kitsos!
Member
- Μηνύματα
- 356
- Likes
- 1.448
- Επόμενο Ταξίδι
- αζορες
- Ταξίδι-Όνειρο
- περου
Στη Luoyang μείναμε συνολικά 2,5 μέρες και ήταν ένα χρονικό διάστημα αρκετά ήρεμο μπορώ να πω.. Γενικότερα παρ'όλο που η πόλη μου φάνηκε τελείως αδιάφορη όλα κυλούσαν ρολόι λες και ήθελε να μας ανταμείψει για την ταλαιπωρία που τραβήξαμε μέχρι να φτάσουμε.. Το ξενοδοχείο ενώ δεν ήταν τίποτα το ιδιαίτερο (καμία σχέση με αυτό της Σιάν) το προσωπικό εκτός από ευγενέστατο μιλούσε άπταιστα αγγλικά(!) σε σημείο που ντρεπόμουνα να μιλήσω μήπως και δε με καταλάβουν!!
Είχε ένα τεράααααααααστιο μπουφέ με κινέζικο και ευρωπαϊκο πρωινό, κι ένα καταπληκτικό εστιατόριο με κινέζικα μόνο πιάτα. Ειδικά ένα πιάτο με παϊδάκια και γλυκιά σως από φύλλα τσαγιού ήταν καθιερωμένο και τις 3 φορές που φάγαμε εκεί συν ότι άλλο μας κινούσε την περιέργεια κάθε φορά!! Το ξενοδοχείο είχε επίσης και travel agency!! Βέβαια.. μεγαλεία σας λέω στη Luoyang!! Ήταν να μη φτάσουμε εκεί... Οπότε ψάξαμε με τη Γ για εισητήρια με ΤΡΕΝΟ!!! για Pingyao που ήταν ο επόμενος σταθμός μας κι από εκεί για Πεκίνο και ζητήσαμε από την travel agency να μας τα κλείσει, μας τα εκτύπωσε κιόλας κι ήμασταν ήρεμες ότι από κει και πέρα θα κυλούσαν όλα ήρεμα και γαλήνια..
Στη Luoyang τώρα 2 μέρες μπορεί η πόλη να μην έλεγε και πολλά αλλά είχε ωραία πραγματάκια για να κάνουμε στη γύρω περιοχή. Επισκεφτήκαμε λοιπόν τα Longmen Caves, το White Horse Temple και το Shaolin Temple. Όλα ήταν πάρα πολύ όμορφα..
Σ' αυτή την πόλη κινηθήκαμε πάρα πολύ με τα μεταφορικά μέσα και παρατηρήσαμε πολλά περίεργα πράγματα για μας τους δυτικούς.. Γενικώς στους δρόμους κυκλοφορεί ο καθένας προς όποια κατεύθυνση θέλει, όποτε θέλει, με δικιά του πρωτοβουλία και με ό,τι μεταφορικό μέσο κι αν διαθέτει. Είδαμε λοιπόν από αυτοκίνητα και μηχανάκια όπου δεν φαινόταν ο αναβάτης απ' αυτά που κουβαλούσε, μέχρι κάρα και γαιδουράκια ή ακόμα καλύτερα έναν πεζό άντρα φορτωμένο με 5 σακιά στην πλάτη να περπατάει ακριβώς στο κέντρο του δρόμου με αντίθετη κατεύθυνση από τα αυτοκίνητα!!! Και το αστείο ήταν ότι κανείς δεν το έβρισκε παράλογο!! Απλά σταματούσαν όλα τα αυτοκίνητα το ένα πάνω στο άλλο κορνάροντας και μετά ξεκολλούσαν και συνέχιζαν την πορεία τους... Σαν τα συγκρουόμενα δηλαδή ένα πράγμα..
Επίσης παρατηρήσαμε με τη Γ ότι όλα τα παιδάκια έχουν ξηλωμένη τη ραφή στο κωλαράκι τους από τα παντελονάκια τους κι από μέσα δε φορούσε κανένα βρακάκι.. με αποτέλεσμα αφενός όταν περπατούσαν φαινότανε το κωλαράκι τους, αφετέρου όταν τους ερχόταν η ανάγκη απλά καθόντουσαν στη γνωστή στάση τα έκαναν και συνέχιζαν το παιχνίδι τους!!! Βολικότατο!!!
Ένα άλλο χαρακτηριστικό ήταν πως όπου κυκλοφορούσαμε από παντού άκουγες τσακα τσουκα από τις φωτογραφίες που μας έβγαζαν.. και το ωραίο ήταν ότι έφερναν το κινητό μπροστά στα μούτρα σου κι έκαναν και καλά τους αδιάφορους ότι βγάζουν κάτι πίσω από εσένα!! Δηλαδή για πόσο χαζές μας περνούσαν.. δεν ξέρω!! Και ειδικά όταν στηνόμασταν για να βγούμε κάπου εμείς φώτο έβλεπες από πίσω άλλα 40 άτομα να έχουν κάνει κύκλο και να μας βγάζουν κι αυτοί!! Υπήρχαν βέβαια και κάποιοι θαρραλέοι που σου ζητούσαν ανοιχτά να βγεις μαζί τους!! Αφού σκεφτόμουνα φαντάζεσαι να επισκεφτείς κανέναν Κινέζο κάποια στιγμή και να δεις τα μούτρα σου εκεί δίπλα με τις οικογενειακές φωτογραφίες;;;
Άσε και το άλλο... Ειδικά εγώ που ήμουνα ξανθιά τότε με κοιτούσαν σαν τον ΕΤ!! Με σταματούσαν στο δρόμο και μου έπιαναν τα μαλλιά!!! Στην αρχή είχα σοκαριστεί, μετά το συνήθισα.. Η αλήθεια είναι ότι 12 μέρες στην Κίνα δεν είδα ούτε ένα ξανθό κεφάλι!!!
Και είμαστε που λέτε στο Shaolin Temple και εκεί που προχωράμε έρχεται μία Κινέζα μ' όλη την οικογένειά της και μου χώνει στην αγκαλιά το μωρό της!!! Δίνει και το κινητό της στη Γ και της λέει να μας βγάλει φώτο!! Εγώ έμεινα παγωτό με το μωρό στην αγκαλιά κι ακούω τότε τη Γ να μου λέει:
-Κίτσο, πρόσεχε πώς το πιάνεις το μούλικο γιατί το κωλαράκι του παίρνει αέρα και πριν λίγο το είδα που ''ξελάφρωσε''!!! Αν και τώρα που το σκέφτομαι δε πειράζει.. πάει το καφέ με το κίτρινο μπλουζάκι σου.....!!
Δε ξέρω πώς μπορεί να βγήκα σ' εκείνη τη φωτογραφία και τί έκφραση είχα... ποτέ δε την είδα!!
Είχε ένα τεράααααααααστιο μπουφέ με κινέζικο και ευρωπαϊκο πρωινό, κι ένα καταπληκτικό εστιατόριο με κινέζικα μόνο πιάτα. Ειδικά ένα πιάτο με παϊδάκια και γλυκιά σως από φύλλα τσαγιού ήταν καθιερωμένο και τις 3 φορές που φάγαμε εκεί συν ότι άλλο μας κινούσε την περιέργεια κάθε φορά!! Το ξενοδοχείο είχε επίσης και travel agency!! Βέβαια.. μεγαλεία σας λέω στη Luoyang!! Ήταν να μη φτάσουμε εκεί... Οπότε ψάξαμε με τη Γ για εισητήρια με ΤΡΕΝΟ!!! για Pingyao που ήταν ο επόμενος σταθμός μας κι από εκεί για Πεκίνο και ζητήσαμε από την travel agency να μας τα κλείσει, μας τα εκτύπωσε κιόλας κι ήμασταν ήρεμες ότι από κει και πέρα θα κυλούσαν όλα ήρεμα και γαλήνια..
Στη Luoyang τώρα 2 μέρες μπορεί η πόλη να μην έλεγε και πολλά αλλά είχε ωραία πραγματάκια για να κάνουμε στη γύρω περιοχή. Επισκεφτήκαμε λοιπόν τα Longmen Caves, το White Horse Temple και το Shaolin Temple. Όλα ήταν πάρα πολύ όμορφα..
Σ' αυτή την πόλη κινηθήκαμε πάρα πολύ με τα μεταφορικά μέσα και παρατηρήσαμε πολλά περίεργα πράγματα για μας τους δυτικούς.. Γενικώς στους δρόμους κυκλοφορεί ο καθένας προς όποια κατεύθυνση θέλει, όποτε θέλει, με δικιά του πρωτοβουλία και με ό,τι μεταφορικό μέσο κι αν διαθέτει. Είδαμε λοιπόν από αυτοκίνητα και μηχανάκια όπου δεν φαινόταν ο αναβάτης απ' αυτά που κουβαλούσε, μέχρι κάρα και γαιδουράκια ή ακόμα καλύτερα έναν πεζό άντρα φορτωμένο με 5 σακιά στην πλάτη να περπατάει ακριβώς στο κέντρο του δρόμου με αντίθετη κατεύθυνση από τα αυτοκίνητα!!! Και το αστείο ήταν ότι κανείς δεν το έβρισκε παράλογο!! Απλά σταματούσαν όλα τα αυτοκίνητα το ένα πάνω στο άλλο κορνάροντας και μετά ξεκολλούσαν και συνέχιζαν την πορεία τους... Σαν τα συγκρουόμενα δηλαδή ένα πράγμα..
Επίσης παρατηρήσαμε με τη Γ ότι όλα τα παιδάκια έχουν ξηλωμένη τη ραφή στο κωλαράκι τους από τα παντελονάκια τους κι από μέσα δε φορούσε κανένα βρακάκι.. με αποτέλεσμα αφενός όταν περπατούσαν φαινότανε το κωλαράκι τους, αφετέρου όταν τους ερχόταν η ανάγκη απλά καθόντουσαν στη γνωστή στάση τα έκαναν και συνέχιζαν το παιχνίδι τους!!! Βολικότατο!!!
Ένα άλλο χαρακτηριστικό ήταν πως όπου κυκλοφορούσαμε από παντού άκουγες τσακα τσουκα από τις φωτογραφίες που μας έβγαζαν.. και το ωραίο ήταν ότι έφερναν το κινητό μπροστά στα μούτρα σου κι έκαναν και καλά τους αδιάφορους ότι βγάζουν κάτι πίσω από εσένα!! Δηλαδή για πόσο χαζές μας περνούσαν.. δεν ξέρω!! Και ειδικά όταν στηνόμασταν για να βγούμε κάπου εμείς φώτο έβλεπες από πίσω άλλα 40 άτομα να έχουν κάνει κύκλο και να μας βγάζουν κι αυτοί!! Υπήρχαν βέβαια και κάποιοι θαρραλέοι που σου ζητούσαν ανοιχτά να βγεις μαζί τους!! Αφού σκεφτόμουνα φαντάζεσαι να επισκεφτείς κανέναν Κινέζο κάποια στιγμή και να δεις τα μούτρα σου εκεί δίπλα με τις οικογενειακές φωτογραφίες;;;
Άσε και το άλλο... Ειδικά εγώ που ήμουνα ξανθιά τότε με κοιτούσαν σαν τον ΕΤ!! Με σταματούσαν στο δρόμο και μου έπιαναν τα μαλλιά!!! Στην αρχή είχα σοκαριστεί, μετά το συνήθισα.. Η αλήθεια είναι ότι 12 μέρες στην Κίνα δεν είδα ούτε ένα ξανθό κεφάλι!!!
Και είμαστε που λέτε στο Shaolin Temple και εκεί που προχωράμε έρχεται μία Κινέζα μ' όλη την οικογένειά της και μου χώνει στην αγκαλιά το μωρό της!!! Δίνει και το κινητό της στη Γ και της λέει να μας βγάλει φώτο!! Εγώ έμεινα παγωτό με το μωρό στην αγκαλιά κι ακούω τότε τη Γ να μου λέει:
-Κίτσο, πρόσεχε πώς το πιάνεις το μούλικο γιατί το κωλαράκι του παίρνει αέρα και πριν λίγο το είδα που ''ξελάφρωσε''!!! Αν και τώρα που το σκέφτομαι δε πειράζει.. πάει το καφέ με το κίτρινο μπλουζάκι σου.....!!
Δε ξέρω πώς μπορεί να βγήκα σ' εκείνη τη φωτογραφία και τί έκφραση είχα... ποτέ δε την είδα!!