Lyda
Member
- Μηνύματα
- 723
- Likes
- 241
- Επόμενο Ταξίδι
- ΚΑΛΜΥΚΙΑ
- Ταξίδι-Όνειρο
- ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
Περιεχόμενα
Ξεκουαστη πια φευγω απο το σπιτι και περιπλανιεμαι στους δρομους της Αβανα, οι δρομοι ειναι γεματοι ζωη. Γυναικες καθονται εξω απο τα σπιτια τους και μιλανε δυνατα, καπνιζουν, γελανε, μαλωνουν, ολα γινονται δυνατα, με φασαρια. Μπαινω σε μπαρ και παραγγελνω ενα ρουμι. Στην σκηνη καμια 10αρια πολυ ομορφες κοπελες που δεν ηταν πανω απο 17 χρονων χορευουν ημιγυμνες, απο κατω μεσηλικες κατα βασην τουριστες κοιτανε αχορταγα τα κοριτσια. Το θεαμα ειναι τουλιχιστον χυδαιο γι αυτο πληρωνω και φευγω γρηγορα. Συνεχιζω την βολτα μου, η πολη ειναι οπως την θυμωμουν απο θεμα ασφαλειας. Παντου κυκλοφορουν πεζοι αστυνομικοι και πραγματικα δεν κινδυνευεις απο τιποτα.
Στους δρομους οι γυναικες που πουλανε ερωτα και οχι σεξ οπως εγραφε και ενας τουριστικος οδηγος, με αφηνουν να τις φωτογραφισω και ειναι πολυ φιλικες.
Λιγα μετρα που κατω ενας κουβανος θελει με το ζορι να με μαθει να χορευω σαλσα, αρχιζουμε τον χορο λοιπον στη μεση του δρομου. Στο τελος λαχανιασμενη και κουρασμενη απο το ωραιο μαθημα του δινω μερικα χρηματα, αυτος θιγμενος δεν τα παιρνει και το μονο που ζηταει ειναι να με συνοδευσει μεχρι την πορτα του κλαμπ. Το μαγαζι πολυ ωραιο, το ρουμι ρεει αφθονο και τα ποδια μου πια δεν με κρατανε απο τον χορο.
Κατεβαινω την παραλιακη λεωφορο Μαλεκον, παιρνω καφε και περιμενω την ανατολη
Ολα φαινονται τοσο διαφορετικα, απολανβανω την ησυχια και ομως η ενταση της πολης ειναι ακομα μεσα μου
Στους δρομους οι γυναικες που πουλανε ερωτα και οχι σεξ οπως εγραφε και ενας τουριστικος οδηγος, με αφηνουν να τις φωτογραφισω και ειναι πολυ φιλικες.
Λιγα μετρα που κατω ενας κουβανος θελει με το ζορι να με μαθει να χορευω σαλσα, αρχιζουμε τον χορο λοιπον στη μεση του δρομου. Στο τελος λαχανιασμενη και κουρασμενη απο το ωραιο μαθημα του δινω μερικα χρηματα, αυτος θιγμενος δεν τα παιρνει και το μονο που ζηταει ειναι να με συνοδευσει μεχρι την πορτα του κλαμπ. Το μαγαζι πολυ ωραιο, το ρουμι ρεει αφθονο και τα ποδια μου πια δεν με κρατανε απο τον χορο.
Κατεβαινω την παραλιακη λεωφορο Μαλεκον, παιρνω καφε και περιμενω την ανατολη
Ολα φαινονται τοσο διαφορετικα, απολανβανω την ησυχια και ομως η ενταση της πολης ειναι ακομα μεσα μου
Attachments
-
14,4 KB Προβολές: 194