aspa
Member
- Μηνύματα
- 585
- Likes
- 1.576
- Επόμενο Ταξίδι
- Κολομβία
- Ταξίδι-Όνειρο
- Γυρος του κοσμου
Περιεχόμενα
Το Μπιλμπάο (βασκικά: Bilbo· ισπανικά Bilbao)είναι η μεγαλύτερη πόλη στη χώρα και η πρωτεύουσα της επαρχίας της Βισκαϊκής Ισπανίας. Η πόλη έχει 353.168 κατοίκους (2007) και είναι το πιο οικονομικά και βιομηχανικά ενεργό μέρος της ευρύτερης αστικής περιοχής του Μπιλμπάο, η οποία αριθμεί πάνω από 939.000 κατοίκους.
Nervión. Σε αυτό το ποτάμι το Μπιλμπάο οφείλει το όνομά του (από το bi albo που στα βασκικά σημαίνει «δύο όχθες») και την παλιά του αίγλη. Χτισμένο σε μια περιοχή με πλούσια κοιτάσματα σιδήρου, το Μπιλμπάο εκμεταλλεύτηκε την προνομιακή του θέση στον ωκεανό και την ασφάλεια που του έδινε το ποτάμι. Ήδη από τις αρχές του 16ου αιώνα ήταν ένα από τα κύρια λιμάνια που ένωναν την Ισπανία με την Ευρώπη και αργότερα με την Αμερική, ενώ στη συνέχεια εξελίχθηκε σε βιομηχανικό και εμπορικό κέντρο. Εξακολουθεί να είναι το σημαντικότερο λιμάνι της Ισπανίας. καλές ημέρες «Προίκισαν την πόλη με γαλλικού τύπου μπουλβάρ, με εξαιρετικές εκκλησίες και κτίρια ιδιαίτερου ρυθμού, με το πανέμορφο θέατρο Arriaga κατά το πρότυπο της γαλλικής Όπερας, με την αγορά Mercado de la Ribera (τη μεγαλύτερη κλειστή αγορά της Ευρώπης, ρεκόρ Γκίνες παρακαλώ). Έχει όμως τη φήμη της γκρίζας, βιομηχανικής πόλης.
Ώσπου το 1997 σκάει η «βόμβα» του Guggenheim. Το κτίριο του Frank O. Gehry, κάτι ανάμεσα σε πλοίο και ψάρι, χτίστηκε στην πρώην βιομηχανική ζώνη του Μπιλμπάο δίπλα στο ποτάμι, για να στεγάσει έργα μοντέρνας τέχνης του ιδρύματος Solomon R. Guggenheim. Η επιλογή του χώρου και του κτιρίου δεν ήταν τυχαία: το Guggenheim ερχόταν να συνδέσει το παρελθόν του βιομηχανικού Μπιλμπάο με ένα μέλλον που ελάχιστοι είχαν υποψιαστεί πόσο διαφορετικό θα ήταν. Κυρίως οι Bilbaínos οι οποίοι, εκτός από το αισθητικό σοκ, έπρεπε να χωνέψουν και το τεράστιο ποσόν –160 εκατομμ. δολάρια– που ξοδεύτηκε. Τα αποτελέσματα δεν άργησαν να φανούν. Τον πρώτο χρόνο της λειτουργίας του το Guggenheim προσέλκυσε 1.300.000 επισκέπτες, ενώ οι πιο αισιόδοξες προβλέψεις μιλούσαν για 400.000! Το Μπιλμπάο εκτοξεύτηκε γρήγορα στις πρώτες θέσεις των «προορισμών του Σαββατοκύριακου».Σήμερα το Μπιλμπάο είναι μια από τις πιο δυναμικά αναπτυσσόμενες πόλεις της Ευρώπης. Το Guggenheim έδωσε το έναυσμα για μια συνολική αναμόρφωση, αν όχι αναγέννηση της πόλης, με έμφαση στο σύγχρονο ντιζάιν και την «αρχιτεκτονική τοπίου». Αυτή η τάση είναι φανερή ακόμη και στα έργα υποδομής που πραγματοποιήθηκαν τα τελευταία χρόνια, όπως το μετρό, σχεδιασμένο από το διάσημο αρχιτέκτονα Norman Foster, το υπερσύγχρονο τραμ, το αεροδρόμιο La Paloma, έργο του ακόμη πιο διάσημου Σαντιάγο Καλατράβα. Ο ίδιος έχει κάνει και τη γέφυρα πεζών Zubizuri στηνπεριοχή του Guggenheim, Η Παλιά ΠόληΊσως το γοητευτικότερο κομμάτι του Μπιλμπάο, η μικρούλα παλιά πόλη είναι γεμάτη πλακόστρωτακαλντερίμια, κτίρια του 18ου αιώνα που γερνούνγοητευτικά, προκαλώντας σε να σταματήσεις σχεδόν ανά τρία βήματα για να χαζέψεις άλλη μία υπέροχη πρόσοψη, γοτθικές εκκλησίες και ανθισμένα μπαλκόνια. Στην καρδιά της παλιάς πόλης δεσπόζει ο επιβλητικός καθεδρικός του Santiago, απ’ όπου ξεκινούν τα ατελείωτα σκαλάκια που ανεβαίνουν μέχρι την εκκλησία του Αγίου Νικολάου, που χρονολογείται από το 1756. Τα σκαλιά είναι πάρα πολλά, αξίζει όμως τα τα ανέβεις η να τα κατέβεις έστω μία φορά. Εμείς το κάναμε το ίδιο βράδυ που φτάσαμε.
Ακριβώς μπροστά στον καθεδρικό, στην μικρή πλατεΐτσα που πλημμυρίζει τραπέζια και καρέκλες από τα παρακείμενα μπαρ τα ηλιόλουστα μεσημέρια, ενώνονται οι λεγόμενοι «Επτά Δρόμοι» που συναποτελούσαν όλη - όλη την πόλη τουΜπιλμπάο από την ίδρυσή της τον 13ο αιώνα μέχριτον 16ο αιώνα,οπότε και άρχισε να κτίζεται το Ensanche, η «επέκταση», που έδωσε το όνομά της στην γειτονιά που βρίσκεται στην απέναντι πλευρά του ποταμού.
Στον λαβύρινθο των επτά δρόμων αξίζει να χαθείτε –μην ξεγελιέστε από τον μικρό αριθμό τους, σίγουρα θα χαθείτε– για να ανακαλύψετε funky μπαράκια που σερβίρουν λαχταριστά pintxos .
GuggenheimΤο πλέον αναγνωρίσιμο κτίριο της πόλης, η αφορμή για την μεταμόρφωση του Μπιλμπάο από άσχημο βιομηχανικό λιμάνι σε ταξιδιωτικό προορισμό, το μεγαλούργημα του Frank O. Gehry απέχει πολύ από ένα συνηθισμένο μουσείο σύγχρονης τέχνης. βρίσκεται παράλληλα με το ποτάμι, τον Rio Nervion, με τον γεμάτο έργα τέχνης πεζόδρομο και τον προαύλιο χώρο του μουσείου.
Όπως θα σας πουν σχεδόν ομόφωνα οι μόνιμοι κάτοικοι αλλά και οι τακτικοί επισκέπτες του Μπιλμπάο, το Guggenheim μπορεί να έχει το όνομα, αλλά τοΜουσείο ΚαλώνΤεχνώνέχει την χάρη. Goya, El Greco, Gauguin, Chillida και Barcelo είναι μερικά από τα διάσημα ονόματα που υπογράφουν τις συλλογές του, οι οποίες ξεκινούν από την Romanesque και γοτθική τέχνη του 12ου αιώνα και φτάνουν μέχρι τον 21ο αιώνα. Η είσοδος στο μουσείο κοστίζει 6 ευρώ.
Αξιοθέατο, εκπληκτικό, είναι και το πάρκο Dona Casilda Iturriza, ακριβώς δίπλα στο μουσείο, με τα σιντριβάνια και τις εντυπωσιακές στοές, που διακοσμούνται με κεραμικά πλακάκια αραβικής τεχνοτροπίας, η σκεπαστή αγορά Ribera, το Palacio de Congresos y de la Musica –το Μέγαρο Μουσικής της πόλης, που φιλοξενεί επίσης συνέδρια– και απέναντί του το Ναυτικό Μουσείο του Μπιλμπάο, στην όχθη του Rio Nervion.
Τα επισκεφθήκαμε όλα. Το βράδυ μας το περάσαμε γυρνώντας στα μπαράκια, στην κλειστή πλατεία της παλιάς πόλης. Εκεί συνηθίζουν να πίνουν ένα ποτό στο ένα μπαρ μαζί με ένα pintxos και να συνεχίζουν στο διπλανό με άλλο μεζεδάκι και μετά στο άλλο και στο άλλο μέχρι τελικής πτώσης. Πολύς κόσμος όρθιος μπροστά στα μπαράκια που είναι τόπος συνάντησης για πολλούς. Το Μπιλμπάο μας άρεσε πάρα πολύ, μακάρι να είχαμε και άλλες μέρες να καθόμαστε. Είναι μια ζωντανή πόλη που δεν κοιμάται ποτέ. Το Σαββατόβραδο που μείναμε εκεί, όλη την νύχτα ο κόσμος κυκλοφορούσε, τραγουδούσε, έπινε, διασκέδαζε. Εμείς όμως έπρεπε να κοιμηθούμε γιατί είχαμε πολύ πρωινή πτήση για Βαρκελώνη και από εκεί για Αθήνα. Το όμορφο ταξίδι μας έφτανε στο τέλος του.
Οι όμορφες εικόνες δεν θα σβηστούν ποτέ από το μυαλό μας. Ούτε και το απρόβλεπτο πικ νικ με το” βασιλικό” κρασί του ξενοδόχου μας του Χοσέ στο αίθριο έξω από την αίθουσα αφίξεων του αεροδρομίου της Βαρκελώνης. 
:roll:
Nervión. Σε αυτό το ποτάμι το Μπιλμπάο οφείλει το όνομά του (από το bi albo που στα βασκικά σημαίνει «δύο όχθες») και την παλιά του αίγλη. Χτισμένο σε μια περιοχή με πλούσια κοιτάσματα σιδήρου, το Μπιλμπάο εκμεταλλεύτηκε την προνομιακή του θέση στον ωκεανό και την ασφάλεια που του έδινε το ποτάμι. Ήδη από τις αρχές του 16ου αιώνα ήταν ένα από τα κύρια λιμάνια που ένωναν την Ισπανία με την Ευρώπη και αργότερα με την Αμερική, ενώ στη συνέχεια εξελίχθηκε σε βιομηχανικό και εμπορικό κέντρο. Εξακολουθεί να είναι το σημαντικότερο λιμάνι της Ισπανίας. καλές ημέρες «Προίκισαν την πόλη με γαλλικού τύπου μπουλβάρ, με εξαιρετικές εκκλησίες και κτίρια ιδιαίτερου ρυθμού, με το πανέμορφο θέατρο Arriaga κατά το πρότυπο της γαλλικής Όπερας, με την αγορά Mercado de la Ribera (τη μεγαλύτερη κλειστή αγορά της Ευρώπης, ρεκόρ Γκίνες παρακαλώ). Έχει όμως τη φήμη της γκρίζας, βιομηχανικής πόλης.
Ώσπου το 1997 σκάει η «βόμβα» του Guggenheim. Το κτίριο του Frank O. Gehry, κάτι ανάμεσα σε πλοίο και ψάρι, χτίστηκε στην πρώην βιομηχανική ζώνη του Μπιλμπάο δίπλα στο ποτάμι, για να στεγάσει έργα μοντέρνας τέχνης του ιδρύματος Solomon R. Guggenheim. Η επιλογή του χώρου και του κτιρίου δεν ήταν τυχαία: το Guggenheim ερχόταν να συνδέσει το παρελθόν του βιομηχανικού Μπιλμπάο με ένα μέλλον που ελάχιστοι είχαν υποψιαστεί πόσο διαφορετικό θα ήταν. Κυρίως οι Bilbaínos οι οποίοι, εκτός από το αισθητικό σοκ, έπρεπε να χωνέψουν και το τεράστιο ποσόν –160 εκατομμ. δολάρια– που ξοδεύτηκε. Τα αποτελέσματα δεν άργησαν να φανούν. Τον πρώτο χρόνο της λειτουργίας του το Guggenheim προσέλκυσε 1.300.000 επισκέπτες, ενώ οι πιο αισιόδοξες προβλέψεις μιλούσαν για 400.000! Το Μπιλμπάο εκτοξεύτηκε γρήγορα στις πρώτες θέσεις των «προορισμών του Σαββατοκύριακου».Σήμερα το Μπιλμπάο είναι μια από τις πιο δυναμικά αναπτυσσόμενες πόλεις της Ευρώπης. Το Guggenheim έδωσε το έναυσμα για μια συνολική αναμόρφωση, αν όχι αναγέννηση της πόλης, με έμφαση στο σύγχρονο ντιζάιν και την «αρχιτεκτονική τοπίου». Αυτή η τάση είναι φανερή ακόμη και στα έργα υποδομής που πραγματοποιήθηκαν τα τελευταία χρόνια, όπως το μετρό, σχεδιασμένο από το διάσημο αρχιτέκτονα Norman Foster, το υπερσύγχρονο τραμ, το αεροδρόμιο La Paloma, έργο του ακόμη πιο διάσημου Σαντιάγο Καλατράβα. Ο ίδιος έχει κάνει και τη γέφυρα πεζών Zubizuri στηνπεριοχή του Guggenheim, Η Παλιά ΠόληΊσως το γοητευτικότερο κομμάτι του Μπιλμπάο, η μικρούλα παλιά πόλη είναι γεμάτη πλακόστρωτακαλντερίμια, κτίρια του 18ου αιώνα που γερνούνγοητευτικά, προκαλώντας σε να σταματήσεις σχεδόν ανά τρία βήματα για να χαζέψεις άλλη μία υπέροχη πρόσοψη, γοτθικές εκκλησίες και ανθισμένα μπαλκόνια. Στην καρδιά της παλιάς πόλης δεσπόζει ο επιβλητικός καθεδρικός του Santiago, απ’ όπου ξεκινούν τα ατελείωτα σκαλάκια που ανεβαίνουν μέχρι την εκκλησία του Αγίου Νικολάου, που χρονολογείται από το 1756. Τα σκαλιά είναι πάρα πολλά, αξίζει όμως τα τα ανέβεις η να τα κατέβεις έστω μία φορά. Εμείς το κάναμε το ίδιο βράδυ που φτάσαμε.
Ακριβώς μπροστά στον καθεδρικό, στην μικρή πλατεΐτσα που πλημμυρίζει τραπέζια και καρέκλες από τα παρακείμενα μπαρ τα ηλιόλουστα μεσημέρια, ενώνονται οι λεγόμενοι «Επτά Δρόμοι» που συναποτελούσαν όλη - όλη την πόλη τουΜπιλμπάο από την ίδρυσή της τον 13ο αιώνα μέχριτον 16ο αιώνα,οπότε και άρχισε να κτίζεται το Ensanche, η «επέκταση», που έδωσε το όνομά της στην γειτονιά που βρίσκεται στην απέναντι πλευρά του ποταμού.
Στον λαβύρινθο των επτά δρόμων αξίζει να χαθείτε –μην ξεγελιέστε από τον μικρό αριθμό τους, σίγουρα θα χαθείτε– για να ανακαλύψετε funky μπαράκια που σερβίρουν λαχταριστά pintxos .
GuggenheimΤο πλέον αναγνωρίσιμο κτίριο της πόλης, η αφορμή για την μεταμόρφωση του Μπιλμπάο από άσχημο βιομηχανικό λιμάνι σε ταξιδιωτικό προορισμό, το μεγαλούργημα του Frank O. Gehry απέχει πολύ από ένα συνηθισμένο μουσείο σύγχρονης τέχνης. βρίσκεται παράλληλα με το ποτάμι, τον Rio Nervion, με τον γεμάτο έργα τέχνης πεζόδρομο και τον προαύλιο χώρο του μουσείου.
Όπως θα σας πουν σχεδόν ομόφωνα οι μόνιμοι κάτοικοι αλλά και οι τακτικοί επισκέπτες του Μπιλμπάο, το Guggenheim μπορεί να έχει το όνομα, αλλά τοΜουσείο ΚαλώνΤεχνώνέχει την χάρη. Goya, El Greco, Gauguin, Chillida και Barcelo είναι μερικά από τα διάσημα ονόματα που υπογράφουν τις συλλογές του, οι οποίες ξεκινούν από την Romanesque και γοτθική τέχνη του 12ου αιώνα και φτάνουν μέχρι τον 21ο αιώνα. Η είσοδος στο μουσείο κοστίζει 6 ευρώ.
Αξιοθέατο, εκπληκτικό, είναι και το πάρκο Dona Casilda Iturriza, ακριβώς δίπλα στο μουσείο, με τα σιντριβάνια και τις εντυπωσιακές στοές, που διακοσμούνται με κεραμικά πλακάκια αραβικής τεχνοτροπίας, η σκεπαστή αγορά Ribera, το Palacio de Congresos y de la Musica –το Μέγαρο Μουσικής της πόλης, που φιλοξενεί επίσης συνέδρια– και απέναντί του το Ναυτικό Μουσείο του Μπιλμπάο, στην όχθη του Rio Nervion.
Τα επισκεφθήκαμε όλα. Το βράδυ μας το περάσαμε γυρνώντας στα μπαράκια, στην κλειστή πλατεία της παλιάς πόλης. Εκεί συνηθίζουν να πίνουν ένα ποτό στο ένα μπαρ μαζί με ένα pintxos και να συνεχίζουν στο διπλανό με άλλο μεζεδάκι και μετά στο άλλο και στο άλλο μέχρι τελικής πτώσης. Πολύς κόσμος όρθιος μπροστά στα μπαράκια που είναι τόπος συνάντησης για πολλούς. Το Μπιλμπάο μας άρεσε πάρα πολύ, μακάρι να είχαμε και άλλες μέρες να καθόμαστε. Είναι μια ζωντανή πόλη που δεν κοιμάται ποτέ. Το Σαββατόβραδο που μείναμε εκεί, όλη την νύχτα ο κόσμος κυκλοφορούσε, τραγουδούσε, έπινε, διασκέδαζε. Εμείς όμως έπρεπε να κοιμηθούμε γιατί είχαμε πολύ πρωινή πτήση για Βαρκελώνη και από εκεί για Αθήνα. Το όμορφο ταξίδι μας έφτανε στο τέλος του.
Οι όμορφες εικόνες δεν θα σβηστούν ποτέ από το μυαλό μας. Ούτε και το απρόβλεπτο πικ νικ με το” βασιλικό” κρασί του ξενοδόχου μας του Χοσέ στο αίθριο έξω από την αίθουσα αφίξεων του αεροδρομίου της Βαρκελώνης. :roll:
Last edited by a moderator:
