aspa
Member
- Μηνύματα
- 585
- Likes
- 1.576
- Επόμενο Ταξίδι
- Κολομβία
- Ταξίδι-Όνειρο
- Γυρος του κοσμου
Περιεχόμενα
Η πτήση ήταν με την ryannair, καλή στην ώρα της μας πήγε στο Santiago στις 8.30 το βράδυ της Δευτέρας. Από το αεροδρόμιο με ένα ταξί (20 ε) πήγαμε στο διαμέρισμα που είχαμε νοικιάσει στο κέντρο της πόλης. Το κατάλυμα πολύ περιποιημένο προσεγμένο στις λεπτομέρειες πχ λινό τραπεζομάντιλο και πετσέτες στην κουζίνα, ωραία κλινοσκεπάσματα, μηχανή εσπρέσο αλλά μας έδωσε το διαμέρισμα του ισογείου που είχε ένα σκοτεινό δωμάτιο. Το προσόν του ήταν ότι έβγαινε στην αυλή. Apartamentos cruceiro do Galo. Εμπρός από το σπίτι άρχιζε έναμεγάλο πάρκο , που σε 5 λεπτά σε έβγαζε στο κέντρο της πόλης ,στο πεζόδρομο.
Αμέσως βγήκαμε να δούμε τη πόλη . Ο ναός δεσπόζει στο κέντρο της, επιβλητικός, μεγάλος φωτισμένος ήταν η πρώτη εικόνα που αντικρίσαμε εκείνο το βράδυ. Περιπλανηθήκαμε στα στενά σοκάκια και τους έρημους δρόμους, βρεθήκαμε για λίγο σε άλλη εποχή. Δεν ήταν τουριστική περίοδος και μπορούσες να ευχαριστηθείς τις ομορφιές της πόλης . Το ίδιο ίσχυσε και για όλο το ταξίδι μας .
Είχα διαβάσει πολλά για αυτή τη πόλη, όταν όμως την είδα εντυπωσιάστηκα.. Το ιστορικό κέντρο διατηρημένο, τα σπίτια φροντισμένα διατηρώντας την παράδοση. Μικρές πλατείες ανάμεσα στα στενά σοκάκια, όλα καθαρά και περιποιημένα. Το παλάτι, η βιβλιοθήκη, το παλιό κτήριο του Πανεπιστήμιου, το μοναστήρι και φυσικά ο ναός. Πρέπει να είναι από τους μεγαλύτερους. Λόγω του θρησκευτικού χαρακτήρα η πόλη σου μεταδίδει μια ηρεμία και μια γαλήνη. Πιο πιθανή ετυμολογία συνδέει την λέξη Compostela με τη Λατινική λέξη «compositum» και με την τοπική λατινική έκφραση «composita tella» που σήμαινε "νεκροταφείο". Ο ναός στο εσωτερικό του έχει στο κεντρικό σημείο τον Άγιο Ιάκωβο στολισμένο με χρυσά όπου μπορούσες να προσκυνήσεις. Κάτω ακριβώς ήταν τα λείψανα κάποιου Πάππα. Ο Καθεδρικός ναός του Σαντιάγο ντε Κομποστέλα όπως λέει ο θρύλος, φιλοξενεί τον τάφο του Μεγάλου Ιακώβ, ενός από τους Αποστόλους του Ιησού, ο οποίος σύμφωνα με την παράδοση έφθασε στην Ισπανία για να κηρύξει τον Χριστιανισμό. Κατά την παράδοση, αποκεφαλίστηκε στα Ιεροσόλυμα, αλλά έχοντας διδάξει το Χριστιανισμό στους Κέλτες της Ιβηρικής Χερσονήσου, το λείψανό του μεταφέρθηκε αργότερα στη Γαλικία. Ο συγκεκριμένος Καθεδρικός Ναός αποτελεί μεγάλο προσκυνηματικό κέντρο της Ιβηρικής, καθώς σε αυτόν συρρέουν πλήθη προσκυνητών, ακολουθώντας τον λεγόμενο «δρόμο του Αγίου Ιακώβου». Τιμάται ως «Ιάκωβος της Κομποστέλλας» στις 25 Ιουλίου.
Δεξιά και αριστερά του κυρίως ναού υπάρχουν παρεκκλήσια, χώροι για προσευχή μόνο για τους προσκυνητές. Θρησκευτική μουσική ακουγόταν σε όλη τη περιοχή γύρω από το ναό, κάνοντας την ατμόσφαιρα πιο κατανυκτική.
Τα κτίρια του ναού καταλαμβάνουν πολλά τετράγωνα της πόλης. Εντυπωσιαστήκαμε από το μέγεθος και την ομορφιά του.
Το δύσκολο ήταν η βροχή. Εκείνη τη μέρα έβρεχε καταρρακτωδώς, από το πρωί.
Είδαμε και το καινούργιο τμήμα της πόλης, τον σιδηροδρομικό σταθμό και φυσικά και την αγορά.
Φάγαμε πιο καλά εκτός του ιστορικού κέντρου, αλλά δεν αντισταθήκαμε στα μπαράκια της παλιάς πόλης, που για βραδινή έξοδο ήταν πανέμορφα. Δεν ήξερες τι να πρωτοδιαλέξεις. Σε ένα που πήγαμε το δάπεδο ήταν από τζάμι και κάτω από το τζάμι σκαμμένα αρχαιολογικά ευρήματα.
Θα θέλαμε να μείνουμε περισσότερο στην πανέμορφη αυτή πόλη των προσκυνητών, αλλά το πρόγραμμα έλεγε εξερεύνηση των ακτών της β Ισπανίας.
Μετά από μια ωραία βόλτα υπό βροχή, στο πάρκο απέναντι από το σπίτι, πήγαμε στο σταθμό απ όπου πήραμε αυτοκίνητο για το υπόλοιπο της εκδρομής. Οι ακτές μας περίμεναν.
Το αυτοκίνητο ήταν ένα καινούργιο σιτροέν, το νοικιάσαμε 210ε για 3 ημέρες επειδή θα το αφήναμε στο Μπιλμπάο. Επιμέναμε να είναι ντίζελ και δώσαμε για 1000χιλ 76ε καύσιμα.
Η επόμενη πόλη το Betanzos. Όμορφο μέρος με ποτάμι που του έδινε μια γραφικότητα.
Στη συνέχεια αποφασίσαμε να ακολουθήσουμε το παραλιακό δρόμο και έτσι να δούμε όσες πιο πολλές πόλεις μπορούσαμε.
Η επόμενη επιλογή από το χάρτη ήταν το Ferrol. Δεν ήταν καλή επιλογή, ήταν μεγάλη βιομηχανική πόλη, με μεγάλο λιμάνι από αυτές που χάνεσαι. Κάναμε μια βόλτα γύρο- γύρο το κάστρο με το αυτοκίνητο και φύγαμε.
Συνεχίζοντας την διαδρομή στα χωριά φθάσαμε στο ortigueira, ένα μικρό χωριό παραθαλάσσιο, που έδειχνε να ξεκουράζεται από τις ορδές των τουριστών του καλοκαιριού. Λίγα μαγαζιά ανοικτά, όπως και στα δικά μας χωριά το χειμώνα. Καθίσαμε στην αρχή για καφέ, αλλά όταν είδαμε τους ταβερνιάρηδες να τρώνε ζηλέψαμε και ρωτήσαμε τι είχε να φάμε. Η σκέψη μας πολύ καλή, εκεί φάγαμε το πιο ωραίο και οικονομικό φαγητό όλης της εκδρομής. Εξαιρετικές γαρίδες, σουπιές μαγειρευτές και ότι άλλο καλό είχε η κουζίνα της κυρίας , μας τα μαγείρεψε εκείνη την ώρα. Ο καιρός φθινοπωρινός, ψιλόβρεχε, αλλά μας επέτρεπε μια μικρή βόλτα στη παραλία. Στην πορεία μας συναντούσαμε κουκλίστικα χωριουδάκια σκαρφαλωμένα σε πλαγιές που κατέληγαν στη θάλασσα, ένα τέτοιο ακριβώς σαν ζωγραφιά είναι το Bargueiro.
Στη συνέχεια βρεθήκαμε στο Viveiro, μία πόλη, τουριστικό θέρετρο με μεγάλη παραλία και πολλά σπίτια. Δεν θα πήγαινα εκεί διακοπές.
Οι παραλίες που συναντήσαμε δεν έχουν καμία σχέση με τις δικές μας. Οι πιο πολλές άγριες, με παλίρροια που αφήνει πίσω της μια λασπώδη αμμουδιά. Ο ωκεανός δεν αστειεύεται.
Ο δρόμος όμως συνεχώς στένευε, περνούσε μέσα από δάση. Από τη μια πλευρά το βουνό από την άλλη η θάλασσα, το τοπίο εκπληκτικό. Ο καιρός βελτιωνόταν. Απολαμβάναμε τη διαδρομή, ανακαλύπταμε της ομορφιές του βόρειου τμήματος αυτής της χώρας. Σε κάθε βήμα μας και ένα πιο όμορφο μέρος, ένα πιο όμορφο τοπίο. Αυτός είναι ο δρόμος των προσκυνητών. Κάθε τόσο βλέπαμε άτομα - προσκυνητές που περπατούσαν προς το Santiago de compostella. Σε πολλά σημεία του δρόμου υπήρχαν σημάδια και ταμπέλες που κατηύθυναν τους προσκυνητές προς τα μονοπάτια της διαδρομής. Είδαμε προσκυνητές κάθε ηλικίας, σε ομάδες η μοναχικούς. Σε όλη τη διαδρομή μικρά πανδοχεία που έβρισκαν κατάλυμα. Όλοι με τα ραβδιά που συνοδεύονταν με το κοχύλι και το σταυρό. Πήραμε και εμείς ένα αλλά μας το κράτησαν στο αεροδρόμιο. Είμαστε συνεπαρμένοι απ όλα αυτά, αλλά έπρεπε κάπου να μείνουμε, αποφασίσαμε να διανυκτερεύσουμε στη Luarka. Eίχε πάει η ώρα 9.30μμ.
Στη πόλη είχαμε 2 επιλογές για ξενοδοχεία ένα στη πλατεία και ένα στη παραλία. Φυσικά στη παραλία, να βλέπουμε τις βάρκες από το παράθυρό μας. Η βραδιά πέρασε ευχάριστα στα δωμάτια μας, με γέλια και αστεία.
Αμέσως βγήκαμε να δούμε τη πόλη . Ο ναός δεσπόζει στο κέντρο της, επιβλητικός, μεγάλος φωτισμένος ήταν η πρώτη εικόνα που αντικρίσαμε εκείνο το βράδυ. Περιπλανηθήκαμε στα στενά σοκάκια και τους έρημους δρόμους, βρεθήκαμε για λίγο σε άλλη εποχή. Δεν ήταν τουριστική περίοδος και μπορούσες να ευχαριστηθείς τις ομορφιές της πόλης . Το ίδιο ίσχυσε και για όλο το ταξίδι μας .
Είχα διαβάσει πολλά για αυτή τη πόλη, όταν όμως την είδα εντυπωσιάστηκα.. Το ιστορικό κέντρο διατηρημένο, τα σπίτια φροντισμένα διατηρώντας την παράδοση. Μικρές πλατείες ανάμεσα στα στενά σοκάκια, όλα καθαρά και περιποιημένα. Το παλάτι, η βιβλιοθήκη, το παλιό κτήριο του Πανεπιστήμιου, το μοναστήρι και φυσικά ο ναός. Πρέπει να είναι από τους μεγαλύτερους. Λόγω του θρησκευτικού χαρακτήρα η πόλη σου μεταδίδει μια ηρεμία και μια γαλήνη. Πιο πιθανή ετυμολογία συνδέει την λέξη Compostela με τη Λατινική λέξη «compositum» και με την τοπική λατινική έκφραση «composita tella» που σήμαινε "νεκροταφείο". Ο ναός στο εσωτερικό του έχει στο κεντρικό σημείο τον Άγιο Ιάκωβο στολισμένο με χρυσά όπου μπορούσες να προσκυνήσεις. Κάτω ακριβώς ήταν τα λείψανα κάποιου Πάππα. Ο Καθεδρικός ναός του Σαντιάγο ντε Κομποστέλα όπως λέει ο θρύλος, φιλοξενεί τον τάφο του Μεγάλου Ιακώβ, ενός από τους Αποστόλους του Ιησού, ο οποίος σύμφωνα με την παράδοση έφθασε στην Ισπανία για να κηρύξει τον Χριστιανισμό. Κατά την παράδοση, αποκεφαλίστηκε στα Ιεροσόλυμα, αλλά έχοντας διδάξει το Χριστιανισμό στους Κέλτες της Ιβηρικής Χερσονήσου, το λείψανό του μεταφέρθηκε αργότερα στη Γαλικία. Ο συγκεκριμένος Καθεδρικός Ναός αποτελεί μεγάλο προσκυνηματικό κέντρο της Ιβηρικής, καθώς σε αυτόν συρρέουν πλήθη προσκυνητών, ακολουθώντας τον λεγόμενο «δρόμο του Αγίου Ιακώβου». Τιμάται ως «Ιάκωβος της Κομποστέλλας» στις 25 Ιουλίου.
Δεξιά και αριστερά του κυρίως ναού υπάρχουν παρεκκλήσια, χώροι για προσευχή μόνο για τους προσκυνητές. Θρησκευτική μουσική ακουγόταν σε όλη τη περιοχή γύρω από το ναό, κάνοντας την ατμόσφαιρα πιο κατανυκτική.
Τα κτίρια του ναού καταλαμβάνουν πολλά τετράγωνα της πόλης. Εντυπωσιαστήκαμε από το μέγεθος και την ομορφιά του.
Το δύσκολο ήταν η βροχή. Εκείνη τη μέρα έβρεχε καταρρακτωδώς, από το πρωί.
Είδαμε και το καινούργιο τμήμα της πόλης, τον σιδηροδρομικό σταθμό και φυσικά και την αγορά.
Φάγαμε πιο καλά εκτός του ιστορικού κέντρου, αλλά δεν αντισταθήκαμε στα μπαράκια της παλιάς πόλης, που για βραδινή έξοδο ήταν πανέμορφα. Δεν ήξερες τι να πρωτοδιαλέξεις. Σε ένα που πήγαμε το δάπεδο ήταν από τζάμι και κάτω από το τζάμι σκαμμένα αρχαιολογικά ευρήματα.
Θα θέλαμε να μείνουμε περισσότερο στην πανέμορφη αυτή πόλη των προσκυνητών, αλλά το πρόγραμμα έλεγε εξερεύνηση των ακτών της β Ισπανίας.
Μετά από μια ωραία βόλτα υπό βροχή, στο πάρκο απέναντι από το σπίτι, πήγαμε στο σταθμό απ όπου πήραμε αυτοκίνητο για το υπόλοιπο της εκδρομής. Οι ακτές μας περίμεναν.
Το αυτοκίνητο ήταν ένα καινούργιο σιτροέν, το νοικιάσαμε 210ε για 3 ημέρες επειδή θα το αφήναμε στο Μπιλμπάο. Επιμέναμε να είναι ντίζελ και δώσαμε για 1000χιλ 76ε καύσιμα.
Η επόμενη πόλη το Betanzos. Όμορφο μέρος με ποτάμι που του έδινε μια γραφικότητα.
Στη συνέχεια αποφασίσαμε να ακολουθήσουμε το παραλιακό δρόμο και έτσι να δούμε όσες πιο πολλές πόλεις μπορούσαμε.
Η επόμενη επιλογή από το χάρτη ήταν το Ferrol. Δεν ήταν καλή επιλογή, ήταν μεγάλη βιομηχανική πόλη, με μεγάλο λιμάνι από αυτές που χάνεσαι. Κάναμε μια βόλτα γύρο- γύρο το κάστρο με το αυτοκίνητο και φύγαμε.
Συνεχίζοντας την διαδρομή στα χωριά φθάσαμε στο ortigueira, ένα μικρό χωριό παραθαλάσσιο, που έδειχνε να ξεκουράζεται από τις ορδές των τουριστών του καλοκαιριού. Λίγα μαγαζιά ανοικτά, όπως και στα δικά μας χωριά το χειμώνα. Καθίσαμε στην αρχή για καφέ, αλλά όταν είδαμε τους ταβερνιάρηδες να τρώνε ζηλέψαμε και ρωτήσαμε τι είχε να φάμε. Η σκέψη μας πολύ καλή, εκεί φάγαμε το πιο ωραίο και οικονομικό φαγητό όλης της εκδρομής. Εξαιρετικές γαρίδες, σουπιές μαγειρευτές και ότι άλλο καλό είχε η κουζίνα της κυρίας , μας τα μαγείρεψε εκείνη την ώρα. Ο καιρός φθινοπωρινός, ψιλόβρεχε, αλλά μας επέτρεπε μια μικρή βόλτα στη παραλία. Στην πορεία μας συναντούσαμε κουκλίστικα χωριουδάκια σκαρφαλωμένα σε πλαγιές που κατέληγαν στη θάλασσα, ένα τέτοιο ακριβώς σαν ζωγραφιά είναι το Bargueiro.
Στη συνέχεια βρεθήκαμε στο Viveiro, μία πόλη, τουριστικό θέρετρο με μεγάλη παραλία και πολλά σπίτια. Δεν θα πήγαινα εκεί διακοπές.
Οι παραλίες που συναντήσαμε δεν έχουν καμία σχέση με τις δικές μας. Οι πιο πολλές άγριες, με παλίρροια που αφήνει πίσω της μια λασπώδη αμμουδιά. Ο ωκεανός δεν αστειεύεται.
Ο δρόμος όμως συνεχώς στένευε, περνούσε μέσα από δάση. Από τη μια πλευρά το βουνό από την άλλη η θάλασσα, το τοπίο εκπληκτικό. Ο καιρός βελτιωνόταν. Απολαμβάναμε τη διαδρομή, ανακαλύπταμε της ομορφιές του βόρειου τμήματος αυτής της χώρας. Σε κάθε βήμα μας και ένα πιο όμορφο μέρος, ένα πιο όμορφο τοπίο. Αυτός είναι ο δρόμος των προσκυνητών. Κάθε τόσο βλέπαμε άτομα - προσκυνητές που περπατούσαν προς το Santiago de compostella. Σε πολλά σημεία του δρόμου υπήρχαν σημάδια και ταμπέλες που κατηύθυναν τους προσκυνητές προς τα μονοπάτια της διαδρομής. Είδαμε προσκυνητές κάθε ηλικίας, σε ομάδες η μοναχικούς. Σε όλη τη διαδρομή μικρά πανδοχεία που έβρισκαν κατάλυμα. Όλοι με τα ραβδιά που συνοδεύονταν με το κοχύλι και το σταυρό. Πήραμε και εμείς ένα αλλά μας το κράτησαν στο αεροδρόμιο. Είμαστε συνεπαρμένοι απ όλα αυτά, αλλά έπρεπε κάπου να μείνουμε, αποφασίσαμε να διανυκτερεύσουμε στη Luarka. Eίχε πάει η ώρα 9.30μμ.
Στη πόλη είχαμε 2 επιλογές για ξενοδοχεία ένα στη πλατεία και ένα στη παραλία. Φυσικά στη παραλία, να βλέπουμε τις βάρκες από το παράθυρό μας. Η βραδιά πέρασε ευχάριστα στα δωμάτια μας, με γέλια και αστεία.
Last edited by a moderator:
