giannismits
Member
- Μηνύματα
- 3.494
- Likes
- 11.727
- Επόμενο Ταξίδι
- ?
Mala Strana / Μικρή Πόλη!
Από τα σκαλιά λοιπόν του κάστρου, κατεβήκαμε στη συνοικία της Μάλα Στράνα. Από τα ομορφότερα σημεία της συνοικίας είναι σε μια μίνι παραλία με αμέτρητους κύκνους. Οι τεράστιοι κύκνοι είχα κατακλύσει την περιοχή εντός και εκτός του ποταμού και ήταν πολύ φιλικοί. Η θέα από αυτό το μέρος προς τη γέφυρα του Καρόλου μαζί με τους κύκνους είναι από τις ομορφότερες μη πανοραμικές της Πράγας!
Το μέρος αυτό δίπλα από το μεγάλο πάρκο Vojanovy, έχει αρκετά ενδιαφέρον. Περάσαμε την οδό Cihelna και το μουσείο Franz Kafka και βρεθήκαμε σε μια αυλή με ένα ασυνήθιστο έργο τέχνης, τους κατρουλιάρηδες! Το γλυπτό με τους δύο άντρες που κατουράνε σε μια λεκάνη στο σχήμα της Τσεχίας, τοποθετήθηκε στο σημείο το 2004 και είναι δημιουργία του αμφιλεγόμενου Τσέχου καλλιτέχνη David Cerny (αυτός που έφτιαξε και γλυπτό ''άλογο'' στη στοά Lucerna στην πλατεία Wenceslas). Έχει την πλάκα του γιατί τα δυο χάλκινα αγάλματα δεν είναι στατικά. Περιέχουν μια ηλεκτρονική συσκευή που τα επιτρέπουν να γυρίζουν τους γοφούς και να κουνάνε τα πέη τους με τέτοιο τρόπο ώστε η ροή του νερού να γράφει γράμματα στην επιφάνεια. Πως? Με αποστολή sms. Υποτίθεται ότι εάν στείλεις ένα μήνυμα κειμένου σε συγκεκριμένο αριθμό αυτό θα εμφανιστεί στη λεκάνη! Τώρα πως γίνεται αυτό και σε ποιόν αριθμό στέλνεις μήνυμα θα σας γελάσω. Πάντως όλοι συμφωνούν πως το γλυπτό αυτό είναι τόσο αμφιλεγόμενο όσο και διασκεδαστικό!
Δίπλα είναι ένα πέρασμα με ένα μπαλκονάκι που κοιτάει στο κανάλι Certovka
Εκεί κοντά, από την οδό U Luzickeho seminare, είναι ένα ίσως όχι τόσο γνωστό αξιοθέατο της Μάλα Στράνα. Το Nejuzsi prazska ulicka ή αλλιώς το πιο στενό δρομάκι στην Πράγα. Είναι 10 μέτρα μήκος και μόλις 50 εκατοστά σε πλάτος και για να αποφευχθεί η σύγκρουση των ανθρώπων που ανεβοκατεβαίνουν τα σκαλιά, έχουν τοποθετηθεί στο κάθε άκρο δύο φωτεινοί σηματοδότες που ο πεζός πρέπει να πατήσει το κουμπί ώστε να δείχνει πότε το στενό είναι ελεύθερο και πότε κατειλημμένο.
Ακόμα κι αν αυτό έγινε πιθανότατα για την καινοτομία και όχι για λόγους ευκολίας, όπως είναι φυσικό έχει γίνει δημοφιλές αξιοθέατο στους επισκέπτες. Κατεβαίνοντας τα σκαλιά βρεθήκαμε σε ένα μικρό πλάτωμα στην είσοδο του εστιατορίου Certovka. Ένα πραγματικό γεγονός που συνέβη είναι που ένας παχύσαρκος Γερμανός πριν κάποια χρόνια κόλλησε στο στενό και δεν μπορούσε να πάει ούτε προς τα πάνω ούτε προς τα κάτω. Το προσωπικό του εστιατορίου Certovka προσπάθησε να τον ωθήσει πίσω προς το δρόμο, αλλά μάταια. Στο τέλος χρησιμοποίησαν σαπούνι ώστε να γλιστρήσει πιο εύκολα. Το σίγουρο είναι ότι έπρεπε να πάει κάπου αλλού για το γεύμα του!
Στην μικρή αυλή του εστιατορίου αν και έγραφε απαγορεύεται το πέρασμα, εμείς κατεβήκαμε λίγα ακόμα σκαλιά και βγήκαμε στο μικρό μπαλκόνι ακριβώς μπροστά στον ποταμό και στο κανάλι Certovka. Συγνώμη αλλά δεν μπορούσα να αντισταθώ. Το μέρος είναι πανέμορφο και γαλήνιο.
Κάποια στιγμή εμφανίστηκε ένας υπεύθυνος από το εστιατόριο. Θέλετε να σας βοηθήσω σε κάτι? Μας ρώτησε. Δεν διαβάσατε ότι απαγορεύεται η είσοδος και ότι επιτρέπεται μόνο για τους πελάτες του εστιατορίου? Μας το λέει με ύφος ευγενικό και συγχρόνως αυστηρό και ειρωνικό! Του ζητήσαμε συγνώμη και φύγαμε σαν βρεγμένες γάτες!
Στη συνέχεια περάσαμε τη γραφική οδό Misenska
Πήγαμε και πάλι στην πλατεία Malostranske, μπροστά από την εκκλησία του Αγίου Νικολάου για να αναπροσδιορίσω τους χάρτες μου και να δω ποια θα είναι η συνέχεια της διαδρομής μας στη Μάλα Στράνα.
Το κομμάτι που είχαμε να δούμε στη συνέχεια ήταν και το καλύτερο. Γενικά η Μάλα Στράνα μου άρεσε περισσότερο από την παλιά πόλη. Αν και είναι εξίσου δημοφιλής, βγάζει μια ηρεμία και μια απομόνωση. Η Μικρή Συνοικία, στην στην αριστερή όχθη του ποταμού απέναντι από την Παλιά Πόλη, έχει πιο άμεση επαφή με το υγρό στοιχείο του ποταμού Μολδάβα που την κάνει πιο γραφική αλλά και πιο ήρεμη. Βρισκόμαστε ακόμη στην καρδιά της Πράγας, αλλά με μια ατμόσφαιρα πιο χαλαρή από το κέντρο της παλιάς πόλης. Είναι πολύχρωμη και μπαρόκ είναι μποέμ και γραφική! Κατά το Μεσαίωνα, η Μάλα Στράνα ήταν συνοικία της γερμανικής μειονότητας στην πόλη, ενώ στέγαζε επίσης πολυάριθμες πολυτελείς κατοικίες και παλάτια, σε αντίθεση με τη δεξιά όχθη του Μολδάβα, όπου διέμεναν κυρίως αστοί και Τσέχοι (Βοημοί).
Οι βόλτες στα λιθόστρωτα σοκάκια της Μαλα Στρανα μέσα στην ηρεμία και τη φύση ήταν από τα ωραιότερα πράγματα που κάναμε στην Πράγα. Συνεχίσαμε από την οδό Lazenska και είδαμε την Εκκλησία της Παρθένου Μαρίας (Panny Marie pod retezem). Ένα μεσαιωνικό συγκρότημα που ιδρύθηκε το 1158 και ήταν μια θρησκευτική κοινότητα του Τάγματος των Ιπποτών της Μάλτας.
Ακριβώς δίπλα η πλατεία Maltezske που πήρε το όνομά της από τους ιππότες που τον 12ο αιώνα βρίσκονταν στο βορειοανατολικό τμήμα της σημερινής πλατείας.
Μέσω της οδού Lazenska φτάσαμε σε ένα από τα πιο δημοφιλή σημεία της Μάλα Στρανα, στην μικρή απομονωμένη πλατεία Velkoprevorske όπου βρίσκεται ο τοίχος του Τζον Λένον (Zed Johna Lennona)! Όλα ξεκίνησαν μετά τη δολοφονία του Τζον Λένον στις 8 Δεκεμβρίου 1980 όπου ένας άγνωστος καλλιτέχνης ζωγράφισε σ’αυτόν τον απλό τοίχο μια εικόνα του τραγουδιστή-τραγουδοποιού και στίχους από τα τραγούδια του. Από τότε μετατράπηκε σε ένα αυτοσχέδιο μνημείο που έχει γεμίσει με εμπνευσμένα γκράφιτι με το πρόσωπο του τραγουδιστή. Αναμμένα κεριά συνοδεύονται από αποσπάσματα από τα τραγούδια του σχετικά με την παγκόσμια ειρήνη και ελευθερία. Το 1988 άρχισαν να γράφονται στον τοίχο συνθήματα κατά του κομμουνιστικού καθεστώτος της Τσεχοσλοβακίας από φοιτητές, ένα κίνημα που περιγράφηκε όπως ''Lennonism''. Με την άφιξη της Δημοκρατίας, ο τοίχος έχει χάσει κάπως την σημασία του, αλλά εξακολουθεί να παραμένει ως μια γεμάτη χρώματα οθόνη και αντιπροσωπεύει ένα σύμβολο με παγκόσμια ιδεώδη όπως είναι η αγάπη και η ειρήνη. Ο τοίχος είναι ιδιοκτησία του Κυρίαρχου Στρατιωτικού Τάγματος της Μάλτας, η οποία επέτρεψε να συνεχιστούν τα γκράφιτι στον τοίχο.
Ο τοίχος εκτός από τον συμβολισμό που έχει, είναι ένα πολύχρωμο όμορφο σκηνικό για φωτογράφιση. Είχε αρκετό κόσμο που πόζαρε, όμως επειδή είναι αρκετά μεγάλος δεν υπήρχε πρόβλημα στο να περιμένουμε να ποζάρουμε κι εμείς! Εγώ βασικά!
Το πιο ωραίο μέρος της μικρής συνοικίας είναι το καταπράσινο νησάκι Kampa, ανάμεσα στον ποταμό Vltava και το κανάλι Certovka. Το Νησί Kampa αναφέρθηκε για πρώτη φορά το 1169 ενώ οι όχθες σχηματίστηκαν μετά το 1600. Το κανάλι Certovka (κανάλι του διαβόλου), όπως φημολογείται πήρε το όνομα αυτό από μια άσχημη κακιά γυναίκα που διέμενε σε ένα κοντινό σπίτι με τίτλο ''οι επτά διάβολοι'' και που πλένονταν στο βρώμικο ρέμα! Λέγεται επίσης πως κυκλοφορούν τη νύχτα φαντάσματα και ξωτικά του νερού! Είπαμε, στους Τσέχους αρέσουν οι ιστορίες!
Για μένα το νησί με το κανάλι αυτό είναι το ομορφότερο και πιο γραφικό μέρος της Πράγας. Μου θύμισε κάτι από Λουξεμβούργο αν και συχνά αναφέρεται ως η Βενετία της Πράγας! Βενετίαδεν είναι, βόλτα με γόνδολα δεν κάνεις, αλλά είναι τα ιδανικό μέρος για ρομαντικές βόλτες μέσα στην βλάστηση, στα γεφύρια με την μοναδική θέα στο στενό κανάλι και τον ποταμό Μολδάβα. Στο VirtualTourist είχε ψηφιστεί ως το δεύτερο πιο όμορφο αστικό νησί στον κόσμο! Το πρώτο δεν ξέρω ποιο είναι!
Χαρακτηριστικό του νησιού Κάμπα είναι οι ξύλινοι νερόμυλοι, από τους οποίους τρεις σώζονται μέχρι σήμερα. Πιο χαρακτηριστικός είναι αυτός που είναι δίπλα από τον τοίχο του Τζον Λένον, που ονομάζεται Velkoprevorsky mlyn και είναι ένας ανακατασκευασμένος μύλος που χρονολογείται περίπου από το 1110 από την εποχή των ιπποτών!
Το καταπράσινο νησάκι είναι μια όαση ηρεμίας και σίγουρα ένα καταπληκτικό μέρος για τους ζεστούς μήνες. Πόσο θα ήθελα να το δω καλοκαίρι με ήλιο και να κάνω πικνίκ! Εμείς θα το δούμε με ένα σπαστικό ψιλόβροχο που δεν έλεγε να σταματήσει. Όμως μου άρεσε τόσο πολύ το μέρος αυτό που ξέχασα την ενοχλητική βροχή.
Η θέα προς κάθε κατεύθυνση ήταν ειδυλλιακή. Σε ένα σημείο είδαμε μια σειρά από κίτρινους πιγκουίνους! Το έργο αυτό κατά μήκος της όχθης του ποταμού, έχει συμβολικό χαρακτήρα που στέλνει ένα μήνυμα σχετικά με τους κινδύνους της κλιματικής αλλαγής και την ανάγκη για την κοινωνία να αναλάβει δράση για την προστασία του περιβάλλοντός μας. Οι 34 πιγκουίνοι είναι όλοι κατασκευασμένοι από ανακυκλωμένα πλαστικά μπουκάλια. Που θα διαβάζατε αυτές τις πληροφορίες? Μόνο εδώ!
Πιο δίπλα, μπροστά από το μουσείο τέχνης Kampa (Sovovy mlyny), δεν θα μπορούσαν να περάσουν απαρατήρητα 3 γιγάντια απρόσωπα μωρά! Τα εμβληματικά χάλκινα γλυπτά είναι έργο του διάσημου παιδιού της πόλης, David Cerny. Τρίτη φορά που συναντάμε έργο του που επίσης είναι εντυπωσιακό και εξαιρετικά αμφιλεγόμενο.Τα μωρά έχουν ιστορία. Αρχικά ο καλλιτέχνης τα δημιούργησε για να εγκατασταθούν στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης στο Σικάγο. Αργότερα εμφανίστηκαν σε διάφορα κτίρια σε όλο τον κόσμο – το 1999, για παράδειγμα, βρίσκονταν στο Λονδίνο για το κτίριο της Πρεσβείας της Τσεχίας. Από το 2001, τα 10 μωρά τοποθετήθηκαν στο ψηλότερο κτίριο στην Τσεχία, τον πύργο τηλεόρασης Zizkov. Τα 3 χάλκινα μωρά είναι αντίγραφα και έχουν εγκατασταθεί στο πάρκο δίπλα στο Μουσείο Kampa το 2008.
Συνεχίσαμε τον αναζωογονητικό περίπατο στο πάρκο Kampa κάτω από την ψιλή βροχή. Είχε πολύ λίγο κόσμο και η αίσθηση της ηρεμίας ήταν έντονη. Τι να πω γι’ αυτό το μέρος! Το αγάπησα!
Απέναντι, στη μέση του ποταμού είναι το νησί Strelecky. Επίσης πολύ ωραίο μέρος για ρομαντικούς περιπάτους αλλά στο καταχείμωνο δεν είναι και το ιδανικό. Άλλωστε δεν είχαμε χρόνο. Φτάσαμε στη γέφυρα Legii που είναι αυτοκινητόδρομος και ενώνει τη Μάλα Στράνα με τη Νέα Πόλη.
Συνεχίσαμε τη διαδρομή μας στη Μάλα Στράνα και από την οδό Vitezna σε λίγα λεπτά φτάσαμε σε ένα πολύ ιδιαίτερο μνημείο. Στο τέλος της οδού, στους πρόποδες του λόφου Πετρίν ανεβήκαμε λίγα σκαλιά και φτάσαμε στο μνημείο για τα θύματα του κομμουνισμού στην Πράγα (Pomnik obetem komunismu) που βρίσκεται στο σημείο αυτό από το 2002. 6 άνθρωποι ανάπηροι και εξαθλιωμένοι που όμως στέκονται ακόμα όρθιοι, και συμβολίζουν τον πόνο των πολιτικών κρατούμενων, καθώς και το θάρρος και την ανθεκτικότητα στη μνήμη των 205.486 θυμάτων της κομμουνιστικής εποχής από το 1948 έως το 1989.Τα αγάλματα μοιάζουν σαν ζόμπι και ομολογώ πως σιάχτηκα έτσι όπως το είδα!
Η ώρα πέρασε, το πρωινό που είχαμε φάει το χωνέψαμε με τόσο περπάτημα, ήταν μεσημέρι, έβρεχε και ήταν η ιδανική στιγμή να μπούμε κάπου ζεστά και να φάμε. Στο εστιατόριο Kolkovna Olympia που βρίσκεται στο 7 της οδού Vitezna, λογικά πρέπει να έχει περάσει το μισό φόρουμ και όχι μόνο! Βρήκαμε εύκολα τραπέζι αν και το μαγαζί ήταν σχεδόν γεμάτο. Ωραίος χώρος, καλή ποικιλία στα πιάτα, μια χαρά ευγενική εξυπηρέτηση και ο λογαριασμός μόνο 425 CZK (17€), για 2 μπύρες Pilsner Urquell, δυο καταπληκτικές σούπες με γιουβαρλάκια κοτόπουλου και λαχανικά και μια ποικιλία κρεατικά. Ευχαριστηθήκαμε και πήραμε δυνάμεις για τη συνέχεια!
Από τα σκαλιά λοιπόν του κάστρου, κατεβήκαμε στη συνοικία της Μάλα Στράνα. Από τα ομορφότερα σημεία της συνοικίας είναι σε μια μίνι παραλία με αμέτρητους κύκνους. Οι τεράστιοι κύκνοι είχα κατακλύσει την περιοχή εντός και εκτός του ποταμού και ήταν πολύ φιλικοί. Η θέα από αυτό το μέρος προς τη γέφυρα του Καρόλου μαζί με τους κύκνους είναι από τις ομορφότερες μη πανοραμικές της Πράγας!
Το μέρος αυτό δίπλα από το μεγάλο πάρκο Vojanovy, έχει αρκετά ενδιαφέρον. Περάσαμε την οδό Cihelna και το μουσείο Franz Kafka και βρεθήκαμε σε μια αυλή με ένα ασυνήθιστο έργο τέχνης, τους κατρουλιάρηδες! Το γλυπτό με τους δύο άντρες που κατουράνε σε μια λεκάνη στο σχήμα της Τσεχίας, τοποθετήθηκε στο σημείο το 2004 και είναι δημιουργία του αμφιλεγόμενου Τσέχου καλλιτέχνη David Cerny (αυτός που έφτιαξε και γλυπτό ''άλογο'' στη στοά Lucerna στην πλατεία Wenceslas). Έχει την πλάκα του γιατί τα δυο χάλκινα αγάλματα δεν είναι στατικά. Περιέχουν μια ηλεκτρονική συσκευή που τα επιτρέπουν να γυρίζουν τους γοφούς και να κουνάνε τα πέη τους με τέτοιο τρόπο ώστε η ροή του νερού να γράφει γράμματα στην επιφάνεια. Πως? Με αποστολή sms. Υποτίθεται ότι εάν στείλεις ένα μήνυμα κειμένου σε συγκεκριμένο αριθμό αυτό θα εμφανιστεί στη λεκάνη! Τώρα πως γίνεται αυτό και σε ποιόν αριθμό στέλνεις μήνυμα θα σας γελάσω. Πάντως όλοι συμφωνούν πως το γλυπτό αυτό είναι τόσο αμφιλεγόμενο όσο και διασκεδαστικό!
Δίπλα είναι ένα πέρασμα με ένα μπαλκονάκι που κοιτάει στο κανάλι Certovka
Εκεί κοντά, από την οδό U Luzickeho seminare, είναι ένα ίσως όχι τόσο γνωστό αξιοθέατο της Μάλα Στράνα. Το Nejuzsi prazska ulicka ή αλλιώς το πιο στενό δρομάκι στην Πράγα. Είναι 10 μέτρα μήκος και μόλις 50 εκατοστά σε πλάτος και για να αποφευχθεί η σύγκρουση των ανθρώπων που ανεβοκατεβαίνουν τα σκαλιά, έχουν τοποθετηθεί στο κάθε άκρο δύο φωτεινοί σηματοδότες που ο πεζός πρέπει να πατήσει το κουμπί ώστε να δείχνει πότε το στενό είναι ελεύθερο και πότε κατειλημμένο.
Ακόμα κι αν αυτό έγινε πιθανότατα για την καινοτομία και όχι για λόγους ευκολίας, όπως είναι φυσικό έχει γίνει δημοφιλές αξιοθέατο στους επισκέπτες. Κατεβαίνοντας τα σκαλιά βρεθήκαμε σε ένα μικρό πλάτωμα στην είσοδο του εστιατορίου Certovka. Ένα πραγματικό γεγονός που συνέβη είναι που ένας παχύσαρκος Γερμανός πριν κάποια χρόνια κόλλησε στο στενό και δεν μπορούσε να πάει ούτε προς τα πάνω ούτε προς τα κάτω. Το προσωπικό του εστιατορίου Certovka προσπάθησε να τον ωθήσει πίσω προς το δρόμο, αλλά μάταια. Στο τέλος χρησιμοποίησαν σαπούνι ώστε να γλιστρήσει πιο εύκολα. Το σίγουρο είναι ότι έπρεπε να πάει κάπου αλλού για το γεύμα του!
Στην μικρή αυλή του εστιατορίου αν και έγραφε απαγορεύεται το πέρασμα, εμείς κατεβήκαμε λίγα ακόμα σκαλιά και βγήκαμε στο μικρό μπαλκόνι ακριβώς μπροστά στον ποταμό και στο κανάλι Certovka. Συγνώμη αλλά δεν μπορούσα να αντισταθώ. Το μέρος είναι πανέμορφο και γαλήνιο.
Κάποια στιγμή εμφανίστηκε ένας υπεύθυνος από το εστιατόριο. Θέλετε να σας βοηθήσω σε κάτι? Μας ρώτησε. Δεν διαβάσατε ότι απαγορεύεται η είσοδος και ότι επιτρέπεται μόνο για τους πελάτες του εστιατορίου? Μας το λέει με ύφος ευγενικό και συγχρόνως αυστηρό και ειρωνικό! Του ζητήσαμε συγνώμη και φύγαμε σαν βρεγμένες γάτες!
Στη συνέχεια περάσαμε τη γραφική οδό Misenska
Πήγαμε και πάλι στην πλατεία Malostranske, μπροστά από την εκκλησία του Αγίου Νικολάου για να αναπροσδιορίσω τους χάρτες μου και να δω ποια θα είναι η συνέχεια της διαδρομής μας στη Μάλα Στράνα.
Το κομμάτι που είχαμε να δούμε στη συνέχεια ήταν και το καλύτερο. Γενικά η Μάλα Στράνα μου άρεσε περισσότερο από την παλιά πόλη. Αν και είναι εξίσου δημοφιλής, βγάζει μια ηρεμία και μια απομόνωση. Η Μικρή Συνοικία, στην στην αριστερή όχθη του ποταμού απέναντι από την Παλιά Πόλη, έχει πιο άμεση επαφή με το υγρό στοιχείο του ποταμού Μολδάβα που την κάνει πιο γραφική αλλά και πιο ήρεμη. Βρισκόμαστε ακόμη στην καρδιά της Πράγας, αλλά με μια ατμόσφαιρα πιο χαλαρή από το κέντρο της παλιάς πόλης. Είναι πολύχρωμη και μπαρόκ είναι μποέμ και γραφική! Κατά το Μεσαίωνα, η Μάλα Στράνα ήταν συνοικία της γερμανικής μειονότητας στην πόλη, ενώ στέγαζε επίσης πολυάριθμες πολυτελείς κατοικίες και παλάτια, σε αντίθεση με τη δεξιά όχθη του Μολδάβα, όπου διέμεναν κυρίως αστοί και Τσέχοι (Βοημοί).
Οι βόλτες στα λιθόστρωτα σοκάκια της Μαλα Στρανα μέσα στην ηρεμία και τη φύση ήταν από τα ωραιότερα πράγματα που κάναμε στην Πράγα. Συνεχίσαμε από την οδό Lazenska και είδαμε την Εκκλησία της Παρθένου Μαρίας (Panny Marie pod retezem). Ένα μεσαιωνικό συγκρότημα που ιδρύθηκε το 1158 και ήταν μια θρησκευτική κοινότητα του Τάγματος των Ιπποτών της Μάλτας.
Ακριβώς δίπλα η πλατεία Maltezske που πήρε το όνομά της από τους ιππότες που τον 12ο αιώνα βρίσκονταν στο βορειοανατολικό τμήμα της σημερινής πλατείας.
Μέσω της οδού Lazenska φτάσαμε σε ένα από τα πιο δημοφιλή σημεία της Μάλα Στρανα, στην μικρή απομονωμένη πλατεία Velkoprevorske όπου βρίσκεται ο τοίχος του Τζον Λένον (Zed Johna Lennona)! Όλα ξεκίνησαν μετά τη δολοφονία του Τζον Λένον στις 8 Δεκεμβρίου 1980 όπου ένας άγνωστος καλλιτέχνης ζωγράφισε σ’αυτόν τον απλό τοίχο μια εικόνα του τραγουδιστή-τραγουδοποιού και στίχους από τα τραγούδια του. Από τότε μετατράπηκε σε ένα αυτοσχέδιο μνημείο που έχει γεμίσει με εμπνευσμένα γκράφιτι με το πρόσωπο του τραγουδιστή. Αναμμένα κεριά συνοδεύονται από αποσπάσματα από τα τραγούδια του σχετικά με την παγκόσμια ειρήνη και ελευθερία. Το 1988 άρχισαν να γράφονται στον τοίχο συνθήματα κατά του κομμουνιστικού καθεστώτος της Τσεχοσλοβακίας από φοιτητές, ένα κίνημα που περιγράφηκε όπως ''Lennonism''. Με την άφιξη της Δημοκρατίας, ο τοίχος έχει χάσει κάπως την σημασία του, αλλά εξακολουθεί να παραμένει ως μια γεμάτη χρώματα οθόνη και αντιπροσωπεύει ένα σύμβολο με παγκόσμια ιδεώδη όπως είναι η αγάπη και η ειρήνη. Ο τοίχος είναι ιδιοκτησία του Κυρίαρχου Στρατιωτικού Τάγματος της Μάλτας, η οποία επέτρεψε να συνεχιστούν τα γκράφιτι στον τοίχο.
Ο τοίχος εκτός από τον συμβολισμό που έχει, είναι ένα πολύχρωμο όμορφο σκηνικό για φωτογράφιση. Είχε αρκετό κόσμο που πόζαρε, όμως επειδή είναι αρκετά μεγάλος δεν υπήρχε πρόβλημα στο να περιμένουμε να ποζάρουμε κι εμείς! Εγώ βασικά!
Το πιο ωραίο μέρος της μικρής συνοικίας είναι το καταπράσινο νησάκι Kampa, ανάμεσα στον ποταμό Vltava και το κανάλι Certovka. Το Νησί Kampa αναφέρθηκε για πρώτη φορά το 1169 ενώ οι όχθες σχηματίστηκαν μετά το 1600. Το κανάλι Certovka (κανάλι του διαβόλου), όπως φημολογείται πήρε το όνομα αυτό από μια άσχημη κακιά γυναίκα που διέμενε σε ένα κοντινό σπίτι με τίτλο ''οι επτά διάβολοι'' και που πλένονταν στο βρώμικο ρέμα! Λέγεται επίσης πως κυκλοφορούν τη νύχτα φαντάσματα και ξωτικά του νερού! Είπαμε, στους Τσέχους αρέσουν οι ιστορίες!
Για μένα το νησί με το κανάλι αυτό είναι το ομορφότερο και πιο γραφικό μέρος της Πράγας. Μου θύμισε κάτι από Λουξεμβούργο αν και συχνά αναφέρεται ως η Βενετία της Πράγας! Βενετίαδεν είναι, βόλτα με γόνδολα δεν κάνεις, αλλά είναι τα ιδανικό μέρος για ρομαντικές βόλτες μέσα στην βλάστηση, στα γεφύρια με την μοναδική θέα στο στενό κανάλι και τον ποταμό Μολδάβα. Στο VirtualTourist είχε ψηφιστεί ως το δεύτερο πιο όμορφο αστικό νησί στον κόσμο! Το πρώτο δεν ξέρω ποιο είναι!
Χαρακτηριστικό του νησιού Κάμπα είναι οι ξύλινοι νερόμυλοι, από τους οποίους τρεις σώζονται μέχρι σήμερα. Πιο χαρακτηριστικός είναι αυτός που είναι δίπλα από τον τοίχο του Τζον Λένον, που ονομάζεται Velkoprevorsky mlyn και είναι ένας ανακατασκευασμένος μύλος που χρονολογείται περίπου από το 1110 από την εποχή των ιπποτών!
Το καταπράσινο νησάκι είναι μια όαση ηρεμίας και σίγουρα ένα καταπληκτικό μέρος για τους ζεστούς μήνες. Πόσο θα ήθελα να το δω καλοκαίρι με ήλιο και να κάνω πικνίκ! Εμείς θα το δούμε με ένα σπαστικό ψιλόβροχο που δεν έλεγε να σταματήσει. Όμως μου άρεσε τόσο πολύ το μέρος αυτό που ξέχασα την ενοχλητική βροχή.
Η θέα προς κάθε κατεύθυνση ήταν ειδυλλιακή. Σε ένα σημείο είδαμε μια σειρά από κίτρινους πιγκουίνους! Το έργο αυτό κατά μήκος της όχθης του ποταμού, έχει συμβολικό χαρακτήρα που στέλνει ένα μήνυμα σχετικά με τους κινδύνους της κλιματικής αλλαγής και την ανάγκη για την κοινωνία να αναλάβει δράση για την προστασία του περιβάλλοντός μας. Οι 34 πιγκουίνοι είναι όλοι κατασκευασμένοι από ανακυκλωμένα πλαστικά μπουκάλια. Που θα διαβάζατε αυτές τις πληροφορίες? Μόνο εδώ!
Πιο δίπλα, μπροστά από το μουσείο τέχνης Kampa (Sovovy mlyny), δεν θα μπορούσαν να περάσουν απαρατήρητα 3 γιγάντια απρόσωπα μωρά! Τα εμβληματικά χάλκινα γλυπτά είναι έργο του διάσημου παιδιού της πόλης, David Cerny. Τρίτη φορά που συναντάμε έργο του που επίσης είναι εντυπωσιακό και εξαιρετικά αμφιλεγόμενο.Τα μωρά έχουν ιστορία. Αρχικά ο καλλιτέχνης τα δημιούργησε για να εγκατασταθούν στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης στο Σικάγο. Αργότερα εμφανίστηκαν σε διάφορα κτίρια σε όλο τον κόσμο – το 1999, για παράδειγμα, βρίσκονταν στο Λονδίνο για το κτίριο της Πρεσβείας της Τσεχίας. Από το 2001, τα 10 μωρά τοποθετήθηκαν στο ψηλότερο κτίριο στην Τσεχία, τον πύργο τηλεόρασης Zizkov. Τα 3 χάλκινα μωρά είναι αντίγραφα και έχουν εγκατασταθεί στο πάρκο δίπλα στο Μουσείο Kampa το 2008.
Συνεχίσαμε τον αναζωογονητικό περίπατο στο πάρκο Kampa κάτω από την ψιλή βροχή. Είχε πολύ λίγο κόσμο και η αίσθηση της ηρεμίας ήταν έντονη. Τι να πω γι’ αυτό το μέρος! Το αγάπησα!
Απέναντι, στη μέση του ποταμού είναι το νησί Strelecky. Επίσης πολύ ωραίο μέρος για ρομαντικούς περιπάτους αλλά στο καταχείμωνο δεν είναι και το ιδανικό. Άλλωστε δεν είχαμε χρόνο. Φτάσαμε στη γέφυρα Legii που είναι αυτοκινητόδρομος και ενώνει τη Μάλα Στράνα με τη Νέα Πόλη.
Συνεχίσαμε τη διαδρομή μας στη Μάλα Στράνα και από την οδό Vitezna σε λίγα λεπτά φτάσαμε σε ένα πολύ ιδιαίτερο μνημείο. Στο τέλος της οδού, στους πρόποδες του λόφου Πετρίν ανεβήκαμε λίγα σκαλιά και φτάσαμε στο μνημείο για τα θύματα του κομμουνισμού στην Πράγα (Pomnik obetem komunismu) που βρίσκεται στο σημείο αυτό από το 2002. 6 άνθρωποι ανάπηροι και εξαθλιωμένοι που όμως στέκονται ακόμα όρθιοι, και συμβολίζουν τον πόνο των πολιτικών κρατούμενων, καθώς και το θάρρος και την ανθεκτικότητα στη μνήμη των 205.486 θυμάτων της κομμουνιστικής εποχής από το 1948 έως το 1989.Τα αγάλματα μοιάζουν σαν ζόμπι και ομολογώ πως σιάχτηκα έτσι όπως το είδα!
Η ώρα πέρασε, το πρωινό που είχαμε φάει το χωνέψαμε με τόσο περπάτημα, ήταν μεσημέρι, έβρεχε και ήταν η ιδανική στιγμή να μπούμε κάπου ζεστά και να φάμε. Στο εστιατόριο Kolkovna Olympia που βρίσκεται στο 7 της οδού Vitezna, λογικά πρέπει να έχει περάσει το μισό φόρουμ και όχι μόνο! Βρήκαμε εύκολα τραπέζι αν και το μαγαζί ήταν σχεδόν γεμάτο. Ωραίος χώρος, καλή ποικιλία στα πιάτα, μια χαρά ευγενική εξυπηρέτηση και ο λογαριασμός μόνο 425 CZK (17€), για 2 μπύρες Pilsner Urquell, δυο καταπληκτικές σούπες με γιουβαρλάκια κοτόπουλου και λαχανικά και μια ποικιλία κρεατικά. Ευχαριστηθήκαμε και πήραμε δυνάμεις για τη συνέχεια!
Last edited:
