echo2011
Member
- Μηνύματα
- 2.399
- Likes
- 3.587
Ξεκινήσαμε με μια βόλτα στο κέντρο και μετά, όταν κόντευε το ηλιοβασίλεμα (μετά τις 9) ανεβήκαμε με το Fløibanen funicular στο Fløyen (320 μ. ύψος) για να θαυμασουμε τη θέα από ψηλά. Είχα διαβάσει ότι μπορείς αν θες να κατέβεις με τα πόδια από εκεί και έτσι βγάλαμε στο ταμείο εισητήρια μόνο για να ανεβουμε και θα αποφασίζαμε μετά αν θα κατέβουμε ποδαράτοι ή με το τελεφερίκ..
Όταν φτάσαμε πάνω ήταν ακριβώς η ώρα που έδυε ο ήλιος και η εικόνα ήταν πανέμορφη! Βγάλαμε φωτογραφίες, πήγαμε σε μια παιδικά χαρά εκεί δίπλα που είχε ένα συμπαθέστατο τρολ και όταν σκοτείνιασε τελείως είπαμε να κατέβουμε. Ούτε λόγος όμως για να πάμε μέσα στη νύχτα με τα πόδια κάτω. Ηταν πολύ μακριά, με απότομη κλίση, και ούτε ξέραμε αν και που είχε δρομάκι που να κατεβαίνει. Πάνω δεν υπήρχαν ταμεία, μόνο αυτόματα μηχανήματα.. Μόνο που δε δεχόταν χαρτονομίσματα! Μόνο πιστωτική κάρτα ή κέρματα.. Και τώρα; Μάταια ψάξαμε κάποιον υπεύθυνο εκεί.. Ο άντρας μου ρώτησε σχεδόν όλους όσους ήταν πάνω στο λόφο αν μπορούν να μας χαλάσουν χαρτονόμισμα σε κέρματα.. Ένα εστιατόριο που ήταν εκεί ήταν κλειστό.. Θα μας φάνε οι λύκοι κατεβαίνοντας σκεφτήκαμε! Τι βλακεία να μη βγάλουμε εισητήριο και για την επιστροφή!
Και ενώ ο άντρας μου ρωτούσε κάτι Κινέζους αν μπορούν να μας χαλάσουν εγώ είχα πάει στο τελεφερίκ και είδα έναν άντρα να βγαίνει από ένα δωμάτιο. Ηταν ο οδηγός που θα κατέβαζε το επόμενο τελεφερίκ.. Του λέω γρήγορα τι συνέβη και αν μπορώ να αγοράσω από αυτόν εισητήριο με μετρητά και μου απαντά ότι δε πειράζει, μου άνοιξε την μπάρα και είπε να μπω έτσι στο τελεφερίκ! Μισό λεπτό λέω είναι και ο άντρας μου εδώ και ψάχνει για ψιλά.. Φώναξε τον γρήγορα μου λέει.. Πάω τρέχοντας, και σε 2 λεπτά είμασταν εκεί. Όμως ο κύριος είχε πάρει το τελεφερίκ του και είχε φύγει..
Ε ρε ατυχία.. Ο άντρας μου με ρωτάει αν κατάλαβα καλά τι μου είπε ο κύριος και πως παραλίγο να ψησει ένα Κινέζο να του χαλάσει λεφτά και τον παράτησε επειδή τον φώναξα!
Ε βέβαια κατάλαβα τι μου είπε! αλλά δε πειράζει θα περιμένω.. Θα κατέβει, θα ξαναανέβει, θα μας αφήσει τότε.. Ο άντρας μου ξαναπήγε στους Κινέζους και εγώ περίμενα..
Σε λίγη ώρα το τελεφερικ ανεβαίνει..Μόνο που από μέσα βγαίνει μια γυναίκα οδηγός.. Την πλησιάζω και της εξηγώ ευγενικά ότι έχουμε μόνο χαρτονομίσματα και το μηχάνημα δε τα δέχεται και αν μπορεί να μας χαλάσει εκείνη.. I'm not authorized to do this, μου λέει.. Και εμείς τι να κάνουμε απαντώ; Δε μπορούμε βραδιάτικα να κατέβουμε από κει πάνω μέσα στις ερημιές.. Καταλαβαίνω μου απαντά αλλά δε μπορώ να κάνω κάτι.. Εντωμεταξύ έρχεται και ο σύζυγος που είχε φάει άκυρο από τους Κινέζους και προτείνει στη κυρία, να κατέβουμε και να πάμε μαζί της στο εκδοτήριο να βγάλουμε εκ των υστέρων εισητήρια.. Πολύ ευχαρίστως θα το έκανε αλλά τα ταμεία έχουν κλείσει κάτω τέτοια ώρα.. Και τι να κάνουμε τώρα, θα μας αφήσετε εδώ λέω; Ο κύριος πριν από σας μας είπε να περάσουμε έτσι αλλά μέχρι να φωνάξω τον άντρα μου το τελεφερικ έφυγε.. Παραξενευτηκε η κυρία.. Είναι δυνατόν να μας άφηνε έτσι; Μισό λεπτό μου λέει να πάρω τηλέφωνο κάτω.. Τον παίρνει τηλέφωνο και πήγε λίγο παραπέρα να μην ακούμε (λες και θα καταλαβαίναμε τίποτα στα νορβηγικά..) μιλάγανε 2-3 λεπτά και η κυρία επιστρέφει χαμογελαστή.. "Μάλλον ο συναδελφος μου είναι καλύτερος άνθρωπος από εμένα" μας λέει! "μπορείτε να περάσετε χωρίς εισητήριο"..
Ανακούφιση.. Τη γλιτώσαμε την ερημιά.. Κατεβήκαμε και κάναμε μια ακόμη βόλτα στο βραδινό πλέον Μπέργκεν..
DSC02977
DSC02978
DSC02979
DSC02981
DSC02983
DSC02985
DSC02987
DSC02996
DSC03007
DSC03011
DSC03013
DSC03014
DSC03016
DSC03028
Εδώ φαίνεται ο δρόμος που κατεβαίνει το τελεφερίκ..
DSC03036
DSC03043
DSC03052
DSC03071
DSC03078
DSC03085
DSC03092
DSC03095
DSC03096
DSC03098
DSC03101
DSC03108
DSC03110
DSC03113
DSC03117
DSC03119
DSC03124
Το άγαλμα του Varg Veum για κάποιο λόγο μου θύμιζε τον Joey απ'τα φιλαράκια..
DSC03128
Όταν φτάσαμε πάνω ήταν ακριβώς η ώρα που έδυε ο ήλιος και η εικόνα ήταν πανέμορφη! Βγάλαμε φωτογραφίες, πήγαμε σε μια παιδικά χαρά εκεί δίπλα που είχε ένα συμπαθέστατο τρολ και όταν σκοτείνιασε τελείως είπαμε να κατέβουμε. Ούτε λόγος όμως για να πάμε μέσα στη νύχτα με τα πόδια κάτω. Ηταν πολύ μακριά, με απότομη κλίση, και ούτε ξέραμε αν και που είχε δρομάκι που να κατεβαίνει. Πάνω δεν υπήρχαν ταμεία, μόνο αυτόματα μηχανήματα.. Μόνο που δε δεχόταν χαρτονομίσματα! Μόνο πιστωτική κάρτα ή κέρματα.. Και τώρα; Μάταια ψάξαμε κάποιον υπεύθυνο εκεί.. Ο άντρας μου ρώτησε σχεδόν όλους όσους ήταν πάνω στο λόφο αν μπορούν να μας χαλάσουν χαρτονόμισμα σε κέρματα.. Ένα εστιατόριο που ήταν εκεί ήταν κλειστό.. Θα μας φάνε οι λύκοι κατεβαίνοντας σκεφτήκαμε! Τι βλακεία να μη βγάλουμε εισητήριο και για την επιστροφή!
Και ενώ ο άντρας μου ρωτούσε κάτι Κινέζους αν μπορούν να μας χαλάσουν εγώ είχα πάει στο τελεφερίκ και είδα έναν άντρα να βγαίνει από ένα δωμάτιο. Ηταν ο οδηγός που θα κατέβαζε το επόμενο τελεφερίκ.. Του λέω γρήγορα τι συνέβη και αν μπορώ να αγοράσω από αυτόν εισητήριο με μετρητά και μου απαντά ότι δε πειράζει, μου άνοιξε την μπάρα και είπε να μπω έτσι στο τελεφερίκ! Μισό λεπτό λέω είναι και ο άντρας μου εδώ και ψάχνει για ψιλά.. Φώναξε τον γρήγορα μου λέει.. Πάω τρέχοντας, και σε 2 λεπτά είμασταν εκεί. Όμως ο κύριος είχε πάρει το τελεφερίκ του και είχε φύγει..
Ε ρε ατυχία.. Ο άντρας μου με ρωτάει αν κατάλαβα καλά τι μου είπε ο κύριος και πως παραλίγο να ψησει ένα Κινέζο να του χαλάσει λεφτά και τον παράτησε επειδή τον φώναξα!
Ε βέβαια κατάλαβα τι μου είπε! αλλά δε πειράζει θα περιμένω.. Θα κατέβει, θα ξαναανέβει, θα μας αφήσει τότε.. Ο άντρας μου ξαναπήγε στους Κινέζους και εγώ περίμενα..
Σε λίγη ώρα το τελεφερικ ανεβαίνει..Μόνο που από μέσα βγαίνει μια γυναίκα οδηγός.. Την πλησιάζω και της εξηγώ ευγενικά ότι έχουμε μόνο χαρτονομίσματα και το μηχάνημα δε τα δέχεται και αν μπορεί να μας χαλάσει εκείνη.. I'm not authorized to do this, μου λέει.. Και εμείς τι να κάνουμε απαντώ; Δε μπορούμε βραδιάτικα να κατέβουμε από κει πάνω μέσα στις ερημιές.. Καταλαβαίνω μου απαντά αλλά δε μπορώ να κάνω κάτι.. Εντωμεταξύ έρχεται και ο σύζυγος που είχε φάει άκυρο από τους Κινέζους και προτείνει στη κυρία, να κατέβουμε και να πάμε μαζί της στο εκδοτήριο να βγάλουμε εκ των υστέρων εισητήρια.. Πολύ ευχαρίστως θα το έκανε αλλά τα ταμεία έχουν κλείσει κάτω τέτοια ώρα.. Και τι να κάνουμε τώρα, θα μας αφήσετε εδώ λέω; Ο κύριος πριν από σας μας είπε να περάσουμε έτσι αλλά μέχρι να φωνάξω τον άντρα μου το τελεφερικ έφυγε.. Παραξενευτηκε η κυρία.. Είναι δυνατόν να μας άφηνε έτσι; Μισό λεπτό μου λέει να πάρω τηλέφωνο κάτω.. Τον παίρνει τηλέφωνο και πήγε λίγο παραπέρα να μην ακούμε (λες και θα καταλαβαίναμε τίποτα στα νορβηγικά..) μιλάγανε 2-3 λεπτά και η κυρία επιστρέφει χαμογελαστή.. "Μάλλον ο συναδελφος μου είναι καλύτερος άνθρωπος από εμένα" μας λέει! "μπορείτε να περάσετε χωρίς εισητήριο"..
Ανακούφιση.. Τη γλιτώσαμε την ερημιά.. Κατεβήκαμε και κάναμε μια ακόμη βόλτα στο βραδινό πλέον Μπέργκεν..
DSC02977
DSC02978
DSC02979
DSC02981
DSC02983
DSC02985
DSC02987
DSC02996
DSC03007
DSC03011
DSC03013
DSC03014
DSC03016
DSC03028
Εδώ φαίνεται ο δρόμος που κατεβαίνει το τελεφερίκ..
DSC03036
DSC03043
DSC03052
DSC03071
DSC03078
DSC03085
DSC03092
DSC03095
DSC03096
DSC03098
DSC03101
DSC03108
DSC03110
DSC03113
DSC03117
DSC03119
DSC03124
Το άγαλμα του Varg Veum για κάποιο λόγο μου θύμιζε τον Joey απ'τα φιλαράκια..
DSC03128
Last edited by a moderator: