Ναμίμπια Ταξίδι στη χώρα που δεν υπάρχει

[LULLU]

Για την επόμενη θίνα , αναγκαστικά πρέπει να εγκαταλείψουμε το βανακι μας για ένα ανοιχτό τζιπ που δεν σκιάζεται από τη βαθιά άμμο ….Στο δρόμο συναντάμε αρκετά άτομα να τσαλαβουτούν με γυμνά πόδια στη ζεστή άμμο τρεκλίζοντας , γελώντας φωνάζοντας ….
-Αχ τα νιάτα!!!!! Λέει κάποιος…
-Αχ και έβγαιναν οι σκορπιοί καταμεσήμερο θα έβλεπες κλάματα!!!!!!!!!
Το τζιπάκι μας ξεφορτώνει σε μια άλλη κοιλάδα και ο φύλακας μας δηλώνει πως το τελευταίο για την αφετηρία τζιπ φεύγει στις 3.30 το απόγευμα…ως τότε έχουμε το ελεύθερο να κάνουμε ότι θέλουμε προσέχοντας να μην ενοχλήσουμε τα ζώα…
Ευτυχώς υπάρχει ένα ζωντανό μεγαλούτσικο δένδρο με παχύ ίσκιο να φιλοξενήσει τα ξεραμένα δέρματα μας…
Απέναντι ορθώνεται μια θίνα που από τη πλαγιά της κατρακυλά μια οικογένεια με τα 2 παιδάκια τους…
Ε όχι και να μας βάλουν τα γυαλιά και τα νιάνιαρα!! Λέει η Κική και αρχίζει την ανάβαση. Ξοπίσω ο Νώντας και ακολουθώ και εγώ…Τι τοθέλα? Μαύρη η ώρα.. Όλο απάνω και όλο τέλος να μην υπάρχει…
Κοιτώ τον υψοφοβικό Νώντα να κάνει τη υπέρβαση του, σήμερα βρήκε και αυτός?, και με τη γλώσσα να σέρνεται κάνω τα τελευταία 20 μέτρα.. βήμα και ανάσα , ανάσα και σταμάτημα, σίγουρη ότι Σέρπα δεν υπήρξα στη προηγούμενη ζωή ούτε και θα υπάρξω…

Λίγο πριν τη κορυφή, ο Νώντας εγκαταλείπει, έχει στενέψει το μονοπάτι και τον κυριεύει ο κρύος ιδρώτας της φοβίας, πέρα από εκείνον της ζέστης του καταμεσήμερου …Εγώ στα τέσσερα σχεδόν, σέρνομαι ως τη κορυφή . Να πω ότι με συνεπήραν ανάκατα συναισθήματα θριάμβου σαν το Χίλαρι στη κορυφή του Έβερεστ θα πω ψέματα….το μόνο συναίσθημα μιας αφόρητης δίψας , μιας ατονίας αλλά και μιας ικανοποίησης που δεν τα παράτησα ήταν αρκετά να με οδηγήσουν πίσω με γρηγοράδα κάτω από τη σκιά του δένδρου..
-Ρε εσύ… στη κατηφόρα δεν πιάνεσαι!!!!!
- Ναι είδες ένα πράγμα? Στη ανηφόρα ρετάρω σαν σαράβαλο προς απόσυρση αλλά στο ίσωμα και στη κατηφόρα σαν βολίδα..
-Κυρά μου που είναι ο καφές? Ρωτά η Αφρούλα σίγουρη ότι υπάρχει αφού είναι γνωστό σε όλους η καφεδομανια μου..
-Στη τσάντα …να πάρε και το νερό …
-Φτου δεν έχουμε ζάχαρη ..που να πάρει η ευχή και θέλω καφέ σαν να μην πω…!!!!!!!!!!απαντά.
Θυμήθηκα κάτι λουκούμια που τα κουβαλούσαμε από τη αρχή του ταξιδιού για τις λιγούρες και μαζεύοντας τη ζάχαρη έφτιαξα ένα γευστικότατο( από ότι είπαν) φραπέ ….
Το τζιπ μας πήρε για το γυρισμό , στο δρόμο όλοι αυτοί που τόλμησαν να κάνουν πεζοπορία, περίμεναν να τους μαζέψουν τα τζιπ σε έκτακτα δρομολόγια..
Κατασκονισμένη, ιδρωμένη, πεινασμένη μπήκα στη ρεσεψιόν όπου αντίκρισα τη πορτοκαλί βαλίτσα μου να με περιμένει, πιο ταλαιπωρημένη και πρόωρα γερασμένη , σκισμένη….
Πάρτι απόψε!!! επιτέλους τα ρούχα μου , οι φορτιστές, οι κρέμες μου ευτυχώς γιατί είχα καταντήσει σαν μαραμένη λαχανίδα πια!!!!
Πάλι 5 το πρωί αναχώρηση που σημαίνει εγερτήριο από τις 4.. με προορισμό Swakopmund..
Το τοπίο γρήγορα αλλάζει και από τη χαμηλή κιτρινισμένη βλάστηση που αφήνουμε πίσω μας, βρίσκουμε το απόλυτο τίποτα, η για την ακρίβεια βρίσκουμε σκόνη….

Ο μακρύς σκονισμένος δρόμος των 140 χιλιόμετρων μας βγάζει στη θάλασσα, στο μεγαλύτερο λιμάνι της χώρας , το WalvisBay που μέχρι το 1994 ανήκε στη Νότια Αφρική

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• …

  Go to chapter

  Go
• 4
• 5
• 6
• 7
• 8
• …

  Go to chapter

  Go
• 17

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 6 of 17

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[skiouros82]

πολυ δυναμικα μπηκες λουλου στην παρεα!ωραια αρχη !καλωσορισες και περιμενουμε βεβαιως βεβαιως την συνεχεια!

 

[renata]

Αγαπημένη μου loulou !!!!!
επιτέλους ήρθες στην παρέα μας !!!!!

 

[Dorotija]

Πολύ δυνατός προορισμός. ανυπομονώ για τη συνέχεια! Καλή αρχή!

 

[chrikky]

αυτο θα πει ζητας κατι και γινεται με τη μια

ευχαριστουμε πολυ! περιμενουμε τη συνεχεια!!!

 

[hydronetta]

Καλως όρισες. Αναμενω με αγωνία τα υπόλοιπα γιατί είναι ένας προορσιμός που έχω στη λίστα μου

 

[xenos]

Lullu για 3 πραγματα ειμαι σιγουρος.

1)Σιγουρα δεν πηγες στη Ναμιμπια για αναψυχη.
2)Σιγουρα η ιστορια σου διχνει να ειναι γροθια στο στομαχι.
3)Σιγουρα θα ηθελα να εχει και συνεχεια, και να μας περιγραψεις με τα δικα σου ματια και συναισθηματα τον σπανιο αυτο προορισμο,και ισως το κινητρο που την επισκευθηκες.

ΥΓ.το φορουμ αποτελειτε απο μερικες χιλιαδες μελη οποτε ολο και καποια "εξυπναδα" θα πεσει.

 

[chrikky]

τι έχετε πάθει τελευταια και την μπαίνετε στα νέα μέλη;;;

2 σειρές έγραψε η κοπέλα και την πήρατε από τα μούτρα (πού να ανέλυε δηλαδη και το θέμα... που πιστεύω ότι, αν περιμένατε να το αναλύσει και να εξηγήσει ακριβώς την κατάσταση και τι εννοει, δε θα υπήρχαν αυτά τα σχόλια )..

anyway, περιμένουμε τη συνέχεια, γιατί το πρόγευμα ήταν άκρως ενδιαφέρον... !

 

[ΕΡΣΗ]

Lullu συνεχισε να μας πληροφορεις και να μας μεταφερεις εικονες περα απο την illustration οψη των τουριστικων φυλλαδιων. Ευχαριστω

 

[GTS]

Είχες προφανώς την τύχη να γεννηθείς στην Ευρώπη, λευκός και ευκατάστατος. Ανήκεις στο 5 % των προνομιουχων του πλανητη.
Αυτό σου δίνει και την ευχέρεια να κάνεις και πλακίτσα με ψιλοειρωνίες στους συμφορουμίτες
Εχεις ομως και τα θετικά σου.
Έχεις αυτογνωσία αφου αναγνωρίζεις τις ελλείψεις της προσωπικότητάς σου, ενώ ξέρεις και τον τρόπο να βελτιωθείς ( ταξιδεύοντας, οπως λες στην υπογραφή σου)

Όπως πάντα.......εύστοχος

 

[LULLU]

τι έχετε πάθει τελευταια και την μπαίνετε στα νέα μέλη;;;

2 σειρές έγραψε η κοπέλα και την πήρατε από τα μούτρα (πού να ανέλυε δηλαδη και το θέμα... που πιστεύω ότι, αν περιμένατε να το αναλύσει και να εξηγήσει ακριβώς την κατάσταση και τι εννοει, δε θα υπήρχαν αυτά τα σχόλια )..

anyway, περιμένουμε τη συνέχεια, γιατί το πρόγευμα ήταν άκρως ενδιαφέρον... !

..εσενα σου χρωστω ενα κερασμα.....για το...κοπελα!!!!!!!!!!!!! μουφτιαξες τη μερα!!!!!!!!!

 

[NTINA]

LULLU καλώς ήρθες και από μένα.
Δεν θα σχολιάσω τα παραπάνω, απλά περιμένω τη συνέχεια της ιστορίας σου
που παρουσιάζει ενδιαφέρον απ τις πρώτες κιόλας γραμμές.