Ταϊλάνδη Πάμε Koh Lipe-Ξαναπάμε Ταυλάνδη

[go2dbeach]

Το Bundhaya resort που εμεινα , δεν εχει δωματια πανω στην παραλια ακριβως. Τα bungalows ειναι απλωμενα σε σειρες εκατερωθεν πλακοστρωτων μονοπατιων και αναμεσα σε τροπικα φυτα.

Εσωτερικα δεν ειναι τιποτα το ιδιαιτερο , ξυλινο πατωμα , τοιχοι τσιγαροχαρτα , μικρο μπανιο και ac. Καθε bungalow ειχε βρυση στη βαση της σκαλας για να ξεπλενεις την αμμο απο τα ποδια σου. Τα μπαλκονακια ειχαν ξυλινες αναπαυτικες πολυθρονες αν και η θεα σου ειναι το απεναντι bungalow. Αφου θα ερχομουν για εναν υπνο και μονο , ηταν παραπανω απο καλο για μενα.Το υπαιθριο εστιατοριο πανω στην παραλια ηταν ολα τα λεφτα , με υπεροχη θεα , πλουσιο πρωινο και καλη κουζινα.

Απο το μπαρακι εφταναν στην ξαπλωστρα φρεσκα φρουτα και χυμοι. Αν και τους καλυτερους χυμους εφιαχνε το διπλανο μπαρακι του Blue Tribes. Την πρωτη φορα καθισαμε εδω κατα τυχη ή μαλλον κατ΄αναγκη , αφου ξεκινωντας για μια βολτα στην παραλια μας επιασε εντελως ξαφνικα δυνατη βροχη. Μεχρι να βγαλουμε παπουτσια , να ξεβγαλουμε τα ποδια στη λεκανη της εισοδου και να σκεφτουμε που θα καθισουμε , η βροχη ειχε σταματησει. Ξαναηρθα βραδυ στο Blue Tribes το οποιο ηταν παντα γεματο. Και ειναι φυσικο αφου η ατμοσφαιρα , η μουσικη , τα ποτα και κυριως μια ποικιλια απο διαφορετικους τροπους για ρηλαξ το κανουν ιδιαιτερα δημοφιλες. Ξυλινα παγκακια με μαξιλαρες , κορμοι-καθισματα , αιωρες , στρωματακια με τριγωνα ταυλανδεζικα μαξιλαρακια κανουν δυσκολη την αποφαση που να απλωθεις.

Αν και τα τριγωνα μαξιλαρια που κρατουσαν τον κορμο ορθιο ηταν οτι πρεπει για να διαβασεις το βιβλιο σου ξεκουραστα , δεν εφερα μαζι μου το best seller “Αν κολυμπησεις γραψε μου” αφου με τετοια παραλια ειναι αχρειαστο.

Η λευκη απαλη σαν μεταξι αμμουδια αγκαλιαζει μια ηρεμη σα λιμνη τυρκουαζ θαλασσα που σε ξεγελαει με την ακυμαντη επιφανεια της , προσποιουμενη οτι δε συμβαινει τιποτα σπουδαιο , μεχρι να βαλεις μασκα και να βουτηξεις. Η αμμος ειναι το ιδιο εκτυφλωτικη με τον ηλιο και οταν εκεινος προβαλλει ξαφνικα ειναι αδυνατο να την κοιταξεις χωρις γυαλια , οπως ειναι πανευκολο να αρπαξεις το εγκαυματακι σου. Το καταλαβαμε απο πρωτο χερι τις λιγες φορες που μας εκανε την τιμη να βγει απο τα συννεφα.

Η παραλια Παταγια ειναι η πιο ανεπτυγμενη του νησιου , με καποια μπαρακια να στρωνουν στρωματα με μαξιλαρια στην παραλια το βραδακι , οπως το αγαπημενο μου Reggae ,

εστιατορια και ξενοδοχεια κατα μηκος της. Θυμιζε καπως τη Λευκη παραλια του Μπορακαι , με μεγαλο μειον ομως την ελειψη φοινικοδεντρων (καποιοι γιουχαρουν συνοδεια τοματων , αλλα συνεχιζω ακαθεκτη) και επισης μειον ο μεγαλος αριθμος longtail boats που αραζουν κατα μηκος της. Επισης τα ταχυπλοα που καποια πρωινα σχεδον δεν αφηναν χωρο για κολυμπι μπροστα στο Bundhaya. Βεβαια οταν τα ταχυπλοα συνεχιζαν το δρομολογιο και οι longtails εφευγαν φορτωμενες κοσμο για τις αλλες παραλιες του νησιου , η παραλια ηταν πανεμορφη και παλι. Απ΄οτι εμαθα , αυτο που ειδα εγω δεν ηταν τιποτα , αφου ηταν ακομα low season και δεν ειχε πολυ κοσμο.

Φανταζομαι οτι αφου οι longtails ειναι ο μονος τροπος για να μετακινηθεις στο νησι αν δε θελεις να περπατησεις απο παραλια σε παραλια , τοτε στην high season θα προκαλειται μικρη ολοημερη ηχορρυπανση. Παρολα αυτα οι μηχανοκινητες αυτες πιρογες ειναι το σημα κατατεθεν της Ταυλανδης με τα πολυχρωμα φουλαρια τους να χαριζουν καλη τυχη αλλα και φωτογενεια στα παραδοσιακα σκαρια.

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• 2
• 3
• 4
• 6
• 6

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 2 of 6

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[ΕΡΣΗ]

Ωπα! Η γνωστη go2beach σε νεες συναρπαστικες εξιστορησεις!
Δε μας κατατοπιζεις και λιγο γεωγραφικά για το οου βρίσκεται αυτός ο παραδεισος γιατί δεν κατάλαβα και πολλά; Δεν ειμαι και γεωγραφικό αστέρι!

 

[pattyyy]

Υπέροχη παραλία! Πολύ ωραίες φωτογραφίες!

 

[go2dbeach]

Το νησακι ειναι μερος του θαλασσιου παρκου Tarutao και ειναι το τελευταιο κατω αριστερα στο χαρτη που παραθετω , στα συνορα με Μαλαισια.

 

[GTS]

Έξοχη αρχή με την αγαπημένη Ταϋλάνδη!

Η φύση τι έλεγε στο Κο Λίπε? Καθαριότητα?

 

[xenos]

Ευτυχως go2dbeach που ο Βουδας ηταν επιεικης μαζι σου και τωρα διαβαζω ταξιδιωτικη ιστορια απο την :thailand01:AMAZING THAILAND :thailand01:
και μαλιστα απο ενα νησι αγνωστο παραδεισο!!!!!

Μπορει το Λανγκαουι να βγηκε μαπα απο παραλιες αλλα....οπως εχω ξαναγραψει η Ταιλανδη ειναι για διακοπες ΧΩΡΙΣ ΡΙΣΚΟ και ελπιζω το Κο Λιπε να σε αποζημειωσε.

Περιμενω τη συνεχεια...και οποια αλλη πληροφορια εχεις για το θαλασσιο παρκο Κο Τaroutao.

To μπλουζακι το πηρες πισω η κυματιζει ακομα σε καμμια παραλια??
Μεχρι να γραψεις τη συνεχεια...... βλεπω τις φωτο σου γιατι μ`εχει πιασει στερητικη ταιλανδικη ανεπαρκεια.
Εχω ελπιδες γιατρε μου???

 

[varioAthens]

Που το ξετρύπωσες πάλι αυτό το νησί?
Αν και διέπραξες απιστία στην Καραϊβική τέλος πάντων συγχωρείσαι....για να το επέλεξες το νησάκι θα είναι παραδεισένιο, οπότε περιμένω τη συνέχεια της ιστορίας σου με πολύ ανυπομονησία!

Υ.Γ. Και μη χάνεσαι από το φόρουμ!!! Είσαι εμβληματικό μέλος για το Travelstories!

 

[meli]

Μα καλα ως και σε διπλανα ξενοδοχεια μεναμε!!!!
Κι εγω δραπετευσα απο Λανγακουι....
Υ.Γ Θα συμφωνησω με την varioathens!!

 

[KIKI]

Ζωη που είσαι ;
το πιστο κοινο σου περιμενει !!!

 

[go2dbeach]

Gts η καθαριοτητα στο νησι εχει high και low season απ'οτι καταλαβα και ειναι αντιθετη απο τη high και low τουριστικη σεζον..οι τουριστες ερχονται , τα σκουπιδια φευγουν

Xene το μπλουζακι επεστρεψε γιατι εχει φωτογραφιση και σε αλλα μερη (ελπιζω!)

Meli να υποθεσω οτι εμενες στο Blue Tribes? Πηγες λιγο πιο μετα απο μενα και πιστευω το πετυχες σε καλυτερη φαση το νησι. Περιμενω αναμεσα στα μαθηματα μερενγκε

να συμπληρωνεις οτι ξεχναω για το Κο Λιπε.

Ευχαριστω ολους

 

[go2dbeach]

Το Bundhaya resort που εμεινα , δεν εχει δωματια πανω στην παραλια ακριβως. Τα bungalows ειναι απλωμενα σε σειρες εκατερωθεν πλακοστρωτων μονοπατιων και αναμεσα σε τροπικα φυτα.

Εσωτερικα δεν ειναι τιποτα το ιδιαιτερο , ξυλινο πατωμα , τοιχοι τσιγαροχαρτα , μικρο μπανιο και ac. Καθε bungalow ειχε βρυση στη βαση της σκαλας για να ξεπλενεις την αμμο απο τα ποδια σου. Τα μπαλκονακια ειχαν ξυλινες αναπαυτικες πολυθρονες αν και η θεα σου ειναι το απεναντι bungalow. Αφου θα ερχομουν για εναν υπνο και μονο , ηταν παραπανω απο καλο για μενα.Το υπαιθριο εστιατοριο πανω στην παραλια ηταν ολα τα λεφτα , με υπεροχη θεα , πλουσιο πρωινο και καλη κουζινα.

Απο το μπαρακι εφταναν στην ξαπλωστρα φρεσκα φρουτα και χυμοι. Αν και τους καλυτερους χυμους εφιαχνε το διπλανο μπαρακι του Blue Tribes. Την πρωτη φορα καθισαμε εδω κατα τυχη ή μαλλον κατ΄αναγκη , αφου ξεκινωντας για μια βολτα στην παραλια μας επιασε εντελως ξαφνικα δυνατη βροχη. Μεχρι να βγαλουμε παπουτσια , να ξεβγαλουμε τα ποδια στη λεκανη της εισοδου και να σκεφτουμε που θα καθισουμε , η βροχη ειχε σταματησει. Ξαναηρθα βραδυ στο Blue Tribes το οποιο ηταν παντα γεματο. Και ειναι φυσικο αφου η ατμοσφαιρα , η μουσικη , τα ποτα και κυριως μια ποικιλια απο διαφορετικους τροπους για ρηλαξ το κανουν ιδιαιτερα δημοφιλες. Ξυλινα παγκακια με μαξιλαρες , κορμοι-καθισματα , αιωρες , στρωματακια με τριγωνα ταυλανδεζικα μαξιλαρακια κανουν δυσκολη την αποφαση που να απλωθεις.

Αν και τα τριγωνα μαξιλαρια που κρατουσαν τον κορμο ορθιο ηταν οτι πρεπει για να διαβασεις το βιβλιο σου ξεκουραστα , δεν εφερα μαζι μου το best seller “Αν κολυμπησεις γραψε μου” αφου με τετοια παραλια ειναι αχρειαστο.
Η λευκη απαλη σαν μεταξι αμμουδια αγκαλιαζει μια ηρεμη σα λιμνη τυρκουαζ θαλασσα που σε ξεγελαει με την ακυμαντη επιφανεια της , προσποιουμενη οτι δε συμβαινει τιποτα σπουδαιο , μεχρι να βαλεις μασκα και να βουτηξεις. Η αμμος ειναι το ιδιο εκτυφλωτικη με τον ηλιο και οταν εκεινος προβαλλει ξαφνικα ειναι αδυνατο να την κοιταξεις χωρις γυαλια , οπως ειναι πανευκολο να αρπαξεις το εγκαυματακι σου. Το καταλαβαμε απο πρωτο χερι τις λιγες φορες που μας εκανε την τιμη να βγει απο τα συννεφα.

Η παραλια Παταγια ειναι η πιο ανεπτυγμενη του νησιου , με καποια μπαρακια να στρωνουν στρωματα με μαξιλαρια στην παραλια το βραδακι , οπως το αγαπημενο μου Reggae ,
εστιατορια και ξενοδοχεια κατα μηκος της. Θυμιζε καπως τη Λευκη παραλια του Μπορακαι , με μεγαλο μειον ομως την ελειψη φοινικοδεντρων (καποιοι γιουχαρουν συνοδεια τοματων , αλλα συνεχιζω ακαθεκτη) και επισης μειον ο μεγαλος αριθμος longtail boats που αραζουν κατα μηκος της. Επισης τα ταχυπλοα που καποια πρωινα σχεδον δεν αφηναν χωρο για κολυμπι μπροστα στο Bundhaya. Βεβαια οταν τα ταχυπλοα συνεχιζαν το δρομολογιο και οι longtails εφευγαν φορτωμενες κοσμο για τις αλλες παραλιες του νησιου , η παραλια ηταν πανεμορφη και παλι. Απ΄οτι εμαθα , αυτο που ειδα εγω δεν ηταν τιποτα , αφου ηταν ακομα low season και δεν ειχε πολυ κοσμο.

Φανταζομαι οτι αφου οι longtails ειναι ο μονος τροπος για να μετακινηθεις στο νησι αν δε θελεις να περπατησεις απο παραλια σε παραλια , τοτε στην high season θα προκαλειται μικρη ολοημερη ηχορρυπανση. Παρολα αυτα οι μηχανοκινητες αυτες πιρογες ειναι το σημα κατατεθεν της Ταυλανδης με τα πολυχρωμα φουλαρια τους να χαριζουν καλη τυχη αλλα και φωτογενεια στα παραδοσιακα σκαρια.

 

[Soctama]

Ax ειναι απίστευτα...Τελεια θα είχες περάσει!!Οι Φωτογραφίες τέλειες!!!Περιμένουμε την συνέχεια..!!