psilos3
Member
- Μηνύματα
- 7.095
- Likes
- 56.060
- Επόμενο Ταξίδι
- ;
- Ταξίδι-Όνειρο
- Αναζητείται!
Στα μπαρ και το πάρκο των Χριστουγέννων
Ευτυχώς το χιόνι δε κράτησε για πολύ, βγάζοντας με στο δρόμο και πάλι, την ώρα που τα εστιατόρια της πόλης είχαν ήδη ξεκινήσει να στήνονται για το βράδυ της προ-παραμονής:
Μπήκα σ’ ένα μάρκετ προκειμένου να ψωνίσω μερικές προμήθειες αλλά και μια ωραία ΙΡΑ την οποία είχα αποφασίσει να πιώ βολτάροντας στο βραδινό Nyhavn το οποίο δε μπορούσα με τίποτα να παραλείψω για νυκτερινή φωτογράφιση και βιντεοσκόπηση. Βλέπετε η Δανία δεν είναι Σουηδία, το αλκοόλ πωλείται σχεδόν παντού κι επιτρέπεται να το καταναλώσεις κι έξω:
Να μιλήσω ξανά για την ομορφιά του σημείου είναι νομίζω περιττό, με τη νύχτα να δίνει άλλη διάσταση και ξεχωριστές πραγματικά εικόνες:
Έκανα τη γύρα μου ως όφειλα διαπιστώνοντας προς στιγμήν πως το κρύο είναι πλέον ισχυρότερο, κάτι που δεν είχα καταλάβει ως εκείνη την ώρα ευρισκόμενος σε συνεχή κίνηση:
Αφού στάθηκα για λίγο απέναντι από το κτήριο «Magasin du Nord» γνωστής Δανέζικης εμπορικής αλυσίδας, μπήκα και πάλι στον πεζόδρομο Strøget προς την αντίθετη όμως κατεύθυνση αυτή τη φορά, όπου είδα κι ανταλλακτήριο χρημάτων, για πρώτη και τελευταία φορά στην εκδρομή, κάτι που βεβαίως δε χρειάστηκε:
Ήταν θέμα ελάχιστων λεπτών να βρεθώ στην πλατεία «Rådhuspladsen» όπου προς στιγμήν κοντοστάθηκα, μέχρι να βρω και εκεί το άγαλμα του «Hans Christian Andersen» που είχα στις σημειώσεις μου:
Δε σας κρύβω ότι διψούσα, και πως άλλη μια στάση (μικρή ή μεγάλη) για ανάσες και ζεστασιά χωρούσε στην εξίσωση. Έτσι πέρασα απ’ τη διάβαση τη λεωφόρο «H. C. Andersens» στοχεύοντας στην απέναντι περιοχή όπου βρίσκονται συγκεντρωμένες μερικές pub που είχα ήδη βάλει στο μάτι. Αφού έκανα έρευνα αγοράς κατέληξα εν τέλει στην «Old English Pub» που είχε και τον περισσότερο κόσμο. Και Old και English σκέφτηκα, πόσο άσχημα να είναι;
Μιας και το πρόγραμμα είχε βγει -ίσως και με το παραπάνω- δεν υπήρχε ιδιαίτερο άγχος. Έπινα τις μπυρίτσες μου ήσυχος έχοντας τσεκάρει μόνο το πρόγραμμα λειτουργίας του Tivoli, την πόρτα του οποίου περνούσα λίγο μετά τις εννιά σκανάροντας το εισιτήριο μου:
Όπως έγραψα και στον πρόλογο μου ήταν από τα λεφτά που μετάνιωσα. Δε χαλάστηκα προς θεού, ίσως να φταίει κι η κούραση μου, ωστόσο δε μπόρεσα να ανακαλύψω τελικά τον λόγο που βρέθηκα ως μεμονωμένος ταξιδιώτης σ’ ένα τέτοιο πάρκο:
Ίσως αν ήμουν πιτσιρικάς να μου άρεσε το τρίτο σε λειτουργεία παλαιότερο λουνα παρκ στον κόσμο που πρωτοάνοιξε τις πύλες του το 1843, αν κι από τότε που με θυμάμαι με αποτρέπουν τέτοιου είδους θεάματα.
Οφείλω να πω βέβαια πως είχε γίνει δουλίτσα κι όπως και να ‘χει όσο προχωράς εκτιμάς αυτό που βλέπεις στον συγκεκριμένο χώρο. Λιμνούλες με καράβια, τρενάκι του τρόμου, γιγαντιαίο σφυρί, συγκρουόμενα κι άλλα πολλά συνέθεταν το Tivoli park, που έχει και τις περισσότερες επισκέψεις στη Σκανδιναβία, ειδικά τέτοιες μέρες:
Άλλωστε ήταν και η μόνη μέρα που θα μπορούσα να το δω μιας και στις 24 του μήνα ήταν και αυτό κλειστό. Έτσι, παίζοντας το ρόλο του ρεπόρτερ του Travelstories προκειμένου να σας δείξω τι εστί Χριστουγεννιάτικο Tivoli, περιπλανήθηκα όσο μπορούσα μέχρι να προχωρήσω τελικά προς την έξοδο:
Με τον πάγο να κυριαρχεί πλέον στα περισσότερα πεζοδρόμια, γύρισα με μεγάλη προσοχή στο εξίσου παγωμένο δωμάτιο του ξενοδοχείου μου, γεγονός εντελώς απαράδεκτο.
Έχε χάρη που ήμουν εντελώς κομμάτια, μιας και η ώρα πλησίαζε τις 11 κι εγώ εκτός όλων των άλλων είχα γράψει και 23 χιλιόμετρα με τα πόδια.
Ήμουν όμως αρκετά ευχαριστημένος…
Ευτυχώς το χιόνι δε κράτησε για πολύ, βγάζοντας με στο δρόμο και πάλι, την ώρα που τα εστιατόρια της πόλης είχαν ήδη ξεκινήσει να στήνονται για το βράδυ της προ-παραμονής:
Μπήκα σ’ ένα μάρκετ προκειμένου να ψωνίσω μερικές προμήθειες αλλά και μια ωραία ΙΡΑ την οποία είχα αποφασίσει να πιώ βολτάροντας στο βραδινό Nyhavn το οποίο δε μπορούσα με τίποτα να παραλείψω για νυκτερινή φωτογράφιση και βιντεοσκόπηση. Βλέπετε η Δανία δεν είναι Σουηδία, το αλκοόλ πωλείται σχεδόν παντού κι επιτρέπεται να το καταναλώσεις κι έξω:
Να μιλήσω ξανά για την ομορφιά του σημείου είναι νομίζω περιττό, με τη νύχτα να δίνει άλλη διάσταση και ξεχωριστές πραγματικά εικόνες:
Έκανα τη γύρα μου ως όφειλα διαπιστώνοντας προς στιγμήν πως το κρύο είναι πλέον ισχυρότερο, κάτι που δεν είχα καταλάβει ως εκείνη την ώρα ευρισκόμενος σε συνεχή κίνηση:
Αφού στάθηκα για λίγο απέναντι από το κτήριο «Magasin du Nord» γνωστής Δανέζικης εμπορικής αλυσίδας, μπήκα και πάλι στον πεζόδρομο Strøget προς την αντίθετη όμως κατεύθυνση αυτή τη φορά, όπου είδα κι ανταλλακτήριο χρημάτων, για πρώτη και τελευταία φορά στην εκδρομή, κάτι που βεβαίως δε χρειάστηκε:
Ήταν θέμα ελάχιστων λεπτών να βρεθώ στην πλατεία «Rådhuspladsen» όπου προς στιγμήν κοντοστάθηκα, μέχρι να βρω και εκεί το άγαλμα του «Hans Christian Andersen» που είχα στις σημειώσεις μου:
Δε σας κρύβω ότι διψούσα, και πως άλλη μια στάση (μικρή ή μεγάλη) για ανάσες και ζεστασιά χωρούσε στην εξίσωση. Έτσι πέρασα απ’ τη διάβαση τη λεωφόρο «H. C. Andersens» στοχεύοντας στην απέναντι περιοχή όπου βρίσκονται συγκεντρωμένες μερικές pub που είχα ήδη βάλει στο μάτι. Αφού έκανα έρευνα αγοράς κατέληξα εν τέλει στην «Old English Pub» που είχε και τον περισσότερο κόσμο. Και Old και English σκέφτηκα, πόσο άσχημα να είναι;
- Είμαστε σε happy hour ως τις 8 κύριε
- Καλά που το λες, έτσι κι αλλιώς είχα σκοπό να κάτσω. Γέμιζε τα pint!
Μιας και το πρόγραμμα είχε βγει -ίσως και με το παραπάνω- δεν υπήρχε ιδιαίτερο άγχος. Έπινα τις μπυρίτσες μου ήσυχος έχοντας τσεκάρει μόνο το πρόγραμμα λειτουργίας του Tivoli, την πόρτα του οποίου περνούσα λίγο μετά τις εννιά σκανάροντας το εισιτήριο μου:
Όπως έγραψα και στον πρόλογο μου ήταν από τα λεφτά που μετάνιωσα. Δε χαλάστηκα προς θεού, ίσως να φταίει κι η κούραση μου, ωστόσο δε μπόρεσα να ανακαλύψω τελικά τον λόγο που βρέθηκα ως μεμονωμένος ταξιδιώτης σ’ ένα τέτοιο πάρκο:
Ίσως αν ήμουν πιτσιρικάς να μου άρεσε το τρίτο σε λειτουργεία παλαιότερο λουνα παρκ στον κόσμο που πρωτοάνοιξε τις πύλες του το 1843, αν κι από τότε που με θυμάμαι με αποτρέπουν τέτοιου είδους θεάματα.
Οφείλω να πω βέβαια πως είχε γίνει δουλίτσα κι όπως και να ‘χει όσο προχωράς εκτιμάς αυτό που βλέπεις στον συγκεκριμένο χώρο. Λιμνούλες με καράβια, τρενάκι του τρόμου, γιγαντιαίο σφυρί, συγκρουόμενα κι άλλα πολλά συνέθεταν το Tivoli park, που έχει και τις περισσότερες επισκέψεις στη Σκανδιναβία, ειδικά τέτοιες μέρες:
Άλλωστε ήταν και η μόνη μέρα που θα μπορούσα να το δω μιας και στις 24 του μήνα ήταν και αυτό κλειστό. Έτσι, παίζοντας το ρόλο του ρεπόρτερ του Travelstories προκειμένου να σας δείξω τι εστί Χριστουγεννιάτικο Tivoli, περιπλανήθηκα όσο μπορούσα μέχρι να προχωρήσω τελικά προς την έξοδο:
Με τον πάγο να κυριαρχεί πλέον στα περισσότερα πεζοδρόμια, γύρισα με μεγάλη προσοχή στο εξίσου παγωμένο δωμάτιο του ξενοδοχείου μου, γεγονός εντελώς απαράδεκτο.
Έχε χάρη που ήμουν εντελώς κομμάτια, μιας και η ώρα πλησίαζε τις 11 κι εγώ εκτός όλων των άλλων είχα γράψει και 23 χιλιόμετρα με τα πόδια.
Ήμουν όμως αρκετά ευχαριστημένος…
Last edited:
