ioanna balla
Member
- Μηνύματα
- 1.355
- Likes
- 565
- Επόμενο Ταξίδι
- geneva!!!
- Ταξίδι-Όνειρο
- αμερική
Περιεχόμενα
Το πρόγραμμα έλεγε Ναζαρέτ...περίπου 50 χιλ μακριά μας..ξεκινάμε λοιπόν πάλι με τον ίδιο οδηγό και κατευθυνόμαστε τώρα προς το κέντρο της χώρας....το τοπίο τελείως διαφορετικό...πράσινο παντού και δάση ... οι δρόμοι τεράστιοι και άνετοι η χαρά του οδηγού...απο το απέναντι ρεύμα γινόταν χαμός ατέλειωτες ουρές αυτοκινήτων πήγαιναν προς Γαλιλαία..Παρασκευή μεσημέρι και ξεκινούσε η αργία τους...
Μετά απο κάποια ώρα αρχίζουμε να μπαίνουμε σε κατικοιμένη περιοχή...
Welcome to kana..έλεγε η πινακίδα....η Κανά αναφωνούμε και οι δύο...τίποτα το συγκλονιστικό μια περιοχή χάλια...η κίνηση είχε αρχίσει να πυκνώνει..πηγαίναμε σημειωτόν...άρχιζε σιγά σιγά να φεύγει το φώς της ημέρας...χάναμε χρόνο...το gps μας προδίδει...στο βάθος βλέπαμε την Βασιλική του Ευαγγελισμού με τον χρυσό της τρούλο..αλλά δεν μπορούσαμε να την πλησιάσουμε...είχα αρχίσει να κουράζομαι απο την οδήγηση και αυτό που έβλεπα μπροστά μου δεν με ενθουσίαζε...τεράστια πόλη με σπίτια αφτιαχτα..το ένα πάνω στο άλλο...μαγαζιά στα μαύρα τους χάλια..σκουπίδια..αποφασίζουμε να εγκαταλείψουμε το εγχείρημα...και βάζουμε το gps για Haifa....οι δρόμοι εξακολουθούν να με βοηθούν στην οδήγηση και όταν φτάνουμε στην Χάιφα ειχε πλέον νυχτώσει για καλά..κάνουμε μια βόλτα με το αυτοκίνητο απο τους κήπους, το κέντρο της και το λιμάνι...πρέπει να ειναι πολύ ωραία πόλη...
Είχα κουραστεί πράγματι απο την οδήγηση όλη μέρα και το σκοτάδι με δυσκολεύει..ο Mr δεν ενθουσιάστηκε με την ιδέα να οδηγήσει...ανασυγκροτώ λοιπόν τις δυνάμεις μου και παίρνουμε τον δρόμο για Τελ Αβίβ....περίπου 100 χιλ είχα να οδηγήσω...
Ο δρόμος φωτιζόμενος και η θάλασσα στα δεξιά μας...κοιτώ τον δείκτη του πετρελαίου..ήταν στην μέση...δεν είχα πρόβλημα να φτάσω στο Τελ Αβίβ...
Από τα τελευταία μας ταξίδια με το αυτοκίνητο είχαμε διαπιστώσει οτι για να μετα κινηθεί ο δείκτης απο το full έπρεπε να κάνεις περίπου 100 χιλ...οπότε έπρεπε στο επόμενο βενζινάδικο να σταματήσουμε ώστε να κερδίσουμε περίπου 100 χιλ σε καύσιμα...στο πρώτο σταματάμε και πηγαίνουμε στην αντλία για το πετρέλαιο...εκεί βλέπουμε οτι το πετρέλαιο ειναι ακριβότερο απο την βενζίνη..9,20 σέκελς το πετρέλαιο 7,20 η βενζίνη....την πατήσαμε λέω...
Ρωτάω την μαυρούλα υπάλληλο και μου επιβεβαιώνει οτι το πετρέλαιο είναι πράγματι πιό ακριβό...τέλος πάντων δεν είχε νόημα να ασχοληθούμε άλλο με το θέμα και γεμίζουμε το ρεζερβουάρ με 300 σέκελς...τώρα αν κερδίζεις απο τα χιλιόμετρα με το πετρέλαιο..δεν ξέρω..
Συνεχίζουμε την πορεία μας και μπαίνουμε στο Τελ Αβίβ περνώντας απο ωραίες περιοχές και φωτισμένα πανύψηλα κτήρια...κατεβαίνουμε τον παραλιακό και φτάνουμε στην old jaffa…τα ειχα φτύσει πλέον με την οδήγηση αλλά ο μεγαλοδύναμος βοήθησε να φτάσουμε σώοι στον προοροσμό μας...
Απόψε η νύχτα θα ήταν πολύ μακριά και η ώρα ήταν ακόμα 19.00...
Παρκάρουμε και ψάχνουμε κάτι για να φάμε..το shakshuka ήταν κλειστό..και μπαίνουμε στο πρώτο εστιατόριο απέναντι απο τον πύργο του ρολογιού στα δεξιά ...φάγαμε καλά και στηλωθήκαμε..
Από εκεί και πέρα έπρεπε να αποφασίσουμε τι θα κάνουμε....δεν είχαμε κλείσει ξενοδοχείο διότι η πτήση ηταν 05.40 το πρωί και έπρεπε να είμασταν εκεί 3 ώρες πριν και έπρεπε να βρούμε και το μέρος παράδοσης των αυτοκινήτων...
Οι δρόμοι βασικά ήταν έρημοι και δεν είχαμε και κουράγιο για βόλτες....άραζουμε λοιπόν το αυτοκίνητο μπροστά σε ένα μεγάλο ξενοδοχείο στην παραλιακή ..δεν θυμάμαι όνομα...νομίζω στο dan panorama…και το ρίχνουμε στον ύπνο...ο Mr δηλαδή..γιατί εμένα που να μου κολλήσει ύπνος...τέλος πάντων ξεκουραζόμαστε για ένα 2ωρο και κατα τις 12.00 λέω ήρθε η ώρα για το αεροδρόμιο...βάζουμε στο gps την διευθυνση ben gurion rental car που μας ειχε αποθηκεύσει η υπάλληλος που μας νοίκιασε το gps και χωρίς ταλαιπωρία φτάσαμε στον χώρο παράδοσης του αυτοκινήτου...το παραδώσαμε χωρίς κανένα πρόβλημα και με τον δείκτη του πετρελαίου στο full...πήραμε το shuttle bus και σε λίγο φτάσαμε στο terminal 3..
Ήταν περίπου 01.00 η ώρα όταν μπηκαμε στον χώρο των αναχωρήσεων...ρωτώ στις πληροφορίες και μου λένε οτι στις 02.00 θα ξεκινήσει ο έλεγχος...καθόμαστε λοιπόν στις καρέκλες και περιμένουμε να περάσει η ώρα...χαζεύοντας τον κόσμο και τους υπαλλήλους..κάποιοι απο τους οποίους περνούσαν και έλεγχαν τους κάδους απορριμάτων και κάποια απόμερα σημεία...
Ήρθε η ώρα να ξεκινήσει ο έλεγχος...με τα διαβατήρια στο χέρι και το boarding pass στο χέρι φτάνουμε στον υπάλληλο..εκεί αρχισαν καποιες ερωτήσεις του τύπου που πήγατε ..τι κάνατε..ποιο ειναι το όνομα του πατέρα ...και περάσαμε αφού πρωτα μας κόλλησε ενα κίτρινο χαρτάκι στην βαλίτσα και τα διαβατήρια...μετά βαζουμε την βαλίτσα στο μηχάνημα και προχωρούμε προς το εκεί που άνοιγαν τις βαλίτσες...νομίζαμε οτι ειναι απαραίτητο να περάσουμε και εμείς απο εκεί...αλλα ήρθε ενας υπάλληλος και μας είπε οτι δεν χρειάζεται και να πάμε κατευθείαν στο check in…περιμέναμε για λίγο μπροστά στον γκισέ μέχρι να ανοίξει και κάναμε το check in χωρίς πρόβλημα..
Μετά αν θυμάμαι καλά μια άλλη υπάλληλος σκανάρισε το διαβατήριο σε ένα μηχάνημα και περάσαμε στον έλεχγο των χειραποσκευών χωρίς κανένα πρόβλημα και εκεί...υπήρξε άλλος ένας έλεγχος στην κυλιόμενη σκάλα που κατεβαίνει στο κυκλικό αίθριο...καθήσαμε στις μαύρες αναπαυτικές πολυθρόνες πίνοντας ενα ζεστό τσαγάκι και περιμέναμε την ώρα της αναχώρησης που δεν άργησε να έρθει...
Επιβιβαστήκαμε στο αεροσκάφος της αγαπημένης μου Aegean και μετά απο 1 ώρα και 45 λεπτα προσγειωθήκαμε στο Ελ Βενιζέλος...
Αισθανθήκαμε πολύ ευχαριστημένοι και ικανοποιημένοι που επιστρέψαμε χωρίς μεγάλα απρόοπτα στην βάση μας και δεν επιβεβαιώθηκαν οι αρχικοί μου φόβοι..μιά άλλη μέρα ξεκινούσε...
Μετά απο κάποια ώρα αρχίζουμε να μπαίνουμε σε κατικοιμένη περιοχή...
Welcome to kana..έλεγε η πινακίδα....η Κανά αναφωνούμε και οι δύο...τίποτα το συγκλονιστικό μια περιοχή χάλια...η κίνηση είχε αρχίσει να πυκνώνει..πηγαίναμε σημειωτόν...άρχιζε σιγά σιγά να φεύγει το φώς της ημέρας...χάναμε χρόνο...το gps μας προδίδει...στο βάθος βλέπαμε την Βασιλική του Ευαγγελισμού με τον χρυσό της τρούλο..αλλά δεν μπορούσαμε να την πλησιάσουμε...είχα αρχίσει να κουράζομαι απο την οδήγηση και αυτό που έβλεπα μπροστά μου δεν με ενθουσίαζε...τεράστια πόλη με σπίτια αφτιαχτα..το ένα πάνω στο άλλο...μαγαζιά στα μαύρα τους χάλια..σκουπίδια..αποφασίζουμε να εγκαταλείψουμε το εγχείρημα...και βάζουμε το gps για Haifa....οι δρόμοι εξακολουθούν να με βοηθούν στην οδήγηση και όταν φτάνουμε στην Χάιφα ειχε πλέον νυχτώσει για καλά..κάνουμε μια βόλτα με το αυτοκίνητο απο τους κήπους, το κέντρο της και το λιμάνι...πρέπει να ειναι πολύ ωραία πόλη...
Είχα κουραστεί πράγματι απο την οδήγηση όλη μέρα και το σκοτάδι με δυσκολεύει..ο Mr δεν ενθουσιάστηκε με την ιδέα να οδηγήσει...ανασυγκροτώ λοιπόν τις δυνάμεις μου και παίρνουμε τον δρόμο για Τελ Αβίβ....περίπου 100 χιλ είχα να οδηγήσω...
Ο δρόμος φωτιζόμενος και η θάλασσα στα δεξιά μας...κοιτώ τον δείκτη του πετρελαίου..ήταν στην μέση...δεν είχα πρόβλημα να φτάσω στο Τελ Αβίβ...
Από τα τελευταία μας ταξίδια με το αυτοκίνητο είχαμε διαπιστώσει οτι για να μετα κινηθεί ο δείκτης απο το full έπρεπε να κάνεις περίπου 100 χιλ...οπότε έπρεπε στο επόμενο βενζινάδικο να σταματήσουμε ώστε να κερδίσουμε περίπου 100 χιλ σε καύσιμα...στο πρώτο σταματάμε και πηγαίνουμε στην αντλία για το πετρέλαιο...εκεί βλέπουμε οτι το πετρέλαιο ειναι ακριβότερο απο την βενζίνη..9,20 σέκελς το πετρέλαιο 7,20 η βενζίνη....την πατήσαμε λέω...
Ρωτάω την μαυρούλα υπάλληλο και μου επιβεβαιώνει οτι το πετρέλαιο είναι πράγματι πιό ακριβό...τέλος πάντων δεν είχε νόημα να ασχοληθούμε άλλο με το θέμα και γεμίζουμε το ρεζερβουάρ με 300 σέκελς...τώρα αν κερδίζεις απο τα χιλιόμετρα με το πετρέλαιο..δεν ξέρω..
Συνεχίζουμε την πορεία μας και μπαίνουμε στο Τελ Αβίβ περνώντας απο ωραίες περιοχές και φωτισμένα πανύψηλα κτήρια...κατεβαίνουμε τον παραλιακό και φτάνουμε στην old jaffa…τα ειχα φτύσει πλέον με την οδήγηση αλλά ο μεγαλοδύναμος βοήθησε να φτάσουμε σώοι στον προοροσμό μας...
Απόψε η νύχτα θα ήταν πολύ μακριά και η ώρα ήταν ακόμα 19.00...
Παρκάρουμε και ψάχνουμε κάτι για να φάμε..το shakshuka ήταν κλειστό..και μπαίνουμε στο πρώτο εστιατόριο απέναντι απο τον πύργο του ρολογιού στα δεξιά ...φάγαμε καλά και στηλωθήκαμε..
Από εκεί και πέρα έπρεπε να αποφασίσουμε τι θα κάνουμε....δεν είχαμε κλείσει ξενοδοχείο διότι η πτήση ηταν 05.40 το πρωί και έπρεπε να είμασταν εκεί 3 ώρες πριν και έπρεπε να βρούμε και το μέρος παράδοσης των αυτοκινήτων...
Οι δρόμοι βασικά ήταν έρημοι και δεν είχαμε και κουράγιο για βόλτες....άραζουμε λοιπόν το αυτοκίνητο μπροστά σε ένα μεγάλο ξενοδοχείο στην παραλιακή ..δεν θυμάμαι όνομα...νομίζω στο dan panorama…και το ρίχνουμε στον ύπνο...ο Mr δηλαδή..γιατί εμένα που να μου κολλήσει ύπνος...τέλος πάντων ξεκουραζόμαστε για ένα 2ωρο και κατα τις 12.00 λέω ήρθε η ώρα για το αεροδρόμιο...βάζουμε στο gps την διευθυνση ben gurion rental car που μας ειχε αποθηκεύσει η υπάλληλος που μας νοίκιασε το gps και χωρίς ταλαιπωρία φτάσαμε στον χώρο παράδοσης του αυτοκινήτου...το παραδώσαμε χωρίς κανένα πρόβλημα και με τον δείκτη του πετρελαίου στο full...πήραμε το shuttle bus και σε λίγο φτάσαμε στο terminal 3..
Ήταν περίπου 01.00 η ώρα όταν μπηκαμε στον χώρο των αναχωρήσεων...ρωτώ στις πληροφορίες και μου λένε οτι στις 02.00 θα ξεκινήσει ο έλεγχος...καθόμαστε λοιπόν στις καρέκλες και περιμένουμε να περάσει η ώρα...χαζεύοντας τον κόσμο και τους υπαλλήλους..κάποιοι απο τους οποίους περνούσαν και έλεγχαν τους κάδους απορριμάτων και κάποια απόμερα σημεία...
Ήρθε η ώρα να ξεκινήσει ο έλεγχος...με τα διαβατήρια στο χέρι και το boarding pass στο χέρι φτάνουμε στον υπάλληλο..εκεί αρχισαν καποιες ερωτήσεις του τύπου που πήγατε ..τι κάνατε..ποιο ειναι το όνομα του πατέρα ...και περάσαμε αφού πρωτα μας κόλλησε ενα κίτρινο χαρτάκι στην βαλίτσα και τα διαβατήρια...μετά βαζουμε την βαλίτσα στο μηχάνημα και προχωρούμε προς το εκεί που άνοιγαν τις βαλίτσες...νομίζαμε οτι ειναι απαραίτητο να περάσουμε και εμείς απο εκεί...αλλα ήρθε ενας υπάλληλος και μας είπε οτι δεν χρειάζεται και να πάμε κατευθείαν στο check in…περιμέναμε για λίγο μπροστά στον γκισέ μέχρι να ανοίξει και κάναμε το check in χωρίς πρόβλημα..
Μετά αν θυμάμαι καλά μια άλλη υπάλληλος σκανάρισε το διαβατήριο σε ένα μηχάνημα και περάσαμε στον έλεχγο των χειραποσκευών χωρίς κανένα πρόβλημα και εκεί...υπήρξε άλλος ένας έλεγχος στην κυλιόμενη σκάλα που κατεβαίνει στο κυκλικό αίθριο...καθήσαμε στις μαύρες αναπαυτικές πολυθρόνες πίνοντας ενα ζεστό τσαγάκι και περιμέναμε την ώρα της αναχώρησης που δεν άργησε να έρθει...
Επιβιβαστήκαμε στο αεροσκάφος της αγαπημένης μου Aegean και μετά απο 1 ώρα και 45 λεπτα προσγειωθήκαμε στο Ελ Βενιζέλος...
Αισθανθήκαμε πολύ ευχαριστημένοι και ικανοποιημένοι που επιστρέψαμε χωρίς μεγάλα απρόοπτα στην βάση μας και δεν επιβεβαιώθηκαν οι αρχικοί μου φόβοι..μιά άλλη μέρα ξεκινούσε...
Attachments
-
69,8 KB Προβολές: 137