Ανδόρρα Γαλλία Μέσα Πυρηναία (Τουλούζη, Σπήλαιο Niaux, Κάστρο Montsegur, Oι «Κάθαροι» κ.α.) - Ανδόρα

soudianos

Member
Μηνύματα
3.695
Likes
6.289
Ονειρεμένο Ταξίδι
Βερακρούζ

Ζαλισμένοι τόσες μέρες από ιστορία, θρύλους, βαριεστημένοι από σπηλιές, και ερείπια, παραμορφωμένοι από επιστημονικά επιτεύγματα του ανθρώπου (τι μαρτύριο κι αυτό τρεις ώρες!) ας δώσουμε μια πιο ελαφριά νότα στην περιγραφή μας, όπως ακριβώς ήταν η συνέχεια της περιοδείας μας.

Για την Ανδόρα, είχαμε κάνει τις εξής προετοιμασίες: Είχαμε ειδοποιηθεί και φέραμε μαζί μας στο ταξίδι τα διαβατήρια, αναθέσαν οι δικοί μας την επίβλεψη των παιδιών τους στους Γάλλους θείους τους, και είχαν κάνει κράτηση δωματίων σε ξενοδοχείο από το internet.
Μισή ώρα μετά που μπήκαμε στον μεγάλο δρόμο φάνηκε μια πινακίδα με τεράστια γράμματα, σαν αυτές που έχουμε στα σύνορα μας στον Έβρο και γράφουν Κωνσταντινούπολη, αλλά εδώ έγραφε: «Βαρκελώνη».
– Μπα!!! Τη Βαρκελώνη της Ισπανίας εννοεί;
-Ναι αυτή είναι.
–Και πόση ώρα απ΄ εδώ;
-Γύρω στη μια ώρα κι΄ ’εχει πολύ καλό δρόμο.
-Οπότε τα σύνορα για Ισπανία είναι ακόμα λιγότερο.
Σε λίγο ξαναρωτώ:
-Καλά πότε θα φτάσουμε σ΄ αυτά τα Πυρηναία;
-Μα τώρα στα Πυρηναία πάνω είμαστε….

Ήμασταν λοιπόν στα Πυρηναία εδώ και πολύ ώρα, αλλά δεν το είχα καταλάβει. Γιατί; Γιατί δεν έβλεπα ούτε βράχια, ούτε γκρεμούς, ούτε κατσάβραχα και τρομαχτικές ρεματιές να σου φέρνουν ίλλιγο όπως τα βουνά της πατρίδας μας και μάλιστα τα Κρητικά. Οι ανηφόρες του δρόμου μας είχαν μικρή κλίση, οι πλαγιές ήταν καταπράσινες με μικρό χορτάρι σα γκαζόν. Ήρεμες πλαγιές που σε μερικά σημεία υπήρχαν και λουλουδάκια σα να ήταν Άνοιξη. Η μέρα ήταν ηλιόλουστη και σε κάποιες στροφές φαινόταν από το ένα μέρος ο απέραντος κάμπος της Γαλλίας Επικίνδυνες στροφές δεν είχαμε, γενικά ανεβαίναμε άνετα τα Πυρηναία, μια οροσειρά που αρχίζει από την Μεσόγειο και φτάνει μέχρι τον Ατλαντικό, και είναι φυσικό σύνορο Γαλλίας και Ισπανίας. H ψηλότερη κορυφή φτάνει τα 3400 μέτρα. Πλησιάζοντας τα σύνορα της Ανδόρας, το τοπίο άλλαζε μερικές φορές προς το άγριο, αλλά το απολαμβάναμε και δεν μας δημιουργούσε πρόβλημα.

Στα σύνορα είχαν δυο μπάρες για έλεγχο από κάθε πλευρά. Πήραμε σειρά πίσω από τα άλλα αυτοκίνητα, αργά-αργά τις περάσαμε χωρίς να μας σταματήσουν και μπήκαμε στο κρατίδιο. Εδώ είναι ο φορολογικός παράδεισος της Ευρώπης, και η χώρα του σκι για τον χειμώνα, εποχή που για τους ντόπιους είναι η τουριστική περίοδος. Η ποσότητα αφορολόγητων, όπως τσιγάρα, ποτά, κρασιά, που επιτρέπεται να βγάλεις από τη χώρα είναι ορισμένη για κάθε άτομο. Πάντα γίνεται έλεγχος στην έξοδο από τη χώρα, κυρίως όμως ελέγχονται αυστηρά οι επιβάτες των αυτοκίνητων με πινακίδα από την περιοχή του Παρισιού, γιατί οι Παριζιάνοι το παίζουν ανώτεροι και πρωτευουσιάνοι. Και οι τελωνειακοί βγάζουν το άχτι τους πάνω τους, σύμφωνα με τις πληροφορίες που μας έδωσαν. Οι επιβάτες που είναι από μακρινές περιοχές, που δεν είναι εύκολο να ξανάρθουν, όλο και κάτι παραπάνω προσπαθούν να περάσουν. Αντίθετα είναι πιο ελαστικοί στον έλεγχο στους κατοίκους των κοντινών περιοχών όπως π.χ. της Τουλούζης.

Αμέσως μετά τα σύνορα δεκάδες μαγαζιά με την επιγραφή, Tax free market, καφέ, εστιατόρια και μερικά ξενοδοχεία, έχουν δημιουργήσει ένα οικισμό πάνω στην πλαγιά για την εξυπηρέτηση των επισκεπτών που έρχονται αποκλειστικά για ψώνια.. Οι τιμές όμως εδώ είναι ακριβότερες από αυτές της πρωτεύουσας. Συνεχίσαμε την όμορφη διαδρομή μέσα στην Ανδόρα, με τις υψηλές βουνοκορφές να ορθώνονται γύρω μας, χωρίς ωστόσο να συναντάμε δυσκολία στη οδήγηση. Η χάραξη του δρόμου έχει γίνει με τέτοιο τρόπο που δεν δυσκολεύει τον οδηγό, αν εξαιρέσουμε κάποιες στροφές σε μερικά σημεία, αλλά γενικά αισθάνεσαι ασφαλής. Πως μπορούσε να γίνει διαφορετικά όταν αυτή είναι ο μοναδικός δρόμος που ενώνει την Γαλλία με την Ανδόρα, κι εξυπηρετεί χιλιάδες εκδρομείς.
Φτάσαμε στην πρωτεύουσα Andora la Vella, βρήκαμε εύκολα το ξενοδοχείο μας μέσα στην πόλη, ένα πεντάστερο με τιμή προσφοράς 40 ευρώ το δίκλινο τώρα που δεν είναι τουριστική περίοδος και σύμφωνα με την τιμή κράτησης από το internet. Έγινε όμως μια παράλειψη στη διαδικασία της κράτησης, ήταν ακόμα αρχή, και χρειαζόταν ακόμη ένα κλικ, όπως μας είπαν στη υποδοχή. Παρόλα αυτά ίσχυε η τιμή του internet, αλλά πώς να μην ίσχυε, αφού άλλους πελάτες δεν είδαμε. Ταλαιπωρημένοι από το πρωί στους δρόμους και στις ορειβασίες, δώσαμε ραντευού μετά από δύο ώρες ξεκούραση, για να πάμε για φαγητό.
Επήγαμε στο πιο κοντινό μας εστιατόριο, που ήταν ιταλικό, πήραμε από ένα βασικό μενού με ωραία παγωτά στο τέλος και δυο μπουκάλια γαλλικό κρασί σύνολο 80 ευρώ για τέσσερα άτομα. Η συνεννόηση με τον σερβιτόρο έγινε στα Γαλλικά.

Η γλώσσα που μιλιέται στην Ανδόρα είναι η καταλανική, αλλά εκτός απ΄ αυτή στα καταστήματα μιλάνε γαλλικά και αγγλικά. Η πρωτεύουσα είναι κτισμένη σε υψόμετρο 1050 μέτρων, πάνω σε μια στενή κοιλάδα περιτριγυρισμένη από βουνά και λόφους. Οι επίπεδες επιφάνειες είναι λίγες, γι΄ αυτό έχουν δημιουργηθεί τεχνικά κι΄ άλλες, ισοπεδώνοντας ένα μέρος για τις βασικές ανάγκες που χρειάζεται μια πόλη. Το χαμηλότερο υψόμετρο του κρατιδίου είναι 870μ και η πιο ψηλή κορυφή φτάνει στα 2959. Η θερμοκρασία τον χειμώνα φτάνει μέχρι τους -1ο C. Είναι κράτος αυτόνομο αλλά υπό την προστασία του προέδρου της Γαλλίας.

Τη επόμενη μέρα το πρωί ξεκινήσαμε για τα αφορολόγητα ψώνια μας στην πόλη, τα οποία κάναμε στο μοναδικό μεγάλο super market, που βρίσκεται στο κέντρο της, και που είναι το πιο κατάλληλο για αγορά τέτοιων ειδών. Ποτά, κρασιά, τσιγάρα, πούρα, είδη τροφίμων πολυτελείας όπως χαβιάρι κ.α. σε μεγάλες ποσότητες και απ’ όλες της μάρκες. Οι τιμές ήταν στο 1/3 των τιμών της Ελλάδας περίπου. Αγοράσαμε την επιτρεπτή από το τελωνείο ποσότητα, τη βάλαμε στο αυτοκίνητο, και ξεκινήσαμε για μια χαλαρή βόλτα να εξερευνήσουνε την πόλη, να χαζέψουμε τα υπόλοιπα καταστήματα με τα αρώματα, τα ρούχα κ.α., να μάθουμε τι άνθρωποι την κατοικούν.

Η μέρα είχε προχωρήσει, ή κίνηση στο μοναδικό μεγάλο δρόμο γινόταν κυρίως από ντόπιους. Ξαφνικά, αισθάνθηκα ότι βρισκόμουν σε μια ατμόσφαιρα γνωστή και οικεία, με εικόνες που κάπου, κάποτε τις είχα ξαναδεί. Ήταν ένα χρώμα λατίνο, που εξέπεμπαν τα χαρακτηριστικά των ανθρώπων, οι κινήσεις τους, το ντύσιμο τους, και ιδίως η ευχάριστη στην ακοή ισπανική διάλεκτο που έβγαινε καθαρά και δυνατά από τις ελεύθερες ομιλίες των κατοίκων. Μια μεσογειακή άνετη συμπεριφορά, αλλά και με τις υπερβολές της, όπως οι καλοζωισμένοι μεσήλικες που κάπνιζαν πούρα στον δρόμο. Ήταν μια όμορφη αίσθηση από ένα σύνολο εικόνων διαφορετικές απ΄ αυτές της πόλης της Τουλούζης. Η ευχάριστη έκπληξη στο άκουσμα της ισπανικής διαλέκτου την οποία δεν είχα ακούσει για πολλά χρόνια, δεν έμεινε εκ΄ μέρους μου ανεκμετάλλευτη. Επιτέλους μετά από τόσες μέρες στη Γαλλία, «μίλησα»… κι΄ εγώ. Γιατί, που και πως να μίλαγα μέχρι τώρα, όταν είχαμε μαζί μας σχεδόν πάντα το «διερμηνέα» μας; Η μόνο φορά στην Τουλούζη ήταν όταν επήγα με τη σύζυγο στην πόλη για μια βολτούλα στο όμορφο πάρκο και για να αγοράσουμε ένα κιλό παγωτό για το σπίτι!!!

Καταλάβατε βέβαια τα θαυμαστικά οι γνωρίζοντες από Γαλλία… Οι υπάλληλοι απορούσαν και ξαναρώταγαν.-Ένα κιλό;;; -Ουί… γιές… -40 ευρώ το κιλό. Κανένα πρόβλημα. Αλλά τι είδος να πάρουμε, αφού είχαν τρία μόνο είδη, καθένα μέσα σε πλαστικά που έμοιαζαν σαν παγοκολώνες; Μια τέτοια παγοκολώνα του ενός κιλού μας έδειχνα να πάρουμε. Τ’ αφήσαμε λοιπόν κι’ αγοράσαμε τούρτα.
Ας αφήσουμε όμως τους Γάλλους με τα γαλλικά τους, κι΄ ας γυρίσουμε στα πεζοδρόμια της Ανδόρας.
 

Attachments

Last edited by a moderator:

KLEOPATRA

Member
Μηνύματα
5.869
Likes
2.260
Ονειρεμένο Ταξίδι
Ειρηνικος ..παντου
Υπεροχη εμπειρια το σπηλαιο καπετανιε!!!!
 

PAPI_9

Member
Μηνύματα
138
Likes
135
Επόμενο Ταξίδι
Είμαστε στην έρευνα....
Ονειρεμένο Ταξίδι
Ο ΚΟΣΜΟΣ ΟΛΑΚΕΡΟΣ!!!
Πολύ ωραίος προορισμός και περιγραφή επίσης.. Ευχαριστούμε και αναμένουμε τη συνέχεια:clap:
 

elenara88

Member
Μηνύματα
1.789
Likes
1.817
Επόμενο Ταξίδι
Πορτογαλία
Ονειρεμένο Ταξίδι
Ανταρκτική, Περού, Ινδία
Ο καπετανιος ξεκινησε ιστοριααααα ... ολεεεεε:clap:
οπως παντα τα λες τοσο ομορφα ... ελπιζω η συνεχεια να μην αργησει:clap::clap:
 

soudianos

Member
Μηνύματα
3.695
Likes
6.289
Ονειρεμένο Ταξίδι
Βερακρούζ
Eφχ παιδιά.
Δεν την προόριζα για τις ιστορίες αλλά στις πληροφορίες. 'Ομως μου έβγαζε πλ/ριες-Ευρώπη και μετά δεν έβλεπα Γαλλία, οπότε την έβαλα εδώ
για να μπει στη θέση της για όποιον χρειαστεί κάτι.

Εδώ σημαδεμένες οι περιοδείες μας με τα μέρη που πήγαμε



ESA



ESA Ariane


σπήλαιο Niaux η είσοδος

 

Attachments

pattyyy

Member
Μηνύματα
1.565
Likes
1.271
Επόμενο Ταξίδι
χμ...
Ονειρεμένο Ταξίδι
νότια αφρική
Πολύ ενδιαφέρουσες πληροφορίες! Η διαδρομή στα Πυρηναία με προορισμό την Ανδόρα είναι πολύ όμορφη! Περιμένω τις εντυπώσεις σου!
 

soudianos

Member
Μηνύματα
3.695
Likes
6.289
Ονειρεμένο Ταξίδι
Βερακρούζ
Πολύ ενδιαφέρουσες πληροφορίες! Η διαδρομή στα Πυρηναία με προορισμό την Ανδόρα είναι πολύ όμορφη! Περιμένω τις εντυπώσεις σου!
τόχω στα υπόψη paty, συμπεραίνω πως την έκανες. το αφήνω όμως τελευταίο μαζί και το... πολιτισμικό σοκ που έπαθα στην Ανδόρα.....
 

SPROM

Member
Μηνύματα
774
Likes
177
Επόμενο Ταξίδι
Εξεταστική
Ονειρεμένο Ταξίδι
Δεν ξέρω τώρα...
τόχω στα υπόψη paty, συμπεραίνω πως την έκανες. το αφήνω όμως τελευταίο μαζί και το... πολιτισμικό σοκ που έπαθα στην Ανδόρα.....
πολιτισμικό σοκ στην Ανδόρρα;; Γιατί σου συνέβη αυτό;
Εγώ, για το λίγο που τη θυμάμαι, είχα περάσει χάλια. Χάλια!
 

soudianos

Member
Μηνύματα
3.695
Likes
6.289
Ονειρεμένο Ταξίδι
Βερακρούζ
Ήμασταν στην εποχή της καλύτερης ανθοφορίας της φύσης στη Γαλλία. Μόλις αφήναμε με το πετρελαιοκίνητο Πεζώ 2000 τα τελευταία σπίτια των προαστίων της Τουλούζης, ταξιδεύαμε μέσα σε μια κίτρινη θάλασσα από ηλιοτρόπια που ήταν στην ομορφότερη τους φάση. Τεράστιες εκτάσεις από κίτρινο που χάνονταν πίσω από λοφίσκους, και συνέχιζαν μέχρι όπου έφτανε το μάτι μας. Ιδιωτικές μεγάλες περιουσίες από καλλιεργημένες λωρίδες γης που τα σύνορα τους δεν διακρίνονταν. Η καλλιέργεια των ηλιοτρόπιων ήταν πιο έντονη στη διαδρομή προς το Carcassonne.





Τα αρδευτικά κανάλια έκαναν συχνά την παρουσία τους στις διαδρομές μας, μεταφέροντας άφθονο νερό από το Γαρούνα που το κατέβαζε από τα Πηρυναία για να ποτίζει αυτή την ευλογημένη καρποφόρα γη, που δεν γνωρίζει από άγονα και πετρώδη βουνά και που μια σύγκριση με της Ελλάδας σε καταθλίβει. Καμιά ανθρώπινη δραστηριότητα δεν επηρέαζε άσχημα την αισθητική κατά τη διάρκεια της οδήγησης στους καλούς αυτοκινητόδρομους μεγάλους ή μικρούς, που με τις σημάνσεις τους, έδιναν πλήρη ενημέρωση στον επισκέπτη της περιοχής. Πολύ συχνά πινακίδες έδειχναν χώρους για κάμπινκ ιδιωτικό ή δημόσιο. Η τιμή απ΄ ότι μου είπαν ήταν 3-4 ευρώ το άτομο. Περάσαμε κοντά από ένα κάμπινκ, κάναμε μια μικρή στάση, δίπλα του κυλούσε ήρεμα τα νερά του ένα ποτάμι κάτω από τη σκιά πανύψηλων δένδρων. Όλο το έδαφος ήταν σκεπασμένο από φυσικό γκαζόν, πρόσεξα ηρεμία, οργάνωση και πολύ καθαριότητα.

Οι ντόπιοι πρακτικοί και απλοί στις περιοδείες τους προτιμούν την επαφή με την φύση αυτή την εποχή του καλοκαιριού, ιδίως όταν υπάρχουν όλες οι βασικές παροχές, κι΄ όταν ο συγκάτοικος σου θα φερθεί πολιτισμένα και θα σεβαστεί τον χώρο. Άλλη συνήθεια των Γάλλων εκδρομέων ήταν η μεταφορά μαζί τους του μεσημεριανού πρόχειρου φαγητού. Φαγητό από το σπίτι, ή μεγάλα σάντουιτς από γαλλικές φρέσκες μπαγκέτες, φρούτα, μπύρες και αναψυκτικά κι ότι άλλο τρώγεται πρόχειρα. Χώροι γι΄ αυτό υπήρχαν παντού, σε ειδικά διαμορφωμένους χώρους δίπλα στα ποτάμια, κάτω απ’ τη σκιά των δένδρων, πάνω σε ξύλινους πάγκους ήταν η χαρά των παιδιών και η ελευθερία των μεγάλων. Αυτό ήταν και το δικό μας πρόγραμμα των εκδρομών που τέλειωναν με την άφιξη στο σπίτι μετά τις επτά οπότε είχαμε το κανονικό δείπνο. Από γαλλικό μενού βέβαια. Η Γαλλίδα νοικοκυρά δεν ήθελε να ανακατευόμαστε αλλά να μας περιποιείται μόνη της. Περιείχε πολλά και διάφορα και πάντα χόρταινες. Εκτός απ’ το κύριο πιάτο υπήρχαν πολλά σαλαμοειδή και κονσερβοειδή πικάντικα Πολύ μου άρεσε η συνέχεια με την ποικιλία των τυριών και το μαύρο κρασί, που συνοδευόταν με κουτσομπολιό και αστεία. Την μόνη φορά που ανακατευτήκαμε, μετά από διαβουλεύσεις… του «δικού» μας με την νοικοκυρά, ήταν στο ψήσιμο των σαλιγκαριών που του φέραμε από την Κρήτη για τα οποία τρελαίνεται…

Στις μικρές πόλεις και στα χωριά υπήρχε τάξη και καθαριότητα. Κουκλίστικο ήταν το χωριό Foix που το είδαμε στην επιστροφή μας από το σπήλαιο. Είναι πρωτεύουσα της περιοχής Ariege στην οποία ανήκει και το σπήλαιο. Ένα μεγάλο μακρύ πάρκο στη μέση της πόλης χώριζε τους δυο κύριους δρόμους της. Περισσότερο εδώ θαυμάσαμε τις γλάστρες με τις ανθισμένες πετούνιες που τις είχαν τοποθετήσει πάνω στις κολόνες του φωτισμού των δρόμων, και πάνω στον εξωτερικό τοίχο των σπιτιών ιδιωτικών ή και δημοσίων. Ήταν κάτι πρωτότυπο και παράδειγμα προς μίμηση…

Foix


Foix Ο στρογγυλός πύργος του κάστρου από δρόμο της πόλης


Foix


Το ιστορικό κάστρο του Foix είναι κτισμένο πάνω σένα βράχο που βρίσκεται μέσα στο χωριό Οι τρεις πύργοι υψώνονται στον ουρανό δίνοντας του μια επιβλητική όψη ορατή από πολύ μακριά. Οι δύο τετράγωνοι κτίστηκαν τον 11ο αιώνα και ο στρογγυλός τον 15ο. Είναι κτισμένο σε στρατηγικό σημείο γιατί έλεγχε όλη την περιοχή στους θρησκευτικούς πολέμους.

Chateau de Foix


Η μόνη διαδρομή που κάναμε στα βόρεια της Τουλούζης, ήταν αυτή στο χωριό Cordes, και στο μεσαιωνικό χωριό Najac όπως τα βλέπεται στον χάρτη. Σ’ αυτή τη διαδρομή στη θέση της καλλιέργειας των ηλιοτροπίων είχε πάρει αυτή των σιτηρών και των ζωοτροφών. Σύγχρονες μηχανές θέριζαν και δεμάτιαζαν το χόρτο σε μεγάλους όγκους που τους βλέπαμε σκορπισμένους πάνω στα χωράφια, έτοιμους να προωθηθούν στο εμπόριο. Ο αυτοκινητόδρομος που πήραμε ήταν με διόδια, είχε 4 λωρίδες, η ταχύτητα μας σταθερή ήταν στα 150km και για λίγα λεπτά στην επιστροφή πιάσαμε τα 180km. Εκεί που πηγαίναμε θα συναντούσαμε άλλες δύο οικογένειες Γάλλων συγγενών με παιδιά.. Στο χωριό Cordes σταματήσαμε για να δούμε ένα συγκρότημα με αγροτουρισμό. Μεταξύ των άλλων έκτρεφαν άλογα κι’ έδιναν μαθήματα ιππασίας σε νεαρά κυρίως άτομα και σε παιδιά. Κάναμε επίσκεψη στους χώρους, εσωτερικούς και εξωτερικούς με τα παλαιά εργαλεία αγροτικής καλλιέργειας και γενικής χρήσης.

Τo Μεσαιωνικό Νajac είναι κτισμένο πάνω σε λόφο, που στην κορυφή του βρίσκεται το ομώνυμο κάστρο. Κι εδώ έχουμε άλλο ένα ιστορικό κάστρο κτισμένο το 1250, ήταν απόρθητο και για 100 χρόνια διατηρούσε την ειρήνη στην περιοχή. Ο πύργος του έχει ύψος 40 μέτρα, και έχει τη μοναδική ιδιαιτερότητα στον κόσμο να βρίσκονται τρεις τοξότες μαζί σε ανοίγματα 6,80 μέτρων.

Najac. To κάστρο στο βάθος

Συναντηθήκαμε με τους υπόλοιπους, περιπλανηθήκαμε στα στενά σοκάκια της παλιάς πόλης, ανεβήκαμε στο κάστρο και καταλήξαμε σε χώρο για πικ νικ κοντά στο ποτάμι που περνά έξω από το χωριό, όπου κι άλλες οικογένειες Γάλλων είχαν στρατοπεδεύσει. Όλοι της παρέας μας ακόμα και τα δεκάχρονα παιδιά ήξεραν κάποιες ελληνικές λέξεις… Ποιες ήταν αυτές; Ποιες άλλες, αφού δεν ήτανε μήνας που είχε τελειώσει το ευρωπαϊκό του 2004, τότε που στείλαμε και τους Γάλλους του Ζιντάν και του Ενρύ, στο σπίτι τους; Οι λέξεις λοιπόν των μικρών ήταν: «Nikopolidis”, “Charisteas” και όλοι οι υπόλοιποι της ομάδας...

Νajac
 

ΕΡΣΗ

Member
Μηνύματα
6.454
Likes
2.529
Επόμενο Ταξίδι
Βερολίνο (ξανά!)
Ονειρεμένο Ταξίδι
Λάος, Βιετνάμ, Καμπότζη
Πολυ ομορφη εκδρομη Αντωνη. Την απολαμβανω με το παραπανω!
 

Εκπομπές Travelstories

Τελευταίες δημοσιεύσεις

Booking.com

Στατιστικά φόρουμ

Θέματα
33.112
Μηνύματα
880.644
Μέλη
38.838
Νεότερο μέλος
Crimson_gr

Κοινοποιήστε αυτή τη σελίδα

Top Bottom