Γαλλία Γερμανία ΠροΧριστουγεννιάτικη Εκδρομή στο Παραμύθι!!!

[kitten1]

Σε σύντομο βιντεάκι που προβάλεται πριν χτυπήσει το ρολόι (στις 12.30) σε τρεις γλώσσες μαθαίνουμε για τους συμβολισμούς. Εκτός από τους Αποστόλους, το Αστρονομικό ρολόι έχει στην πάνω αριστερή γωνία τον κόκκορα (πριν αλέκτωρ λαλήσει τρις) που κράζει κι αυτός, ένα παιδί που γυρνάει μια κλεψύδρα καθώς και μια φιγούρα που αναπαριστά τον θάνατο. Μετά το ρολόι απολαμβάνουμε τα βιτρώ του Ναού

Επίσης ξεχωρίζει ο άμβωνας του ναού και τα παρεκκλήσια του

Στη συνέχεια, ανεβήκαμε τα 300+ απότομα σκαλιά

για να ανεβούμε στην πλατφόρμα του Ναού με την εξαιρετική θέα. Δυστυχώς η ατμόσφαιρα δεν είναι καθαρή, οπότε η ορατότητα είναι

​

περιορισμένη. Παρόλα αυτά η πόλη είναι πολύ ελκυστική από ψηλά.
Κατεβαίνουμε στην πλατεία και περπατώντας μέσα από την πόλη και θαυμάζοντας τον ποταμό και τα παρακείμενα κτίσματα φτάνουμε στην πιο όμορφη περιοχή του Στρασβούργου, τη Μικρή Γαλλία (Petite France ) περιοχή μοναδική σε ομορφιά,​

που έχει χαρακτηριστεί Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς από την UNESCO . Η περιοχή συνδέεται με την υπόλοιπη πόλη με γεφυράκια. Η παλιά πόλη (πλακόστρωτη και πεζοδρομημένη στο μεγαλύτερο μέρος της) είναι γεμάτη από διατηρητέα σπίτια με ξύλινο σκελετό και στέγη, πρώην κατοικίες εμπόρων και βυρσοδεψών.

​

​

​

​

Περιπλανιόμαστε για αρκετή ώρα απολαμβάνοντας τα γραφικά στενάκια της Μικρής Βενετίας και λίγο πριν τη δύση του ήλιου βρισκόμαστε έξω από το παλάτι Ροχάν (Rohan) για να πάρουμε το bateaux που θα μας ταξιδέψει στον ποταμό Ιλ του Στρασβούργου

Φτάνουμε στις σκεπαστές γέφυρες , το φράγμα Βομπάν (Vauban) όμως είναι κλειστό λόγω επισκευών.​

​

Το σκοτάδι έχει αρχίσει να πέφτει όταν φτάνουμε στην περιοχή που είναι τα μοντέρνα γυάλινα κτίρια του Κοινοβουλίου, του Συμβουλίου της Ευρώπης , και των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Από τα ακουστικά μας μαθαίνουμε για την ιστορία της πόλης και ταυτόχρονα βλέπουμε τα αξιοθέατα, τις γέφυρες και τις γειτονιές του Στρασβούργου- είναι μια όμορφη εμπειρία.​

Μετά από μία περίπου ώρα περιήγησης με το καραβάκι επιστρέφουμε στο κέντρο της πόλης, αγοράζουμε μερικά αναμνηστικά και δωράκια από τα μαγαζάκια που έχουν αρχίσει να φορον τα γιορτινά τους

​

και καταλήγουμε σε ένα αλσατικό εστιατόριο με υπέροχη σουπίτσα, νόστιμο φαγητό και ντόπιο κρασί (gewurtztraeminer). Χορτάτοι και κεφάτοι μεταβαίνουμε στο σταθμό και παίρνουμε το τρένο της επιστροφής για το Ροσχάιμ. Αν και είναι νωρίς τη νύχτα, το χωριό είναι άδειο , η απόσταση μεγάλη και η διαδρομή από το σταθμό στον ξενώνα μας είναι λίγο τρομακτική, αν και το χωριό είναι ήρεμο και ασφαλές.Σε περίπου μισή ώρα, και αφού κάψαμε τα μισά από αυτά που φάγαμε, βρισκόμαστε στη θαλπωρή του δωματίου μας με το μυαλό γεμάτο εικόνες.

Η ημέρα μας ξεκινάει με το πρωινό στον ξενώνα και μια πρόταση από την οικοδέσποινα μας να μας πάρει μαζί της στο Ομπερναί (Obernai) όπου πάει, για να δούμε το χωριό και την λαϊκή που έχει εκείνη την ημέρα.
Το Ομπερναί είναι ένα χωριουδάκι πολύ κοντά στο Ρόσχαιμ, με ίδιο στυλ,
​

​

αλλά μεγαλύτερο, με περισσότερη ζωή, αρκετα καταστήματα και με μια λαϊκή που μας ενθουσιάζει: τυριά, λουκάνικα,φρούτα και λαχανικά, καπέλα, κασκόλ, ρούχα κλπ. Ο καλός μου μου παίρνει ένα υπέροχο καπέλο (δώρο για την γιορτή μου που είχε περάσει) , παίρνουμε λουκάνικα, σταματάμε και σε δυο- τρία μαγαζάκια για δωράκια και φεύγουμε έχοντας εικόνες από άλλο ένα χωριουδάκι του Δρόμου του κρασιού.

Η συνέχεια εξελίσσεται στο Στρασβούργο, όπου πήγαμε με το τρένο . Πρώτη στάση το Αλσατικό Μουσείο,
​

​

ένα κτίριο που αναπαριστά με πάσα λεπτομέρεια την ζωή στην Αλσατία. Αναπαραστάσεις δωματίων, λεπτομερείς αναφορές για έθιμα, χαρακτηριστικά παραδείγματα από ενδυμασίες, αντικείμενα καθημερινής χρήσης, παιδικά παιχνίδια, εκκλησιαστικά αντικείμενα και πολλά άλλα.
​

(Η θέα από το αλσατικό μουσείο)
​

Σιγά -σιγά αρχίζει να ξεπροβάλει και ο ήλιος, μετά από τόσες ημέρες απουσίας του, κι εμείς αποφασίζουμε να πάμε πάλι μια βολτούλα στην Μικρή Γαλλία,

​

( ωστόσο όμως ο ήλιος ξαναχάνεται (κλαψ!))
​

να κάνουμε μια βόλτα μέχρι τις σκεπαστές γέφυρες ,να περάσουμε πίσω από το υπό επισκευή φράγμα

​

και να καταλήξουμε στην πλατεία Δημοκρατίας (Place de la République), όπου θα ζητήσουμε πληροφορίες από το Εθνικό Θέατρο για παραστάσεις, ενώ στη συνέχεια θα αναζητήσουμε την τύχη μας πιο κάτω, στο κτίριο της Όπερας που βρίσκεται στην πλατεία Broglie. Όσον αφορά τα θεάματα είμαστε άτυχοι, γιατί οι παραστάσεις που θα μας ενδιέφεραν πέρασαν ή θα γίνουν μελλοντικά. Δεν πειράζει, αρχίζει να βραδιάζει και εμείς πάμε πάλι στην πλατεία του καθεδρικού, όπου έχει ήδη στηθεί παγοδρόμιο , ένα καρουζέλ, μια χριστουγεννιάτικη σκηνή για τις ανάγκες κάποιου τηλεοπτικού show, .
​

​

Με το στομάχι να γουργουρίζει πλέον (τι να σου κάνει μια σουπίτσα στο χέρι και ένα bretzel?) περιμένουμε να ανοίξει ένα υπόγειο εστιατόριο που έκανε κλικ στον καλό μου (18.45 άνοιγε). Άξιζε η αναμονή. Το εστιατόριο είναι υπέροχο θολωτό κτίριο, μάλλον παλιό κελάρι, με πολύ κόσμο και ωραία κουζίνα. Πήρα ένα μενού των ?18 που περιλάμβανε μια σαλατούλα, ένα πεντανόστιμο κότσι χοιρινό και επιδόρπιο, ήπιαμε και εμφιαλωμένο κρασάκι τοπικό. Χαρούμενοι και γελαστοί (μετά από μια μποτίλια κρασί) πήραμε τον μακρύ δρόμο της επιστροφής.
Την 8η ημέρα θα αφήναμε το μικρούλι Ρόσχαιμ, για να "εγκατασταθούμε" για 1 βράδυ στο Στρασβούργο, λίγο πριν η υπέροχη εξόρμηση μας φτάσει στο τέλος της.
Η 8η ημέρα του οδοιπορικού μας στην Γερμανία- Αλσατία μας βρίσκει να εγκαταλείπουμε το Ρόσχαιμ και να μεταφερόμαστε στο Στρασβούργο για ένα βράδυ. Είχαμε ήδη εγκαταλείψει το σχέδιο να δούμε το Μπάντεν- Μπάντεν, αφού θέλαμε να αφοσιωθούμε στην πόλη και στις όμορφες γειτονιές της. Αφήνουμε τα πράγματα στο ξενοδοχείο μας στην περιοχή του σταθμού και ξεκινάμε για την περιοχή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου
Καθ οδόν συναντάμε και ένα μαγαζί με κρητικά προϊόντα , αλλά δεν προτείναμε καμιά συνεργασία για την ώρα... Έχε το όμως στα υπόψη, έρχονται δύσκολες εποχές.
​

​

Με το τραμ φτάνουμε στην περιοχή και θαυμάζουμε το γυάλινο κτίριο.​

​

που στεγάζει την ευρωβουλή. Προς μεγάλη μας έκπληξη, ο φρουρός μιλάει γαλλικά (καταλαβαίνει αγγλικά; και τέλος πάντων μισοαγγλικά μισογερμανικά καταλαβαίνω ότι μόνο τους εξωτερικούς χώρους και την αυλή μπορούμε να δούμε χωρίς άδεια/ κράτηση.
​

Η εσωτερική αυλή:

​

Αφήνουμε πίσω μας το Ευρωκοινοβούλιο ελπίζοντας η ελληνική σημαία να συνεχίζει να κυματίζει στους χώρους του και κατευθυνόμαστε πάλι προς το κέντρο. Αυτή τη φορά μετακινούμαστε με άλλη γραμμή και βλέπουμε κάποια πανεπιστημιακά κτίρια σχολών και κάποιες λιγότερο όμορφες γειτονιές. ΟΚ, δεν μπορεί όλη η πόλη να είναι παραμυθένια.
Επόμενη στάση μας το οινοποιείο του Νοσοκομείου, όπου σε ένα υπόγειο κελάρι στο χώρο του Νοσοκομείου ντόπιοι παραγωγοί φυλάσσουν και εμφιαλώνουν τα κρασιά τους.
​

​

Στο χώρο φυλάσσεται και ένα βαρέλι από το 1472, τώρα κατά πόσον αυτό παραμένει κρασί δεν το γνωρίζω...
​

​

Υπάρχει αρκετά μεγάλη ποικιλία με κρασιά για αγορά, αλλά εμείς λόγω ανασφάλειας με τις αποσκευές δεν αγοράζουμε. Δυστυχώς στο οινοποιείο δεν προβλέπεται γευσιγνωσία, παρά μόνο συγκεκριμένες ημέρες.
Μια και είναι ακόμα μεσημέρι (2 παρά) προτείνω να προλάβουμε ένα εστιατόριο και να φάμε και ένα μεσημέρι σαν άνθρωποι. Πράγματι, συναντάμε ένα συμπαθέστατο εστιατόριο και τσακίζω μια λαχταριστή flammenkuche (tarte flambe) που σερβίρεται σε ξύλινη βάση. Yumm Yumm.
Πίνουμε και 2 ζεστά cappuccino και είμαστε έτοιμοι για τις Βερσαλίες του Στρασβούργου: το παλάτι Ροχάν,
​

​

όπου πλέον στεγάζονται 3 μουσεία. Επιλέγουμε το Μουσείο διακοσμητικών τεχνών, όπου ήταν και τα διαμέρίσματα
​

​

Στον 1ο όροφο υπήρχε μουσείο με πίνακες μεγάλων ζωγράφων, το οποίο δεν επισκεφτήκαμε. Σειρά είχε μια επίσκεψη σε κάποια μαγαζάκια και επιστροφή στο ξενοδοχείο. Μοναδικό βράδυ στο Στρασβούργο, μια έξοδο έπρεπε να την κάνουμε!
​

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• …

  Go to chapter

  Go
• 8
• 9
• 10
• 11
• 12
• 13

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 10 of 13

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[kitten1]

Οι μήνες προχωρούν..

Οι μήνες προχωρούν και εμένα με ταλαιπωρεί ένα πρόβλημα υγείας που μου στερεί τη χρήση του πολυαγαπημένου μου λαπτοπ. Έτσι όμως χάνω την μισή χαρά του ταξιδιού... Δεν θα χαζολογάω με τις ώρες για ξενοδοχεία, εστιατόρια, μουσεία... Δεν πειράζει, κάνουμε κάποιες επιλογές σε ξενοδοχεία, μιλάμε ατελείωτες ώρες με τον καλό μου για να καταλήξουμε σε ξενοδοχεία και να περικόψουμε μετά πόνου καρδίας προορισμούς, γιατί αλλιώς έπρεπε να τρέχουμε σαν τον Βέγγο. Αφήνουμε και την αρχική ιδέα να νοικιάσουμε αμάξι στην Φρανκφούρτη και να το επιστρέψουμε στην Στουτγκάρδη. Σιγά σιγά μας δελεάζουν οι συγκοινωνίες τους και κρατάμε το αμάξι μόνο για το δρόμο του Κρασιού...
Οι μέρες πλησιάζουν... Έχω πολύ δουλειά στο γραφείο, και ταυτόχρονα παρακολουθώ τον καιρό στη Χαϊδελβέργη ,αγοράζω και οδηγό από τη Lonely Planet μόνο για την Αλσατία και τη Λωραίνη (3.5 euros, είναι κεφάλαιο από τον Οδηγό για Γαλλία, αλλά είναι ό.τι μου χρειάζεται, γιατί μπορώ να τον φορτώσω και στο smartphone μου), κάνω λίστα με αυτά που θα κρατάω. Οι βαλίτσες ετοιμάζονται, οι σημειώσεις μαζεύονται και ... Παρασκευή 11/11/2011 (τυχαίο;; ) είμαστε στο Ελ. Βενιζέλος για την πτήση μας προς Φρανκφούρτη!!!

 

[kitten1]

ΗΜΕΡΑ 1: Χαϊδελβέργη

Νωρίς νωρίς φτάσαμε στην Φρανκφούρτη: ήταν πρωινή η πτήση, κερδίσαμε και μία ώρα από την αλλαγή χρόνου, ωραιότατα. Το αεροδρόμιο ήταν αχανές και εμείς ψάχναμε το terminal έξω από το οποίο ήταν σταθμευμένο το λεωφορείο που θα πέρναμε για Χαϊδελβέργη. Με το λεωφορείο αυτό, αποφεύγαμε τα τρένα και τις μετεπιβιβάσεις και φτάναμε και πολύ κοντά στο ξενοδοχείο μας στη Χαϊδελβέργη. Όταν με το καλό ξεκινήσαμε, ευχαριστηθήκαμε έναν autobahn με 2-3 λωρίδες κυκλοφορίας, χωρίς ίχνος σκουπιδιού στις άκρες, με έργα κατά διαστήματα πάντα με την απαραίτητη σήμανση.

 

[AlaniaraPsixi]

Ανυπομονώ να διαβάσω τις εντυπώσεις σου από Μέλανα Δρυμό και Μπάντεν Μπάντεν !!! Εγώ εκεί ένιωθα πως απο στιγμή σε στιγμή θα πεταχτούν ή τα στρουμφάκια ή οι 7νάνοι !!!!Πραγματικά παραμυθένιο μέρος !! Είχε και χιόνια ...τί μου θύμησες!!...
Για τον τελικόι προορισμό σου,Κολμάρ, όμως δεν έχω ξαναακούσει, βασικά δεν το ξέρω κάν !!
Καλή συνεχεια στην αφήγησή σου

 

[Eftichia]

αγαπημένα μέρη........ μου ξυπνούν γλυκές αναμνήσεις!!!!!

για συνέχισε.......

 

[Giristroula]

Βάλε κι άλλες φωτογραφίες να νιώσουμε οτι έρχονται Χριστούγεννα!

 

[kitten1]

ΗΜΕΡΑ 1: Χαϊδελβέργη

Alaniarapsixi δυστυχώς έγιναν περικοπές στο ταξίδι, λόγω περιορισμένου χρόνου κι ετσι μείναμε περισσότερο στη Γαλλία.

Η διαδρομή ήταν ευχάριστη και σύντομη και αρκετά νωρίς μπήκαμε με το λεωφορειάκι στη Χαϊδελβέργη, όπου το λεωφορειάκι μας άφησε σε κεντρικό σημείο. Κοιτάζοντας γύρω σαν χαζοί τουρίστες το κινητό gps-boyfriend εντόπισε το ξενοδοχείο μας σε έναν ήσυχο μονόδρομο. Ημέρα Παρασκευή θυμίζω, μεσημέρι, και η πόλη μοιάζει άδεια! Τόσο ήρεμη και άδεια που νομίζαμε πως κάτι χάσαμε και οι κάτοικοι είχαν εγκαταλείψει την πόλη τους!!!
Ταχτοποιηθήκαμε στο συμπαθέστατο ξενοδοχείο και βγήκαμε για την πρώτη μας βόλτα. Σύντομα διαπιστώσαμε πως η Χαϊδελβέργη είναι η χαρά του ποδηλάτη γιατί είναι ίσια σε πολύ μεγάλη έκταση, έχει φοβερούς (πλατείς, με σήμανση κλπ) ποδηλατόδρομους , θέσεις για στάθμευση, θέσεις όπου απαγορεύεται η στάθμευση και πάρα μα πάρα πολλοί χρησιμοποιούν το ποδήλατο ως μέσο μετακίνησης!!!!

Δυστυχώς η σχέση μου με το ποδήλατο είναι ανύπαρκτη (ντρέπομαι που το λέω),οπότε έμεινα απλώς θεατής. Καθώς κατευθυνόμασταν προς την παλιά πόλη (AltStadt) στα δεξιά μας ξεπρόβαλε ένα υπέροχος λόφος με φθινοπωρινά χρώματα!!. Στην κεντρική πλατεία μας περίμενε μια διαδήλωση κάποιων ακτιβιστών για πυρηνικά. Πολιτισμένη διαδήλωση όμως, χωρίς παρακώλυση συγκοινωνιών και με ισχυρή αστυνομική παρουσία. Χωρίς επεισόδια. Ακολούθησε μια στάση για bretzel και επισκέψεις σε συμπαθητικά μαγαζάκια κατά μήκος της HauptStrasse , του κεντρικού τους πεζόδρομου, ενός από τους πιο μακρείς στην Ευρώπη!!

Η αρχιτεκτονική είναι υπέροχη και στο λόφο δεσπόζει το παλιό κάστρο της πόλης. Μέσα στα στενά ανακαλύπτουμε όμορφες γειτονίτσες, ενώ οι βιτρίνες των καταστημάτων είναι πανέμορφες και δελεαστικές.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει ο Ναός του Αγ. Πνεύματος στο κέντρο της Χαϊδελβέργης, ο οποίος ξεχωρίζει για τα μοντέρνα του βιτρώ!!!
Η πρώτη μέρα πέρασε λοιπόν με μικρή περιήγηση στο κέντρο της πόλης, μια παραποτάμια βόλτα (πολύ σύντομη λόγω κρύου) και μια επίσκεψη σε κεντρικό εστιατόριο όπου τιμήσαμε τις ζεστές σουπίτσες, τα λουκάνικα και τις μπυρίτσες!!! Μετά την επιστροφή, απολαύσαμε το wifi του ξενοδοχείου και τον Τομ Κρουζ μεταγλωττισμένο στο ΚΟΚΤΕΗΛ!!!!

 

[Giristroula]

Αυτή η φωτογραφία με τα φθινοπωρινά χρώματα μ' έχει μαγέψει!

 

[KLEOPATRA]

Tα μερη που πηγατε ειναι εκπληκτικα και σιγουρα τα εχω στο προγραμμα για ενα road trip ανοιξη ή καλοκαιρι.
Συνεχισε την ομορφη αφηγηση και βαλε πολλες πολλες φωτο please .
Τα μερη ειναι περιπτωση :μια εικονα ,χιλιες λεξεις!

 

[kitten1]

ΗΜΕΡΑ 2: ΧΑΪΔΕΛΒΕΡΓΗ (Επίσκεψη στο Κάστρο της πόλης και στην Οδό των Φιλοσόφων)

Η δεύτερη μέρα μας σε γερμανικό έδαφος ξεκινάει με ένα πλούσιο πρωινό στον μπουφέ του Ξενοδοχείου /Bed & Breakfast όπου διαμέναμε. Η αίθουσα ήταν πολύ ζεστή, είχε και δεύτερη αίθουσα με τζάκι, καθώς και αίθριο σκεπασμένο για τους πιο τολμηρούς. Περιλάμβανε όλα τα κλασικά και επιπλέον μαρμελάδα και μέλι σε βάζο και πολύ καλό γαλλικό καφέ (μια ολόκληρη καφετιέρα ανά τραπέζι!!!). Η συνέχεια επί του... τελεφερίκ!!! Φτάνοντας στην είσοδο του τελεφερίκ, διαπιστώσαμε ότι εκεί υπάρχει και ελληνική ταβέρνα! Ανεβήκαμε με το τελεφερίκ στο επίπεδο του Κάστρου και ξεκινήσαμε την περιήγησή μας. Αυτό που σε καταπλήσσει ανεβαίνοντας, είναι η μαγευτική θέα όλης της πόλης, με φόντο το ποτάμι Νεκαρ (Neckar) και ένα λόφο με υπέροχα φθινοπωρινά χρώματα.

Το κάστρο είναι όμορφο, λίγο περιορισμένο σε έκταση, ενώ βασική ατραξιόν του είναι τα γιγάντια κρασοβάρελα που κατασκεύαζαν οι κατά καιρούς μονάρχες του (ήταν σύμβολο παραγωγικότητας και κύρους!) τα οποία εκτίθενται δίπλα στο -ζεστό και δελεαστικό χάρη είναι η αλήθεια- κυλικείο του κάστρου. Με τη βοήθεια ενός συμπαθέστατου και καλά καταρτισμένου αγγλόφωνου ξεναγού - ο οποίος εξέφρασε την συμπάθεια του προς τα προβλήματα της Ελλάδας- είδαμε το εσωτερικό του κάστρου, ενώ διαπιστώσαμε και θαυμασμό προς την κλασική αρχαία Ελλάδα και Ρώμη. Το καλύτερο φυσικά ήταν για το τέλος, όταν περπατήσαμε σε κομμάτι των κήπων του κάστρου, ένα υπέροχο πάρκο με φθινοπωρινά χρώματα.

​

​

​

​

Η ευχάριστη βόλτα συνεχίζεται κατεβαίνοντας ένα απότομο πλακόστρωτο μονοπάτι που γλιστράει, ενώ παρακολουθούμε κόσμο να ανεβαίνει χαλαρά ή αγκομαχώντας την ανηφόρα (χιχι, εμείς ευχαριστηθήκαμε και το ανέβασμα και το κατέβασμα!) Φτάνουμε στην παλιά πόλη και κατευθυνόμαστε προς την Παλιά Γέφυρα (Alt Brucke) , την οποία και διασχίζουμε με σκοπό να βρεθούμε στην οδό των φιλοσόφων, ένα δρόμο όπου γνωστοί ντόπιοι ποιητές συνήθιζαν να κάνουν τον περίπατό τους. Ανεβαίνουμε μια ανηφόρα με μεγάλη κλίση και μερικά σκαλοπάτια (ουφ!!εδώ δεν φτάνει το τελεφερίκ;;;!!!) και σιγά σιγά φτάνουμε στο ίδιο επίπεδο με το κάστρο. Η πόλη, ο ποταμός, το δασάκι συνθέτουν μια πανοραμική φωτο .

Αριστερά και δεξιά μικρές ιδιοκτησίες (περβόλια (?) καλλιεργημένα και στον δρόμο ποδηλάτες, περιπατητές, ιδιοκτήτες σκυλων και κόσμος που κάνει τζόκιγκ μέσα στην φύση, δυο μόλις λεπτά από την πόλη. Προχωράμε στην Οδό των Φιλοσόφων και σιγα- σιγα συναντάμε μια ελίτ περιοχή με ακριβά σπίτια. Πριν φτάσουμε στην αρχή της Οδού (την ξεκινήσαμε από την ανάποδη- εξ ου και ο ανήφορος), συναντάμε μερικά ακόμα κτίρια του Πανεπιστημίου (η Χαϊδελβέργη είναι γεμάτη κτίρια του Πανεπιστημίου). Μετά από τον εποικοδομητικό μας περίπατο στη φύση, επιστροφή στην πόλη και στα γνώριμα πια όμορφα δρομάκια της Χαϊδελβέργης.

​

​

Η ημέρα μας κλείνει με ένα γευστικότατο δείπνο σε ένα υπέροχο εστιατόριο, όπου μοιραστήκαμε το τραπέζι μας με άλλες παρεούλες, πράγμα που δεν μας χάλασε καθόλου. Η περιήγησή μας στην Χαϊδελβέργη έφτασε δυστυχώς στο τέλος της. Την τρίτη ημέρα αμέσως μετά το πρωινό μας θα αναχωρήσουμε για το γραφικό Κολμάρ, αλλάζοντας τέσσερα (4!!!!) τρένα!!!

 

[Giristroula]

Σ'ευχαριστώ που με ταξίδεψες στα τόσο όμορφα φθινοπωρινά τοπία!Η Χαϊδελβέργη είναι κούκλα!

 

[Eftichia]

πραγματικά τα φθινοπωρινά τοπία είναι υπέροχα!!!

το καλοκαίρι ήμουν και εγώ στη Χαιδελβέργη και στ'αλήθεια τα τοπία είναι πανέμορφα.... τελικά όλες τις εποχές του χρόνου.

να συμπληρώσω μία ακόμα πληροφορία σχετικά με το τελεφερίκ, μετά τη στάση του κάστρου ,το τελεφερικ σκαρφαλώνει στον ψηλό λόφο Konigstuhl(θέση του βασιλιά) με ένα όμορφο ιστορικό ξύλινο βαγόνι.(υπάρχει και ένα μικρό μουσείο).
απο εκεί η θέα στην κοιλάδα του Ρήνου και στην παλιά πόλη είναι θεαματική.Στις καλές μέρες η θέα εκτείνεται μέχρι το Pfaelzerwald(palatine forest) που είναι 40-50 χλμ μακριά.
Ακόμη , στο Konigstuhl υπάρχουν όμορφα μονοπάτια για πεζοπορία αλλά και ένα πολύ ωραίο πάρκο ψυχαγωγίας για παιδιά προσχολικής κυρίως ηλικίας ,το Marchen Paradies(fairyland park) ,με πολλά παιχνίδια , δραστηριότητες και αναπαραστάσεις γνωστών παραμυθιών.Τα παιδιά μου διασκέδασαν πολύ (και ας είναι και μεγαλύτερης ηλικίας).

Ακόμη ,στη Χαιδελβέργη υπάρχει ένας εξαιρετικός και απολαυστικός ζωολογικός κήπος.
Επίσης μία βόλτα στον Νέκαρ με το ποταμόπλοιο Solar (το καλοκαίρι),που λειτουργεί μόνο με ηλιακή ενέργεια είναι απολαυστική κι ας είναι αρκετά τουριστική.

Περιμένω την υπέροχη Αλσατία.......