Γαλλία Γερμανία ΠροΧριστουγεννιάτικη Εκδρομή στο Παραμύθι!!!

[kitten1]

Ημέρα Τρίτη και ετοιμαζόμαστε να εγκαταλείψουμε το γραφικό Κολμάρ και να μεταφερθούμε έξω από το Στρασβούργο, στο μικρό αλλά όμορφο Ρόσχαιμ
(Rosheim).
Το Ρόσχαιμ εκτός από το δρόμο του κρασιού, ανήκει και στο ρωμαϊκό δρόμο της Αλσατίας, καθώς ανήκε στην Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία . Ας προσθέσω εδώ πως η Αλσατία άλλαζε συνεχώς χέρια, ανάμεσα σε Γερμανία και Γαλλία και πως σχεδόν όλοι οι Αλσατοί ομιλούν τη Γερμανική (ευτυχώς για μένα).
Αλλάζουμε τρένο στο Σελεστάτ (άλλο ένα όμορφο αλσατικό χωριουδάκι), πίνουμε κι ένα καφεδάκι όσο περιμένουμε το τρένο και βουρ για το Ρόσχαιμ. Στο Ρόσχαιμ μας περιμένει μια έκπληξη, η μάλλον δύο. Πρώτον, το κτίριο του σταθμού είναι κλειστό και δεύτερον ο σταθμός του τρένου είναι αρκετά μακριά από το χωριό. Περπατήσαμε 1/2 ώρα με τις βαλίτσες και άρχισα να ανησυχώ μήπως το καλό μέρος της εκδρομής τελείωσε και ξεκινά το ανάποδο μέρος της εκδρομής. Φτάνουμε στο κέντρο του χωριού και σε ένα ήσυχο στενάκι ανακαλύπτουμε τον ξενώνα μας. Μας υποδέχεται η γαλλιδούλα οικοδέσποινα και μας οδηγεί στον ξενώνα μας. Το δωμάτιο είναι απλά υπέροχο, όμορφα διακοσμημένο, πρόσφατα ανακαινισμένο (είναι κτίριο του 1700 κάτι), σαν καινούριο, με αφράτες μαλακές πετσέτες ... Με δυο λόγια τέλειο δωμάτιο.
Είναι ήδη μία και ρωτάμε την συμπαθέστατη ιδιοκτήτρια αν είναι καλή ώρα για φαγητό. Γνέφει καταφατικά και σύντομα μας φέρνει έναν οδηγό της περιοχής. Περνάει λίγη ώρα μέχρι να ταχτοποιηθούμε στον ξενώνα και βγαίνουμε για φαγητό. Ρίχνουμε μια ματιά στο κοντινότερο εστιατόριο και κάνουμε και μια βολτούλα να δούμε τι άλλο παίζει. Εν τω μεταξύ τραβάμε και καμιά φωτο:

Όταν τελικά αποφασίζουμε να πάμε στο πρώτο εστιατόριο που είδαμε (ώρα 14.05) μας ενημερώνουν ότι κλείνουν σε 5' !!!!
Εδώ πρέπει να υποβάλω τα παράπονα μου σχετικά με το ωράριο και πόσο ασύμβατο είναι με τους δικούς μας ρυθμούς!!! Τα εστιατόρια ανοίγουν 11.30-12 (την ώρα που εμείς πίνουμε τον καφέ μας!!!) και κλείνουν 14- 14.30. (την ώρα που μας πιάνει η λιγούρα)Το βράδυ ανοίγουν 18.30 και κλείνουν γύρω στις 21.30 (την ώρα που οι έλληνες βγαίνουμε για φαί) Αντίστοιχα τα καταστήματα ανοίγουν 8-12 και 14-18.
Συμπέρασμα: αν είσαι έλληνας πρέπει να προσαρμοστείς στο νέο ωράριο, αλλιώς θα γυρνάς σαν άδικη κατάρα και θα ψάχνεις για ανοικτό εστιατόριο (όπως κάναμε εμείς, δηλ.).
Τελικά, κάναμε επίσκεψη σε ένα φούρνο και πήραμε κάτι ωραίες αρμυρές ταρτούλες που φάγαμε στο δωμάτιο μας. Για επιδόρπιο φάγαμε ζεστά κρουασανάκια με γλάσο ζάχαρης.
Καθώς μας είχε αποθαρρύνει η απόσταση του χωριού από το σταθμό, αποφασίσαμε να περάσουμε το απόγευμα στο χωριό: ξεκούραση, μια περιήγηση και στη συνέχεια φαγητό.
​

(Αριστερά η εκκλησία Saint-Pierre-et-Paul στην είσοδο του χωριού και δεξιά ο πελεκάνος, σύμβολο της Αλσατίας καθώς την άνοιξη γυρνάει και χτίζει τη φωλιά του στις καμινάδες)

​

Η βραδινή μας βόλτα κατέληξε σε ένα ιταλικό εστιατόριο, όπου σχεδιάσαμε την βόλτα μας στο Στρασβούργο για την επόμενη ημέρα.
​

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• …

  Go to chapter

  Go
• 6
• 7
• 8
• 9
• 10
• …

  Go to chapter

  Go
• 13

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 8 of 13

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[kitten1]

Οι μήνες προχωρούν..

Οι μήνες προχωρούν και εμένα με ταλαιπωρεί ένα πρόβλημα υγείας που μου στερεί τη χρήση του πολυαγαπημένου μου λαπτοπ. Έτσι όμως χάνω την μισή χαρά του ταξιδιού... Δεν θα χαζολογάω με τις ώρες για ξενοδοχεία, εστιατόρια, μουσεία... Δεν πειράζει, κάνουμε κάποιες επιλογές σε ξενοδοχεία, μιλάμε ατελείωτες ώρες με τον καλό μου για να καταλήξουμε σε ξενοδοχεία και να περικόψουμε μετά πόνου καρδίας προορισμούς, γιατί αλλιώς έπρεπε να τρέχουμε σαν τον Βέγγο. Αφήνουμε και την αρχική ιδέα να νοικιάσουμε αμάξι στην Φρανκφούρτη και να το επιστρέψουμε στην Στουτγκάρδη. Σιγά σιγά μας δελεάζουν οι συγκοινωνίες τους και κρατάμε το αμάξι μόνο για το δρόμο του Κρασιού...
Οι μέρες πλησιάζουν... Έχω πολύ δουλειά στο γραφείο, και ταυτόχρονα παρακολουθώ τον καιρό στη Χαϊδελβέργη ,αγοράζω και οδηγό από τη Lonely Planet μόνο για την Αλσατία και τη Λωραίνη (3.5 euros, είναι κεφάλαιο από τον Οδηγό για Γαλλία, αλλά είναι ό.τι μου χρειάζεται, γιατί μπορώ να τον φορτώσω και στο smartphone μου), κάνω λίστα με αυτά που θα κρατάω. Οι βαλίτσες ετοιμάζονται, οι σημειώσεις μαζεύονται και ... Παρασκευή 11/11/2011 (τυχαίο;; ) είμαστε στο Ελ. Βενιζέλος για την πτήση μας προς Φρανκφούρτη!!!

 

[kitten1]

ΗΜΕΡΑ 1: Χαϊδελβέργη

Νωρίς νωρίς φτάσαμε στην Φρανκφούρτη: ήταν πρωινή η πτήση, κερδίσαμε και μία ώρα από την αλλαγή χρόνου, ωραιότατα. Το αεροδρόμιο ήταν αχανές και εμείς ψάχναμε το terminal έξω από το οποίο ήταν σταθμευμένο το λεωφορείο που θα πέρναμε για Χαϊδελβέργη. Με το λεωφορείο αυτό, αποφεύγαμε τα τρένα και τις μετεπιβιβάσεις και φτάναμε και πολύ κοντά στο ξενοδοχείο μας στη Χαϊδελβέργη. Όταν με το καλό ξεκινήσαμε, ευχαριστηθήκαμε έναν autobahn με 2-3 λωρίδες κυκλοφορίας, χωρίς ίχνος σκουπιδιού στις άκρες, με έργα κατά διαστήματα πάντα με την απαραίτητη σήμανση.

 

[AlaniaraPsixi]

Ανυπομονώ να διαβάσω τις εντυπώσεις σου από Μέλανα Δρυμό και Μπάντεν Μπάντεν !!! Εγώ εκεί ένιωθα πως απο στιγμή σε στιγμή θα πεταχτούν ή τα στρουμφάκια ή οι 7νάνοι !!!!Πραγματικά παραμυθένιο μέρος !! Είχε και χιόνια ...τί μου θύμησες!!...
Για τον τελικόι προορισμό σου,Κολμάρ, όμως δεν έχω ξαναακούσει, βασικά δεν το ξέρω κάν !!
Καλή συνεχεια στην αφήγησή σου

 

[Eftichia]

αγαπημένα μέρη........ μου ξυπνούν γλυκές αναμνήσεις!!!!!

για συνέχισε.......

 

[Giristroula]

Βάλε κι άλλες φωτογραφίες να νιώσουμε οτι έρχονται Χριστούγεννα!

 

[kitten1]

ΗΜΕΡΑ 1: Χαϊδελβέργη

Alaniarapsixi δυστυχώς έγιναν περικοπές στο ταξίδι, λόγω περιορισμένου χρόνου κι ετσι μείναμε περισσότερο στη Γαλλία.

Η διαδρομή ήταν ευχάριστη και σύντομη και αρκετά νωρίς μπήκαμε με το λεωφορειάκι στη Χαϊδελβέργη, όπου το λεωφορειάκι μας άφησε σε κεντρικό σημείο. Κοιτάζοντας γύρω σαν χαζοί τουρίστες το κινητό gps-boyfriend εντόπισε το ξενοδοχείο μας σε έναν ήσυχο μονόδρομο. Ημέρα Παρασκευή θυμίζω, μεσημέρι, και η πόλη μοιάζει άδεια! Τόσο ήρεμη και άδεια που νομίζαμε πως κάτι χάσαμε και οι κάτοικοι είχαν εγκαταλείψει την πόλη τους!!!
Ταχτοποιηθήκαμε στο συμπαθέστατο ξενοδοχείο και βγήκαμε για την πρώτη μας βόλτα. Σύντομα διαπιστώσαμε πως η Χαϊδελβέργη είναι η χαρά του ποδηλάτη γιατί είναι ίσια σε πολύ μεγάλη έκταση, έχει φοβερούς (πλατείς, με σήμανση κλπ) ποδηλατόδρομους , θέσεις για στάθμευση, θέσεις όπου απαγορεύεται η στάθμευση και πάρα μα πάρα πολλοί χρησιμοποιούν το ποδήλατο ως μέσο μετακίνησης!!!!

Δυστυχώς η σχέση μου με το ποδήλατο είναι ανύπαρκτη (ντρέπομαι που το λέω),οπότε έμεινα απλώς θεατής. Καθώς κατευθυνόμασταν προς την παλιά πόλη (AltStadt) στα δεξιά μας ξεπρόβαλε ένα υπέροχος λόφος με φθινοπωρινά χρώματα!!. Στην κεντρική πλατεία μας περίμενε μια διαδήλωση κάποιων ακτιβιστών για πυρηνικά. Πολιτισμένη διαδήλωση όμως, χωρίς παρακώλυση συγκοινωνιών και με ισχυρή αστυνομική παρουσία. Χωρίς επεισόδια. Ακολούθησε μια στάση για bretzel και επισκέψεις σε συμπαθητικά μαγαζάκια κατά μήκος της HauptStrasse , του κεντρικού τους πεζόδρομου, ενός από τους πιο μακρείς στην Ευρώπη!!

Η αρχιτεκτονική είναι υπέροχη και στο λόφο δεσπόζει το παλιό κάστρο της πόλης. Μέσα στα στενά ανακαλύπτουμε όμορφες γειτονίτσες, ενώ οι βιτρίνες των καταστημάτων είναι πανέμορφες και δελεαστικές.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει ο Ναός του Αγ. Πνεύματος στο κέντρο της Χαϊδελβέργης, ο οποίος ξεχωρίζει για τα μοντέρνα του βιτρώ!!!
Η πρώτη μέρα πέρασε λοιπόν με μικρή περιήγηση στο κέντρο της πόλης, μια παραποτάμια βόλτα (πολύ σύντομη λόγω κρύου) και μια επίσκεψη σε κεντρικό εστιατόριο όπου τιμήσαμε τις ζεστές σουπίτσες, τα λουκάνικα και τις μπυρίτσες!!! Μετά την επιστροφή, απολαύσαμε το wifi του ξενοδοχείου και τον Τομ Κρουζ μεταγλωττισμένο στο ΚΟΚΤΕΗΛ!!!!

 

[Giristroula]

Αυτή η φωτογραφία με τα φθινοπωρινά χρώματα μ' έχει μαγέψει!

 

[KLEOPATRA]

Tα μερη που πηγατε ειναι εκπληκτικα και σιγουρα τα εχω στο προγραμμα για ενα road trip ανοιξη ή καλοκαιρι.
Συνεχισε την ομορφη αφηγηση και βαλε πολλες πολλες φωτο please .
Τα μερη ειναι περιπτωση :μια εικονα ,χιλιες λεξεις!

 

[kitten1]

ΗΜΕΡΑ 2: ΧΑΪΔΕΛΒΕΡΓΗ (Επίσκεψη στο Κάστρο της πόλης και στην Οδό των Φιλοσόφων)

Η δεύτερη μέρα μας σε γερμανικό έδαφος ξεκινάει με ένα πλούσιο πρωινό στον μπουφέ του Ξενοδοχείου /Bed & Breakfast όπου διαμέναμε. Η αίθουσα ήταν πολύ ζεστή, είχε και δεύτερη αίθουσα με τζάκι, καθώς και αίθριο σκεπασμένο για τους πιο τολμηρούς. Περιλάμβανε όλα τα κλασικά και επιπλέον μαρμελάδα και μέλι σε βάζο και πολύ καλό γαλλικό καφέ (μια ολόκληρη καφετιέρα ανά τραπέζι!!!). Η συνέχεια επί του... τελεφερίκ!!! Φτάνοντας στην είσοδο του τελεφερίκ, διαπιστώσαμε ότι εκεί υπάρχει και ελληνική ταβέρνα! Ανεβήκαμε με το τελεφερίκ στο επίπεδο του Κάστρου και ξεκινήσαμε την περιήγησή μας. Αυτό που σε καταπλήσσει ανεβαίνοντας, είναι η μαγευτική θέα όλης της πόλης, με φόντο το ποτάμι Νεκαρ (Neckar) και ένα λόφο με υπέροχα φθινοπωρινά χρώματα.

Το κάστρο είναι όμορφο, λίγο περιορισμένο σε έκταση, ενώ βασική ατραξιόν του είναι τα γιγάντια κρασοβάρελα που κατασκεύαζαν οι κατά καιρούς μονάρχες του (ήταν σύμβολο παραγωγικότητας και κύρους!) τα οποία εκτίθενται δίπλα στο -ζεστό και δελεαστικό χάρη είναι η αλήθεια- κυλικείο του κάστρου. Με τη βοήθεια ενός συμπαθέστατου και καλά καταρτισμένου αγγλόφωνου ξεναγού - ο οποίος εξέφρασε την συμπάθεια του προς τα προβλήματα της Ελλάδας- είδαμε το εσωτερικό του κάστρου, ενώ διαπιστώσαμε και θαυμασμό προς την κλασική αρχαία Ελλάδα και Ρώμη. Το καλύτερο φυσικά ήταν για το τέλος, όταν περπατήσαμε σε κομμάτι των κήπων του κάστρου, ένα υπέροχο πάρκο με φθινοπωρινά χρώματα.

​

​

​

​

Η ευχάριστη βόλτα συνεχίζεται κατεβαίνοντας ένα απότομο πλακόστρωτο μονοπάτι που γλιστράει, ενώ παρακολουθούμε κόσμο να ανεβαίνει χαλαρά ή αγκομαχώντας την ανηφόρα (χιχι, εμείς ευχαριστηθήκαμε και το ανέβασμα και το κατέβασμα!) Φτάνουμε στην παλιά πόλη και κατευθυνόμαστε προς την Παλιά Γέφυρα (Alt Brucke) , την οποία και διασχίζουμε με σκοπό να βρεθούμε στην οδό των φιλοσόφων, ένα δρόμο όπου γνωστοί ντόπιοι ποιητές συνήθιζαν να κάνουν τον περίπατό τους. Ανεβαίνουμε μια ανηφόρα με μεγάλη κλίση και μερικά σκαλοπάτια (ουφ!!εδώ δεν φτάνει το τελεφερίκ;;;!!!) και σιγά σιγά φτάνουμε στο ίδιο επίπεδο με το κάστρο. Η πόλη, ο ποταμός, το δασάκι συνθέτουν μια πανοραμική φωτο .

Αριστερά και δεξιά μικρές ιδιοκτησίες (περβόλια (?) καλλιεργημένα και στον δρόμο ποδηλάτες, περιπατητές, ιδιοκτήτες σκυλων και κόσμος που κάνει τζόκιγκ μέσα στην φύση, δυο μόλις λεπτά από την πόλη. Προχωράμε στην Οδό των Φιλοσόφων και σιγα- σιγα συναντάμε μια ελίτ περιοχή με ακριβά σπίτια. Πριν φτάσουμε στην αρχή της Οδού (την ξεκινήσαμε από την ανάποδη- εξ ου και ο ανήφορος), συναντάμε μερικά ακόμα κτίρια του Πανεπιστημίου (η Χαϊδελβέργη είναι γεμάτη κτίρια του Πανεπιστημίου). Μετά από τον εποικοδομητικό μας περίπατο στη φύση, επιστροφή στην πόλη και στα γνώριμα πια όμορφα δρομάκια της Χαϊδελβέργης.

​

​

Η ημέρα μας κλείνει με ένα γευστικότατο δείπνο σε ένα υπέροχο εστιατόριο, όπου μοιραστήκαμε το τραπέζι μας με άλλες παρεούλες, πράγμα που δεν μας χάλασε καθόλου. Η περιήγησή μας στην Χαϊδελβέργη έφτασε δυστυχώς στο τέλος της. Την τρίτη ημέρα αμέσως μετά το πρωινό μας θα αναχωρήσουμε για το γραφικό Κολμάρ, αλλάζοντας τέσσερα (4!!!!) τρένα!!!

 

[Giristroula]

Σ'ευχαριστώ που με ταξίδεψες στα τόσο όμορφα φθινοπωρινά τοπία!Η Χαϊδελβέργη είναι κούκλα!

 

[Eftichia]

πραγματικά τα φθινοπωρινά τοπία είναι υπέροχα!!!

το καλοκαίρι ήμουν και εγώ στη Χαιδελβέργη και στ'αλήθεια τα τοπία είναι πανέμορφα.... τελικά όλες τις εποχές του χρόνου.

να συμπληρώσω μία ακόμα πληροφορία σχετικά με το τελεφερίκ, μετά τη στάση του κάστρου ,το τελεφερικ σκαρφαλώνει στον ψηλό λόφο Konigstuhl(θέση του βασιλιά) με ένα όμορφο ιστορικό ξύλινο βαγόνι.(υπάρχει και ένα μικρό μουσείο).
απο εκεί η θέα στην κοιλάδα του Ρήνου και στην παλιά πόλη είναι θεαματική.Στις καλές μέρες η θέα εκτείνεται μέχρι το Pfaelzerwald(palatine forest) που είναι 40-50 χλμ μακριά.
Ακόμη , στο Konigstuhl υπάρχουν όμορφα μονοπάτια για πεζοπορία αλλά και ένα πολύ ωραίο πάρκο ψυχαγωγίας για παιδιά προσχολικής κυρίως ηλικίας ,το Marchen Paradies(fairyland park) ,με πολλά παιχνίδια , δραστηριότητες και αναπαραστάσεις γνωστών παραμυθιών.Τα παιδιά μου διασκέδασαν πολύ (και ας είναι και μεγαλύτερης ηλικίας).

Ακόμη ,στη Χαιδελβέργη υπάρχει ένας εξαιρετικός και απολαυστικός ζωολογικός κήπος.
Επίσης μία βόλτα στον Νέκαρ με το ποταμόπλοιο Solar (το καλοκαίρι),που λειτουργεί μόνο με ηλιακή ενέργεια είναι απολαυστική κι ας είναι αρκετά τουριστική.

Περιμένω την υπέροχη Αλσατία.......