Ivanna Petrovna
Member
- Μηνύματα
- 152
- Likes
- 1.104
Ώσπου το τρένο ξεκίνησε και είδαμε τη Θεσσαλονίκη να χάνεται. Πρώτη στάση στα σύνορα. Κατεβήκαμε στο μαγαζάκι του σταθμού κι αγοράσαμε αλκοόλ και νερό. Κοιτάξαμε στο καφενείο του σταθμού, όπου μας κοιτούσαν με μάτια λάγνα οι θαμώνες του καφενέ ...
(Αντιγκόνα):
Ένιωσα ότι μπαίνουμε σε έναν καινούργιο πολιτισμό, ο αέρας ήταν διαφορετικός. Οι άνθρωποι στον σταθμό κοιτώντας τα τρένα που περνούσαν, έβλεπαν μαζί και τα όνειρά τους να χάνονται, ή να έρχονται...
Νιώσαμε αμέσως τη διαφορά, ακόμα κι ο τρόπος που μας κοίταζε και μας χαιρέτησε ένα παιδάκι κοντά στις γραμμές μας έδειξε ότι μπαίνουμε σε ξένα εδάφη.
Λόγω της έχθρας για το όνομα της Μακεδονίας, υπήρχαν φήμες για κακή μεταχείριση των ταξιδιωτών, ότι δημιουργούσαν φοβερά προβλήματα στους 'Ελληνες. Για μερικούς ακόμα λεγόταν ότι τους παρακρατούσαν τα διαβατήρια και δεν τους άφηναν να συνεχίσουν το ταξίδι.
Όταν το τρένο σταμάτησε για να γίνει ο έλεγχος, μας μοίρασαν έντυπα για να συμπληρώσουμε για τον συνοριακό έλεγχο.
Συμπληρώσαμε τα στοιχεία μας, και περιμέναμε. Ο έλεγχος ήταν τελικά τυπικός, κι έτσι ξεκίνησε και το ταξίδι μας, εκτός συνόρων ...
Με το που περάσαμε τα σύνορα κι η νύχτα άρχισε να πέφτει, έπρεπε να βρούμε μια λύση για το στριμωξίδι μας. Βρήκαμε τον Κάπτεν, καθισμένο αναπαυτικά στο προσωπικό του κουπέ και του ζητήσαμε να μας δώσει τουλάχιστον άλλη μια καμπίνα. Αυτός δεν είχε αντίρρηση, αρκεί να του δίναμε 300 ευρώ για κάθε έξτρα καμπίνα. Προσπαθούσε να μας πείσει με έντονες χειρονομίες, και από ένα σωρό λέξεις στα ρώσικα, η μόνη λέξη που μας τόνιζε με έμφαση ήταν η λέξη "κουπέ".
Από τις χειρονομίες του καταλάβαμε ότι αν θέλαμε και τρίτο κουπέ, θα έπρεπε να πληρώσουμε άλλα 300 ευρώ! Διαμαρτυρηθήκαμε γιατί ξέραμε ότι υπήρχαν πολλά κενά κουπέ και άλλοι επιβάτες δεν επρόκειτο να ανέβουν. Όμως εκείνος ήταν αδιαπραγμάτευτος.
Τελικά με βαριά καρδιά συμβιβαστήκαμε μόνο με το ένα κουπέ, βρίζοντας και μουτζώνοντας,όταν η πόρτα έκλεισε πίσω του.
Δεν είχε παραλείψει όμως να μας πληροφορήσει ότι είχε μίνι μπαρ στο κουπέ του, με ανθρακούχα νερά και γλυκά, τα οποία πρόσφερε έναντι υψηλού αντιτίμου. Φυσικά τα 300 ευρώ κατέληξαν στις τσέπες των δύο Κάπτεν ...
(Αντιγκόνα):
Ένιωσα ότι μπαίνουμε σε έναν καινούργιο πολιτισμό, ο αέρας ήταν διαφορετικός. Οι άνθρωποι στον σταθμό κοιτώντας τα τρένα που περνούσαν, έβλεπαν μαζί και τα όνειρά τους να χάνονται, ή να έρχονται...
Νιώσαμε αμέσως τη διαφορά, ακόμα κι ο τρόπος που μας κοίταζε και μας χαιρέτησε ένα παιδάκι κοντά στις γραμμές μας έδειξε ότι μπαίνουμε σε ξένα εδάφη.
Λόγω της έχθρας για το όνομα της Μακεδονίας, υπήρχαν φήμες για κακή μεταχείριση των ταξιδιωτών, ότι δημιουργούσαν φοβερά προβλήματα στους 'Ελληνες. Για μερικούς ακόμα λεγόταν ότι τους παρακρατούσαν τα διαβατήρια και δεν τους άφηναν να συνεχίσουν το ταξίδι.
Όταν το τρένο σταμάτησε για να γίνει ο έλεγχος, μας μοίρασαν έντυπα για να συμπληρώσουμε για τον συνοριακό έλεγχο.
Συμπληρώσαμε τα στοιχεία μας, και περιμέναμε. Ο έλεγχος ήταν τελικά τυπικός, κι έτσι ξεκίνησε και το ταξίδι μας, εκτός συνόρων ...
Με το που περάσαμε τα σύνορα κι η νύχτα άρχισε να πέφτει, έπρεπε να βρούμε μια λύση για το στριμωξίδι μας. Βρήκαμε τον Κάπτεν, καθισμένο αναπαυτικά στο προσωπικό του κουπέ και του ζητήσαμε να μας δώσει τουλάχιστον άλλη μια καμπίνα. Αυτός δεν είχε αντίρρηση, αρκεί να του δίναμε 300 ευρώ για κάθε έξτρα καμπίνα. Προσπαθούσε να μας πείσει με έντονες χειρονομίες, και από ένα σωρό λέξεις στα ρώσικα, η μόνη λέξη που μας τόνιζε με έμφαση ήταν η λέξη "κουπέ".
Από τις χειρονομίες του καταλάβαμε ότι αν θέλαμε και τρίτο κουπέ, θα έπρεπε να πληρώσουμε άλλα 300 ευρώ! Διαμαρτυρηθήκαμε γιατί ξέραμε ότι υπήρχαν πολλά κενά κουπέ και άλλοι επιβάτες δεν επρόκειτο να ανέβουν. Όμως εκείνος ήταν αδιαπραγμάτευτος.
Τελικά με βαριά καρδιά συμβιβαστήκαμε μόνο με το ένα κουπέ, βρίζοντας και μουτζώνοντας,όταν η πόρτα έκλεισε πίσω του.
Δεν είχε παραλείψει όμως να μας πληροφορήσει ότι είχε μίνι μπαρ στο κουπέ του, με ανθρακούχα νερά και γλυκά, τα οποία πρόσφερε έναντι υψηλού αντιτίμου. Φυσικά τα 300 ευρώ κατέληξαν στις τσέπες των δύο Κάπτεν ...