evaT
Member
- Μηνύματα
- 1.570
- Likes
- 12.761
- Επόμενο Ταξίδι
- ?
- Ταξίδι-Όνειρο
- Ιαπωνία
Μια βραδιά και τι βραδιά!
Μετά το λιώσιμο,θέλαμε κι άλλο..λιώσιμο στο σπίτι και βγήκαμε όταν πια ξελιγωθήκαμε από την πείνα να βρούμε φαγητό.
Εγώ με τη Νατάσα είδαμε ένα τούρκικο στη γωνία και λέμε μήπως να το προτιμήσουμε....θα φάμε καλά και δεν θα πουλήσουμε νεφρό στο λογαριασμό.
Αλλά οι άλλες δύο ήθελαν παραδοσιακό ταβερνείο, γιατί τελευταίο βράδι να μη φάμε άλλο ένα γκούλας;
Ψάχναμε και ψάχναμε αλλά Δευτέρα βραδάκι τα πράγματα ήταν υποτονικά.
Πήραμε την κατεύθυνση προς το Szimpla Bar που ήταν η πρόθεση να καταλήξουμε, αλλά στο δρόμο τα φαγάδικα ήταν είτε κλειστά ή τύπου sushi και εβραικά που δεν κάναμε κέφι.
Τελικά ακριβώς στη γωνία από το Szimpla πέφτουμε πάνω σ ένα πολύ cute ταβερνάκι ακριβώς μέσα στα γούστα μας. Τσεκάρουμε και τιμές, νορμάλ προς το τσιμπημένο αλλά όχι κάτι τραβηγμένο.
Μπαίνουμε δίχως να τσεκάρουμε κάτι στις αξιολογήσεις-μέγα λάθος!
Παραγγέλνουμε δύο γκούλας και ένα πιάτα κοτόπουλο με κάτι, μία σαλάτα και από 1 ποτήρι κόκκινο κρασί.
'Ομορφο το περιβάλλον
Σαλάτα;
Τρώμε και συζητάμε αμέριμνες για το ταξιδάκι μας κι όταν ζητήσαμε λογαριασμό βγάζω την κάρτα. Μου λένε όχι κάρτα, μόνο μετρητά παίρνουμε.
Μετρητά γιοκ του λέω κύριος, τι θα πει δεν παίρνετε κάρτα;
Λέει είναι γραμμένο στο ταμείο....και μου δείχνει το γραφείο στο.... βάθος κήπος, εδώ δε βλέπω την τύφλα μου στο ένα μέτρο...και μετά μου λέει το γράφει και στον κατάλογο, να εδώ! και δείχνει κάτω κάτω με ψιλά γράμματα, δηλαδή όταν με βλέπεις να κοιτάζω το μενού με τον φακό του κινητού τι καταλαβαίνεις ρε άνθρωπε!!
'Ηρεμα και καλά, μου λέει έχει ΑΤΜ στη γωνία αν θέλετε να βγάλετε χρήματα.
Λέω δεν θέλω να βγάλω , έχει προμήθεια.
Ωραία, λέει παίρνω και ευρώ.
Beautiful! Κάνω την ισοτιμία στην εφαρμογή μου και το βγάζω 45 ευρώ, αρχίζουμε να ψαχνόμαστε τι ευρώ έχουμε πάνω, μας όταν λέει ΟΧΙΙΙΙΙΙ αυτή την ισοτιμία....έχω γραμμένη στον κατάλογο με τι ισοτιμία θα γίνει η μετατροπή, βλέπω ένα εξωφρενικό νούμερο και μου ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι!
Παίρνει φωτιά και η σγουρή ξανθιά που κρατιόταν με το ζόρι και γίνεται 'Ο ΧΑΜΟΣ.
Λέω θα βρούμε μαζί την επίσημη ισοτιμία από το ίντερνετ και θα σε πληρώσω με αυτή.
Το χαβά του αυτός θα πληρώσετε με αυτό που γράφει.
Φώναξε την αστυνομία λέει η σγουρομάλλα δεν παίρνεις μία.
Χαμούλης.
Μου λέει όταν έρθει η αστυνομία, ότι ώρα έρθει θα πληρώσετε 250 ευρώ που τους απασχολήσατε.
Πήραμε βαθιές ανάσες μερικά λεπτά να καθαρίσει το μυαλό από τα νεύρα, εγώ σκέφτηκα πως αγνοώντας το τι ακριβώς ισχύει με τους νόμους στη χώρα μπορεί όντως να βρεθούμε σε δύσκολη κατάσταση-υπάρχει περίπτωση, ξέρω γω αν αυτός γράφει στον κατάλογο ότι θα πλύνεις τα πιάτα φεύγοντας να είσαι υποχρεωμένος να τα πλύνεις κυριολεκτικά μόνο και μόνο επειδή το γράφει!
'Εχω παλιότερη εμπειρία στην Ρουμανία ως αρχηγός σε πολύ σοβαρότερο επεισόδιο με (ευτυχώς) ελαφρύ τραυματισμό συνταξιδιώτισσας που ήρθε η αστυνομία και μας εξήγησε ότι εκεί δεν ισχύει η αστική ευθύνη και είσαι εσύ υπεύθυνος αν τραυματιστείς μέσα σε ξενοδοχείο! Ανήκουστα πράγματα.
Επειδή όπως και να είχε- ακόμα και το δίκιο μας να βρίσκαμε , η βραδιά μας θα είχε πάει κατά διαόλου, επικράτησε η λογική-του πετάξαμε ένα ποσό στη μούρη, λιγότερα από όσα ζήτησε αλλά αρκετά ώστε να μη μας πάρει στο κυνήγι.
Εμείς γαβγίζαμε σε ελληνικά και αγγλικά , αυτός στα ούγγρικα, τουρλουμπούκι στο μαγαζί όλοι οι πελάτες κοιτούσαν αμήχανοι....κι όταν φύγαμε και είδαμε τα σχόλια καταλάβαμε πως την έχουν πατήσει αρκετοί ακόμη.
Αργότερα τον.... στόλισα και γω αναλόγως, ελπίζοντας κάπου να πιάσει τόπο...
Το ταβερνείο λέγεται A Legvidamabb Barakk Budapest, ΜΗΝ ΠΑΤΕ!
Στο Szimpla Bar τα πράγματα κυλούσαν χαλαρά ακριβώς όπως μας είχε υποσχεθεί ο πορτέρο την προηγούμενη.
Εξαιρετικά!
Μπήκαμε στο χώρο και χαζέψαμε, μέσα και πιο μέσα, πάνω κάτω αριστερά και δεξιά προσπαθώντας να κατανοήσουμε τι βλέπαμε.
Από τις εικόνες που δύσκολα μεταφέρονται με λόγια....'Οσοι έχετε πάει το γνωρίζετε, οι υπόλοιποι βάλτε γυαλιά ηλίου μην τυφλωθείτε από το ντεκόρ
Διάθεση disco, μαζί με techno, χριστουγεννιάτικα λαμπάκια και βασικά λίγο από ό,τι μας περίσσεψε από τα ...πάντα και όλα αυτά υπό την επήρεια LSD?
Τυφλώθηκα!
Το μόνο σίγουρο ήταν πως είχε πλάκα!
Παίρνεις ποτό από όπου θέλεις και οι τιμές ήταν πραγματικά χαμηλές (επιτέλους) και κάθεσαι όπου αλλού θέλεις, όπου βρεις.
Κοντά στην είσοδο έχει μαγαζί που δίνει ναργιλέδες. Τον παραλαμβάνεις από εκεί δίνοντας ένα ποσό για εγγύηση, τον πας όπου θέλεις και στο τέλος τον επιστρέφεις και σου δίνουν πίσω το ποσό.
Μη δούμε ανοησία εμείς στο μεταξύ, αμέσως να τρέξουμε....τα κορίτσια μάλιστα είπαν να πληρώσουν αυτές για το ναργιλέ για να με ευχαριστήσουν για το σχεδιασμό του ταξιδιού.
'Ελα που όμως ζητούσαν την εγγύηση σε μετρητά και μάλιστα μόνο φιορίνια!
'Αντε πάλι απόψε....Τρεις μέρες ούτε τι χρώμα έχουν τα φιορίνια είδα κ απόψε τα ζητάνε απανωτά.
Δεν ήθελα να χαλάσω το χατήρι των κοριτσιών άσε που τη γούσταρα και γω τη φάση. Μου έδειξαν το ΑΤΜ στη γωνία και έβαλα τη ρεβολούτ....Για ένα χαζοποσό τράβηξε και μια ωραιότατη προμήθεια αλλά μετά το μανούριασμα με τον ταβερνιάρη δεν είχα κουράγιο να νευριάσω και με το...ΑΤΜ. Τράβηξα τα μετρητά και...καλή καρδιά.
Το υπόλοιπο της βραδιάς κύλησε ομαλά και όμορφα. 'Ηπιαμε τα κρασάκια μας χαρούμενες, καπνίσαμε σαν τσιμινιέρες το ναργιλέ μας και παρόλη την φρικτή-αδιάφορη μουσική περάσαμε καλά και το ευχαριστηθήκαμε
Κουνημένη η φωτό αλλά δεν είναι φοβερό το σκηνικό;
Καλά εγώ κατάπτυστη δεν το συζητώ...κράξτε ελεύθερα!
Η πτήση μας ήταν για άλλη μια φορά πολύ πρωινή!
Μας τσάκισαν οι low cost το 22, έχασα το μέτρημα πόσες φορές έτρεχα μέσα στην άγρια νύχτα.
Ευτυχώς το αλκοόλ έκανε τη δουλειά του και κοιμηθήκαμε ένα γεμάτο τρίωρο μέχρι τις ...03,15 που ξανασηκωθήκαμε!
Δεύτερη φορά χρησιμοποιούσα την υπηρεσία ταξί του Booking μεταμεσονύχτιο και το είχα ένα άγχος. Υπήρχε plan b (το Bolt) αλλά δεν ήθελα να το ψάχνω τελευταία στιγμή.
Τελικά λίγο πριν κοιμηθώ μου ήρθε μήνυμα επιβεβαίωσης από τον οδηγό στο Whatsapp με μάρκα αυτοκινήτου και αριθμό πινακίδας, ηρέμησα από τα αγχωτικά μου και ξεράθηκα.
'Ενα ολόκληρο τέταρτο νωρίτερα ήρθε ο άνθρωπος, φτάσαμε στο αεροδρόμιο νωρίς και στρωθήκαμε να φάμε πρωινό ξοδεύοντας όσα από τα μετρητά μας είχαν μείνει από την προηγούμενη.
5 η ώρα το πρωί το αεροδρόμιο τίγκα στον κόσμο....Δεν υπάρχει αμφιβολία ο κόσμος ταξιδεύει πια όπως παλιά.
Λίγο πριν φτάσουμε στο gate μας πέσαμε πάνω σε ατελείωτη ουρά Ισπανών που περίμεναν την επιβίβαση της πτήσης για τη Βαρκελώνη (που ανέφερα νωρίτερα) και αντίθετα από εμάς που μισοκοιμόμασταν όρθιοι στην ουρά της Wizzair, οι 'Ιβηρες ξύπνησαν απότομα και έντρομοι μετρούσαν τις διαστάσεις των χειραποσκευών τους, αφού βγήκε η Ryanair...παγανιά μέσα στο άγριο ξημέρωμα, θυμήθηκαν εκείνο το σταντάκι που μετράνε τις αποσκευές και δεν περνούσε ούτε μύγα! Μέτρησαν τα πάντα, για 2 εκατοστά να μην έμπαινε χρέωναν το 33άρι επιτόπου,
γκλιν γκλιν το pos είχε πάρει φωτιά!
'Οσοι είχαν backpack έβγαζαν και φορούσαν ότι μπορούσαν, για να τα αλαφρύνουν, με τα πλαστικά βαλιτσάκια όμως δε γίνεται τίποτα κι έτσι υπέροχα ξεκίνησε το πρωινό των- πολύ φίλων μας- Ισπανών που τους άναψαν πρώιμα τα χριστουγεννιάτικα λαμπάκια και καλημέρισαν την αεροπορική τους ενώ τα Mierda (στα μούτρα σας) έδιναν κι έπαιρναν
Με μας πάλι όλα καλά, αέρας περάσαμε και καπνός γίναμε τα δύο κορίτσια που δεν τα αγαπάνε πολύ τ' αεροπλάνα κούμπωσαν τα αγχολυτικά τους και έγιναν ζεν...λίγο μας κούνησε βέβαια και η μία φρίκαρε, την κοροϊδεύω λιγααάκι αλλά μόνο για το χαβαλέ.
Τα αεροπλάνα δεν τα φοβάμαι (σε βαθμό αναισθησίας όμως) αλλά ως άτομο που παιδεύεται με χρόνιες αγχώδεις διαταραχές (λόγω άλλης βλακείας) δεν κοροϊδεύω σοβαρά κανέναν άνθρωπο σε σχέση με τις φοβίες που ένας Θεός/Αλλάχ /Βούδας γνωρίζει από που στην ευχή πηγάζει.
Στο μόνο που έχω ένσταση είναι να αφήνεις το φόβο αυτό να καθορίζει τη ζωή σου.
Αλλά αυτή είναι μια διαφορετική συζήτηση με άλλες προεκτάσεις. Ωραίο όμως θέμα προς συζήτηση, πόσο όσοι από μας ταξιδεύουμε, καθοδόν και στην πορεία αντιμετωπίζουμε και ξεπερνάμε (ή και όχι) τις λογικές ή και τις παράλογες φοβίες μας.
Ούτε 08.30 το πρωί προσγειωθήκαμε στη Θεσσαλονίκη, έτρεξα να τελειώσω με τις δουλειές για να στρωθώ το μεσημεράκι στο Μουντιάλ που είχε ήδη αρχίσει, όμως προλάβαινα να δω το πρώτο παιχνίδι της Αργεντινής...
Και πως καταλαβαίνεις ότι βλέπει η γκαντεμόσαυρα; Χάνει η Αργεντινή στην πρεμιέρα από τη Σαουδική Αραβία....
Ευτυχώς η συνέχεια πήγε καλύτερα (παρότι πάλι έβλεπα) και όσο γράφω έχει ακόμη ελπίδες...
Τέλος λοιπόν από την ζωγραφένια (!) Βουδαπέστη.
Κεφαλαιάκι με τον επίλογο και τις όποιες τουριστικές πληροφορίες δίνω-δεν δίνω, θα στρωθώ να συμπληρώσω τις επόμενες μέρες.
Κορίτσια, με διαβάζετε, μέλη δεν είναι να σχολιάζουν-εμείς ραντεβού στο επόμενο/α όταν και όποτε το φλεξάρουμε. Πολλά φιλιά!
Μετά το λιώσιμο,θέλαμε κι άλλο..λιώσιμο στο σπίτι και βγήκαμε όταν πια ξελιγωθήκαμε από την πείνα να βρούμε φαγητό.
Εγώ με τη Νατάσα είδαμε ένα τούρκικο στη γωνία και λέμε μήπως να το προτιμήσουμε....θα φάμε καλά και δεν θα πουλήσουμε νεφρό στο λογαριασμό.
Αλλά οι άλλες δύο ήθελαν παραδοσιακό ταβερνείο, γιατί τελευταίο βράδι να μη φάμε άλλο ένα γκούλας;
Ψάχναμε και ψάχναμε αλλά Δευτέρα βραδάκι τα πράγματα ήταν υποτονικά.
Πήραμε την κατεύθυνση προς το Szimpla Bar που ήταν η πρόθεση να καταλήξουμε, αλλά στο δρόμο τα φαγάδικα ήταν είτε κλειστά ή τύπου sushi και εβραικά που δεν κάναμε κέφι.
Τελικά ακριβώς στη γωνία από το Szimpla πέφτουμε πάνω σ ένα πολύ cute ταβερνάκι ακριβώς μέσα στα γούστα μας. Τσεκάρουμε και τιμές, νορμάλ προς το τσιμπημένο αλλά όχι κάτι τραβηγμένο.
Μπαίνουμε δίχως να τσεκάρουμε κάτι στις αξιολογήσεις-μέγα λάθος!
Παραγγέλνουμε δύο γκούλας και ένα πιάτα κοτόπουλο με κάτι, μία σαλάτα και από 1 ποτήρι κόκκινο κρασί.
'Ομορφο το περιβάλλον
Σαλάτα;
Τρώμε και συζητάμε αμέριμνες για το ταξιδάκι μας κι όταν ζητήσαμε λογαριασμό βγάζω την κάρτα. Μου λένε όχι κάρτα, μόνο μετρητά παίρνουμε.
Μετρητά γιοκ του λέω κύριος, τι θα πει δεν παίρνετε κάρτα;
Λέει είναι γραμμένο στο ταμείο....και μου δείχνει το γραφείο στο.... βάθος κήπος, εδώ δε βλέπω την τύφλα μου στο ένα μέτρο...και μετά μου λέει το γράφει και στον κατάλογο, να εδώ! και δείχνει κάτω κάτω με ψιλά γράμματα, δηλαδή όταν με βλέπεις να κοιτάζω το μενού με τον φακό του κινητού τι καταλαβαίνεις ρε άνθρωπε!!
'Ηρεμα και καλά, μου λέει έχει ΑΤΜ στη γωνία αν θέλετε να βγάλετε χρήματα.
Λέω δεν θέλω να βγάλω , έχει προμήθεια.
Ωραία, λέει παίρνω και ευρώ.
Beautiful! Κάνω την ισοτιμία στην εφαρμογή μου και το βγάζω 45 ευρώ, αρχίζουμε να ψαχνόμαστε τι ευρώ έχουμε πάνω, μας όταν λέει ΟΧΙΙΙΙΙΙ αυτή την ισοτιμία....έχω γραμμένη στον κατάλογο με τι ισοτιμία θα γίνει η μετατροπή, βλέπω ένα εξωφρενικό νούμερο και μου ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι!
Παίρνει φωτιά και η σγουρή ξανθιά που κρατιόταν με το ζόρι και γίνεται 'Ο ΧΑΜΟΣ.
Λέω θα βρούμε μαζί την επίσημη ισοτιμία από το ίντερνετ και θα σε πληρώσω με αυτή.
Το χαβά του αυτός θα πληρώσετε με αυτό που γράφει.
Φώναξε την αστυνομία λέει η σγουρομάλλα δεν παίρνεις μία.
Χαμούλης.
Μου λέει όταν έρθει η αστυνομία, ότι ώρα έρθει θα πληρώσετε 250 ευρώ που τους απασχολήσατε.
Πήραμε βαθιές ανάσες μερικά λεπτά να καθαρίσει το μυαλό από τα νεύρα, εγώ σκέφτηκα πως αγνοώντας το τι ακριβώς ισχύει με τους νόμους στη χώρα μπορεί όντως να βρεθούμε σε δύσκολη κατάσταση-υπάρχει περίπτωση, ξέρω γω αν αυτός γράφει στον κατάλογο ότι θα πλύνεις τα πιάτα φεύγοντας να είσαι υποχρεωμένος να τα πλύνεις κυριολεκτικά μόνο και μόνο επειδή το γράφει!
'Εχω παλιότερη εμπειρία στην Ρουμανία ως αρχηγός σε πολύ σοβαρότερο επεισόδιο με (ευτυχώς) ελαφρύ τραυματισμό συνταξιδιώτισσας που ήρθε η αστυνομία και μας εξήγησε ότι εκεί δεν ισχύει η αστική ευθύνη και είσαι εσύ υπεύθυνος αν τραυματιστείς μέσα σε ξενοδοχείο! Ανήκουστα πράγματα.
Επειδή όπως και να είχε- ακόμα και το δίκιο μας να βρίσκαμε , η βραδιά μας θα είχε πάει κατά διαόλου, επικράτησε η λογική-του πετάξαμε ένα ποσό στη μούρη, λιγότερα από όσα ζήτησε αλλά αρκετά ώστε να μη μας πάρει στο κυνήγι.
Εμείς γαβγίζαμε σε ελληνικά και αγγλικά , αυτός στα ούγγρικα, τουρλουμπούκι στο μαγαζί όλοι οι πελάτες κοιτούσαν αμήχανοι....κι όταν φύγαμε και είδαμε τα σχόλια καταλάβαμε πως την έχουν πατήσει αρκετοί ακόμη.
Αργότερα τον.... στόλισα και γω αναλόγως, ελπίζοντας κάπου να πιάσει τόπο...
Το ταβερνείο λέγεται A Legvidamabb Barakk Budapest, ΜΗΝ ΠΑΤΕ!
Στο Szimpla Bar τα πράγματα κυλούσαν χαλαρά ακριβώς όπως μας είχε υποσχεθεί ο πορτέρο την προηγούμενη.
Εξαιρετικά!
Μπήκαμε στο χώρο και χαζέψαμε, μέσα και πιο μέσα, πάνω κάτω αριστερά και δεξιά προσπαθώντας να κατανοήσουμε τι βλέπαμε.
Από τις εικόνες που δύσκολα μεταφέρονται με λόγια....'Οσοι έχετε πάει το γνωρίζετε, οι υπόλοιποι βάλτε γυαλιά ηλίου μην τυφλωθείτε από το ντεκόρ
Διάθεση disco, μαζί με techno, χριστουγεννιάτικα λαμπάκια και βασικά λίγο από ό,τι μας περίσσεψε από τα ...πάντα και όλα αυτά υπό την επήρεια LSD?
Τυφλώθηκα!
Το μόνο σίγουρο ήταν πως είχε πλάκα!
Παίρνεις ποτό από όπου θέλεις και οι τιμές ήταν πραγματικά χαμηλές (επιτέλους) και κάθεσαι όπου αλλού θέλεις, όπου βρεις.
Κοντά στην είσοδο έχει μαγαζί που δίνει ναργιλέδες. Τον παραλαμβάνεις από εκεί δίνοντας ένα ποσό για εγγύηση, τον πας όπου θέλεις και στο τέλος τον επιστρέφεις και σου δίνουν πίσω το ποσό.
Μη δούμε ανοησία εμείς στο μεταξύ, αμέσως να τρέξουμε....τα κορίτσια μάλιστα είπαν να πληρώσουν αυτές για το ναργιλέ για να με ευχαριστήσουν για το σχεδιασμό του ταξιδιού.
'Ελα που όμως ζητούσαν την εγγύηση σε μετρητά και μάλιστα μόνο φιορίνια!
'Αντε πάλι απόψε....Τρεις μέρες ούτε τι χρώμα έχουν τα φιορίνια είδα κ απόψε τα ζητάνε απανωτά.
Δεν ήθελα να χαλάσω το χατήρι των κοριτσιών άσε που τη γούσταρα και γω τη φάση. Μου έδειξαν το ΑΤΜ στη γωνία και έβαλα τη ρεβολούτ....Για ένα χαζοποσό τράβηξε και μια ωραιότατη προμήθεια αλλά μετά το μανούριασμα με τον ταβερνιάρη δεν είχα κουράγιο να νευριάσω και με το...ΑΤΜ. Τράβηξα τα μετρητά και...καλή καρδιά.
Το υπόλοιπο της βραδιάς κύλησε ομαλά και όμορφα. 'Ηπιαμε τα κρασάκια μας χαρούμενες, καπνίσαμε σαν τσιμινιέρες το ναργιλέ μας και παρόλη την φρικτή-αδιάφορη μουσική περάσαμε καλά και το ευχαριστηθήκαμε
Κουνημένη η φωτό αλλά δεν είναι φοβερό το σκηνικό;
Καλά εγώ κατάπτυστη δεν το συζητώ...κράξτε ελεύθερα!
Η πτήση μας ήταν για άλλη μια φορά πολύ πρωινή!
Μας τσάκισαν οι low cost το 22, έχασα το μέτρημα πόσες φορές έτρεχα μέσα στην άγρια νύχτα.
Ευτυχώς το αλκοόλ έκανε τη δουλειά του και κοιμηθήκαμε ένα γεμάτο τρίωρο μέχρι τις ...03,15 που ξανασηκωθήκαμε!
Δεύτερη φορά χρησιμοποιούσα την υπηρεσία ταξί του Booking μεταμεσονύχτιο και το είχα ένα άγχος. Υπήρχε plan b (το Bolt) αλλά δεν ήθελα να το ψάχνω τελευταία στιγμή.
Τελικά λίγο πριν κοιμηθώ μου ήρθε μήνυμα επιβεβαίωσης από τον οδηγό στο Whatsapp με μάρκα αυτοκινήτου και αριθμό πινακίδας, ηρέμησα από τα αγχωτικά μου και ξεράθηκα.
'Ενα ολόκληρο τέταρτο νωρίτερα ήρθε ο άνθρωπος, φτάσαμε στο αεροδρόμιο νωρίς και στρωθήκαμε να φάμε πρωινό ξοδεύοντας όσα από τα μετρητά μας είχαν μείνει από την προηγούμενη.
5 η ώρα το πρωί το αεροδρόμιο τίγκα στον κόσμο....Δεν υπάρχει αμφιβολία ο κόσμος ταξιδεύει πια όπως παλιά.
Λίγο πριν φτάσουμε στο gate μας πέσαμε πάνω σε ατελείωτη ουρά Ισπανών που περίμεναν την επιβίβαση της πτήσης για τη Βαρκελώνη (που ανέφερα νωρίτερα) και αντίθετα από εμάς που μισοκοιμόμασταν όρθιοι στην ουρά της Wizzair, οι 'Ιβηρες ξύπνησαν απότομα και έντρομοι μετρούσαν τις διαστάσεις των χειραποσκευών τους, αφού βγήκε η Ryanair...παγανιά μέσα στο άγριο ξημέρωμα, θυμήθηκαν εκείνο το σταντάκι που μετράνε τις αποσκευές και δεν περνούσε ούτε μύγα! Μέτρησαν τα πάντα, για 2 εκατοστά να μην έμπαινε χρέωναν το 33άρι επιτόπου,
γκλιν γκλιν το pos είχε πάρει φωτιά!
'Οσοι είχαν backpack έβγαζαν και φορούσαν ότι μπορούσαν, για να τα αλαφρύνουν, με τα πλαστικά βαλιτσάκια όμως δε γίνεται τίποτα κι έτσι υπέροχα ξεκίνησε το πρωινό των- πολύ φίλων μας- Ισπανών που τους άναψαν πρώιμα τα χριστουγεννιάτικα λαμπάκια και καλημέρισαν την αεροπορική τους ενώ τα Mierda (στα μούτρα σας) έδιναν κι έπαιρναν
Με μας πάλι όλα καλά, αέρας περάσαμε και καπνός γίναμε τα δύο κορίτσια που δεν τα αγαπάνε πολύ τ' αεροπλάνα κούμπωσαν τα αγχολυτικά τους και έγιναν ζεν...λίγο μας κούνησε βέβαια και η μία φρίκαρε, την κοροϊδεύω λιγααάκι αλλά μόνο για το χαβαλέ.
Τα αεροπλάνα δεν τα φοβάμαι (σε βαθμό αναισθησίας όμως) αλλά ως άτομο που παιδεύεται με χρόνιες αγχώδεις διαταραχές (λόγω άλλης βλακείας) δεν κοροϊδεύω σοβαρά κανέναν άνθρωπο σε σχέση με τις φοβίες που ένας Θεός/Αλλάχ /Βούδας γνωρίζει από που στην ευχή πηγάζει.
Στο μόνο που έχω ένσταση είναι να αφήνεις το φόβο αυτό να καθορίζει τη ζωή σου.
Αλλά αυτή είναι μια διαφορετική συζήτηση με άλλες προεκτάσεις. Ωραίο όμως θέμα προς συζήτηση, πόσο όσοι από μας ταξιδεύουμε, καθοδόν και στην πορεία αντιμετωπίζουμε και ξεπερνάμε (ή και όχι) τις λογικές ή και τις παράλογες φοβίες μας.
Ούτε 08.30 το πρωί προσγειωθήκαμε στη Θεσσαλονίκη, έτρεξα να τελειώσω με τις δουλειές για να στρωθώ το μεσημεράκι στο Μουντιάλ που είχε ήδη αρχίσει, όμως προλάβαινα να δω το πρώτο παιχνίδι της Αργεντινής...
Και πως καταλαβαίνεις ότι βλέπει η γκαντεμόσαυρα; Χάνει η Αργεντινή στην πρεμιέρα από τη Σαουδική Αραβία....
Ευτυχώς η συνέχεια πήγε καλύτερα (παρότι πάλι έβλεπα) και όσο γράφω έχει ακόμη ελπίδες...
Τέλος λοιπόν από την ζωγραφένια (!) Βουδαπέστη.
Κεφαλαιάκι με τον επίλογο και τις όποιες τουριστικές πληροφορίες δίνω-δεν δίνω, θα στρωθώ να συμπληρώσω τις επόμενες μέρες.
Κορίτσια, με διαβάζετε, μέλη δεν είναι να σχολιάζουν-εμείς ραντεβού στο επόμενο/α όταν και όποτε το φλεξάρουμε. Πολλά φιλιά!
Last edited:
