να με εγκαταλείπουν για άλλη παραλία.
Ζαλίστηκα, βρήκα ένα σκιερό παγκάκι και κάθισα να επανέλθω.
Ο Αντώνης πήγε μόνος του μια μικρή βόλτα, δεν βρήκε τίποτα το αξιοσημείωτο και αφού έβρασε κι αυτός, γύρισε να με μαζεψει. Βεβαιώθηκα ότι δε σωριάζομαι, και είπαμε να το συνεχίσουμε λίγο ακόμα.

Βγήκαμε προς το ποτάμι

Kura River με φόντο τη Γέφυρα της Ειρήνης

Τι όμορφα!

Φρεσκαδούρα

Η πόλη μας κέρδιζε ήδη στα σοβαρά. 'Ολα αυτά τα ατμοσφαιρικά κτίρια με τα περίτεχνα μπαλκόνια, η αίσθηση της μισο-παρακμής, το χωριό μέσα στην πόλη, έβγαζαν μια άκρως γοητευτική αύρα που δεν μας άφηνε ασυγκίνητους.

Πήραμε το δρόμο για ένα γραφείο ταξιδίων που προτεινόταν μέσα από την πολύ όμορφη ιστορία της @malysa. Είχα επικοινωνήσει με τον ξεναγό που πρότεινε η κοπέλα, είχαμε κανονίσει ένα ραντεβού στα γραφεία τους ώστε να συζητήσουμε για τις εκδρομές που είχαμε στο κεφάλι μας.
Μας υποδέχθηκαν με κρασάρες! Ήταν το πρώτο γεωργιανό κρασί που δοκίμασα στη χώρα και μου έμεινε αξέχαστο.
Κι αφού το κατέβασα μονορούφι, άρχισα να την ακούω....το αλκοόλ σε συνδυασμό με τη ζέστη και την αυπνία με αποτελείωσαν.

Τα παιδιά στο γραφείο ήταν ιδιαίτερα περίεργα για να μάθουν σχετικά με το φόρουμ μας-από το 2018 που σήκωσε η Μαρία την ιστορία είχαν καμιά δεκαριά πελάτες που την ανέφεραν-όταν είπα ότι εδώ γράφουμε ιστορίες και μας διαβάζει ο κόσμος ζήτησαν να τους στείλω το σχετικό λινκ, πράγμα που έγινε ήδη και πολύ θα ήθελα να μάθω τι άκρη έβγαλαν με τον μεταφραστή.

Τα είπαμε για τις εκδρομές, είπαμε τα δικά μας, αυτοί τα δικά τους, τελικά αποφασίσαμε την επόμενη το πρωί να πάμε μαζί τους ημερήσια Καύκασο στο Κασμπέκι, να διανυκτερεύσουμε ανεξάρτητα και να μας μαζέψουν την επομένη χορτασμένους από βουνίσια ατμόσφαιρα, κρασάρες και δροσιά.

Είναι τώρα σειρά μου να τους προτείνω πλέον, αφού όπως θα δείτε παρακάτω οι εκδρομές που κάναμε στέφθηκαν με απόλυτη επιτυχία - αν και δεν παίρνω όρκο ότι αυτή η συγκεκριμένη λέξη είναι η αρμόζουσα για να περιγράψει τα όσα ζήσαμε

Gamarjoba Georgia Tours | Discover the Best Tours in Georgia θα πάρετε και τη σχετική εκπτωσούλα!

 

[Kyriakao]

50 μετρα απο εκει ειχε ωραιότατο φούρνο με χατσαπουρι και λομπιανι ,ζυμωμένα και ψημενα επιτόπου!

 

[evaT]

50 μετρα απο εκει ειχε ωραιότατο φούρνο με χατσαπουρι και λομπιανι ,ζυμωμένα και ψημενα επιτόπου!

Δεν ήθελα χατσαπούρια και πιττοειδή, αυτά τα έβρισκα παντού. Ψωμί ήθελα να πάω να πάρω και φρέσκο βούτυρο από το μάρκετ και να φάω μέχρι να πάει η χοληστερίνη 300

 

[evaT]

Η επιβεβλημένη μεσημεριανή σιέστα μετατράπηκε σε μεσημεριανό εφιάλτη. Το μάτι δεν έλεγε να κλείσει.
Την ώρα που ο Αντωνάκης έπαιρνε το beauty sleep του, εγώ έβραζα στο ζουμί μου.
Πως θα άντεχα χωρίς ουσιαστική ξεκούραση;

Σηκώθηκα σα το ζαλισμένο κοτόπουλο μονολογώντας ευφάνταστα γ@@σταυρίδια αλλά ετοιμάστηκα-τι να έκανα, όταν βγήκαμε είχε ήδη πάρει να σουρουπώνει. Κατευθυνθήκαμε ανάποδα να δούμε λίγο από τη μοντέρνα πόλη.

Ξεκινάμε από τη Freedom Square και το όμορφο κτίριο της 'Οπερας.

Kαι συνεχίσαμε στην υπέροχη λεωφόρο Rustaveli που πήρε το όνομά της από το διάσημο Γεωργιανό ποιητή Shota Rustaveli. 1,5 χιλιόμετρο δρόμος με υπέροχα αναγεννησιακά και κυβερνητικά κτίρια, κοσμοπολίτικο και ευρωπαικό αέρα.

Κατηφορίσαμε προς την παλιά πόλη για να κόψουμε κίνηση.
Το σκηνικό τουλάχιστον απογοητευτικό. Περίμενα κόσμο, ζωντάνια και όμορφα χρώματα.
Η ατμόσφαιρα όμως ήταν εντελώς ψόφια. Ούτε μια φωτογραφία έβγαλα!

Βρήκαμε ένα σημείο με κάποια σημάδια ζωής, έπαιζε κ ένα καλούτσικο λάιβ, στρωθήκαμε να γευτούμε τα πρώτα χατσαπούρια.
Τουλάχιστον αυτό πήγε καλά.

Μετά το φαγητό περπατήσαμε λίγο ακόμη. Λες και δεν είχαμε ήδη περπατήσει τη μισή πόλη από το πρωί. Αλλά αφού φτάσαμε ως εδώ ας πάμε και λίγο παρακάτω.

Γέφυρα της Ειρήνης

Η οποία κατασκευάστηκε το 2010 και συνδέει την παλιά πόλη με την καινούργια και ως εκ τούτου το παρελθόν με το νέο και το μέλλον.

Δοκιμάσαμε το διάσημο παγωτό με κρασί αλλά ήταν λίγο μπούρδα, το κρασί είναι για να πίνεται μόνο του.
Περίπου στη μέση της γέφυρας είχαν στήσει ένα πόντιουμ με υποδοχή για κινητό, ανέβαινε επάνω ένα πιτσιρίκι και αυτό άρχιζε να γυρνάει με δυνατή μουσική ενώ ταυτόχρονα βιντεοσκοπούσε το πιτσιρίκι που χόρευε ή απλα έπαιρνε πόζες για το βίντεο. ΤικΤοκ αηδίες, μην πω και κριντζ.
Το βλέπω οσονούπω να λανσάρεται και στη δική μας παραλία.
Πίστευα ότι τράβηξα φωτογραφία να σας το δείξω αλλά δεν βρίσκω τίποτα. Νόμιζα ότι τράβηξα μάλλον αλλά ξέχασα να πατήσω το κλικ

Κι αφού φτάσαμε ως εκεί το πήγαμε και λίγο παραπέρα, μέχρι τα συντριβάνια που χορεύουν
'Εχω δει και καλύτερα.

Η θέα όμως ήταν αξιόλογη

Κάπου εκεί έσβησα, είχα κάνει υπερπροσπάθεια να ανταποκριθώ στις απαιτήσεις της πρώτης μέρας, είναι πραγματικά απίστευτο πως ο οργανισμός αντέχει τόνους κούρασης όταν τροφοδοτείται διαρκώς από νέες εικόνες κι ερεθίσματα, εκεί που πιστεύεις ότι έχεις αγγίξει τα όριά σου, τελικά συνειδητοποιείς με έκπληξη ότι έφτασες και παραπέρα.

Ξάπλωσα, ελπίζοντας πως επιτέλους θα έρθει ο ύπνος λυτρωτής και τη σκέψη στο πολύ πρωινό ξύπνημα που μας περίμενε για να συναντήσουμε τις ομορφιές του διαβόητου Καύκασου.

 

[psilos3]

είναι πραγματικά απίστευτο πως ο οργανισμός αντέχει τόνους κούρασης όταν τροφοδοτείται διαρκώς από νέες εικόνες κι ερεθίσματα, εκεί που πιστεύεις ότι έχεις αγγίξει τα όριά σου, τελικά συνειδητοποιείς με έκπληξη ότι έφτασες και παραπέρα.

Μεγάλη κουβέντα!
Ευτυχώς όλο αυτό που περιγράφεις, συμβαίνει σε κάθε ταξίδι.

 

[evaT]

Μεγάλη κουβέντα!
Ευτυχώς όλο αυτό που περιγράφεις, συμβαίνει σε κάθε ταξίδι.

Φυσικά και καλό είναι να το λέμε καμιά φορά, ότι πάρα πολλές φορές βλέπουμε τα αξιοθέατα στα όρια της εξάντλησης. Γιατί υπάρχει η τάση να ωραιοποιούμε τις καταστάσεις και οι γύρω μας νομίζουν ότι πάμε ταξίδι και είμαστε διαρκώς μέσα στη τρελή χαρά και τη διασκέδαση.

 

[psilos3]

πολλές φορές βλέπουμε τα αξιοθέατα στα όρια της εξάντλησης.

Τις περισσότερες, για να μη πω όλες, κυριότερα σε μακρινά ταξίδια.
Είναι το μικρό «τίμημα» που πληρώνουμε όσοι δεν έχουμε πολύ χρόνο στη διάθεση μας.
Δε πειράζει, χίλιες φορές το ίδιο θα έκανα.