Glosoli
Member
- Μηνύματα
- 403
- Likes
- 314
- Ταξίδι-Όνειρο
- Νέα Ζηλανδία
Το Québec είναι η περιοχή του Καναδά που αγαπώ και λατρεύω όσο καμία άλλη. Φυσικά επειδή η μητέρα μου είναι από εκεί και έχω περάσει και ζήσει πολύ ωραίες στιγμές, ειδικά τα καλοκαίρια. Για μένα άλλο πράγμα ο Καναδάς κα άλλο πράγμα το Québec. Όποιος έχει πάει στον υπόλοιπο Καναδά αλλά και στο Québec θα έχει καταλάβει πως δεν έχουν καμία σχέση. Το μόνο που θυμίζει πως το Québec είναι δυστυχώς ακόμα μέλος της Καναδικής Ομοσπονδίας είναι η Καναδική σημαία που κυματίζει δίπλα από τη σημαία του Québec, μία σημαία που μοιάζει με την παλιά Ελληνική αλλά έχει και στα 4 τεταρτημόρια το fleur de Lys, τον κρίνο δηλαδή σήμα κατατεθέν της Γαλλικής μοναρχίας μιας και το Québec καθώς και ένα ακόμα μεγαλύτερο μέρος του σημερινού Καναδά υπήρξε τμήμα της Γαλλικής Αυτοκρατορίας έως και το 1763 όπου μετά από μία λυσσαλέα μάχη μεταξύ Άγγλων και Γαλλοκαναδών χωρίς ουσιαστική στήριξη από την μητροπολιτική Γαλλία,(μιας και όταν ο υπουργός των αποικιών είχε πει στον τότε Γάλλο βασιλιά να στείλουν δυνάμεις ώστε να βοηθήσουν τα αδέρφια τους στο Québec, αυτός είχε απαντήσει με απίστευτη κυνικότητα «Πως όταν το παλάτι καίγεται δεν σε νοιάζει αν καίγονται και οι στάβλοι μαζί», επειδή δηλαδή κινδύνευε η καρέκλα του και είχε άλλα προβλήματα στην Ευρώπη παρομοίασε τους Γαλλοκαναδούς ως στάβλους και τους άφησε να αντιμετωπίσουν μόνοι τους Άγγλους) οι Γαλλοκαναδοί ηττούνται και έτσι εδραιώνεται η παρουσία των Άγγλων στη Βόρεια Αμερική.
Έτσι λοιπόν από όταν άρχισα να θυμάμαι τον εαυτό μου θυμάμαι πως σχεδόν κάθε Ιούλιο αλλά και πολλά Χριστούγεννα τα πέρναγα εκεί, κυρίως στο Québec City την πρωτεύουσα της επαρχίας αλλά και σε άλλες περιοχές πιο βόρεια όπου ο παππούς μου έχει ένα εξοχικό σε περιοχή που κατοικούν κυρίως Ινδιάνοι όπως επίσης και σε μερικά χωριά κοντά στο Μόντρεαλ.
Μέναμε στο σπίτι του παππού μου στην πόλη του Québec όπου όταν πηγαίναμε εκεί άκουγες 3 γλώσσες ανάμεσά μας. Γαλλικά με το παππού μιας και είναι Québecois (το Γαλλοκαναδός δεν χρησιμοποιείται πλέον μιας και η Καναδική Βουλή πέρασε νόμο αναγνωρίζοντας τους γαλλόφωνους της επαρχίας του Québec σαν ξεχωριστό έθνος ανάμεσα σε έναν ενωμένο ακόμα τουλάχιστον
Καναδά) πολλές φορές Αγγλικά με την γιαγιά μας μιας και είναι Ιρλανδικής καταγωγής και Ελληνικά μεταξύ μας τα αδέρφια όταν δεν θέλαμε να καταλαβαίνουν τι λέμε. Η πόλη του Québec είναι μία πραγματικά παραμυθένια πόλη. Αν και είναι πολύ τουριστική μία βόλτα στην παλιά πόλη σε ταξιδεύει στο παρελθόν.
Είναι χτισμένη στις όχθες του ποταμού Αγίου Λαυρεντίου (Saint Laurence) όπου μετά από λίγο συναντά τον Ατλαντικό Ωκεανό και το άνοιγμα του ποταμού τον κάνει να μοιάζει με θάλασσα παρά με ποτάμι. Μεγάλα καράβια πηγαινοέρχονται συνέχεια και το εμπόριο δίνει και παίρνει. Παρότι οι Άγγλοι το έκαναν πρωτεύουσα της αποικίας (η Οττάβα δημιουργήθηκε πολύ αργότερα) εγκαθιστώντας ισχυρή Αγγλική διοίκηση και στρατό το Québec δεν έχασε τον γαλλικό του αέρα μιας και η αρχιτεκτονική που ήδη είχε αρχίσει να δημιουργείτε διατηρήθηκε και ακολουθήθηκε. Η παλιά πόλη είναι χτισμένη γύρω από έναν λόφο όπου στην κορυφή δεσπόζει το Chateau Frontenac, ένα ξενοδοχείο που είναι σαν κάστρο βγαλμένο από cart postal. Η βόλτα στον εκεί χώρο αξίζει για όλους που θα επισκεφθούν αυτήν την πόλη. Το Québec είναι η μοναδική πόλη στη βόρεια Αμερική που έχει τείχος σχεδόν ανέπαφο καθώς και τα κανόνια του σε παράταξη γύρω γύρω από το τείχος. Αλλά πριν κατεβείτε στην κάτω πόλη αξίζει να πάτε στην Dufferin Terrace που είναι στα ανατολικά του Chateau Frontenac για μια μοναδική θέα στο ποτάμι και πολλά μαγαζάκια να αράξετε και να πιείτε τον καφέ σας. Μην ξεχνιέστε… εδώ ο κόσμος κάθετε και πίνει καφέ στον ήλιο όπως ακριβώς και στην Ελλάδα. Υπάρχουν επίσης 2 μουσεία. Το Musée de l'Amérique française λέγοντας και δείχνοντας την ιστορία της Γαλλικής Βορείου Αμερικής και το Musée national des Beaux-arts du Québec, το μουσείο καλών τεχνών δηλαδή και ακριβώς δίπλα του υπάρχει και η παλιά φυλακή της πόλης που μπορείτε να επισκεφθείτε. Υπάρχει και η Citadel η ακρόπολη δηλαδή της παλιάς πόλης με εναλλαγή φρουράς κάθε μέρα στις 10 το πρωί με μουσική παραδοσιακές στολές και εκεί κοντά μαγαζάκια με καραμελωμένα μήλα για του λάτρεις των γλυκών απολαύσεων. Το Assemblée nationale du Québec δηλαδή το τοπικό κοινοβούλιο είναι κοντά καθώς επίσης και η Notre Dame ο καθεδρικός ναός της πόλης που είναι και ο πρώτος καθεδρικός ναός βασιλικού ρυθμού που χτίστηκε στην Βόρεια Αμερική. Το δημαρχείο της πόλης αξίζει και αυτό επίσκεψη καθώς και το σύγχρονο κτήριο πίσω από αυτό αφού εάν ανεβείτε στον τελευταίο του όροφο η θέα θα σας αποζημιώσει.
Εάν δεν θέλετε να περπατήσετε μπορείτε να πάρετε το τελεφερίκ για να κατέβετε στην κάτω πόλη όπου εκεί κοντά βρίσκεται η Place Royal. Αυτή η πλατεία είναι το μέρος όπου το 1608 ο Samuel de Champlain ίδρυσε τον πρώτο Γαλλικό οικισμό στην Βόρειο Αμερική. Εκεί θα δείτε μικρά χαριτωμένα κτήρια λες και τα έχουν ζωγραφίσει στο χέρι. Επίσης θα γευθείτε το πιο τέλειο παγωτό με γεύση αμυγδαλωτό και θα δείτε μία τεράστια τοιχογραφία που καλύπτει μία πλευρά ενός κτηρίου δείχνοντας μέρος της πόλης. Είναι τόσο τέλειο που μικρά παιδία πάνε και πέφτουν πάνω τους νομίζοντας πως είναι κάτι αληθινό και πως θα φτάσουν την πύλη που απεικονίζει κάτω κάτω. Δεν πρέπει να χάσετε επίσης και το Parc du Bois-de-Coulonge. Είναι ένα πάρκο όπου εκεί έμενε μέχρι το 1966 ο γενικός κυβερνήτης της επαρχίας και είναι μεγάλο, με κτήρια για τέλειες φωτογραφίες πολλά πολλά δέντρα που δεν υπάρχουν στην Ευρώπη και μία κρήνη που ο μύθος λέει πως όποιος πιει νερό από εκεί θα παντρευτεί γυναίκα από την περιοχή, ο πατέρας μου πάντως είχε όντως πιει νερό από εκεί πριν γνωρίσει την μητέρα μου! Μπορείτε να πάρετε ένα από τα πολλά καραβάκια και να πάτε στο Lévis μία πόλη ακριβώς απέναντι από το Québec μιας και στην διαδρομή θα δείτε την πόλη από απόσταση να σας ανοίγεται μόνο για σας. Υπάρχει επίσης και το τουριστικό δρομολόγιο που γυρνά πίσω όταν δύει ο ήλιος με μία θέα που πρέπει να δείτε πριν φύγετε από αυτή τη γωνιά της Γης.
Όσοι από εσάς είναι λάτρεις του σκι και τύχει να βρεθούν εκεί τον χειμώνα την πρώτη εβδομάδα του Φεβρουαρίου. Εκτός του ότι μπορούν να πάνε για σκι στις Πεδιάδες του Αβραάμ (περιοχή έξω από την πόλη όπου και έγινε η μάχη με τους Άγγλους) θα παρευρεθούν και στο φεστιβάλ του Χειμώνα το πολύ γνωστό Festival d’hiver με παράδοση πάνω από 100 χρόνια. Κάθε χρόνο χτίζεται ένα μεγάλο παλάτι από πάγο στην πλατεία Jacques Cartier σαν τα κεντρικά γραφεία του φεστιβάλ με πολύ μουσική, εκδηλώσεις, φαγητό στο δρόμο και γενικά για μία εβδομάδα γίνεται ο πανικός!!! Έρχεται κόσμος από όλη την επαρχία αλλά και τον υπόλοιπο Καναδά και τις ΗΠΑ. Υπάρχει και το φεστιβάλ πάγου όπου διάφοροι καλλιτέχνες φτιάχνουν γλυπτά από πάγο και αφού τελειώσει το φεστιβάλ μένει μόνο να στέκει αυτό του νικητή ενώ τα υπόλοιπα μετά από 3 μέρες πας με τα ξυλάκια σου και ένα κουτί με maple syrup δηλαδή σιρόπι από σφένδαμο και φτιάχνεις χειμωνιάτικο παγωτό πάνω στα εκθέματα.
Εάν όμως δεν σας αρέσει ο Χειμώνας τότε κανένα πρόβλημα. Να πάτε στις 24 Ιουνίου που είναι μεγάλη γιορτή εκεί καθώς είναι η μέρα του Saint Jean Baptiste. Είναι η εθνική γιορτή του Québec με πολλές εκδηλώσεις και τον πανικό που γίνεται και το χειμώνα στο φεστιβάλ με τη μόνη διαφορά που και να μην έχετε κανονίσει κάτι για μετά μια βόλτα στο δρόμο και θα σας προσκαλέσει κάποιος άγνωστος στο σπίτι του για να διασκεδάσετε. Εκείνη την ημέρα εκεί είναι όλοι μεταξύ τους φίλοι και περνάνε καλά.
15 χιλιόμετρα έξω από την πόλη βρίσκονται οι καταρράκτες Montmorency και 15 χιλιόμετρα πιο μετά σε ένα χωριό το Beaupré υπάρχει ένα μοναστήρι της Αγίας Άννας που εκτός από μεγάλο ενδιαφέρον είναι και προσκύνημα για πολλούς καθολικούς. Εεεε πριν φύγετε από την πόλη και αν πάτε στα μέρη αυτά με το τρένο σίγουρα θα χαζεύετε για ώρα τον κεντρικό σταθμό των τρένων που υπάρχει στην πόλη.
Πραγματικά αξίζει μία επίσκεψη σε αυτήν την πόλη. Θα βρίσκεστε στη Βόρειο Αμερική αλλά δεν μοιάζει να είναι εκεί. Έχει έναν ευρωπαϊκό αέρα παντού. Από το φαγητό, τον κόσμο, τις ώρες που τα πάντα είναι ανοιχτά, την αρχιτεκτονική θα νομίζετε πως είστε σίγουρα στην Ευρώπη. Φυσικά εάν τύχει και δείτε καμία Καναδική σημαία θα σας το υπενθυμίσει πως δεν είστε στην Ευρώπη και λέω τύχει γιατί όπου ανεβεί καναδική σημαία σίγουρα το βράδυ παρέες ατόμων θα πάνε και θα την κατεβάσουν. Είχε γίνει τεράστιο θέμα όταν είχαν πιαστεί να κάνουν κάτι τέτοιο βουλευτές κόμματος που υποστηρίζει την ανεξαρτησία στην σημαία που υπάρχει στην Ακρόπολη της πόλης.
PS: περιγραφές για τα υπόλοιπα μέρη της επαρχίας σε συνέχεια...
:: 
:: 
:: 
:: 
:: 
Έτσι λοιπόν από όταν άρχισα να θυμάμαι τον εαυτό μου θυμάμαι πως σχεδόν κάθε Ιούλιο αλλά και πολλά Χριστούγεννα τα πέρναγα εκεί, κυρίως στο Québec City την πρωτεύουσα της επαρχίας αλλά και σε άλλες περιοχές πιο βόρεια όπου ο παππούς μου έχει ένα εξοχικό σε περιοχή που κατοικούν κυρίως Ινδιάνοι όπως επίσης και σε μερικά χωριά κοντά στο Μόντρεαλ.
Μέναμε στο σπίτι του παππού μου στην πόλη του Québec όπου όταν πηγαίναμε εκεί άκουγες 3 γλώσσες ανάμεσά μας. Γαλλικά με το παππού μιας και είναι Québecois (το Γαλλοκαναδός δεν χρησιμοποιείται πλέον μιας και η Καναδική Βουλή πέρασε νόμο αναγνωρίζοντας τους γαλλόφωνους της επαρχίας του Québec σαν ξεχωριστό έθνος ανάμεσα σε έναν ενωμένο ακόμα τουλάχιστον
Καναδά) πολλές φορές Αγγλικά με την γιαγιά μας μιας και είναι Ιρλανδικής καταγωγής και Ελληνικά μεταξύ μας τα αδέρφια όταν δεν θέλαμε να καταλαβαίνουν τι λέμε. Η πόλη του Québec είναι μία πραγματικά παραμυθένια πόλη. Αν και είναι πολύ τουριστική μία βόλτα στην παλιά πόλη σε ταξιδεύει στο παρελθόν. Είναι χτισμένη στις όχθες του ποταμού Αγίου Λαυρεντίου (Saint Laurence) όπου μετά από λίγο συναντά τον Ατλαντικό Ωκεανό και το άνοιγμα του ποταμού τον κάνει να μοιάζει με θάλασσα παρά με ποτάμι. Μεγάλα καράβια πηγαινοέρχονται συνέχεια και το εμπόριο δίνει και παίρνει. Παρότι οι Άγγλοι το έκαναν πρωτεύουσα της αποικίας (η Οττάβα δημιουργήθηκε πολύ αργότερα) εγκαθιστώντας ισχυρή Αγγλική διοίκηση και στρατό το Québec δεν έχασε τον γαλλικό του αέρα μιας και η αρχιτεκτονική που ήδη είχε αρχίσει να δημιουργείτε διατηρήθηκε και ακολουθήθηκε. Η παλιά πόλη είναι χτισμένη γύρω από έναν λόφο όπου στην κορυφή δεσπόζει το Chateau Frontenac, ένα ξενοδοχείο που είναι σαν κάστρο βγαλμένο από cart postal. Η βόλτα στον εκεί χώρο αξίζει για όλους που θα επισκεφθούν αυτήν την πόλη. Το Québec είναι η μοναδική πόλη στη βόρεια Αμερική που έχει τείχος σχεδόν ανέπαφο καθώς και τα κανόνια του σε παράταξη γύρω γύρω από το τείχος. Αλλά πριν κατεβείτε στην κάτω πόλη αξίζει να πάτε στην Dufferin Terrace που είναι στα ανατολικά του Chateau Frontenac για μια μοναδική θέα στο ποτάμι και πολλά μαγαζάκια να αράξετε και να πιείτε τον καφέ σας. Μην ξεχνιέστε… εδώ ο κόσμος κάθετε και πίνει καφέ στον ήλιο όπως ακριβώς και στην Ελλάδα. Υπάρχουν επίσης 2 μουσεία. Το Musée de l'Amérique française λέγοντας και δείχνοντας την ιστορία της Γαλλικής Βορείου Αμερικής και το Musée national des Beaux-arts du Québec, το μουσείο καλών τεχνών δηλαδή και ακριβώς δίπλα του υπάρχει και η παλιά φυλακή της πόλης που μπορείτε να επισκεφθείτε. Υπάρχει και η Citadel η ακρόπολη δηλαδή της παλιάς πόλης με εναλλαγή φρουράς κάθε μέρα στις 10 το πρωί με μουσική παραδοσιακές στολές και εκεί κοντά μαγαζάκια με καραμελωμένα μήλα για του λάτρεις των γλυκών απολαύσεων. Το Assemblée nationale du Québec δηλαδή το τοπικό κοινοβούλιο είναι κοντά καθώς επίσης και η Notre Dame ο καθεδρικός ναός της πόλης που είναι και ο πρώτος καθεδρικός ναός βασιλικού ρυθμού που χτίστηκε στην Βόρεια Αμερική. Το δημαρχείο της πόλης αξίζει και αυτό επίσκεψη καθώς και το σύγχρονο κτήριο πίσω από αυτό αφού εάν ανεβείτε στον τελευταίο του όροφο η θέα θα σας αποζημιώσει.
Εάν δεν θέλετε να περπατήσετε μπορείτε να πάρετε το τελεφερίκ για να κατέβετε στην κάτω πόλη όπου εκεί κοντά βρίσκεται η Place Royal. Αυτή η πλατεία είναι το μέρος όπου το 1608 ο Samuel de Champlain ίδρυσε τον πρώτο Γαλλικό οικισμό στην Βόρειο Αμερική. Εκεί θα δείτε μικρά χαριτωμένα κτήρια λες και τα έχουν ζωγραφίσει στο χέρι. Επίσης θα γευθείτε το πιο τέλειο παγωτό με γεύση αμυγδαλωτό και θα δείτε μία τεράστια τοιχογραφία που καλύπτει μία πλευρά ενός κτηρίου δείχνοντας μέρος της πόλης. Είναι τόσο τέλειο που μικρά παιδία πάνε και πέφτουν πάνω τους νομίζοντας πως είναι κάτι αληθινό και πως θα φτάσουν την πύλη που απεικονίζει κάτω κάτω. Δεν πρέπει να χάσετε επίσης και το Parc du Bois-de-Coulonge. Είναι ένα πάρκο όπου εκεί έμενε μέχρι το 1966 ο γενικός κυβερνήτης της επαρχίας και είναι μεγάλο, με κτήρια για τέλειες φωτογραφίες πολλά πολλά δέντρα που δεν υπάρχουν στην Ευρώπη και μία κρήνη που ο μύθος λέει πως όποιος πιει νερό από εκεί θα παντρευτεί γυναίκα από την περιοχή, ο πατέρας μου πάντως είχε όντως πιει νερό από εκεί πριν γνωρίσει την μητέρα μου! Μπορείτε να πάρετε ένα από τα πολλά καραβάκια και να πάτε στο Lévis μία πόλη ακριβώς απέναντι από το Québec μιας και στην διαδρομή θα δείτε την πόλη από απόσταση να σας ανοίγεται μόνο για σας. Υπάρχει επίσης και το τουριστικό δρομολόγιο που γυρνά πίσω όταν δύει ο ήλιος με μία θέα που πρέπει να δείτε πριν φύγετε από αυτή τη γωνιά της Γης.
Όσοι από εσάς είναι λάτρεις του σκι και τύχει να βρεθούν εκεί τον χειμώνα την πρώτη εβδομάδα του Φεβρουαρίου. Εκτός του ότι μπορούν να πάνε για σκι στις Πεδιάδες του Αβραάμ (περιοχή έξω από την πόλη όπου και έγινε η μάχη με τους Άγγλους) θα παρευρεθούν και στο φεστιβάλ του Χειμώνα το πολύ γνωστό Festival d’hiver με παράδοση πάνω από 100 χρόνια. Κάθε χρόνο χτίζεται ένα μεγάλο παλάτι από πάγο στην πλατεία Jacques Cartier σαν τα κεντρικά γραφεία του φεστιβάλ με πολύ μουσική, εκδηλώσεις, φαγητό στο δρόμο και γενικά για μία εβδομάδα γίνεται ο πανικός!!! Έρχεται κόσμος από όλη την επαρχία αλλά και τον υπόλοιπο Καναδά και τις ΗΠΑ. Υπάρχει και το φεστιβάλ πάγου όπου διάφοροι καλλιτέχνες φτιάχνουν γλυπτά από πάγο και αφού τελειώσει το φεστιβάλ μένει μόνο να στέκει αυτό του νικητή ενώ τα υπόλοιπα μετά από 3 μέρες πας με τα ξυλάκια σου και ένα κουτί με maple syrup δηλαδή σιρόπι από σφένδαμο και φτιάχνεις χειμωνιάτικο παγωτό πάνω στα εκθέματα.
Εάν όμως δεν σας αρέσει ο Χειμώνας τότε κανένα πρόβλημα. Να πάτε στις 24 Ιουνίου που είναι μεγάλη γιορτή εκεί καθώς είναι η μέρα του Saint Jean Baptiste. Είναι η εθνική γιορτή του Québec με πολλές εκδηλώσεις και τον πανικό που γίνεται και το χειμώνα στο φεστιβάλ με τη μόνη διαφορά που και να μην έχετε κανονίσει κάτι για μετά μια βόλτα στο δρόμο και θα σας προσκαλέσει κάποιος άγνωστος στο σπίτι του για να διασκεδάσετε. Εκείνη την ημέρα εκεί είναι όλοι μεταξύ τους φίλοι και περνάνε καλά.
15 χιλιόμετρα έξω από την πόλη βρίσκονται οι καταρράκτες Montmorency και 15 χιλιόμετρα πιο μετά σε ένα χωριό το Beaupré υπάρχει ένα μοναστήρι της Αγίας Άννας που εκτός από μεγάλο ενδιαφέρον είναι και προσκύνημα για πολλούς καθολικούς. Εεεε πριν φύγετε από την πόλη και αν πάτε στα μέρη αυτά με το τρένο σίγουρα θα χαζεύετε για ώρα τον κεντρικό σταθμό των τρένων που υπάρχει στην πόλη.
Πραγματικά αξίζει μία επίσκεψη σε αυτήν την πόλη. Θα βρίσκεστε στη Βόρειο Αμερική αλλά δεν μοιάζει να είναι εκεί. Έχει έναν ευρωπαϊκό αέρα παντού. Από το φαγητό, τον κόσμο, τις ώρες που τα πάντα είναι ανοιχτά, την αρχιτεκτονική θα νομίζετε πως είστε σίγουρα στην Ευρώπη. Φυσικά εάν τύχει και δείτε καμία Καναδική σημαία θα σας το υπενθυμίσει πως δεν είστε στην Ευρώπη και λέω τύχει γιατί όπου ανεβεί καναδική σημαία σίγουρα το βράδυ παρέες ατόμων θα πάνε και θα την κατεβάσουν. Είχε γίνει τεράστιο θέμα όταν είχαν πιαστεί να κάνουν κάτι τέτοιο βουλευτές κόμματος που υποστηρίζει την ανεξαρτησία στην σημαία που υπάρχει στην Ακρόπολη της πόλης.
PS: περιγραφές για τα υπόλοιπα μέρη της επαρχίας σε συνέχεια...
:: :: :: :: :: Attachments
Last edited by a moderator:
