giannismits
Member
- Μηνύματα
- 3.497
- Likes
- 11.829
- Επόμενο Ταξίδι
- ?
Λόφος του Vysehrad!
Το καθήκον μας να φάμε πάλι υπερβολικά πρωί πρώί το κάναμε! Μη χάσουμε! Μετά από αυτό, μπουχτίσαμε και είπαμε ότι θα φάμε το βράδυ! Η Πράγα μας έκατσε βαριά όσον τελικά! Την τελευταία μας μέρα στην Πράγα θα κινηθούμε λίγο πιο εναλλακτικά. Θα τριγυρίσουμε στα διαμερίσματα 2, 3, 4 και 7. Η αρχή της ημέρας όμως έγινε από τη Νέα Πόλη. Το τραμ 17 μας κατέβασε στη στάση Jiraskovo namesti , κοντά στη γέφυρα Jiraskuv και στο ''Κτίριο που χορεύει''!
Το Κτίριο που χορεύει (Tancici dum είναι ένα ευτράπελο αρχιτεκτονικά κτήριο της Πράγας που χτίστηκε κατά τα έτη 1992-1996 και έχει γίνει ορόσημο της σύγχρονης αρχιτεκτονικής στην πόλη. Καθώς το κτίριο βρίσκεται ανάμεσα σε μπαρόκ, γοτθικά και αρ νουβώ κτίρια, υπήρξε αμφιλεγόμενο την εποχή κατασκευής του, όμως κατάφερε να κερδίσει τον σεβασμό και θαυμασμό των κατοίκων και των επισκεπτών. Ο σχεδιασμός του είναι εμπνευσμένος από τους διάσημους χορευτές Φρεντ Αστέρ και Τζίντζερ Ρότζερς, μιας και το κτίριο θυμίζει ένα ζευγάρι χορευτών.
Το κτίριο στεγάζει ένα ξενοδοχείο, γκαλερί, γραφεία, ένα πολυτελές εστιατόριο και στον τελευταίο 6ο όροφο μια καφετέρια με βεράντα και πανοραμική θέα. Δεν είχα ψάξει πληροφορίες και τελευταία στιγμή σκέφτηκα να βλέπαμε μια θέα από ψηλά διαφορετική και όχι τόσο γνωστή. Δεν ήθελα να χάσω την ευκαιρία. Μπήκαμε από την είσοδο λίγο στα χαμένα, και στο χώρο υποδοχής κάτω μας ενημέρωσαν σε ποιον όροφο είναι το καφέ. Όταν ανεβήκαμε πάνω ήμασταν οι μόνοι επισκέπτες και διστακτικά ρωτήσαμε τον μπαρίστα αν μπορούμε να βγούμε στη βεράντα να δούμε τη θέα. Ο μπάρμαν-μοντέλο ήταν ευγενέστατος και με άψογα αγγλικά μας είπε πως θα έπρεπε να πάρουμε κάτι ώστε να έχουμε τη δυνατότητα να βγούμε και στη βεράντα. Λογικό το βρίσκω να πρέπει να κάνεις κατανάλωση διαφορετικά θα πήγαινε ο καθένας μόνο και μόνο για να βγάλει φωτογραφίες. Πήραμε λοιπόν δυο καπουτσίνο πάμφθηνους με 138CZK (5,40€), καθίσαμε στον εξαιρετικό χώρο με τις τζαμαρίες, και φυσικά βγήκαμε και στη βεράντα για αν απολαύσουμε μια διαφορετική πανοραμική άποψη της Πράγας.
Μετά το καφεδάκι, περπατήσαμε κατά μήκος του ποταμού στην οδό Rasinova και κατεβήκαμε τα σκαλιά και σεργιανίσαμε στην παραποτάμια οδό naplavka ακριβώς δίπλα στον Μολδάβα.
Στο μέρος αυτό βρίσκεται η Αγορά των αγροτών (Farmarske trziste Naplavka), που όμως είναι ανοιχτή μόνο τα Σάββατα. Κρίμα και ήθελα να τη δω. Το μέρος ήταν κρύο κι έρημο. Όμως δεν πειράζει, γιατί έτσι απολαύσαμε έναν όμορφο πρωινό περίπατο δίπλα στο ποτάμι. Αν οι περισσότεροι έχουν την Πράγα στο μυαλό τους συνώνυμη με την πολυκοσμία και τον χαμό, εγώ θα την έχω στο μυαλό μου για την ηρεμία της και για τους μοναχικούς περιπάτους που κάναμε!
naplavka Rasinova nabrezi
Η σιδηροδρομική γέφυρα (Zeleznicni most)
Προς το πάρκο Zitkovy και την πλατεία Pod Emauzy
Πλατεία Palackeho
Ο κύριος στόχος της ημέρας ήταν να πάμε στην περιοχή Vysehrad. Αν και το τραμ 17 προσεγγίζει αρκετά κοντά το λόφο του Βίσεχραντ, δεν το προτιμήσαμε γιατί θα είχαμε ανηφόρα. Έτσι επιλέξαμε να πάμε με το μετρό και μετά φεύγοντας να κατηφορίσουμε με τα πόδια από τον λόφο. Με την κόκκινη γραμμή C κατεβήκαμε στον σταθμό Vysehrad που βρίσκεται στο διαμέρισμα 4 της Πράγας. Κατά την έξοδο από το μετρό βρεθήκαμε σε ένα μεγάλο μπαλκόνι-αυλή με πανοραμική θέα. Στο σημείο αυτό βρίσκεται το Συνεδριακό Κέντρο Πράγας καθώς και το Corinthia Hotel Prague.
Η περιοχή μου άρεσε γιατί επικρατούσε ηρεμία ενώ μας δόθηκε η ευκαιρία να δούμε μια συνοικία λίγο έξω
από το κέντρο με πολύ ενδιαφέρον. Συνεχίσαμε από την οδό Na Bucance …
Πύλη Taborska
Και αμέσως μετά η Πύλη Leopoldova
Έχουμε μπει πια στο Vysehrad. Το φρούριο του Βίσεχραντ στο βραχώδη λόφο δίπλα στον ποταμό Μολδάβα, χτίστηκε αρχικά τον 10ο αιώνα. Σύμφωνα με τον θρύλο, εκεί κατοικούσε η πριγκίπισσα Λιμπούσε, η οποία οραματίστηκε το κατώφλι από όπου θα ξεκινούσε μια ένδοξη πόλη. Με αφετηρία εκείνο τον λόφο στη συνέχεια ίδρυσε την πόλη της Πράγας! Μπορεί να έχασε την αίγλη του όταν η έδρα της Δυναστείας μεταφέρθηκε στο Κάστρο της Πράγας, ωστόσο η περίοπτη θέση του με την καταπληκτική θέα και οι αναρίθμητοι αρχιτεκτονικοί θησαυροί του, καθιστούν το Βίσεχραντ έναν τόπο ιστορικό με τεράστιο ενδιαφέρον, ένα σύμβολο της Πράγας.
Η βόλτα ήταν χαλαρή και δεν είχα σκοπό να επισκεφτούμε και να δούμε όλα τα αξιοθέατα του λόφου. Το πρώτο πράγμα που είδαμε με το που διαβήκαμε την πύλη Leopoldova είναι η Ροτόντα του Αγίου Μαρτίνου (Rotunda sv. Martina), η μεγαλύτερη και αρχαιότερη διατηρημένη Ροτόντα στην Πράγα χτισμένη στο δεύτερο μισό του 11ου αιώνα.
Η θέα από ένα ύψωμα πίσω από τη Ροτόντα
Στη συνέχεια περπατήσαμε κατά μήκος των τειχών σε μονοπάτια που ατενίζουν τον Μολδάβα και τα προάστια της πόλης. Αν και είχε επισκέπτες, επικρατούσε μια ιδιαίτερη ησυχία που νόμιζες πως είσαι μόνος σου. Η πανοραμική θέα όπως πάντα υπέροχη!
Κάτω στο βάθος τα Ερείπια των λουτρών της πριγκίπισσας Libuse (Libušina lázeň)
Μια ξεκάρφωτη πόρτα…
μας έβγαλε στο χείλος του γκρεμού!
Στο σημείο αυτό, είναι η πιο γνωστή πανοραμική θέα από τον λόφο του Βίσεχραντ και σίγουρα η πιο ωραία. Όπως έχουμε ξανα πει, της πάει της Πράγας ο μουντός καιρός, αλλά θα ήθελα να δω και έναν γαλανό ουρανό με ήλιο από αυτό το σημείο! Είμαι σίγουρος πως η ατμόσφαιρα στο Βίσεχραντ με καλό καιρό τους ζεστούς μήνες μέσα στο καταπράσινο τοπίο θα είναι πολύ πιο ωραία και ιδανική. Εκείνη τη στιγμή ξεκίνησε ένα ψιλόβροχο, το πρώτο της ημέρας που ευτυχώς δεν κράτησε πολλή ώρα.
Στους κήπους του Vysehrad (Vysehradske sady)
Το σημαντικότερο όλων στο κάστρο του Βίσεχραντ, είναι η Βασιλική των Αγίων Πέτρου και Παύλου (Bazilika sv. Petra a Pavla na Vysehrade). Ο Καθεδρικός ιδρύθηκε το 1080 όμως η εντυπωσιακή νέο-γοτθική πέτρινη όψη του κατασκευάστηκε το 1903. Αν και μόνο 50CZK (2€) η είσοδός του, δεν μπήκαμε μέσα. Κάναμε όμως μια περιήγηση στην αυλή του.
Πίσω από την εκκλησία βρίσκεται το κοιμητήριο Vysehrad. Είχα καιρό να τριγυρίσω σε κάποιο ιστορικό νεκροταφείο οπότε το απόλαυσα, σε αντίθεση με τον Rose που δεν είναι και το καλύτερο του! Λογικό θα μου πείτε! Το κοιμητήριο ιδρύθηκε το 1869 και είναι ένα από τα σημαντικότερα νεκροταφεία στην Πράγα. Πάνω από 600 διάσημες προσωπικότητες είναι θαμμένες εδώ όμως η έκταση του είναι μικρή γι’ αυτό και το γυρίσαμε εύκολα όλο.
Στο ανατολικό άκρο του νεκροταφείου, είναι ο μνημειώδης τάφος Slavin, ένας ομαδικός τάφος των μεγαλύτερων προσωπικοτήτων της Τσεχίας! Στην μπροστινή πλευρά του μνημείου, υπάρχουν τρία πάνελ που φέρουν τα ονόματα των πρώτων δεκαπέντε ανθρώπων που έχουν θαφτεί στο Slavin. Πάνω από το πάνελ με τα ονόματα, υπάρχει μια επιγραφή με το σύνθημα: ''Αν και νεκροί, ακόμα μιλούν!''
Στο κάστρο βρίσκεται και η Πύλη Cihelna που οδηγεί στις υπόγειες οχυρώσεις, τα Casements Gorlice. Δεν είχαμε χρόνο να πάμε, όμως νομίζω πως θα έχει ενδιαφέρον γιατί σε μια αίθουσα εκτίθενται έξι από τα πρωτότυπα αγάλματα από τη γέφυρα του Καρόλου. Το κόστος είναι 60CZK (2,30€).
Αποχωρήσαμε από τα σκαλιά που βρίσκονται στον λόφο
Τα σκαλοπάτια μας έβγαλαν στην κεντρική λεωφόρο Rasinovo δίπλα στον ποταμό.
Με το τραμ 17 και με μια αλλαγή τραμ φτάσαμε στην περιοχή Vinohrady, στο 2ο διαμέρισμα της Πράγας!
Το καθήκον μας να φάμε πάλι υπερβολικά πρωί πρώί το κάναμε! Μη χάσουμε! Μετά από αυτό, μπουχτίσαμε και είπαμε ότι θα φάμε το βράδυ! Η Πράγα μας έκατσε βαριά όσον τελικά! Την τελευταία μας μέρα στην Πράγα θα κινηθούμε λίγο πιο εναλλακτικά. Θα τριγυρίσουμε στα διαμερίσματα 2, 3, 4 και 7. Η αρχή της ημέρας όμως έγινε από τη Νέα Πόλη. Το τραμ 17 μας κατέβασε στη στάση Jiraskovo namesti , κοντά στη γέφυρα Jiraskuv και στο ''Κτίριο που χορεύει''!
Το Κτίριο που χορεύει (Tancici dum είναι ένα ευτράπελο αρχιτεκτονικά κτήριο της Πράγας που χτίστηκε κατά τα έτη 1992-1996 και έχει γίνει ορόσημο της σύγχρονης αρχιτεκτονικής στην πόλη. Καθώς το κτίριο βρίσκεται ανάμεσα σε μπαρόκ, γοτθικά και αρ νουβώ κτίρια, υπήρξε αμφιλεγόμενο την εποχή κατασκευής του, όμως κατάφερε να κερδίσει τον σεβασμό και θαυμασμό των κατοίκων και των επισκεπτών. Ο σχεδιασμός του είναι εμπνευσμένος από τους διάσημους χορευτές Φρεντ Αστέρ και Τζίντζερ Ρότζερς, μιας και το κτίριο θυμίζει ένα ζευγάρι χορευτών.
Το κτίριο στεγάζει ένα ξενοδοχείο, γκαλερί, γραφεία, ένα πολυτελές εστιατόριο και στον τελευταίο 6ο όροφο μια καφετέρια με βεράντα και πανοραμική θέα. Δεν είχα ψάξει πληροφορίες και τελευταία στιγμή σκέφτηκα να βλέπαμε μια θέα από ψηλά διαφορετική και όχι τόσο γνωστή. Δεν ήθελα να χάσω την ευκαιρία. Μπήκαμε από την είσοδο λίγο στα χαμένα, και στο χώρο υποδοχής κάτω μας ενημέρωσαν σε ποιον όροφο είναι το καφέ. Όταν ανεβήκαμε πάνω ήμασταν οι μόνοι επισκέπτες και διστακτικά ρωτήσαμε τον μπαρίστα αν μπορούμε να βγούμε στη βεράντα να δούμε τη θέα. Ο μπάρμαν-μοντέλο ήταν ευγενέστατος και με άψογα αγγλικά μας είπε πως θα έπρεπε να πάρουμε κάτι ώστε να έχουμε τη δυνατότητα να βγούμε και στη βεράντα. Λογικό το βρίσκω να πρέπει να κάνεις κατανάλωση διαφορετικά θα πήγαινε ο καθένας μόνο και μόνο για να βγάλει φωτογραφίες. Πήραμε λοιπόν δυο καπουτσίνο πάμφθηνους με 138CZK (5,40€), καθίσαμε στον εξαιρετικό χώρο με τις τζαμαρίες, και φυσικά βγήκαμε και στη βεράντα για αν απολαύσουμε μια διαφορετική πανοραμική άποψη της Πράγας.
Μετά το καφεδάκι, περπατήσαμε κατά μήκος του ποταμού στην οδό Rasinova και κατεβήκαμε τα σκαλιά και σεργιανίσαμε στην παραποτάμια οδό naplavka ακριβώς δίπλα στον Μολδάβα.
Στο μέρος αυτό βρίσκεται η Αγορά των αγροτών (Farmarske trziste Naplavka), που όμως είναι ανοιχτή μόνο τα Σάββατα. Κρίμα και ήθελα να τη δω. Το μέρος ήταν κρύο κι έρημο. Όμως δεν πειράζει, γιατί έτσι απολαύσαμε έναν όμορφο πρωινό περίπατο δίπλα στο ποτάμι. Αν οι περισσότεροι έχουν την Πράγα στο μυαλό τους συνώνυμη με την πολυκοσμία και τον χαμό, εγώ θα την έχω στο μυαλό μου για την ηρεμία της και για τους μοναχικούς περιπάτους που κάναμε!
naplavka Rasinova nabrezi
Η σιδηροδρομική γέφυρα (Zeleznicni most)
Προς το πάρκο Zitkovy και την πλατεία Pod Emauzy
Πλατεία Palackeho
Ο κύριος στόχος της ημέρας ήταν να πάμε στην περιοχή Vysehrad. Αν και το τραμ 17 προσεγγίζει αρκετά κοντά το λόφο του Βίσεχραντ, δεν το προτιμήσαμε γιατί θα είχαμε ανηφόρα. Έτσι επιλέξαμε να πάμε με το μετρό και μετά φεύγοντας να κατηφορίσουμε με τα πόδια από τον λόφο. Με την κόκκινη γραμμή C κατεβήκαμε στον σταθμό Vysehrad που βρίσκεται στο διαμέρισμα 4 της Πράγας. Κατά την έξοδο από το μετρό βρεθήκαμε σε ένα μεγάλο μπαλκόνι-αυλή με πανοραμική θέα. Στο σημείο αυτό βρίσκεται το Συνεδριακό Κέντρο Πράγας καθώς και το Corinthia Hotel Prague.
Η περιοχή μου άρεσε γιατί επικρατούσε ηρεμία ενώ μας δόθηκε η ευκαιρία να δούμε μια συνοικία λίγο έξω
από το κέντρο με πολύ ενδιαφέρον. Συνεχίσαμε από την οδό Na Bucance …
Πύλη Taborska
Και αμέσως μετά η Πύλη Leopoldova
Έχουμε μπει πια στο Vysehrad. Το φρούριο του Βίσεχραντ στο βραχώδη λόφο δίπλα στον ποταμό Μολδάβα, χτίστηκε αρχικά τον 10ο αιώνα. Σύμφωνα με τον θρύλο, εκεί κατοικούσε η πριγκίπισσα Λιμπούσε, η οποία οραματίστηκε το κατώφλι από όπου θα ξεκινούσε μια ένδοξη πόλη. Με αφετηρία εκείνο τον λόφο στη συνέχεια ίδρυσε την πόλη της Πράγας! Μπορεί να έχασε την αίγλη του όταν η έδρα της Δυναστείας μεταφέρθηκε στο Κάστρο της Πράγας, ωστόσο η περίοπτη θέση του με την καταπληκτική θέα και οι αναρίθμητοι αρχιτεκτονικοί θησαυροί του, καθιστούν το Βίσεχραντ έναν τόπο ιστορικό με τεράστιο ενδιαφέρον, ένα σύμβολο της Πράγας.
Η βόλτα ήταν χαλαρή και δεν είχα σκοπό να επισκεφτούμε και να δούμε όλα τα αξιοθέατα του λόφου. Το πρώτο πράγμα που είδαμε με το που διαβήκαμε την πύλη Leopoldova είναι η Ροτόντα του Αγίου Μαρτίνου (Rotunda sv. Martina), η μεγαλύτερη και αρχαιότερη διατηρημένη Ροτόντα στην Πράγα χτισμένη στο δεύτερο μισό του 11ου αιώνα.
Η θέα από ένα ύψωμα πίσω από τη Ροτόντα
Στη συνέχεια περπατήσαμε κατά μήκος των τειχών σε μονοπάτια που ατενίζουν τον Μολδάβα και τα προάστια της πόλης. Αν και είχε επισκέπτες, επικρατούσε μια ιδιαίτερη ησυχία που νόμιζες πως είσαι μόνος σου. Η πανοραμική θέα όπως πάντα υπέροχη!
Κάτω στο βάθος τα Ερείπια των λουτρών της πριγκίπισσας Libuse (Libušina lázeň)
Μια ξεκάρφωτη πόρτα…
μας έβγαλε στο χείλος του γκρεμού!
Στο σημείο αυτό, είναι η πιο γνωστή πανοραμική θέα από τον λόφο του Βίσεχραντ και σίγουρα η πιο ωραία. Όπως έχουμε ξανα πει, της πάει της Πράγας ο μουντός καιρός, αλλά θα ήθελα να δω και έναν γαλανό ουρανό με ήλιο από αυτό το σημείο! Είμαι σίγουρος πως η ατμόσφαιρα στο Βίσεχραντ με καλό καιρό τους ζεστούς μήνες μέσα στο καταπράσινο τοπίο θα είναι πολύ πιο ωραία και ιδανική. Εκείνη τη στιγμή ξεκίνησε ένα ψιλόβροχο, το πρώτο της ημέρας που ευτυχώς δεν κράτησε πολλή ώρα.
Στους κήπους του Vysehrad (Vysehradske sady)
Το σημαντικότερο όλων στο κάστρο του Βίσεχραντ, είναι η Βασιλική των Αγίων Πέτρου και Παύλου (Bazilika sv. Petra a Pavla na Vysehrade). Ο Καθεδρικός ιδρύθηκε το 1080 όμως η εντυπωσιακή νέο-γοτθική πέτρινη όψη του κατασκευάστηκε το 1903. Αν και μόνο 50CZK (2€) η είσοδός του, δεν μπήκαμε μέσα. Κάναμε όμως μια περιήγηση στην αυλή του.
Πίσω από την εκκλησία βρίσκεται το κοιμητήριο Vysehrad. Είχα καιρό να τριγυρίσω σε κάποιο ιστορικό νεκροταφείο οπότε το απόλαυσα, σε αντίθεση με τον Rose που δεν είναι και το καλύτερο του! Λογικό θα μου πείτε! Το κοιμητήριο ιδρύθηκε το 1869 και είναι ένα από τα σημαντικότερα νεκροταφεία στην Πράγα. Πάνω από 600 διάσημες προσωπικότητες είναι θαμμένες εδώ όμως η έκταση του είναι μικρή γι’ αυτό και το γυρίσαμε εύκολα όλο.
Στο ανατολικό άκρο του νεκροταφείου, είναι ο μνημειώδης τάφος Slavin, ένας ομαδικός τάφος των μεγαλύτερων προσωπικοτήτων της Τσεχίας! Στην μπροστινή πλευρά του μνημείου, υπάρχουν τρία πάνελ που φέρουν τα ονόματα των πρώτων δεκαπέντε ανθρώπων που έχουν θαφτεί στο Slavin. Πάνω από το πάνελ με τα ονόματα, υπάρχει μια επιγραφή με το σύνθημα: ''Αν και νεκροί, ακόμα μιλούν!''
Στο κάστρο βρίσκεται και η Πύλη Cihelna που οδηγεί στις υπόγειες οχυρώσεις, τα Casements Gorlice. Δεν είχαμε χρόνο να πάμε, όμως νομίζω πως θα έχει ενδιαφέρον γιατί σε μια αίθουσα εκτίθενται έξι από τα πρωτότυπα αγάλματα από τη γέφυρα του Καρόλου. Το κόστος είναι 60CZK (2,30€).
Αποχωρήσαμε από τα σκαλιά που βρίσκονται στον λόφο
Τα σκαλοπάτια μας έβγαλαν στην κεντρική λεωφόρο Rasinovo δίπλα στον ποταμό.
Με το τραμ 17 και με μια αλλαγή τραμ φτάσαμε στην περιοχή Vinohrady, στο 2ο διαμέρισμα της Πράγας!
Last edited:
