Νορβηγία Νορβηγία: φιορδ, παγετώνες, raspberries και μανιτάρια

[Menia21]

Η αλήθεια είναι ότι η βροχή δεν σταμάτησε καθόλου. Αρα το μουσείο ήταν μονόδρομος. Το Glacier Museum είναι μια εξαιρετική επιλογή για να μάθεις τα πάντα για τους παγετώνες. Εχει διαδραστικά παιχνίδια για μικρούς και μεγάλους και έχει χρησιμοποιηθεί πολλή τεχνολογία. Ξεκινάς με το multi media tunnel, όπου σε κλείνουν σε ένα θεοσκότεινο τούνελ- απομίμηση ice tunnel και ξεκινά ένα σκηνικό με φώτα, παρουσιάσεις για την παγκόσμια κλιματική αλλαγή στα αγγλικά και στο τέλος βγαίνεις ζαλισμένος και προβληματισμένος. Ο τρόπος που γίνεται η παρουσίαση αυτή έχει κάτι το ζοφερό, όταν βγήκαμε από το τούνελ νιώθαμε μουδιασμένοι και με πολλά ερωτηματικά στο κεφάλι μας. Περιττό να πω ότι εάν είσαι κλειστοφοβικός ΔΕΝ το κάνεις. Στη συνέχεια μπήκαμε στην αίθουσα προβολής ενός αφιερώματος για τους παγετώνες της Νορβηγίας, το οποίο βίντεο είχε την εξής ιδιαιτερότητα: παιζόταν σε πέντε (!) μεγάλες οθόνες, όπου οι λήψεις είχαν γίνει από ένα ελικόπτερο. Όπως έγραψε ένας συνταξιδιώτης σε άλλο site: "Be aware that the wrap around screening of a helicopter flight over the glacier is very realistic and you will be "banking" with the pilot as you sweep around crags and ice walls......not advisable for those with a fear of heights and/or flying." Δεν μπορώ να το περιγράψω αλλιώς. Νομίζω ότι όλοι ζαλίστηκαν, ήταν λες και ήμασταν εμείς μέσα στο ελικόπτερο και πετούσαμε πάνω από τους παγετώνες. Συγκλονιστική εμπειρία! Και μετά την εικονική πτήση, περάσαμε αρκετή ώρα με τα διαδραστικά παιχνίδια και πειράματα. Φτιάξαμε πάγο, βάψαμε πάγο, δημιουργήσαμε ηλεκτρικό ρεύμα από το λυώσιμο του νερού του παγετώνα. Και άλλα τέτοια. Ενα 2ωρο κάτσαμε στο μουσείο. Η βροχή συνεχιζόταν, οπότε το πήραμε απόφαση ότι για σήμερα δυστυχώς δεν θα μπορούσαμε να κάνουμε πολλά. Ξεκινήσαμε πίσω για το Sogndal για να βρούμε κάποιο εστιατόριο, μιας και στο Fjaerland δεν μπορέσαμε να βρούμε τίποτα ανοικτό. Στο Sogndal πολύ δύσκολο το πάρκιν και πάντα με πληρωμή. Βρήκαμε ένα μπριζολάδικο (έτσι λεγόταν το εστιατόριο) και καθήσαμε για μπριζόλες. Αυτά για σήμερα. Επιστροφή στο ξενοδοχείο, ξεκούραση, δείπνο και ετοιμασία για την αυριανή μας τεράστια ημέρα! Διότι για αύριο έδινε ηλιοφάνεια και θα φεύγαμε για άλλο ξενοδοχείο και περιοχή! Ύπνο λοιπόν!

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• …

  Go to chapter

  Go
• 10
• 11
• 12
• 13
• 14
• …

  Go to chapter

  Go
• 27

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 12 of 27

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[Menia21]

Το Bergen είναι μια πόλη - ποιήμα. Καθόλου άδικα το 2000 ονομάστηκε City of Culture. Επίσης πολλά μουσικά συγκροτήματα, όπως οι αγαπημένοι μου Röyksopp , προτιμούν το Bergen για συναυλίες. Πραγματικά πανέμορφη, πολύχρωμη, εύκολα πας με τα πόδια στα κυρίως αξιοθέατα και η φωτογραφική μηχανή παίρνει κυριολεκτικά φωτιά. Μόλις παραλάβαμε τις αποσκευές μας, πήραμε το λεωφορείο του αεροδρομίου που πάει στο κέντρο και κατεβήκαμε στην πρώτη στάση. Μείναμε σε ένα ξενοδοχείο πίσω από τον σταθμό των τρένων. Πολύ κοντά ήταν η υπέροχη λίμνη Lille Lungegårdsvannet. Παρατήσαμε τις βαλίτσες άρον άρον στο δωμάτιο και βγήκαμε να κάνουμε τη βόλτα μας, όσο αντέχαμε ακόμα. Περάσαμε το σταθμό τρένων και τη λίμνη και κατευθυνθήκαμε προς το περίφημο Bryggen. Χαρακτηρισμένο ως World Heritage Site, έχει αναπαλαιωθεί και έχει την αύρα των πολύ παλαιών χρόνων. Πλέον μπορείς να βρεις καφετέριες, εστιατόρια και μαγαζιά με σουβενίρ στα ξύλινα κτίρια, η ατμόσφαιρα είναι πολύ ιδιαίτερη και σίγουρα ταξιδεύεις σε άλλες εποχές. Πριν όμως φτάσουμε στο Bryggen, περάσαμε από το Fish Market, όπου έχουν στηθεί υπαίθριοι πάγκοι και μαγειρεύονται ότι ψάρια μπορείς να φανταστείς μπροστά σου. Οι μυρωδιές είναι κόλαση, οι τιμές επίσης. Η Νορβηγία είναι απλά ΠΑΝΑΚΡΙΒΗ. Αλλά αυτό το είχαμε πάρει απόφαση. Επίσης εκεί γύρω μπορείς να δεις και τα κρουαζιερόπλοια. Δυστυχώς δεν προλαβαίναμε να δούμε τίποτα άλλο, η κούραση μας είχε νικήσει, ο μικρός διαμαρτυρόταν, ήταν ώρα επιστροφής στο ξενοδοχείο. Αύριο θα παίρναμε το αυτοκίνητο από την AVIS και θα ξεκινούσε το road trip. Λίγες φωτογραφίες του Bergen για να σας ανοίξω την όρεξη!

 

[Menia21]

20/8 και ήρθε η ώρα να αφήσουμε το Bergen. Αφού παραλάβαμε το αυτοκίνητο, έπρεπε να αποφασίσω ποιον δρόμο θα ακολουθήσουμε για να φτάσουμε στον σημερινό προορισμό μας, το Hafslo στην επαρχία Sogn og Fjordane. Το road trip που θα κάναμε αφορούσε τη Δυτική Νορβηγία. Στο Hafslo είχα κλείσει τρεις διανυκτερεύσεις για να εξερευνήσουμε το Sognefjord, το μακρύτερο και πιο βαθύ φιορδ της Νορβηγίας. Και φυσικά, να επισκεφτούμε όποια τμήματα μπορούμε του περίφημου παγετώνα Jostedalsbreen.
Να πω λίγα πράματα για τους δρόμους της Νορβηγίας. Κατ' αρχάς, το Bergen έχει ένα απίστευτα μεγάλο αριθμό τούνελ. Ευτυχώς το GPS πιάνει εκεί μέσα. Ολοι κινούνται σε αργή ταχύτητα, 50-60 χλμ, πράγμα που τον άντρα μου τον κούρασε πολύ. Επίσης, μιλώντας πάντα για τη Δυτική Νορβηγία που κινηθήκαμε εμείς, έχει πάρα πολλά τούνελ μήκους πολλών χιλιομέτρων. Εάν είσαι κλειστοφοβικός, τότε μάλλον θα έχεις πρόβλημα. Οι δρόμοι είναι φυσικά εξαιρετικοί, κλασικοί επαρχιακοί δρόμοι, πολλές φορές στενοί με ανοίγματα στο πλάι για να σταματάει το ένα όχημα και να περνάει το άλλο. Κάμερες σε πάρα πολλά σημεία, ήταν αδύνατο να πατήσεις παραπάνω το γκάζι. Άρα, η απόσταση που μας έβγαζε το GPS σε συνάρτηση με τον χρόνο που μας έδειχνε ότι θα χρειαστούμε για να φτάσουμε, ήταν αρκετά λάθος. Το είχα διαβάσει σε διάφορα φόρουμ, αλλά δεν περίμενα πραγματικά να είμαστε συνέχεια τόσο εκτός χρόνου.
Και επανέρχομαι στο ταξίδι. Υπήρχαν δύο τρόποι για να φτάσουμε στο Hafslo. Μόλις θα φτάναμε στο Gudvangen να παίρναμε το φέρυ για Kaupanger, μια 3ωρη κρουαζιέρα στα φιορδ, κι από εκεί το Hafslo ήταν αρκετά κοντά. O καιρός όμως έδινε βροχές, οπότε μάλλον δεν θα ήταν καλή ιδέα η κρουαζιέρα. Οπότε ξεκινήσαμε να κάνουμε όλη τη διαδρομή με το αυτοκίνητο. 250 χιλιόμετρα, με εκκίνηση στις 09.30 το πρωί από τα γραφεία της AVIS στο Bergen. Ομορφα τοπία, πολλοί καταρράκτες, σιγά σιγά τσουλούσε το αυτοκίνητο και , όσο περνούσε η ώρα, βεβαιωνόμασταν ότι θα πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί στις στάσεις που θα κάνουμε, εάν θέλαμε να προλάβουμε το δείπνο στο ξενοδοχείο, το οποίο άρχιζε στις 19.30. Είχαμε πάρει κολατσιό από το πρωινό του ξενοδοχείου στο Bergen (επί πληρωμή βέβαια, περίπου 10 ευρώ το πακέτο) για να έχουμε να φάμε στο δρόμο. Περάσαμε από πολλά τούνελ, ο καιρός τελείως διαφορετικός μόλις έβγαινες από τη σήραγγα. Για παράδειγμα, μπορεί πριν να έβρεχε και μετά το τούνελ ήλιος. Κάναμε μια σύντομη στάση να θαυμάσουμε έναν καταρράκτη, που δεν γνωρίζω πώς τον λένε. Να μια ιδέα του πώς ήταν στο περίπου η διαδρομή μέχρι το 24,5χλμ τούνελ του Laerdal (Lærdalstunnelen), το οποίο είναι το μεγαλύτερο τούνελ στον κόσμο. Χαρακτηριστικό του γνώρισμα, είναι η παρουσία τριών τεχνητών σπηλαίων χρώματος γαλάζιου, για να σπάει η μονοτονία της μαυρίλας. Πραγματικά πήξαμε μέχρι να βγούμε από εκεί μέσα! Με ταχύτητα 50 χλμ και κάμερες, δεν είχε τελειωμό!

 

[Menia21]

Μετά το τούνελ του Laerdal, ήταν ώρα για μια στάση. Επρεπε να ξεπιαστούμε και να δούμε και τα αξιοθέατα. Επισκεφθήκαμε λοιπόν την Borgund Stave Church για αρχή. Όπου Stave Church, μιλάμε για μεσαιωνικές, με περίτεχνα ξυλόγλυπτα, εκκλησίες , οι οποίες βρίσκονται στη βορειοδυτική Ευρώπη, και οι περισσότερες στη Νορβηγία. https://en.wikipedia.org/wiki/Stave_church
Όντως είναι εντυπωσιακές κατασκευές, θέλει πολλή τέχνη και μεράκι για να φτιαχτούν. Το Borgund είναι μόλις 15 λεπτά από το Laerdal, οπότε άξιζε η παράκαμψη. Για να μπεις στο εσωτερικό της εκκλησίας έπρεπε να πληρώσεις, εμείς αρκεστήκαμε σε ότι βλέπαμε από το μονοπάτι. Άλλωστε είχαμε να πάμε στο Laerdal μετά, όπου θα σπαταλούσαμε αρκετή ώρα για να παίξει ο μικρός στο Laerdal Ferie og Fritidspark και για να κάνουμε φωτογραφική εξόρμηση στο Gamle Laerdalsoeyri, την παλαιά πόλη του Laerdal, όπου νομίζεις ότι παίζεις σε ταινία western! Θαυμάστε τη Borgund Stave Church και παρατηρήστε τις ημερομηνίες πάνω στα μνήματα.

 

[Menia21]

Πραγματικά δεν είχαμε ούτε λεπτό για χάσιμο. Ξεκινήσαμε για Laerdal και για το Laerdal Ferie og Fritidspark. Camping, παιδότοπος, εστιατόριο, όλα μαζί, με θέα το μοναδικό Laerdal Fjord! Υπέροχος χώρος! Καφεδάκι σε χάρτινο κυπελάκι, ξαμολάμε τον μικρό μας και απολαμβάνουμε την απόλυτη ηρεμία του φιορδ. Δε φυσάει για την ώρα, ελάχιστος ο κόσμος, όλο το μέρος είναι για την πάρτη μας. Αφήνουμε το παιδί να ξεσαλώσει, κάποια στιγμή πρέπει να φύγουμε για Gamle Laerdalsoeyri.

 

[Menia21]

Gamle Laerdalsoeyri. Η παλαιά πόλη του Laerdal. Ψιχαλίζει, δεν κάνει ιδιαίτερο κρύο και το πάρκιν είναι δωρεάν. Ξεκινάμε το περπάτημα, στην ουσία δεν έχει να κάνεις κάτι το ιδιαίτερο εκεί, απλά χαζεύεις τα σπίτια και εισέρχεσαι σε μιαν άλλη εποχή. Δεν είδαμε ούτε μια καφετέρια ανοικτή, μπορούσαμε να τριγυρνάμε στις αυλές των σπιτιών χωρίς να μας πει κάποιος κάτι, μέχρι που άρχισε η βροχή. Ευτυχώς πρόλαβα να τραβήξω φωτογραφίες, αν και με τη βροχή ο τόπος έλαμπε ολόκληρος! Πραγματικά όμως, η ώρα πέρασε πολύ γρήγορα, είχαμε να περάσουμε κι ένα πορθμείο, έπρεπε να πετάξουμε κυριολεκτικά για να φτάσουμε στο ξενοδοχείο στο Hafslo και να είμαστε στην ώρα μας για το δείπνο. Ορίστε μερικές φωτογραφίες από το υπέροχο Laerdal.

 

[hydronetta]

Aναμνήσεις....
Μόνο εμένα δεν μου έκατσε καλά το Bergen... Moυλιάσαμε, σαν κατάρα ήταν

 

[Menia21]

Αγαπημένε Hydronetta πραγματικά σταθήκαμε πολύ τυχεροί σε αυτό. Οντως το Bergen θεωρείται η πιο βροχερή πόλη, τη μία μέρα που κάτσαμε δεν έβρεξε καθόλου, είχε εκνευριστικά καυτό ήλιο και δεν το πιστεύαμε! Το ίδιο και την τελευταία μέρα του ταξιδιού! Είναι να μη σου κάτσει!

 

[Dina Z]

Τι ωραιες φωτογραφιες! Αχ, αγαπημενη Νορβηγια! Με επιασε νοσταλγια!
Περιμενουμε την συνεχεια

 

[Menia21]

Μετά από τη στάση μας στο Laerdal κατευθυνθήκαμε όσο πιο γρήγορα μπορούσαμε (χαχαχα γελάμε με το "γρήγορα") στο πορθμείο Mannheller-Fodnes. Περάσαμε απέναντι και το τοπίο άρχισε να αλλάζει. Τυρκουάζ λίμνες, έντονα χρώματα, το Sognefjord άρχισε να ξεδιπλώνεται μπροστά μας! Συνεχίσαμε για το Sogndal, το κεφαλοχώρι κι από κει το Hafslo δεν απείχε παρά μόνο 20 λεπτά. Η ώρα 19.00, πεινούσαμε σαν τους λύκους, ήμασταν εξουθενωμένοι, ευτυχώς το παιδί δεν γκρίνιαζε ακόμα. Φτάσαμε στο ονειρεμένο BesteBakken στις 19.30 , ίσα ίσα για το δείπνο. Παρόλο που η μέρα είχε αρχίσει να μειώνεται, στις 19.30 είχε ήλιο και τελικά νύχτωνε κατά τις 21.30.Το Hafslo απλώνεται στη λίμνη Hafslovatnet, η θέα από το ξενοδοχείο συγκλονιστική! Εδώ λοιπόν τελειώνει η, στην ουσία, πρώτη μέρα, του road trip. Αύριο θα έχουμε μεγαλεία, γιατί ο καιρός προβλέπεται καλός! Και όταν δεν βρέχει στη Νορβηγία πρέπει να κάνεις όσα περισσότερα μπορείς κι αντέχεις!!!

 

[Menia21]

21/08, ξυπνήσαμε! Με κάποια δυσκολία ομολογουμένως, αλλά ξυπνήσαμε. Σήμερα δεν θέλω να βγούμε εκτός χρόνου και προγράμματος. Πρέπει να φάμε καλά στο πρωινό ώστε να μας κρατήσει μέχρι το μεσημέρι. Αναρωτιόμουν τι περιλαμβάνει το πρωινό εδώ και τι να δω? Πολλές καινούριες και άγνωστες γεύσεις! Τα περισσότερα από τον κήπο της Lindis της ιδιοκτήτριας, χειροποίητα και πεντανόστιμα! Μαρμελάδες βατόμουρο σε διάφορες εκδοχές, μαρμελάδες που δεν κατάλαβα την γεύση τους σε συνδυασμό με τρούφα, με κάποιο μείγμα μπαχαρικών, κρέας αλπάκα, ταράνδου, κατσικίσιο καφέ τυρί (Brunost). Τη μαρμελάδα raspberry την τίμησα και με το παραπάνω. Ηταν θεϊκιά η γεύση της! Οπως κι αυτήν με την τρούφα! Πέντε φέτες ψωμί με μαρμελάδα αρκούν για πρωινό??? Δεν ξεκινάμε καλά, θα φύγουμε από δω με 5 κιλά παραπάνω ο καθένας μας ! Μετά το πρωινό φωτογράφησα ξανά τη θέα της λίμνης Hafslovatnet. Δεν την χορταίνεις με τίποτα! Το ξενοδοχείο είχε και αλπάκα, είναι γλυκύτατα και πολύ περίεργα να σε γνωρίσουν! Μια παρένθεση με τη θέα και το πρωινό, πριν ξεκινήσουμε την εκδρoμή μας στον μαγευτικό παγετώνα Nigard (Nigardsbreen)!

 

[Menia21]

O Nigardsbreen ήταν στα μεγάλα μου σχέδια και περίμενα πως και πως να κάνουμε το Family Glacier Hike, που μπορούσε να γίνει με παιδιά άνω των 6 ετών. Ω τι γκαντεμιά όμως, από τις 22/07, όπου και έγινε μια κατολίσθηση στον παγετώνα, το όριο ηλικίας ανέβηκε από 6 σε 8 ετών. Ετσι δυστυχώς δεν θα μπορούσαμε να ανέβουμε. Μεγάλη απογοήτευση. Τουλάχιστον θα φτάναμε μέχρι τις παρυφές του, κι αυτό καλό ήταν. Είναι ένας από τους πιο προσιτούς παγετώνες, τμήμα του μεγάλου Jostedalsbreen, όπου μπορούμε να θαυμάσουμε τον μπλε πάγο σε πολύ κοντινή απόσταση.
Οδηγήσαμε στην κοιλάδα του Jostedalen, όπου και καταλήξαμε στο Breheimsenteret - το κέντρο του εθνικού πάρκου, με μια αρχιτεκτονική εμπνευσμένη από τους σχηματισμούς των παγετώνων. Από το κέντρο οδηγήσαμε για λίγο μέχρι το χώρο στάθμευσης αυτοκινήτων, πληρώνοντας φυσικά, και από εκεί είχαμε την επιλογή να περπατήσουμε κατά μήκος της λίμνης Nigardsbrevatnet μέχρι τον ίδιο τον παγετώνα ή να πάρουμε το καραβάκι στη λίμνη. Το υψόμετρο είναι χαμηλό, περίπου 300 μέτρα πάνω από τη στάθμη της θάλασσας, παρόλα αυτά νομίζεις ότι είσαι σε αλπικό τοπίο. Επιλέξαμε να περπατήσουμε, μια ώρα περίπου εύκολη διαδρομή. Οπωσδήποτε θέλει παπούτσια πεζοπορίας γιατί περπατάς πάνω σε βράχους.
Με το που πλησιάζεις στον Nigardsbreen, όσοι θα ανέβουν πάνε αριστερά, οι απλοί παρατηρητές σαν κι εμάς από δεξιά, πάντα εντός των ορίων που έχουν θέσει οι φύλακες. Διότι υπάρχουν και φύλακες, οι οποίοι προσπαθούν να αποτρέψουν τραγικά ατυχήματα λόγω απερισκεψίας. Μια βδομάδα πριν, ένας τουρίστας παραβίασε τα όρια, γλύστρισε και έπεσε στον ποταμό που σχηματίζεται από το λυώσιμο των πάγων και σκοτώθηκε. Μόλις φτάσαμε στο ψηλότερο σημείο όπου μπορούσαμε να δούμε τον παγετώνα, ο φύλακας ήρθε κοντά μας και άρχισε τις ερωτήσεις του τύπου: "Είστε ευχαριστημένοι με τα μέτρα ασφαλείας και τις προειδοποιητικές ταμπέλες?", "Πιστεύετε ότι ο γιος σας καταλαβαίνει τα σημάδια στις ταμπέλες" και τέτοια. Και σημείωνε τις απαντήσεις μας σε ένα τετράδιο. Εντυπωσιακό έτσι??? Ο παγετώνας κινείται διαρκώς και τα όρια αλλάζουν συνέχεια. Κοιτώντας προς τη δεξιά πλευρά του, ο φύλακας μας είπε ότι αναμένουν να γίνει μια μεγάλη αποκόλληση κομματιών πάγου. Και πραγματικά , κάτω δεξιά υπήρχε μια μεγάλη ρωγμή, η οποία όταν θα κατέρρεε θα παράσερνε μεγάλο τμήμα του. Μόνο να μην υπάρχουν γκρουπ ανθρώπων όταν θα συμβεί αυτό... Επίσης ο Nigardsbreen έχει συρρικνωθεί δραματικά ως αποτέλεσμα των ασυνήθιστα υψηλών θερμοκρασιών που είχαν φέτος. Μιλάμε για 5 βαθμούς πάνω. Για την επιστροφή προτιμήσαμε το καραβάκι. Είχαμε ξεροψηθεί από τον ήλιο και έπρεπε να φάμε μεσημεριανό επειγόντως! Τι να μας κάνουν τα κρουασάν και τα παστέλια που είχαμε πάρει μαζί μας! Θαυμάστε τον θεϊκό Nigardsbreen!