LULLU
Member
- Μηνύματα
- 3.684
- Likes
- 9.029
- Επόμενο Ταξίδι
- το ψαχνω....
- Ταξίδι-Όνειρο
- Νιγηρας-Μαλι
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Κεφάλαιο 2ο
- Κεφάλαιο 3ο]α giants ειναι μια μικρη κοιλαδα λιγο πιο μακρυα σπαρμενη με ψηλουε ογκομορφους πετρινους ογκους αποτελεσμα μια υφαιστειακης ενεργειας...[ATTACH=full]169049[/ATTACH] [ATTACH=full]169050[/ATTACH] [ATTACH=full]169048[/ATTACH
- Κεφάλαιο 4ο
- Κεφάλαιο 5ο
- Κεφάλαιο 6ο]Εκτιμώντας λοιπόν τις ορειβατικές ικανότητες μας, αποφασίσαμε να κόψουμε δρόμο παρεκκλίνοντας κατά πολλές μοίρες. .Έτσι η αναρρίχηση μας φέρνει στο χείλος μιας μεγάλης βαθιά λεκάνης καλυμμένη με ξερό άσπρο χώμα και με εκατοντάδες κορμούς νεκρών δένδρων…είναι η γνωστή νεκρή κοιλάδα .Βλέποντας την δεν μπορείς παρά να ευγνωμονείς τη τύχη και την ίριδα των ματιών σου αντικρίζοντας αυτή τη θέα, αυτή την αντίθεση των χρωμάτων…το άσπρο του πυθμένα της κοιλάδας, το σοκολατοκοκκινο των θινών που την περιβάλουν και το έντονο μπλε του ουρανού, δικαίως λοιπόν η νεκρή αυτή φύση κοσμεί τα εξώφυλλα πολλών τουριστικών οδηγών ….[ATTACH=full]169089[/ATTACH] [ATTACH=full]169087[/ATTACH] [ATTACH=full]169088[/ATTACH] [ATTACH=full]169086[/ATTACH] [ATTACH=full]169085[/ATTACH] [ATTACH=full]169084[/ATTACH
- Κεφάλαιο 7ο]Από εδώ πάλι το τοπίο αλλάζει και οι σχηματισμοί θινών από γκρι άμμο μας συνοδεύουν ως το Swakopmund…τη πόλη των ανέμων..[ATTACH=full]169154[/ATTACH
- Κεφάλαιο 8ο
- Κεφάλαιο 9ο
- Κεφάλαιο 10ο
- Κεφάλαιο 11ο
- Κεφάλαιο 12ο
- Κεφάλαιο 13ο
- Κεφάλαιο 14ο
- Κεφάλαιο 15ο
- Κεφάλαιο 16ο
- Φωτογραφίες
Το πρωί μας έζωσαν τα μαύρα φίδια από τη μια , οι τύψεις από την άλλη που ενώ είχαμε χρόνο δεν πήγαμε και στο luderitz , τη πόλη φάντασμα , τη πόλη των διαμαντιών…τη πόλη που οι κάτοικοι της αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν σε μια νύχτα ,διωγμένοι, ουδόλως ευγενικά, από τους υπευθύνους της εταιρείας διαμαντιών , γερμανοί και νότιο αφρικανοί λευκοί. Και πάνω που είχαμε αποφασίσει να πάμε έστω και με χαμηλή πτήση, με αυτά τα αεροπλανάκια που μοιάζουν με συναρμολογούμενα της playmobil..φάγαμε για μια ακόμη φορά πόρτα!!!
-Μαμ μόλις απογειώθηκε και η επόμενη πτήση είναι αύριο…
-Που να πάρει. .πάλι τελευταίοι?
-Εντάξει δεν έγινε και τίποτα καλέ… αντί για διαμάντια, άσε που ούτε με κιάλια δεν θα βλέπαμε, θα δούμε φώκες στο Cape Cross..και γλυτώσαμε και τα 500 ευρωπουλα που ήθελαν οι μάγκες …τόσο η τιμή του εισιτηρίου κατά κεφαλή ….και ύστερα σου λένε για την Ολυμπιακή …!!
Το πρωινό κύλισε κάπως έτσι οι μισοί να τρώγονται με την ατυχία τους που δεν πέταξαν και οι άλλοι να μακαρίζουν που γλύτωσαν ….
Ο δρόμος για το cape cross μας έφερε κοντά στο πιο πρόσφατο ναυάγιο .
Σε αυτή τη πλευρά του ωκεανού που λέγεται skeleton coast, σκελετοί πολλών πλοίων σπρωγμένοι από τους δυνατούς ανέμους είναι σπαρμένοι, μισοθαμένοι από τις αμμοθίνες, εκατοντάδες μέτρων ακόμη και χιλιομέτρων μέσα στην έρημο..
Τούτο εδώ το ναυάγιο είναι πρόσφατο, μόλις 3 μηνών και οι άνεμοι από το WalvisBay το έσπρωξαν εδώ και το ψαροκάικο βρήκε το τάφο του εδώ, εκατό περίπου χιλιόμετρα πιο βόρεια .. Φανταζόμαστε που θα βρίσκεται σε καμιά 20ρια χρόνια.. θαμμένο στη άμμο και θα αποτελεί την νέα τουριστική ατραξιόν μια και τα παλιά μπορείς να τα δεις μόνο με αεροπλάνο, αφού δρόμοι δεν υπάρχουν, είναι μια άβατη περιοχή…
Μπροστά μας , ένας ευθύς, αλατένιος δρόμος.. , αλυκές , αλάτι άσπρο , γυαλιστερό ..στις άκρες του δρόμου αυτοσχέδιοι πάγκοι πάνω σε κομμένα βαρέλια μοστράρουν προς πώληση κομμάτια αλατιού σε διάφορα και περίεργα σχήματα με αναγραφόμενη τη τιμή πάνω σε ένα τσίγκινο κονσερβοκούτι .
Self-service η αγορά εδώ.. κατεβαίνεις, διαλέγεις το κομμάτι και βάζεις τα χρήματα στο κονσερβοκούτι , χώνεις και τη πέτρα μέσα για να μην το σηκώσει ο αέρας και φεύγεις..
-Και αν κάποιος δεν πληρώσει?
-Θα τον πιάσουν από τη κρυφή κάμαρα…!
-Αν φοβόντουσαν τους κλέφτες ας έβαζαν υπάλληλο!! Λέει άλλος …
-Αλλά επειδή δεν έχουν το μυαλό μας.. σκέφτηκαν ότι και ένας να φιλοτιμηθεί πληρώσει για ένα πράγμα που βρίσκεται στα πόδια σου και μπορείς να πάρεις τζάμπα , θα είναι κέρδος για αυτούς, σε αφήνουν στο φιλότιμο σου…
- Άντε πληρώστε να φύγουμε..
Φώκιες, παντού …πάνω στα βράχια, μέσα στη θάλασσα, πάνω στη άμμο….φώκιες.., φώκιες..….πλημμύρισε το μάτι στο θέαμα η μύτη από τη βρώμα.. μια βρώμα απίστευτη …και τα αυτιά από τις φωνές των πλασμάτων αυτών ..
Το ξύλινο παρατηρητήριο μας φέρνει πιο κοντά και στα μάτια μας εξελίσσονται σκηνές ντοκιμαντέρ.. Τα αρσενικά να επιβλέπουν τη περιοχή τους , να μάχονται να διεκδικούν τα θηλυκά να επιβάλουν την υπεροχή του ενός αρχηγού, του πρώτου επιβήτορα..
Τα θηλυκά αραχτά η περιμένουν να γεννήσουν η θηλάζουν όσες έχουν γεννήσει. Είναι τέλος Νοέμβρη και ο κύκλος γεννήσεων έχει ήδη καλύψει τη μισή του διάρκεια . Νοέμβρης και Δεκέμβρης είναι οι μήνες γεννήσεων..
Εκτός από τις χιλιάδες φώκιες, άλλα τόσα περίπου πουλιά παραμονεύουν τριγύρω , κάνουν εφόδους, επιθέσεις στα μωρά που οι μανάδες φώκιες αφήνουν για λίγο απροστάτευτα προς εύρεση τροφής και ότι πετύχουν…τα δε τσακάλια περιμένουν με τη σειρά τους…, έχουν τόση υπομονή όση και η ασκήμια τους. .και πονηριά…μας βλέπουν και κάνουν πως απομακρύνονται τάχαμου αδιάφορα, με νωχελικό βήμα, μόνο που δεν σφυρίζουν τα άτιμα κιόλας..
Σαν να μην έφταναν τα όρνεα και τα τσακάλια έχει βάλει και η κυβέρνηση το χεράκι της για να μειωθεί ο υπερπληθυσμός, ..φαίνεται ότι εδώ οι φώκιες είναι πολύ καρποφόρες γεννούν πολλά μικρά και τα ψάρια της περιοχής έχουν αφανιστεί. Έτσι η απόφαση να θανατωθούν 3000 φώκιες και να θανατώνονται ετησίως ένα ανάλογο νούμερο , φάνηκε η μόνη σωστή λύση του προβλήματος για τη κυβέρνηση που περιμένει να γεμίσουν ψάρια πάλι οι θάλασσες.., εμ βέβαια τις φώκιες τις βρήκαν βολικές και του χεριού τους γιατί που να τρέχουν τώρα για κυνήγι καρχαριών στα βαθιά, άσε που είναι και πιο άγριοι.. τρώνε και ανθρώπους εκτός από ψάρια, ενώ οι φώκιες παρότι έχουν αρχίσει επιθέσεις στο ανθρώπινο είδος, δεν έχουν περιλάβει στο διαιτολόγιο τους καθημερινά τη ανθρώπινη λιχουδιά.. ..
Για κολύμπι ούτε λόγος…ούτε σκέψη….ένα πράσινο χαλί επιπλέει στα νερά αποτελούμενο από ούρα, σπέρμα των αρσενικών, και αν είναι σωστός ο ορος ,κολπικά υγρά των θηλυκών.. άσε δε τη βρώμα που σου κόβει εκτός τη ανάσα και τη όρεξη …
Αναχώρηση για τα βάθη, τη κοιλάδα skeleton coast ..για αρκετά χιλιόμετρα τα αλατοχώραφα και ο αλατόδρομος μας συντροφεύουν, τόσο μας θάμπωνε το άσπρο του αλατιού και ο ήλιος που χάσαμε το δρόμο.., και δεν το καταλάβαμε ενωρίς συνεπαρμένοι φωτογραφίζοντας τα διάφορα ζωάκια που συναντήσαμε , που να ξέραμε πως θα αηδιάζαμε από κορεσμό αργότερα στο Ετοσα, αν δεν μας έβγαζε από τον οίστρο της φωτογράφισης ένα δυνατό και πολύ κοντινό μπουμμμμμμμμ!!!!
-Βρε Σαμούρα τι έγινε μας την έπεσαν?
-Δεν νομίζω μαμ.. μάλλον έχουμε μπει σε απαγορευμένη ζώνη!
-Χάσαμε το δρόμο δηλαδή ένα πράμα ε?
-ABSOLUTLY mom …
-Great..
-Kαι για πόσο παιδάκι μου ναχουμε και καλό ρωτημα?
-Υπολογίζω όχι περισσότερο από 100 χιλιόμετρα!!!!
-Ααααααα τόσο λίγο!!!!!!!!!!
-Όποια πει να ξαναφωτογραφησει τα γ..μενα springbok θα μείνει μαζί τους !!!!! ταχασε βέβαια ο άνθρωπος με τα σταμάτα εδώ , κάνε πίσω εκεί, τον τρελάνατε υστερικές ρεπορταζουδες!!!!! Άντε να δούμε τι ώρα θα μπούμε και θα βγούμε από τη κοιλάδα ..τα κόκαλα μας θα αφήσουμε και εμείς εδώ για ατραξιόν!!! αναφωνεί η μόνη επιμένουσα στη παλιά τεχνολογία του κλασικού 36…
-Κάτσε να τη βρούμε πρώτα και ύστερα βλέπουμε…έφερε κανείς υπνόσακο η στο κάθισμα θα τη βγάλουμε???
Δεν ήταν 100 χιλιόμετρα η παράκαμψη μέσα στα ορυχεία., μόνο 75 χιλιόμετρα, πάλι καλά που μας σταμάτησε ο ήχος των φουρνέλων , αλλιώς η θα τραυματιζόμαστε η στη καλύτερη θα είχαμε συλληφθεί και οδηγηθεί στη στενή ….
Επιτέλους βρήκαμε το σωστό δρόμο που αλήθεια είναι,, ήταν μια ευθεία ,,,εμείς γιατί είχαμε στρίψει δεν κατάλαβα!
Στο δρόμο συναντήσαμε ότι απέμεινε από το σκαρί ενός πλοίου, το μόνο που ο επισκέπτης μπορεί να δει οδικώς…και αυτό για πολύ λίγο δεν έμεινε και πολύ…ίσα- ισα 2-3 ξύλα μια τροχαλία και ένα παλαμάρι. .,τα άλλα ξεβρασμένα σκαριά είναι θαμμένα στα βάθη της ερήμου και μόνο με αεροπλάνο είναι επισκέψιμα.
-Μαμ μόλις απογειώθηκε και η επόμενη πτήση είναι αύριο…
-Που να πάρει. .πάλι τελευταίοι?
-Εντάξει δεν έγινε και τίποτα καλέ… αντί για διαμάντια, άσε που ούτε με κιάλια δεν θα βλέπαμε, θα δούμε φώκες στο Cape Cross..και γλυτώσαμε και τα 500 ευρωπουλα που ήθελαν οι μάγκες …τόσο η τιμή του εισιτηρίου κατά κεφαλή ….και ύστερα σου λένε για την Ολυμπιακή …!!
Το πρωινό κύλισε κάπως έτσι οι μισοί να τρώγονται με την ατυχία τους που δεν πέταξαν και οι άλλοι να μακαρίζουν που γλύτωσαν ….
Ο δρόμος για το cape cross μας έφερε κοντά στο πιο πρόσφατο ναυάγιο .
Τούτο εδώ το ναυάγιο είναι πρόσφατο, μόλις 3 μηνών και οι άνεμοι από το WalvisBay το έσπρωξαν εδώ και το ψαροκάικο βρήκε το τάφο του εδώ, εκατό περίπου χιλιόμετρα πιο βόρεια .. Φανταζόμαστε που θα βρίσκεται σε καμιά 20ρια χρόνια.. θαμμένο στη άμμο και θα αποτελεί την νέα τουριστική ατραξιόν μια και τα παλιά μπορείς να τα δεις μόνο με αεροπλάνο, αφού δρόμοι δεν υπάρχουν, είναι μια άβατη περιοχή…
Μπροστά μας , ένας ευθύς, αλατένιος δρόμος.. , αλυκές , αλάτι άσπρο , γυαλιστερό ..στις άκρες του δρόμου αυτοσχέδιοι πάγκοι πάνω σε κομμένα βαρέλια μοστράρουν προς πώληση κομμάτια αλατιού σε διάφορα και περίεργα σχήματα με αναγραφόμενη τη τιμή πάνω σε ένα τσίγκινο κονσερβοκούτι .
Self-service η αγορά εδώ.. κατεβαίνεις, διαλέγεις το κομμάτι και βάζεις τα χρήματα στο κονσερβοκούτι , χώνεις και τη πέτρα μέσα για να μην το σηκώσει ο αέρας και φεύγεις..
-Και αν κάποιος δεν πληρώσει?
-Θα τον πιάσουν από τη κρυφή κάμαρα…!
-Αν φοβόντουσαν τους κλέφτες ας έβαζαν υπάλληλο!! Λέει άλλος …
-Αλλά επειδή δεν έχουν το μυαλό μας.. σκέφτηκαν ότι και ένας να φιλοτιμηθεί πληρώσει για ένα πράγμα που βρίσκεται στα πόδια σου και μπορείς να πάρεις τζάμπα , θα είναι κέρδος για αυτούς, σε αφήνουν στο φιλότιμο σου…
- Άντε πληρώστε να φύγουμε..
Φώκιες, παντού …πάνω στα βράχια, μέσα στη θάλασσα, πάνω στη άμμο….φώκιες.., φώκιες..….πλημμύρισε το μάτι στο θέαμα η μύτη από τη βρώμα.. μια βρώμα απίστευτη …και τα αυτιά από τις φωνές των πλασμάτων αυτών ..
Το ξύλινο παρατηρητήριο μας φέρνει πιο κοντά και στα μάτια μας εξελίσσονται σκηνές ντοκιμαντέρ.. Τα αρσενικά να επιβλέπουν τη περιοχή τους , να μάχονται να διεκδικούν τα θηλυκά να επιβάλουν την υπεροχή του ενός αρχηγού, του πρώτου επιβήτορα..
Τα θηλυκά αραχτά η περιμένουν να γεννήσουν η θηλάζουν όσες έχουν γεννήσει. Είναι τέλος Νοέμβρη και ο κύκλος γεννήσεων έχει ήδη καλύψει τη μισή του διάρκεια . Νοέμβρης και Δεκέμβρης είναι οι μήνες γεννήσεων..
Εκτός από τις χιλιάδες φώκιες, άλλα τόσα περίπου πουλιά παραμονεύουν τριγύρω , κάνουν εφόδους, επιθέσεις στα μωρά που οι μανάδες φώκιες αφήνουν για λίγο απροστάτευτα προς εύρεση τροφής και ότι πετύχουν…τα δε τσακάλια περιμένουν με τη σειρά τους…, έχουν τόση υπομονή όση και η ασκήμια τους. .και πονηριά…μας βλέπουν και κάνουν πως απομακρύνονται τάχαμου αδιάφορα, με νωχελικό βήμα, μόνο που δεν σφυρίζουν τα άτιμα κιόλας..
Σαν να μην έφταναν τα όρνεα και τα τσακάλια έχει βάλει και η κυβέρνηση το χεράκι της για να μειωθεί ο υπερπληθυσμός, ..φαίνεται ότι εδώ οι φώκιες είναι πολύ καρποφόρες γεννούν πολλά μικρά και τα ψάρια της περιοχής έχουν αφανιστεί. Έτσι η απόφαση να θανατωθούν 3000 φώκιες και να θανατώνονται ετησίως ένα ανάλογο νούμερο , φάνηκε η μόνη σωστή λύση του προβλήματος για τη κυβέρνηση που περιμένει να γεμίσουν ψάρια πάλι οι θάλασσες.., εμ βέβαια τις φώκιες τις βρήκαν βολικές και του χεριού τους γιατί που να τρέχουν τώρα για κυνήγι καρχαριών στα βαθιά, άσε που είναι και πιο άγριοι.. τρώνε και ανθρώπους εκτός από ψάρια, ενώ οι φώκιες παρότι έχουν αρχίσει επιθέσεις στο ανθρώπινο είδος, δεν έχουν περιλάβει στο διαιτολόγιο τους καθημερινά τη ανθρώπινη λιχουδιά.. ..
Για κολύμπι ούτε λόγος…ούτε σκέψη….ένα πράσινο χαλί επιπλέει στα νερά αποτελούμενο από ούρα, σπέρμα των αρσενικών, και αν είναι σωστός ο ορος ,κολπικά υγρά των θηλυκών.. άσε δε τη βρώμα που σου κόβει εκτός τη ανάσα και τη όρεξη …
Αναχώρηση για τα βάθη, τη κοιλάδα skeleton coast ..για αρκετά χιλιόμετρα τα αλατοχώραφα και ο αλατόδρομος μας συντροφεύουν, τόσο μας θάμπωνε το άσπρο του αλατιού και ο ήλιος που χάσαμε το δρόμο.., και δεν το καταλάβαμε ενωρίς συνεπαρμένοι φωτογραφίζοντας τα διάφορα ζωάκια που συναντήσαμε , που να ξέραμε πως θα αηδιάζαμε από κορεσμό αργότερα στο Ετοσα, αν δεν μας έβγαζε από τον οίστρο της φωτογράφισης ένα δυνατό και πολύ κοντινό μπουμμμμμμμμ!!!!
-Βρε Σαμούρα τι έγινε μας την έπεσαν?
-Δεν νομίζω μαμ.. μάλλον έχουμε μπει σε απαγορευμένη ζώνη!
-Χάσαμε το δρόμο δηλαδή ένα πράμα ε?
-ABSOLUTLY mom …
-Great..
-Kαι για πόσο παιδάκι μου ναχουμε και καλό ρωτημα?
-Υπολογίζω όχι περισσότερο από 100 χιλιόμετρα!!!!
-Ααααααα τόσο λίγο!!!!!!!!!!
-Όποια πει να ξαναφωτογραφησει τα γ..μενα springbok θα μείνει μαζί τους !!!!! ταχασε βέβαια ο άνθρωπος με τα σταμάτα εδώ , κάνε πίσω εκεί, τον τρελάνατε υστερικές ρεπορταζουδες!!!!! Άντε να δούμε τι ώρα θα μπούμε και θα βγούμε από τη κοιλάδα ..τα κόκαλα μας θα αφήσουμε και εμείς εδώ για ατραξιόν!!! αναφωνεί η μόνη επιμένουσα στη παλιά τεχνολογία του κλασικού 36…
-Κάτσε να τη βρούμε πρώτα και ύστερα βλέπουμε…έφερε κανείς υπνόσακο η στο κάθισμα θα τη βγάλουμε???
Δεν ήταν 100 χιλιόμετρα η παράκαμψη μέσα στα ορυχεία., μόνο 75 χιλιόμετρα, πάλι καλά που μας σταμάτησε ο ήχος των φουρνέλων , αλλιώς η θα τραυματιζόμαστε η στη καλύτερη θα είχαμε συλληφθεί και οδηγηθεί στη στενή ….
Επιτέλους βρήκαμε το σωστό δρόμο που αλήθεια είναι,, ήταν μια ευθεία ,,,εμείς γιατί είχαμε στρίψει δεν κατάλαβα!
Στο δρόμο συναντήσαμε ότι απέμεινε από το σκαρί ενός πλοίου, το μόνο που ο επισκέπτης μπορεί να δει οδικώς…και αυτό για πολύ λίγο δεν έμεινε και πολύ…ίσα- ισα 2-3 ξύλα μια τροχαλία και ένα παλαμάρι. .,τα άλλα ξεβρασμένα σκαριά είναι θαμμένα στα βάθη της ερήμου και μόνο με αεροπλάνο είναι επισκέψιμα.
Attachments
Last edited:
...εύστοχος
