KonstantinosAlyona
Member
- Μηνύματα
- 2.010
- Likes
- 6.361
Pinar del Rio, Vinales
Δύο ολόκληρες μέρες μας φάνηκαν ok στην παλιά Αβάνα, περιμέναμε πώς και πώς να πάρουμε το αυτοκίνητο και να ξεχυθούμε στις λακούβες - δρόμους
(όχι δρόμοι-λακούβες..) Χάρηκα κάπως που βρήκα δρόμους χειρότερους από της Ρωσίας, είναι καλό να κάνεις πάντα ένα βήμα παραπέρα
Είχαμε διαλέξει να πάρουμε το αυτοκίνητο από το ξενοδοχείο Sevilla, ήταν πολύ κοντά στο μέρος που μέναμε. Υποτίθεται θα το παίρναμε στις 11....δε νομίζω να το πίστεψε κανείς...Όταν φτάσαμε στις 10:30, είδαμε κάποιους "τυχερούς" Γάλλους και Γερμανούς που είχαν κλείσει να πάρουν αυτοκίνητο στις 9...Ζονγκ! Υπήρχε απόλυτη εξειδίκευση στο γραφείο. Δύο υπάλληλοι ασχολούνταν με τα αυτοκίνητα, μία κυρία - υπόδειγμα δημοσίου υπαλλήλου ήταν για τις εκδρομές. Αφού δεν υπήρχαν εκδρομές, μόνο αρκετοί τουρίστες που περίμεναν να κάνουν τα χαρτιά για αυτοκίνητο, τι να κάνει κι αυτή...πήρε το πλεκτό της και άρχισε δουλειά, μπροστά στα μάτια μας
. Οι Γερμανοί κοιτούσαν αποσβολωμένοι, εγώ κοιτούσα απλά μια γνώριμη κατάσταση.. Κάποια στιγμή ήρθε η σειρά μας (πριν του Γερμανούς μιας και αυτοί είχαν κλείσει άλλου τύπου αυτοκίνητο), κάναμε τα απαραίτητα χαρτιά, τσεκάραμε το όχημα και πλέον είχε φτάσει η ώρα που πάντα λατρεύουμε. Ελευθερία κινήσεων, αυτονομία και οδήγηση!!
Οδηγήσαμε προς Pinar del Rio για να το δούμε και μετά θα πηγαίναμε στο Vinales για να μείνουμε. Στη διαδρομή κάναμε παράκαμψη και μπήκαμε σε ένα εθνικό πάρκο, Las Terasas λέγεται η περιοχή. Όμορφη φύση, ήδη είχε αρχίσει να αλλάζει και να νιώθουμε σαν σε τροπικό δάσος. Εδώ είμασταν :
Φθάσαμε σχετικά κουρασμένοι και πολύ πεινασμένοι στο Pinar del Rio. Περιμέναμε στο φανάρι στο πράσινο, να κινηθούμε προς κέντρο, να παρκάρουμε για να περπατήσουμε. Νάτος ο φιλαράκος με ποδήλατο και το σχετικό ψηστήρι"Ελάτε να σας δείξω πού να παρκάρετε, δε θέλω λεφτά, είναι κλειστό το κέντρο" κτλ... Αφού διασφάλισα ότι δε θα ζητήσει λεφτά, μας έδειξε πού να παρκάρουμε δωρεάν, όντως προετοίμαζαν φεστιβάλ χορού στο κέντρο. Αυτός ήταν φοιτητής λέει και έπαιρνε credits στη σχολή για κάθε τουρίστα που θα πήγαινε σε φυτείες καπνού. @@Yorgos , τι λες, αλήθεια ή ψέματα;; Χεχε! Τουλάχιστον, όσα κι αν πήρε από το μικρό εστιατόριο που μας πήγε να τσιμπήσουμε ή από την καπνοφυτεία, τα δούλεψε, δε ζήτησε απλά λεφτά από εμάς. Η ξενάγηση στη φυτεία καπνού από έναν φοβερά επικοινωνιακό τύπο μας άρεσε πολύ, στο τέλος υπήρχε το απαραίτητο ψήσιμο και παζάρι για να αγοράσουμε όσα πιο πολλά πούρα γίνεται. Πήραμε κάτι λίγα μόνο, αφού δεν καπνίζουμε. Αν και ομολογώ ότι μου άρεσε η αίσθηση πάρα πολύ, καμία σχέση με ό,τι τσιγάρο έχω βάλει στο στόμα μου. Στη φυτεία βασικά καταλάβαμε αρκετά για την καλλιέργεια καπνού, φτιάξανε και πούρα εκεί μπροστά μας, ήταν πολύ ενδιαφέρουσα εμπειρία..περιτριγυρισμένοι από κότες και γουρουνάκια κτλ, ένα ζευγάρι Ρώσων από την Αγία Πετρούπολη φαινόταν να βλέπουν τέτοια πλάσματα πρώτη φορά στη ζωή τους
Στο Piral del Rio επιστρέψαμε και την επόμενη μέρα, μετά τις βόλτες στο Vinales και πριν οδηγήσουμε προς κεντρική και ανατολική Κούβα. Εδώ οι φωτογραφίες από την αποικιακού στυλ αυτή πόλη με τα όμορφα χρωματιστά κτίρια, όπως και από τη φυτεία που ξεναγηθήκαμε. 
Σούρουπο πια (θυμόμουν τις συμβουλές να μην οδηγήσω νύχτα στην Κούβα), οδηγήσαμε μέχρι το Vinales. Σε μια διασταύρωση χωρίς σήμα, περιμένανε κάποιοι άλλοι νεαροί, πήραμε έναν από αυτούς στο αυτοκίνητο, τον πήγαμε μέχρι το Vinales. Εκεί μας πήγε στο εστιατόριο - μπαρ της οικογένειάς του, μας κέρασε φρέσκο χυμό ανανά και μας είπε αν θέλαμε εκδρομή με άλογα στην κοιλάδα να πάμε με τον αδερφό του. Γνωστές καταστάσεις πλέον, προσαρμοζόμασταν Η ατμόσφαιρα στο μικρό αυτό χωριό φαινόταν πολύ πιο ανθρώπινη από την Αβάνα..άνθρωποι στις γειτονιές κάθονταν έξω, περπατούσαν, χόρευαν, και το κυριότερο δεν ενοχλούσαν τους τουρίστες. Τουλάχιστον όχι εμάς Να μην ξεχάσω, δε μείναμε στο casa που είχαμε κλείσει, σε ένα διπλανό σπίτι, προσπαθούσαν να μας εξηγήσουν το λόγο στα Ισπανικά. Το προσπεράσαμε, εφόσον μας άρεσε το σπίτι και η τιμή δεν άλλαζε (αφαιρέσαμε και την προκαταβολή), όλα ok. Φάγαμε ένα απίστευτα χορταστικό βραδινό, και βγήκαμε βολτίτσα. Είχε και χορευτική βραδιά σε ένα ανοιχτό μπαρ, απολαύσαμε salsa και αφρικάνικους χορούς από γυναίκες και άνδρες κάθε ηλικίας. Ζήλεψα που ήξερα μόνο κάτι λίγα και ντρεπόμουν να χορέψω, η δε Αλυόνα (σύζυγος) έβραζε γιατί από μικρή χορεύει πολύ καλά. Με μερικά γευστικότατα cocktails το ξεπεράσαμε! Κάτι που δε μας έκανε καλή εντύπωση, οι χορευτές και τραγουδιστές κάθε λίγο και λιγάκι έρχονταν στα τραπέζια και ζητούσαν φιλοδώρημα, με διάθεση να επιμένουν μάλιστα αν δεν ήθελες να δώσεις. Αυτό γενικά είναι εκτός της δικής μου λογικής, όταν κάτι μου αρέσει και εφόσον μπορώ, κάνω την κίνηση μόνος μου (όπως αργότερα στο Trinidad..), αλλά δεν αντέχω κάποιον να ζητάει έτσι. Οπότε κι εγώ μετέτρεψα αργότερα μερικά χρήματα σε Pesos Cubanos και βρήκα την υγειά μου (αγόραζα και φρούτα από λαϊκές σε απίστευτες τιμές ). Το είπα κι αυτό το παράπονο..Πάμε για ύπνο, γιατί η επόμενη μέρα είχε γνωριμία με αυτή την τόσο ιδιαίτερου κάλλους κοιλάδα με τους πανέμορφους γεωλογικούς σχηματισμούς!
Είχαμε συνεννοηθεί να ξεκινήσουμε πολύ νωρίς την περιήγηση, για να έχουμε χρόνο να δούμε το Pinar del Rio λιγάκι ξανά και να οδηγήσουμε μετά μέχρι το Matanzas, για το επόμενο μέρος του ταξιδιού. Αποδείχθηκε καλή επιλογή και λόγω ζέστης, να 'μαστε λοιπόν πάνω στον Mojito και τον Pepe!! Τόσο όμορφο περιβάλλον, βουνά από ασβεστόλιθο που καταστρέφονται με το πέρασμα του χρόνου, οργιώδης βλάστηση, φυτείες καπνού και καφέ, μικρές και μεγάλες σπηλιές. Ξέραμε για ένα μεγάλο σπήλαιο που κάνεις και βαρκάδα, αλλά επιλέξαμε και λόγω χρόνου να περπατήσουμε σε ένα μικρότερο, με πολύ στενά περάσματα. Φοβερή είσοδος! 
Αφού κάναμε και στάση για κερασμένο cocktail μέσα σε ποτήρι από ζαχαροκάλαμο με καλαμάκι από ζαχαροκάλαμο και κομμάτι ζαχαροκάλαμο για να πιπιλίζεις, πήραμε και καφέ σε κόκκους, ταλαιπωρήσαμε κι άλλο τα ήδη κατακαημένα αλογάκια μας (φαινόταν τόσο αδύναμα και κακοταϊσμένα..), μετά από τέσσερις ώρες τελειώσαμε και ήρθε η ώρα να αποχαιρετήσουμε το Vinales. Δώσαμε και κάτι από τα ρούχα στο παλικάρι που μας έκανε την ξενάγηση (να αρχίσει να αδειάζει η μία βαλίτσα, αυτά που είχαμε πάρει για να δώσουμε σε ανθρώπους εκεί ήταν πιο πολλά από τα δικά μας,χεχε!) Ξαναπεράσαμε μια βόλτα από το Pinar del Rio και μετά μπήκαμε στην Autopista (XOXO!!
) με προορισμό το Matanzas. Σταματήσαμε βέβαια για να δούμε και την περιοχή - χωριό Soroa, έξω από την Αβάνα πήραμε ωτοστόπ μία κοπέλα και φτάσαμε βραδάκι στον προορισμό μας.
Να σας πω, για όσους δεν το γνωρίζουν, ότι το ωτοστόπ είναι τόσο μα τόσο δημοφιλές στην Κούβα! Στην αρχή το σκεφτόμασταν, κατόπιν οι αναστολές περάσανε και παίρναμε κόσμο και κοσμάκη, αστυνομικούς (!), φοιτητές, οποιονδήποτε!! Τις τελευταίες μέρες αποφασίσαμε ότι θα το περιορίσουμε γιατί ήταν κάπως δεσμευτικό στο να σταματάμε κάθε λίγο για φωτογραφίες έχοντας πάρει και κάποιον μαζί μας.. Να μερικές φωτογραφίες από Vinales.. Η συνέχεια περιλαμβάνει Varadero (γι' αυτό επιλέξαμε Matanzas για διαμονή) και μετά Cienfuegos και Trinidad...Συνεχίζουμε, γνωρίζουμε όλο και πιο πολλές πλευρές του νησιού, ντόπιους, μέρη....το χαιρόμασταν όλο και πιο πολύ!
Δύο ολόκληρες μέρες μας φάνηκαν ok στην παλιά Αβάνα, περιμέναμε πώς και πώς να πάρουμε το αυτοκίνητο και να ξεχυθούμε στις λακούβες - δρόμους
(όχι δρόμοι-λακούβες..) Χάρηκα κάπως που βρήκα δρόμους χειρότερους από της Ρωσίας, είναι καλό να κάνεις πάντα ένα βήμα παραπέραΕίχαμε διαλέξει να πάρουμε το αυτοκίνητο από το ξενοδοχείο Sevilla, ήταν πολύ κοντά στο μέρος που μέναμε. Υποτίθεται θα το παίρναμε στις 11....δε νομίζω να το πίστεψε κανείς...Όταν φτάσαμε στις 10:30, είδαμε κάποιους "τυχερούς" Γάλλους και Γερμανούς που είχαν κλείσει να πάρουν αυτοκίνητο στις 9...Ζονγκ!
Υπήρχε απόλυτη εξειδίκευση στο γραφείο. Δύο υπάλληλοι ασχολούνταν με τα αυτοκίνητα, μία κυρία - υπόδειγμα δημοσίου υπαλλήλου ήταν για τις εκδρομές. Αφού δεν υπήρχαν εκδρομές, μόνο αρκετοί τουρίστες που περίμεναν να κάνουν τα χαρτιά για αυτοκίνητο, τι να κάνει κι αυτή...πήρε το πλεκτό της και άρχισε δουλειά, μπροστά στα μάτια μας. Οι Γερμανοί κοιτούσαν αποσβολωμένοι, εγώ κοιτούσα απλά μια γνώριμη κατάσταση.. Κάποια στιγμή ήρθε η σειρά μας (πριν του Γερμανούς μιας και αυτοί είχαν κλείσει άλλου τύπου αυτοκίνητο), κάναμε τα απαραίτητα χαρτιά, τσεκάραμε το όχημα και πλέον είχε φτάσει η ώρα που πάντα λατρεύουμε. Ελευθερία κινήσεων, αυτονομία και οδήγηση!!Οδηγήσαμε προς Pinar del Rio για να το δούμε και μετά θα πηγαίναμε στο Vinales για να μείνουμε. Στη διαδρομή κάναμε παράκαμψη και μπήκαμε σε ένα εθνικό πάρκο, Las Terasas λέγεται η περιοχή. Όμορφη φύση, ήδη είχε αρχίσει να αλλάζει και να νιώθουμε σαν σε τροπικό δάσος. Εδώ είμασταν :
Φθάσαμε σχετικά κουρασμένοι και πολύ πεινασμένοι στο Pinar del Rio. Περιμέναμε στο φανάρι στο πράσινο, να κινηθούμε προς κέντρο, να παρκάρουμε για να περπατήσουμε. Νάτος ο φιλαράκος με ποδήλατο και το σχετικό ψηστήρι
"Ελάτε να σας δείξω πού να παρκάρετε, δε θέλω λεφτά, είναι κλειστό το κέντρο" κτλ... Αφού διασφάλισα ότι δε θα ζητήσει λεφτά, μας έδειξε πού να παρκάρουμε δωρεάν, όντως προετοίμαζαν φεστιβάλ χορού στο κέντρο. Αυτός ήταν φοιτητής λέει και έπαιρνε credits στη σχολή για κάθε τουρίστα που θα πήγαινε σε φυτείες καπνού. @@Yorgos , τι λες, αλήθεια ή ψέματα;; Χεχε! Τουλάχιστον, όσα κι αν πήρε από το μικρό εστιατόριο που μας πήγε να τσιμπήσουμε ή από την καπνοφυτεία, τα δούλεψε, δε ζήτησε απλά λεφτά από εμάς. Η ξενάγηση στη φυτεία καπνού από έναν φοβερά επικοινωνιακό τύπο μας άρεσε πολύ, στο τέλος υπήρχε το απαραίτητο ψήσιμο και παζάρι για να αγοράσουμε όσα πιο πολλά πούρα γίνεται. Πήραμε κάτι λίγα μόνο, αφού δεν καπνίζουμε. Αν και ομολογώ ότι μου άρεσε η αίσθηση πάρα πολύ, καμία σχέση με ό,τι τσιγάρο έχω βάλει στο στόμα μου. Στη φυτεία βασικά καταλάβαμε αρκετά για την καλλιέργεια καπνού, φτιάξανε και πούρα εκεί μπροστά μας, ήταν πολύ ενδιαφέρουσα εμπειρία..περιτριγυρισμένοι από κότες και γουρουνάκια κτλ, ένα ζευγάρι Ρώσων από την Αγία Πετρούπολη φαινόταν να βλέπουν τέτοια πλάσματα πρώτη φορά στη ζωή τους Στο Piral del Rio επιστρέψαμε και την επόμενη μέρα, μετά τις βόλτες στο Vinales και πριν οδηγήσουμε προς κεντρική και ανατολική Κούβα. Εδώ οι φωτογραφίες από την αποικιακού στυλ αυτή πόλη με τα όμορφα χρωματιστά κτίρια, όπως και από τη φυτεία που ξεναγηθήκαμε. 
Σούρουπο πια (θυμόμουν τις συμβουλές να μην οδηγήσω νύχτα στην Κούβα), οδηγήσαμε μέχρι το Vinales. Σε μια διασταύρωση χωρίς σήμα, περιμένανε κάποιοι άλλοι νεαροί, πήραμε έναν από αυτούς στο αυτοκίνητο, τον πήγαμε μέχρι το Vinales. Εκεί μας πήγε στο εστιατόριο - μπαρ της οικογένειάς του, μας κέρασε φρέσκο χυμό ανανά και μας είπε αν θέλαμε εκδρομή με άλογα στην κοιλάδα να πάμε με τον αδερφό του. Γνωστές καταστάσεις πλέον, προσαρμοζόμασταν
Η ατμόσφαιρα στο μικρό αυτό χωριό φαινόταν πολύ πιο ανθρώπινη από την Αβάνα..άνθρωποι στις γειτονιές κάθονταν έξω, περπατούσαν, χόρευαν, και το κυριότερο δεν ενοχλούσαν τους τουρίστες. Τουλάχιστον όχι εμάς Να μην ξεχάσω, δε μείναμε στο casa που είχαμε κλείσει, σε ένα διπλανό σπίτι, προσπαθούσαν να μας εξηγήσουν το λόγο στα Ισπανικά. Το προσπεράσαμε, εφόσον μας άρεσε το σπίτι και η τιμή δεν άλλαζε (αφαιρέσαμε και την προκαταβολή), όλα ok. Φάγαμε ένα απίστευτα χορταστικό βραδινό, και βγήκαμε βολτίτσα. Είχε και χορευτική βραδιά σε ένα ανοιχτό μπαρ, απολαύσαμε salsa και αφρικάνικους χορούς από γυναίκες και άνδρες κάθε ηλικίας. Ζήλεψα που ήξερα μόνο κάτι λίγα και ντρεπόμουν να χορέψω, η δε Αλυόνα (σύζυγος) έβραζε γιατί από μικρή χορεύει πολύ καλά. Με μερικά γευστικότατα cocktails το ξεπεράσαμε! Κάτι που δε μας έκανε καλή εντύπωση, οι χορευτές και τραγουδιστές κάθε λίγο και λιγάκι έρχονταν στα τραπέζια και ζητούσαν φιλοδώρημα, με διάθεση να επιμένουν μάλιστα αν δεν ήθελες να δώσεις. Αυτό γενικά είναι εκτός της δικής μου λογικής, όταν κάτι μου αρέσει και εφόσον μπορώ, κάνω την κίνηση μόνος μου (όπως αργότερα στο Trinidad..), αλλά δεν αντέχω κάποιον να ζητάει έτσι. Οπότε κι εγώ μετέτρεψα αργότερα μερικά χρήματα σε Pesos Cubanos και βρήκα την υγειά μου (αγόραζα και φρούτα από λαϊκές σε απίστευτες τιμές ). Το είπα κι αυτό το παράπονο..Πάμε για ύπνο, γιατί η επόμενη μέρα είχε γνωριμία με αυτή την τόσο ιδιαίτερου κάλλους κοιλάδα με τους πανέμορφους γεωλογικούς σχηματισμούς!Είχαμε συνεννοηθεί να ξεκινήσουμε πολύ νωρίς την περιήγηση, για να έχουμε χρόνο να δούμε το Pinar del Rio λιγάκι ξανά και να οδηγήσουμε μετά μέχρι το Matanzas, για το επόμενο μέρος του ταξιδιού. Αποδείχθηκε καλή επιλογή και λόγω ζέστης, να 'μαστε λοιπόν πάνω στον Mojito και τον Pepe!!
Τόσο όμορφο περιβάλλον, βουνά από ασβεστόλιθο που καταστρέφονται με το πέρασμα του χρόνου, οργιώδης βλάστηση, φυτείες καπνού και καφέ, μικρές και μεγάλες σπηλιές. Ξέραμε για ένα μεγάλο σπήλαιο που κάνεις και βαρκάδα, αλλά επιλέξαμε και λόγω χρόνου να περπατήσουμε σε ένα μικρότερο, με πολύ στενά περάσματα. Φοβερή είσοδος! 
Αφού κάναμε και στάση για κερασμένο cocktail μέσα σε ποτήρι από ζαχαροκάλαμο με καλαμάκι από ζαχαροκάλαμο και κομμάτι ζαχαροκάλαμο για να πιπιλίζεις, πήραμε και καφέ σε κόκκους, ταλαιπωρήσαμε κι άλλο τα ήδη κατακαημένα αλογάκια μας (φαινόταν τόσο αδύναμα και κακοταϊσμένα..), μετά από τέσσερις ώρες τελειώσαμε και ήρθε η ώρα να αποχαιρετήσουμε το Vinales. Δώσαμε και κάτι από τα ρούχα στο παλικάρι που μας έκανε την ξενάγηση (να αρχίσει να αδειάζει η μία βαλίτσα, αυτά που είχαμε πάρει για να δώσουμε σε ανθρώπους εκεί ήταν πιο πολλά από τα δικά μας,χεχε!) Ξαναπεράσαμε μια βόλτα από το Pinar del Rio και μετά μπήκαμε στην Autopista (XOXO!!
) με προορισμό το Matanzas. Σταματήσαμε βέβαια για να δούμε και την περιοχή - χωριό Soroa, έξω από την Αβάνα πήραμε ωτοστόπ μία κοπέλα και φτάσαμε βραδάκι στον προορισμό μας.Να σας πω, για όσους δεν το γνωρίζουν, ότι το ωτοστόπ είναι τόσο μα τόσο δημοφιλές στην Κούβα! Στην αρχή το σκεφτόμασταν, κατόπιν οι αναστολές περάσανε και παίρναμε κόσμο και κοσμάκη, αστυνομικούς (!), φοιτητές, οποιονδήποτε!! Τις τελευταίες μέρες αποφασίσαμε ότι θα το περιορίσουμε γιατί ήταν κάπως δεσμευτικό στο να σταματάμε κάθε λίγο για φωτογραφίες έχοντας πάρει και κάποιον μαζί μας.. Να μερικές φωτογραφίες από Vinales.. Η συνέχεια περιλαμβάνει Varadero (γι' αυτό επιλέξαμε Matanzas για διαμονή) και μετά Cienfuegos και Trinidad...Συνεχίζουμε, γνωρίζουμε όλο και πιο πολλές πλευρές του νησιού, ντόπιους, μέρη....το χαιρόμασταν όλο και πιο πολύ!
Last edited:
